Maverick schreef:Of, wat minder zwart wit gesteld: je zou het Ik een onverklaarde ervaring moeten noemen, en je kan van iets wat onverklaard is in het algemeen niet zeggen of het een ervaring is of een ding, juist omdat het onverklaard is. Dus het ik een ervaring noemen is een onvolledige verklaring van wat het ik is.
Ervaring is in zijn algemeen onverklaard? Fenomenen voegen iets toe aan dit debat?heeck schreef:Ervaren is zelfs in het algemeen gesteld onverklaard, inclusief de smaak van worteltjes of het kunnen onderscheiden en benoemen van muzikale twee- en drieklanken.
Je laatste zin is er eentje van je standaardrepertoire, dat welhaast op ieder fenomeen van toepassing is.
Je hebt de neiging om op die manier twee verschillende fenomenen aan elkaar gelijk te maken middels hun gemeenschappelijke deler van het "uiteindelijk onverklaarbaar" zijn.
Als je dan ook nog ervaren en functioneren aan elkaar gelijk probeert te maken, dan wordt het een soepzootje.
Interesante insteek

Even spitten
fenomeen => http://nl.wikipedia.org/wiki/Fenomeen
Bij Kant is fenomeen en ervaring nauw gerelateerd. De ware aard der dingen kennen we niet. Dus de ware aard van bijvoorbeeld het ding dat zelfbewustzijn heeft kennen we ook niet. De ware aard houd zich verborgen, we leven in een wereld met niets dan ervaringen van dingen. Alle fenomenen zijn dus gekoppeld aan ervaring. De ervaring word ervaren door iets dat van fysieke materie gemaakt is, maar werkelijke materie is dus iets anders dan het fenomeen materie. Het fenomeen materie volgt op het bestaan van de geest. Het is de geest die ervaart. De geest is gemaakt van fysieke materie, wat iets anders is dan de waargenomen materie. De waargenomen materie valt immers niet aantoonbaar samen met alle materie.
In dagelijks taalgebruik is fenomeen "iedere observeerbare gebeurtenis". Mijn geest is geen gebeurtenis te noemen. Daar kom ik later op terug.
Uit Kant volgt: materie die we waarnemen is kosmische schijn. Kosmische schijn gebruik ik even als "Maya", uit de Azisch Indiaanse filosofie. De werkelijk bestaande substantie is dus iets anders dan het fenomeen substantie. Dat wat we niet kennen kan een geheel ander licht doen schijnen op dat wat we wel kennen, waardoor we wat wel kennen dus eigenlijk niet kennen. Wij spelen een wedstrijd van 90 minuten, maar weten niet of we in minuut 89 zitten, danwel in seconde 2. Wat weten we dan van de uitslag? Nagenoeg niets.
Eventjes een uitstapje naar India:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Shankara
Shankara heeft naast zelfbewustzijn nog een manier blootgelegd om de geest te ompalen: herrinnering. Het opdoemen van eerdere ervaringen. Wat bepaald dat ik Maverick ben en niet niet Maverick, is dat ieder voorbeeld van niet-Maverick wat ik ken een andere herrinering heeft dan ik heb. Nu kan je wel zeggen dat de vroegere Maverick een andere herrinering had, maar de twee zijn juist door herrinering verbonden. Het opdoemen van herrineringen kan blijkbaar danwel schijnbaar alleen als het subject en het object van de menselijke geest hetzelfde ding is. Men neemt immers nooit waar dan een ervaring die alleen persoon A gehad heeft, herrinert word door persoon B.
Het zijn dus ervaringen die de geest ompalen, het fenomeen materie doet dat niet. Dat fenomeen is een ervaring van de geest immers. De materie die we zien behoort kosmische schijn. De werkelijk bestaande materie is iets anders dan de waargenomen materie. Materie die we waarnemen valt ook niet te relateren aan de menselijke geest. Dus zo valt alles mooi op zijn plaats.

Een fenomeen is het beeld in de ervaring van een ding en niet het ding zelf. Fenomenen is dus niet alle bestaande dingen, het zijn alle ervaren bestaande dingen.
Ervaringen zijn er, maar zijn onverklaard. Materie is er, maar is onverklaard. Dus als je zegt dat ervaring in zijn algemeen onverklaard is, zeg ik: klopt. Maar ik voeg er aan toe: materie is in zijn algemeen onverklaard. Alles is onverklaard. Dat ervaren op zich niet verklaart is, wil niet zeggen dat er geen bijzondere gevallen zijn van ervaringen die wel relatief verklaart zijn.
De term fenomenen voegt iets toe, omdat je zo de schijnwereld ( de wereld die we waarnemen ) kan onderscheiden van de fysieke wereld ( de wereld die we niet of nauwelijks waarnemen ). Ik denk niet dat dat hetgene is wat jij wilt toevoegen hier.
Voegt functioneren iets toe een dit debat? http://nl.wikipedia.org/wiki/Functie
Taak, werking en functie zijn niet van materie gemaakt. Het zijn vormloze begrippen. De geest is wel van materie gemaakt. De geest is dus geen functie van het lichaam.
De kwalificatie soepzooitje is geheel voor jouw rekening. Ik leg slechts bloot hoe we de werkelijkheid volgens mij moeten aanschouwen, namelijk als iets wat we niet begrijpen en als iets waarvoor ons actuele begrijpend vermogen onvoldoende is om het te kunnen begrijpen. Ons begrijpend vermogen immers maakt twee werelden die niet te verenigen zijn, namelijk de wereld met het fenomeen materie als middelpunt en de wereld met de geest als middelpunt. Er zijn echter geen twee werelden, er is er één. Die ene wereld nemen wij niet waar. Dus uitspraken doen over wat er allemaal kan in die ene wereld kan nauwelijks.
De geest bestaat ook los van de waarneming, en is dus aantoonbaar meer dan een waargenomen beeld van een ding ( fenomeen) maar aantoonbaar ook een fysiek ding, gemaakt van fysieke materie. Dat meerdere maakt dat de geest geen fenomeen is, maar meer dan dat.
Dus al met al: zeggen of het zelfbewustzijn voor een tweede keer uit niet zelfbewustzijn kan ontstaan, kan ook niet. Hier worden immers twee wereldbeelden door elkaar gegooid.