Ik ga valschermspringen.....

[Samante]

Ik zou geen Tena Lady gaan gebruiken Marinus. Laat je in plaats daarvan maar inpakken als een sumoworstelaar. Dan komt het ook wel goed.

[GayaH]

*
Er zijn er zelfs die zonder valscherm springen:

[Marinus]

Ik heb tegen mijn verwachting in behoorlijk goed geslapen, maar de koffie kan ik overslaan vandaag.

Maar het weer is helemaal geweldig. dus: JAY!!!!

[Destinesia]

Veel succes! En een mooi uitzicht.

[HAgrid]

Als ik me broek uitdoe heb ik een mooier uitzicht:D

[GayaH]

-
Is jouw broek dan zo groot dattie voor je ogen hangt?

Als ik me broek uitdoe heb ik een mooier uitzicht

• • • • • 

[Marinus]

Ik leef nog!!!! Ik zal jullie later vervelen met het hele verhaal, maar nu zit ik nog even na te spacen. Foto's en filmpje volgen.

Ik was echt bloednerveus, en ik heb ook nog geschreeuwd als een klein meisje, maar het was echt een gevalletje van: meerrrrrrr van dit en vakerrrrrrr!

[Fish]

meerrrrrrr van dit en vakerrrrrrr!

[elle]

Ik leef nog!!!! Ik zal jullie later vervelen met het hele verhaal, maar nu zit ik nog even na te spacen. Foto's en filmpje volgen.

Ik was echt bloednerveus, en ik heb ook nog geschreeuwd als een klein meisje, maar het was echt een gevalletje van: meerrrrrrr van dit en vakerrrrrrr!

Ik ben blij dat je het overleefd hebt Marinus . Ben benieuwd naar je filmpje en je verhaal.

[siger]

Knap van je Marinus!

[a.r.]

Je bent een held! Ik zou het nooit durven

[Samante]

Ik ben blij dat je goed geland bent. Grote bewondering voor je van deze kant.

[Marinus]

Nou, het verhaal dan maar. Duurt nog wel even voor ik doorheb hoe ik het filmpje kan uploaden zonder dat "The Man" weet hoe ik eruit zie. Het was al gelijk goed raak met het wakker worden. Ik werd zeven uur wakker draaide me om terwijl ik dacht "Ik kan nog wel even blijven liggen want ik hoef pas om half twaalf weg om te... OH FUCK!!!!!!11111. Koffie was niet meer nodig, kreeg er met veel moeite nog een bescheiden ontbijt in, en toen was het wachten tot half twaalf. Met een knoop in de maag en zweethandjes.

Lang verhaal kort, auto in, naar Teuge, auto uit. Papiertje tekenen waarop staat dat je niet gaat zeuren als je doodgaat of in een rolstoel beland. Door naar een alleraardigst terrasje en we hoefden niet al te lang te wachten voor ik opgehaald werd. Het weer was perfect dus daar hoefden we niet op te wachten. Nu ja, snel en pijnloos is het beste. Overall aan, tuigje aan, beetje instructie en daarna kreeg ik gelijk een camera in mijn smoel. Ik probeerde nog een beetje relaxed te doen, en ik kan je vertellen dat dat absoluut niet is gelukt. De zenuwen spatten van het scherm af in het filmpje.

De andere tandemspringer kreeg een jonge gast mee, maar gelukkig hadden ze mij aan een kerel gekoppeld aan wiens smoel je al kon zien dat hij dat al minstens 20 jaar deed, 29 jaar bleek later. Nu ja, dat was best geruststellend. Toen met zijn allen het vliegtuig in, en voor wie dat nog niet weet, je zit dan tussen de benen van je instructeur, en tussen jouw benen zit de volgende. Ik zat vooraan dus ik had bij de start alleen de cameraman tussen mijn benen. (En de rest van de weg die camera in mijn smoel, en ik heb cameravrees)

Ik kon er nog net een grapje uitpersen dat "Skydiven in ieder geval erg knus is" en daarna realiseerde ik me dat ik wel met dit vliegtuig opsteeg maar er niet mee zou landen. Vervolgens ging de rest van mijn adrenaline plus reservevoorraden mijn bloed in. De rest van de rit erg stil en ik stel me zo voor, vrij bleek om de neus. Je ziet me heel vaak mijn duim opsteken, maar dat is niet echt gemeend, in dit specifieke geval betekend het "Oh X" en X is hier een woord van één lettergreep zoals bijvoorbeeld shit, kut of fuck.

Het uitzicht was erg mooi, en ik heb er zeker een soort van van genoten. De eerste springers gingen er op 1500 meter uit. Ik heb niet vaak gevlogen, maar als iemand tijdens het vliegen de vliegtuigdeur opendoet is dat erg verontrustend weet ik nu. Springers eruit, deur weer dicht en door naar 3 kilometer.

Vlak voor de exit werd ik vastgekoppeld aan de instructeur. Eerst verontrustend losjes en een paar minuten later gelukkig een stuk strakker. Daarna de deur weer open, tandem 1 eruit, en toen was ik aan de beurt. Voor mijn gevoel duurde de hele exit een minuut of 2 maar 15 seconden is een meer realistische schatting.
Aangezien je nogal ongemakkelijk voortbeweegt als helft van een tandem duurt het naar de deur krabbelen ongemakkelijk lang, door de adrenaline lijkt het 5 keer zo lang, maar uiteindelijk zit je dan op het randje met onder je voetjes 3 kilometer niets.

Ik had tot dat moment nog geen moment gedacht over afhaken, en toen ook niet. Maar ik had het wel moeilijk. En toen begon Erik af te zetten, en net te laat had ik zoiets van: "Doe even normaal" Het is moeilijk te beschrijven wat volgde, maar ik probeer het toch.

Het ene moment zit je nog in het vliegtuig, het volgende moment krijg je de sensatie dat je je evenwicht verliest, en daarna begin je te vallen. Je gaat van 0 naar 100 km/uur in ongeveer 3 seconden, en dat is echt pure horror. het voelt bijzonder gewelddadig. A.k.a echt ge-wel-dig!!! Maar ik had het niet kunnen laten om te schreeuwen als ik het had gewild.

Daarna neemt de versnelling af, krijg je klopjes op je schouders en mag je je harnas loslaten. Je hebt dan niet het het gevoel meer dat je valt, je hangt gewoon boven de aarde met een wind van boven de 200 km/uur door je haren. Erg vredig als je de herrie, de moeite om te ademen en het gevoel dat je gezicht van je schedel af dreigt te waaien wegdenkt.

De duimpjes omhoog in dat stadium waren volledig gemeend. Ik probeerde zelfs de cameraman nog een hand te geven. Nu ja 30 seconden zijn zo om, Al leek het leek een minuut of drie te duren, en dan voel je opeens een ruk aan je schouders, begint alles te te schudden en zo, en daarna is het stil, en hang je onder de parachute. De rest van de rit is redelijk ontspannen. Het cliché dat je geen hoogtevrees hebt als je niet met de grond verbonden bent en erg hoog zit klopt.

Toen kwam de vraag of ik het goed vond als er een beetje gestunt werd, ik zei, "Doe is", en ik weet nu ook dat een parachute best hard kan gaan en een achtbaangevoel op kan leveren. Daarna landen met en brede grijns op mijn smoel die er nog steeds niet van af te slaan is.

Dus lang verhaal kort: ik heb uren in de zenuwen gezeten voor iets wat totaal geweldig was. Een prima manier om van 185 Euro af te komen.

[Jinny]

Mooie ervaring.
Kan me er iets bij voorstellen.

[Marinus]

Ging sneller dan ik verwacht had

FILMPJE!!!