The Passion of the Christ

[Gideon]

Hebben jullie wel eens The Passion of the Christ gezien?
Voor mij was het een van de mooiste films sinds jaren!

[TurkseTroel]

Ik heb hem niet gezien. De film trok me gewoonweg helemaal niet. Maar ja, ik denk dat heel weinig atheisten die film hebben gezien. En als ze hem hebben gezien, dan zal het wel puur uit nieuwsgierigheid zijn geweest (er is immers veel ophef over de film geweest) en niet omdat ze een 'geweldig goede film' wilden zien. Voor iemand die niet gelooft in God, is die hele film onbeduidend en een grote fictie.

Een atheist zou zich bij het kijken van die film alleen maar kapot ergeren vermoed ik...?

[collegavanerik]

Ik heb het boek gelezen en
ik ben in Israel geweest

[Satanan]

Echt grappig die hebzuchtigen joden gingen gelijk zeiken. Voorral die rijken joden uit hollywood.

[Devious]

Ik heb hem niet gezien. De film trok me gewoonweg helemaal niet. Maar ja, ik denk dat heel weinig atheisten die film hebben gezien. En als ze hem hebben gezien, dan zal het wel puur uit nieuwsgierigheid zijn geweest (er is immers veel ophef over de film geweest) en niet omdat ze een 'geweldig goede film' wilden zien. Voor iemand die niet gelooft in God, is die hele film onbeduidend en een grote fictie.

Een atheist zou zich bij het kijken van die film alleen maar kapot ergeren vermoed ik...?

Nou, het feit wil dat ik een groot liefhebber ben van horrorfilms, en al het overdreven bloedgespatter in die film deed me wel denken aan hellraiser of braindead.
Ik vond overigens dat de film helemaal niet evangeliserend overkwam. En de Jezus in deze film was ook niet zo'n figuur met zo'n weke, watjesachtige uitstraling. Nee, ik heb me er eigenlijk helemaal niet zo aan geergerd.
Alleen grappig hé? Dat ze in iedere film, boek, etc.. Jezus aan een kruis spijkeren, terwijl Jezus volgens de originele griekse grondtext helemaal niet aan een kruis werd gespijkerd, maar aan een opgerichte paal. ('stav-ross', betekent staak, of opgerichte paal).

Vriendelijke groet....

[Donnie Darko]

Ik heb de film niet gezien, en ben ook niet van plan om hem te gaan kijken.
Een kruisbestuiving van Hollywood en religie,met een messiaanse projectie die stinkt naar een teveel aan obsessionele marketing-gekheid.

Het komt Gibson natuurlijk goed uit, dat hij opteert voor de benadering van het Johannes-evangelie, waarin Jezus zelf zijn kruis draagt.
Zelfs in die tijd waren er blijkbaar al schrandere zielen die wisten dat sensatie verkoopt, in de andere evangelieën neemt Petrus het kruis op, maar dat scoort ook niet zo hoog op de schaal van sensatie.

En ja, naar een relaas dat ik gehoord heb, heeft het meer weg van een horrorfilm, waarin het "Leidmotiv" vooral het afranselen en folteren van Christus centraal staat..

[collegavanerik]

Correctie: niet Simon Petrus van Gallilea maar Simon van Cyrene droeg het kruis.

Cyrene was een oude Griekse nederzetting aan de kust van Noord-Afrika.

[The Black Mathematician]

Ik heb de film gezien en ik moet zeggen: ook voor niet-christenen kan ie leuk zijn ... als je van SM houdt.
Ik houd dus niet van SM en ik vond het ook een walgelijke film. Ik denk trouwens dat Mel Gibson helemaal geen christen is, maar het als dekmantel gebruikt om SM films te kunnen maken en ermee weg te kunnen komen.

[Gerard]

Een ideetje?
http://www.freethinker.nl/forum/viewtopic.php?t=733

[PietV.]

Ik heb de film gezien en ik moet zeggen: ook voor niet-christenen kan ie leuk zijn ... als je van SM houdt.
Ik houd dus niet van SM en ik vond het ook een walgelijke film. Ik denk trouwens dat Mel Gibson helemaal geen christen is, maar het als dekmantel gebruikt om SM films te kunnen maken en ermee weg te kunnen komen.

Het is een kruisbestuiving tussen Mad Max en Gibson's katholieke wondere wereld.
Ik heb de film gezien (nieuwsgierigheid) en blijf het vreemd vinden dat christenen uit hun dak gaan van christelijke S.M. In mijn voorstelling zaten geen zichtbare minderjarigen, maar het schijnt nogal in te zijn om met de jeugdvereniging naar de DVD te kijken. Althans dat hoor ik van christelijke kennissen.

Het zegt toch ook iets over mensen die massaal bellen en schrijven om de "hand van god" van het scherm te weren, maar zich helemaal overgeven aan dit soort B-films. Waar men als exhibitionist een "bijna" naakte man voorbij ziet schuiven en waarbij een orgie aan wellustig lichamelijk geweld ten toon wordt gespreidt. Reli-porno voor de liefhebbers.

[chromis]

Ik kwam dit tegen, en eigenlijk kan ik me wel in de mening van 'niceau' vinden.

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/002464.html

Jezus met een kraantje...

De film "The passion of Christ" beheerst de media. In Madrid zoeken ze nog steeds naar stukjes oor van de 12 jarige Luisa, die met haar schooltasje op weg was naar haar ouders om te vertellen hoe haar eerste dag op de grote school was. Weggevaagd ten behoeve van Allah, een woord dat ze al bijna kon spellen tijdens godsdienstles. In de trein keek ze naar buiten, naar het wuivende gras en de metaalsplinter doorkliefde haar hersens, nog niet eens zo vol met informatie. Theologie, ze had er nog geen weet van. Ze begreep wel het open en dicht gaan van een bloem. Dag stuifmeel, dááág, hier ben ik, Luisa. "Allah" en "God" kreeg ze pas in groep 2. Nu rest alleen nog haar onderkaak.

Doet niemand meer moeilijk over, uiteengereten lichamen. Het is een abstract gegeven. Je ziet die trein in het journaal, het verwrongen metaal en je telt de doden. Het hadden er meer kunnen zijn. Twee dagen nieuws, daarna pagina drie.

Nu al dagen lang alle kranten en televisierubrieken vol met discussie over een film met Jezus, die volgens mij toch al weer een tijdje dood is. Kort samengevat de controverse die de Nederlandse samenleving nu verscheurt: mag je laten zien dat Jezus pijn heeft gehad toen ze hem aan een leuk stuk beukenhout rosten?

Van mij wel. Sterker nog, komt hij eindelijk eens van pas, die Heer uit het christelijke kamp. Ja, je kan wel eeuwig ouwehoeren dat hij water in wijn veranderde, maar dat maakt geen indruk. Dat doet Hans Kazan ook. Mooie is ook dat Kazan dezelfde emoties los maakt bij mensen. Hij is al zestien keer aan de wand van een theater gespijkerd. De laatste keer dat het gebeurde hing hij vier dagen in Theater ’t Spant in Bussum en werd hij gevonden door Bassie van Adriaan die achter de schermen met een kindje "wat fratsen uit wilde halen."

Ik vind het juist wel goed dat ze die Jezus in deze film een beetje menselijk neerzetten. Je stoot je scheen en je roept "godverdomme ongezien de tiefus kolere!!!" Dat had Jezus dus ook, dat vergeten mensen nog wel eens. Jezus gaat ook maar gewoon met een strippenkaart naar zijn werk, hier en daar neukt hij er losjes wat bij en hij trekt zich af terwijl hij naar The Bold and The Beautiful kijkt. Jezus als mens, veel christenen zien dat liever niet. Ik ben er juist voor. Als hij al bestaat, demythologiseer die rare baard met oogjes dan maar. Veel christenen willen dat niet. Hadden in deze film liever gezien dat hij chocoladedrank bloedt of dat er een goddelijk kraantje aan zijn buik zit waarmee je het bloed handig af kan tappen in een leuke Jezus beker van tupperware, om die dan weer tegen woekerprijzen te verkopen in de Jezus Body Shop.

Lachwekkend en hypocriet, de belachelijke verontwaardiging over de manier waarop Jezus neer wordt gezet in deze film, namelijk als een lijdend wezen. Het segment Balkenende stelt zich Jezus nog steeds liever voor als iemand met hetzelfde kapsel als Jan Peter. Beetje chillen op een wolk en wat rondhangen met zijn apostel-homies, weetjewel.

Ik twijfel. Een film van Mel Gibson verdedigen, je doet het liever niet, maar ik heb me geërgerd aan de discussie bij de EO, onder aanvoering van God zelf, Andries Knevel. Ze doen hun best omdat ze als de dood zijn om als onmoderne christen te worden gebrandmerkt. "Deze film moet kunnen" knarsetanden ze, maar eigenlijk vinden ze het stuitend, Jezus als doorregen runderlap. OK, een doorn in je wenkbrauw, dat kan. Maar Jezus tonen alsof er een dorsmachine over hem heen is gereden, dat mag dan weer niet.

Zet foto’s online van alle mensen die in de laatste 50 jaar dood zijn geknuppeld en gemarteld ter meerdere eer en glorie van het geloof en je eet nooit meer een hap. Ga in Noord-Ierland vertellen dat het heel erg is dat Jezus bloedt in de film en vertel dat dan vooral aan John O’Neill, protestantse wees. Zijn vader stond in een viskraam toen hij uit naam van Jezus in zijn gezicht werd geschoten...

Jezus kan wat mij betreft niet hard genoeg worden aangepakt. Ik vind het nog niet realistisch genoeg eigenlijk, in die film. Als Jezus voor ons allemaal heeft geleden, dus ook voor John O'Neill en Luisa, dan wil ik hem met terugwerkende kracht nog wel een enorme schop onder zijn goddelijke klootzak geven. Kritiek op de film en de hardheid daarvan, hypocriet gekut is het, van mensen die zelf geen bevredigende zin aan hun bestaan kunnen geven en daar een Kloppend Verhaal Uit Een Boek voor nodig hebben.

Allemaal symboolblind ook. In Jezus als een fysieke verschijning geloven en blijven zoeken naar een botsplintertje, het is geestelijke armoede. Als je dan toch wilt geloven, zie het lijden van Jezus dan als een metafoor voor opoffering, zie zijn lijden als een tot literatuur verdichte parabel. Alleen domme klootzakken zien Jezus als iemand die echt heeft bestaan en die je een wasknijper op zijn tepel kon zetten.

Godsdienstwaanzinnigen die zich druk maken over de in beeld gebrachte pijn van iemand die nooit heeft bestaan en die als fantoom al twintig eeuwen verantwoordelijk is voor op theologische leest geschoeide zuiveringen en slachtingen, ze maken zich schuldig aan buitenmaatschappelijk geneuzel. Is maar een straf voor. Keihard aan een kruis jassen.

nico dijkshoorn

Ik had deze column gevonden via dit bericht:

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/006408.html

[doctorwho]

Ik heb de film wel gezien en vond het in eerste intantie een goede film. In eerste instantie ja, totdat irreeel en exessief geweld getoond werd. Om te laten zien hoe een wat mij aangaat fictieve persoon ondergaan moet wegens onze vermeende zondenen gaat mij te ver. Had pa dan toch niet even kunnen ingrijpen? De arrogantie en die daaruit spreekt alleen al. Van mij had hij die martelgang niet hoeven ondergaan en wens daarop ook niet aangesproken te worden met "hij deed het ook voor jou". Onzin om op die manier geweld een plaats te geven en te verheerlijken. En de slappe symboliek van de slang als personificatie van de duivel is ook niet direct subtiel. Bovendien worden de joodse priesters als directe aanstichters gezien van deze gebeurtenissen. Jezus was toch ook een jood? Kortom een propagandafilm van het zuiverste water.

[FonsV]

Hij heette Huub, was in het begin van de veertig, gehuwd, vader van vier kinderen, 16, 14, 12 en 10 jaar oud (beurtelings meisje, jongen) en ’iets’ bij de Haagse politie.

Op de 13de november van het laatste oorlogsjaar (WO II) bracht hij een viertal flinke varkenspoten mee naar huis plus een in zilverpapier verpakt stapeltje plakken van dat vettige, zwarte Friese roggebrood. In die hongerwinter iets héél bijzonders. “Hoe kom je dáár nu weer aan”? vroegen de kinderen. “Ja, zei hij, dat zouden jullie wel eens willen weten”.

Daags erop had zijn vrouw op de potkachel in de huiskamer (het gas was weer eens uitgevallen) een geweldige pan erwtensoep gekookt. Alle deuren en ramen op slot om de buren niet jaloers te maken. En ’s avonds was het smullen geweest. Van die échte, dikke erwtensoep met kluif, zo dik dat - als je middenin schepte - de soep langs de zijkanten naar beneden gleed zonder enig spoor na te laten.

Twee nachten later werd hij door de Duitse bezetter van zijn bed gelicht, opgesloten in het Oranjehotel (de gevangenis in Scheveningen) en daar weken lang onafgebroken ondervraagd, gemarteld en afschuwelijk verminkt. Uiteindelijk hebben ze hem naar de Waalsdorpervlakte gesleept (hij kon niet meer lopen), daar tegen een paal gezet en afgeschoten.

Na de oorlog kreeg zijn weduwe zijn postume onderscheiding, de hoogste die in een dergelijke situatie kan worden toegekend. Er waren nogal wat mannen en een paar vrouwen bij de plechtigheid aanwezig, die nog leefden omdat hij hen niet had ‘verraden’. Hij was namelijk - wat in zijn eigen kring niemand wist of zelfs maar had vermoed - iets hoogs geweest bij de ‘ondergrondse‘.
Uit documenten (de bezetter administreerde immers alles nauwkeurig met stempels en handtekeningen) en een paar al dan niet bewegende zwart-wit opnames was ‘men’ aan de weet gekomen wat met hem was uitgespookt. De familie heeft het nooit en détail geweten en wilde dat ook niet.

Op het dressoir thuis stond een foto van hem, een paar maanden voor zijn arrestatie gemaakt, met aan weerszijden een verzilverd kelkje, waarin elke dag een vers bloemetje werd gezet en overdag ervóór een waxinelichtje in een rood glaasje.

En ieder jaar op 14 november kwam de hele familie bij elkaar, eerst bij oma en later, toen zij was overleden, bij een van de kinderen, voor een ouderwetse erwtensoepmaaltijd. Papa en opa gedenken.

Materiaal voor een ‘Passion of Huub’? Ik bedoel… Laat maar!

Groeten.

Fons.

[Samante]

Ik wilde de film niet zien omdat ik er geen interesse in had maar juist een weerzin door die vrome Mel Gibson.
En toen kon ik de film voor weinig geld meenemen en heb hem gekeken tot en met de afranselscene.

Wat een ongeloofwaardige prul is die film.
Wanneer Jezus wordt geketend en van een muur wordt geworpen aan die ketenen, zou je zeggen dat hij op zijn minst op enkele plaatsen de ruggewervel gebroken moet hebben. Maar nee, hij kan nog verder wandelen.

In de scene waar hij bijna helemaal doodgeranseld wordt en geen stukje gave huid meer heeft, kan hij nog gewoon op zijn benen staan.

De film boeide me voor geen meter en ik heb de film halverwege afgezet. Niet omdat ik de gruwelijkheden niet langer kon aanzien, want films waarin de een na de ander wordt afgeslacht vind ik soms heel boeiend, maar gewoon omdat The Passion of the Christ totaal ongeloofwaardig is.

Echt een prul die film en ik heb spijt dat ik hem, zelfs voor weinig geld, heb gekocht.