Peter van Velzen schreef:
Aha, de filosofie van de koopman!
Het belangrijkste verschil tussen prostitutie en liefde, zit hem inderdaad niet in de vraag of de beloning in geld komt of in natura, maar in de aanwezigheid van (exclusieve) wederkerige emotionele en/of sociale banden. En dat is wel degelijk een wereld van verschil.
Op die manier gesteld, eens.
Verder nog even mijn mening over het nut dan wel de acceptatie van prostitutie.
Je hebt inderdaad de categorie klanten geen vrouw/geen vriendin wel seksuele behoeften. Niets mis mee, man wil graag seks, prostituee wel graag haar boterham verdienen. Even aannemend dat de prostituee voor zichzelf werkt en er geen mensenhandelaren achter zitten.
En de categorie mannen in een relatie. Vreemdgaan doe je naar mijn idee alleen als je het gevoel hebt iets tekort te komen in je relatie. Dit kan op seksueel gebied zijn, maar ook in aandacht, genegenheid etc. Puur feitelijk gezien is er geen verschil of je dit gat nou op probeerd te vullen door naar een prostituee te gaan of door iemand op te prikken uit de kroeg.
Wat betreft het nut, kom ik weer terug bij de koopman filosofie, prostitutie blijft bestaan en heeft nut zolang er vraag naar is. Acceptatie is natuurlijk veel lastiger, mijn inziens zit dat bij de meeste mensen in het onbegrip. Niet kunnen begrijpen hoe iemand in staat is zoiets te doen, seks en genegenheid te verkopen. Wel zoals eerder gesteld zit er achter iedere prostituee een verhaal zowel positief als negatief. Vaak is de grote motivator geld, maar is dit niet zo bij het grootste deel van de beroepsbevolking? Hoeveel procent van de mensen zou nog naar het werk gaan wanneer ze niet meer betaald worden? Ik zelf in ieder geval niet.
Prostitutie is een vak, geen vak dat grote groepen uit de samenleving kiezen maar desalniettemin een vak. En voor vrouwen die goed zijn in dat vak, maak ik een diepe buiging. Even diep als voor de balletdanseres die van haar lichaam kunst maakt.