Jagang schreef:
Atheïsme is vooral een reactieve posisitie, en het is net zo min een geloof als dat niet-voetballen een sport is
Ok, dan is mijn geloof ook gewoon een reactieve positie. Bewijs jij maar eens, dus wetenschappelijk, dat ik ongelijk heb. Je schrijft hier over een positie. Maar we hebben het hier niet over een positiebepaling Jagan. We spreken hier over het onredelijke van de redenering dat het atheisme reactief mag zijn (geen bewijs opleveren) en geloven in het bestaan van God niet reactief mag zijn (dus wel met bewijzen moeten komen). We moeten accepteren dat het niet-waarneembare niet wetenschappelijk bewijsbaar is, maar wel dat je het niet-waarneembare wel of niet aannemelijk kan maken. Een andere atheist schreef dit zojuist ook: "het atheisme is net zo min een geloof als het niet verzamelen van postzegels een hobby is"
Ja maar wat willen jullie daar nu mee zeggen? Het is gewoon simplistisch spelen met woorden om te kunnen ontkennen dat jullie ongeloof een geloof is. En dat heb je als onderbouwing nodig om vol te kunnen houden dat gelovigen met bewijzen moeten komen, en gelovigen niet. Maar iets dat niet waarneembaar is, kan uiteindelijk niemand bewijzen. Wij kunnen alleen maar het waarneembare bewijzen, en zelfs het waarneembare wordt door ons mensen waargenomen, misschien is het wel een illusie? Dus moet je gaan praten over de redelijkheid, juridisch-historische argumenten en ervaringswaarheden, ja zelfs over menselijke gevoelens, dus aannemelijkheden. Maar niet over bewijzen!
Maar jullie ongelovigen doen neerbuigend over het argument van de menselijke gevoelens van gelovigen in het ervaren van God (ervaringswaarheid) terwijl je de menselijke gevoelens van jezelf (namelijk het niet eens zijn met de gruwelverhalen in het OT) als valide rationeel argument naar voren doet laten komen. Maar in beide gevallen gaat het om ervaringswaarheid.
Terug naar het niet voetballen dat geen sport is en het niet verzamelen van postzegels dat geen hobby is. Sport en hobby staan hier voor "ongeloof", niet verzamelen van postzegels en niet voetballen staan hier voor "niet-bestaan". Stel dat ik wel aan voetbal doe en dat ik wel postzegels spaar. Bij mij staan sport en hobby dan voor "geloof", en voetballen en verzamelen van postzegels staat dan voor "bestaan". Waarom zou ik dan het bestaan van voetbal en postzegelverzameling moeten bewijzen, terwijl jij het niet-bestaan van voetbal en postzegelverzameling niet zou hoeven te bewijzen, als wij hierover in discussie zijn. Snap je nu hoe volslagen dwaas zulke redeneringen zijn? In dit geval zou ik wetenschapplijk het bewijs kunnen leveren dat zowel voetbal als postzegelverzameling bestaan en ik zou gelijk krijgen. Maar als het gaat om een niet-waarneembare God, kunnen zowel de gelovige als de ongelovige hier geen wetenschappelijk bewijs voor leveren.
Als jullie ongelovigen toegeven dat voor het bestaan en niet-bestaan van God geen wetenschappelijk bewijs geleverd kan worden. Dan praten we dus niet meer over bewijzen, maar over aannemelijkheden, en dat is een totaal ander terrein. Want bestaan en niet-bestaan kan alleen maar bewezen worden onder de voorwaarde van waarneembaar. Maar toch stellen jullie ongelovigen dat het aan ons is om te bewijzen, en niet aan jullie, terwijl jullie zelf toegeven dat beide stellingen (van zowel het bestaan van God of het niet-bestaan van God) niet bewijsbaar zijn. Een ongelovige weet dat het niet-bestaan van God niet bewijsbaar is, en hij weet dat het bestaan van God dat ook niet is. Maar toch stelt de ongelovige "vanuit zijn gemakkelijke luie stoel" - zoals het hier door sommige ongelovigen wordt verwoord - is het is aan de gelovige om een bewijs te leveren. En iedereen kan bedenken dat er geen bewijs geleverd kan worden omdat het niet wetenschappelijk waarneembaar is. En daarom heeft de ongelovige gelijk. Inderdaad is dat lekker en makkelijk de overwinning behalen vanuit de luie stoel! Zo kan ik het ook, middels meten met twee maten, op een gemakkelijke manier mezelf tot winnaar uitroepen van het debat.
I was already on pole, then by half a second and then one second and I just kept going. It was like I was in a tunnel. Not only the tunnel under the hotel but the whole circuit was a tunnel. I was just going and going, more and more and more and more.
