leander schreef:Wie kan mij een goede reden geven waarom dat er een god zou zijn of zou moeten zijn ?
Ik weet namelijk niet wat dit aan het leven toe zou moeten voegen.
Het door fantasten bedachte idee 'god' los laten is iets toevoegen aan je leven namelijk de realiteit.
"Er zijn mensen die men overtuigt met verheven gebaren, maar die men wantrouwig maakt met argumenten."
Friedrich Nietzsche
Samante schreef:
Ik doe niks en ik laat niks vanwege mijn geloof in God of het oneindige Zijn.
Ik zie het lichaam dat ik heb als een voertuig en instrument. Ik voel dat er meer is dan dat lichaam. En bewijzen kan ik het niet, maar dat gevoel is er nu eenmaal zeer sterk.
Maar het verandert weinig aan het leven zoals ik dat leef. Blijkt alles op te houden als dit lichaam ermee uitscheidt, dan is het gewoon zo. Dan is het over en uit.
Daar ben ik het roerend mee eens.
Ik heb wel es gedacht dat God niet bestaat. Dat kwam omdat ik het zo oneens was met de kerk en elke evangelische stroming waar ik contact mee had.
Bleek toch dat ik van inborst religieus was. Ik ervaar gewoon 'God' . (vooral als ik fiets).
Het idee alleen al dat er een alziend oppermachtig wezen zou zijn die zich met de miljarden stofjes zijnde de sterren en een veelvoud van planeten net met dat ene stofje in een spiraalarm van onze melkweg bezig zou houden met hierop een bewuste levensvorm (die ook nog moet bidden en in vroeger tijden offeren)is al absurd genoeg om dit hele concept te verwerpen. De minst onwaarschijnlijke hypothesen moeten plaats maken voor meer aanvaardbare. In die zin is het handhaven van een god een zwaktebod en ik ben van mening dat de mensheid beter af is zonder.
Wie atheïsme een geloof noemt kan tot niets bekeerd worden
The person who calls atheism a religion can be converted to nothing
hetty schreef:
Bleek toch dat ik van inborst religieus was. Ik ervaar gewoon 'God' . (vooral als ik fiets).
Fietsen is goed voor mijn humeur. Misschien kan ik het ook beweging noemen. Maar ik begrijp dat het bij jou een stapje verdergaat en je in een paranormale roes terechtkomt.
Misschien zijn het toch de endorfinen Hetty, die iedereen ervaart bij enige structurele beweging.
Groeten,
Tjeerdo.
Religie: Jezelf elke dag voorliegen tot je erin gaat geloven!
Je schreef:Het idee alleen al dat er een alziend oppermachtig wezen zou zijn die zich met de miljarden stofjes zijnde de sterren en een veelvoud van planeten net met dat ene stofje in een spiraalarm van onze melkweg bezig zou houden met hierop een bewuste levensvorm (die ook nog moet bidden en in vroeger tijden offeren)is al absurd genoeg om dit hele concept te verwerpen.
En dat is dan nog maar één bezopen invulling van de term 'god'. Er zo zijn er nog tig invullingen meer!
Je schreef:De minst onwaarschijnlijke hypothesen moeten plaats maken voor meer aanvaardbare. In die zin is het handhaven van een god een zwaktebod en ik ben van mening dat de mensheid beter af is zonder.
Welke hypothese vind jij het minst waarschijnlijk:
a) er moet een uiteindelijke verklaring zijn voor het heelal en de processen die zich daarin afspelen of b) het heelal en de processen die zich daarin afspelen berusten op louter of stom toeval (en dat betekent: zijn onverklaarbaar)?
Persoonlijk kies ik voor a) als de meest waarschijnlijke hypothese en aan die keuze ontleen ik mijn niet te lessen dorst naar antwoorden op alle vragen. En het uiteindelijke antwoord noem ik geen ‘god’, want die term is me te besmet.
Groeten.
Fons.
Een theoloog die naar exactheid streeft, heeft de eerste stap gezet naar het atheïsme. Een atheïst is geen naïeveling, maar iemand die god nauwkeurig 'kent', voor wie dus veel zo niet alle godsvoorstellingen hun betekenis hebben verloren.
leander schreef:Wie kan mij een goede reden geven waarom dat er een god zou zijn of zou moeten zijn ?
Ik weet namelijk niet wat dit aan het leven toe zou moeten voegen.
Leander
God heeft zijn nut bewezen in samenlevingen waarin geen sprake was van een georganiseerde rechtstaat. Door mensen bang te maken met 'hel' of een 'hemel' te beloven als men in het gareel bleef lopen kon men zonder een rechtstaat te organiseren toch een lange tijd veel mensen redelijk in bedwang houden. Maar in samenlevingen als de onze, met een wetboek en politie is die reden weggevallen.
Maar er is dus wel een reden te bedenken waarom god zou moeten bestaan... in bepaalde omstandigheden.
Als een gelovige begrijpt waarom hij het bestaan van al die 19.999 goden die de mens heeft aanbeden afwijst, volgt het begrip waarom ik 20.000 goden afwijs.
hetty schreef:
Bleek toch dat ik van inborst religieus was. Ik ervaar gewoon 'God' . (vooral als ik fiets).
Fietsen is goed voor mijn humeur. Misschien kan ik het ook beweging noemen. Maar ik begrijp dat het bij jou een stapje verdergaat en je in een paranormale roes terechtkomt.
Misschien zijn het toch de endorfinen Hetty, die iedereen ervaart bij enige structurele beweging.
Groeten,
Tjeerdo.
Welnee.
Het overkomt me vooral niet bij het hardlopen.
Het gaat om een plaats en een tijd om een bepaald soort energie te voelen. Ik noem het 'God' . Anderen beleven dat weer anders. Ik zag dat Fons het woord 'God' besmet vindt en dat heb ik ook wel een beetje. Maar ik weet ook niet hoe het anders moet.
Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat je mensen niet kunt afrekenen op een bepaald religieus gevoel. Het kan iedereen overkomen.
Het gaat om een plaats en een tijd om een bepaald soort energie te voelen. Ik noem het 'God'
Je bedoelt
Een verschuiving van bewustzijns-toestand of niveau ?
Een soort " eenheid" , een soort eureka en/of intuitief inzicht /ervaring ?
Mensen kan je inderdaad niet afrekenen op hun bepaalde "gevoelens "
Gevoelens zijn trouwens de motiveringen en de aandrijvingen ;( sommigen noemen dat zingeving ) zonder dat zijn we slechts rationele "gevoelloze " robots met alle paradoxern daaraan inherent
hetty schreef:Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat je mensen niet kunt afrekenen op een bepaald religieus gevoel. Het kan iedereen overkomen.
Je kunt mensen niet afrekenen op een bepaalt innerlijk gevoel, ik vind het voorbeeld van sport in deze ook een goede, maar er zijn natuurlijk veel meer momenten waarbij mensen een bepaalt innerlijk gevoel ervaren. Moet men dit innerllijk gevoel "religieus" noemen, wat ik me afvraag wat is het verschil in dit geval tussen een innerlijk gevoel of relieus gevoel, iets dat men terugkoppelt aan god (in één van de vormen van), of aan het leven zelf, m.b.t. hoe ervaart het individu iets?
M.a.w;
--> het "body/mind problem " of de " geest in de machine " ?
en de discussie over de " qualia "( bijvoorbeeld = wat maakt rood tot de onmiddelijke ervaring rood ? ) of de antwoorden op vragen in verband met de onmiddelijke en subjectieve perceptie van " kwaliteiten" zonder het vooraf enig bewust beredeneren van het " opduiken van het fenomeen als primair gegeven " ....
hetty schreef: Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat je mensen niet kunt afrekenen op een bepaald religieus gevoel. Het kan iedereen overkomen.
Dat zal ik ook niet doen. Ik heb zelf dat religieuze gevoel gehad, en ik voel het nu soms nog. Ik heb alleen niet meer de behoefte om de oorzaak daarvan te interpreteren als iets dat buiten mijn bewustzijn ligt. Het ondergaan van religieuze gevoelens is ook helemaal niet erg, zolang je in staat bent om rationeel te blijven denken, en je je religieuze gevoelens niet gaat neerzetten als absolute waarheid, waarbij óók nog eens wordt gesteld dat het niet geloven van die 'waarheid' zal leiden tot eeuwige verdoemenis of slecht karma of iets dergelijks.
Thomas Paine en Voltaire waren deïst, maar dat weerhoudt me er niet van om hen te erkennen als zeer grote denkers.
Vriendelijke groet...
'Bij een discussie die de redelijkheid zoekt heeft hij die het onderspit delft groter voordeel, voor zover hij er iets van opgestoken heeft.’Epicurus (341-271vc)
[quote="FonsV"]
Welke hypothese vind jij het minst waarschijnlijk:
a) er moet een uiteindelijke verklaring zijn voor het heelal en de processen die zich daarin afspelen of b) het heelal en de processen die zich daarin afspelen berusten op louter of stom toeval (en dat betekent: zijn onverklaarbaar)?
Beste Fons,
Vooralsnog is optie a. voor mij het meest waarschijnlijk zonder dat ik het nodig vind een "verklaring"in de zin van "betekenis" zoek ik hierin niet. Het leven heeft tenslotte geen zin maar ik wel . :P
Groeten.
Wie atheïsme een geloof noemt kan tot niets bekeerd worden
The person who calls atheism a religion can be converted to nothing
