Huisarts pleegt suïcide door omstreden euthanasie

[Jinny]

In ons plaatselijk suffertje is eens door een journalist door Tuitjenhorn heengegaan.
Algehele mening, het IGZ heeft schuld aan de dood van de huisarts.
Tot mensen toe die de mensen van het IGZ een pijnlijke lijdensweg toewensen zonder de mogelijkheid tot verkorten....
Het IGZ kan zich beter niet in het dorp vertonen, herkenbaar dan.....
Men weet dat de praktijk was dat indien je het aangegeven had en er mee instemde dat de dokter niet zeurde als je aan de beurt was.
Maar dan alleen als je aan de beurt was, een man met een longaandoening heeft hij bv geweigerd met de mededeling, volgende week ben je alweer een stuk beter....
En dat klopte.

Het was een dorpsdokter in en uit het oude WestFriesland.
Weinig woorden, en geen voorstander van zachte heelmeesters, net als zijn patiënten.

Het IGZ heeft volledig misgeschoten, en de stagiaire heeft de volksaard plus de dokter niet begrepen.
De man is door een arrestatieteam opgehaald en 4 uur ondervraagd in de Holleeder bunker in Osdorp.
Daarna naar Den Haag ontboden om daar te horen te krijgen dat hij arts af is zonder hoor en wederhoor....

Rene Diekstra heeft er ook vandaag een snijdende column over geschreven, helaas kan ik die niet online vinden....
Maar het IGZ krijgt er (vanuit zijn professie) genadeloos van langs......

Wordt vervolgd.

[Maria]

http://www.artsennet.nl/Nieuws/Nieuws-o ... ollega.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

Morfine
Onder artsen in Nederland is inmiddels grote commotie ontstaan. 'Veel huisartsen vragen zich inmiddels af of ze nu ook zomaar de politie aan de deur kunnen krijgen als ze aan palliatieve zorg doen', zegt Hans Gimbel, voorzitter van de huisartsengroep in Heerhugowaard. 'Deze huisarts is als een crimineel behandeld.'

[Jinny]

En ook daar staat het weer omfloerst beschreven....
De man is uit zijn huis gehaald door een politiemacht, in de Osdorpbunker ondervraagd, en dat alles midden in de nacht.
Of hij Holleeder zelf was.....
Of dat niks met je doet.......

[Yours]

De onrust onder artsen (en patiënten) is waarschijnlijk voor een groot deel weggenomen door de publicatie van het bevel van de IGZ, waar Fenomeen hier op 25 oktober al een link naar plaatste.

Zie tevens het bericht van 26 oktober 2013 op Artsennet:
http://knmg.artsennet.nl/Nieuws/Nieuwsa ... iceerd.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

26 oktober 2013

Bevel van IGZ voor huisarts Tuitjenhorn gepubliceerd

Vrijdagavond heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) het bevel voor de huisartsenpraktijk Tuitjenhorn openbaar gemaakt. Hiermee is de toedracht rond de zorgverlening aan de patiënt volledig duidelijk geworden.

De inspectie kwam tot de conclusie dat sprake is van een dermate acuut, ernstig en omvangrijk risico voor de patiëntveiligheid dat zij geen andere mogelijkheid zag, te bewerkstelligen dat de betreffende huisarts geen zorg meer in de huisartsenpraktijk verleent, noch anderszins betrokken is bij de individuele gezondheidszorg in de praktijk.

De KNMG waardeert de openheid die de IGZ nu uiteindelijk biedt. Publicatie van het bevel kan helpen de ontstane onrust onder patiënten en artsen weg te nemen. Het bevel maakt duidelijk dat een terechte melding aan de IGZ heeft plaatsgevonden. Volgens het bevel heeft de arts ver buiten alle geldende richtlijnen gehandeld, signalen van collega zorgverleners hierover genegeerd, en zich in een zo belangrijk onderdeel van de zorg niet toetsbaar opgesteld.

Als artsen zich houden aan de richtlijnen rond de zorg bij het levenseinde, dan wel daar op verantwoorde en onderbouwde manier van afwijken, hoeven zij zich geen zorgen te maken over hun voor patiënten zo belangrijke zorg in de laatste levensfase.

Vet door mij.

Vraag blijft dus waarom de arts zo ver buiten buiten alle geldende richtlijnen heeft gehandeld, signalen van collega zorgverleners hierover heeft genegeerd en zich in een zo belangrijk onderdeel van de zorg niet toetsbaar heeft opgesteld.
Elke arts weet toch dat je wat dit soort zaken betreft op de rand van het strafrechtgebied balanceert?

Het is overigens een tragische zaak.

[The Black Mathematician]

Het was een dorpsdokter in en uit het oude WestFriesland.
Weinig woorden, en geen voorstander van zachte heelmeesters, net als zijn patiënten.

Het IGZ heeft volledig misgeschoten, en de stagiaire heeft de volksaard plus de dokter niet begrepen.

Remember Harold Shipman

Leuk die volksaard, maar er zijn gewoon regels die gevolgd dienen te worden om excessen als van Shipman te voorkomen. Mijn vader is huisarts en dit nieuws heeft hem ook erg aangegrepen - ook omdat ook hij aanvankelijk zat met een vraagteken van wat nu wel mag en wat niet. Echter als die berichtgeving klopt van de hoeveelheden, en dat hij daadwerkelijk patiënten een zak over hun hoofd heeft getrokken, snapt ook hij dat dit niet meer een zaak is voor alleen de tuchtcommissie.

Het is een groot goed dat euthanasie mag in Nederland, maar je moet wel beseffen dat je hier een arts macht over leven en dood geeft. Bij die macht kan het niet anders dan dat je regels stelt, anders geef je artsen (die ook gewoon mensen zijn en waar dus ook een steekje los kan zitten, denk bijvoorbeeld aan Jansen Steur) gewoon een vrijbrief te doen wat ze willen.

[Blues-Bob]

Weet iemand in hoeverre huisartsen inzage hebben in het onderzoeksdossier. Ik kan mij voorstellen dat er gevallen zijn waarbij de attributieve verantwoordelijkheid botst met de substantiele verantwoordelijkheid (euthenasie regelgeving vs. iemand helpen het leiden te verminderen, wetende dat het middel hiertoe waarschijnlijk zo heftig is, dat verwacht mag worden dat de dood bespoedigd wordt). In deze situaties speelt de toon waarbinnen dit in de media besproken wordt vast en zeker een rol in de perceptie van welke consequenties mogelijk volgen.

In hoeverre doet de IGZ, de LHV, etc. daar een duit in het zakje? In hoeverre wordt deze discussie ook, wellicht wat vakinhoudelijker, gevoerd binnen de (huis)artsen gemeenschappen? Heeft iemand daar zicht op?

Groet,

Bob

[The Black Mathematician]

Weet iemand in hoeverre huisartsen inzage hebben in het onderzoeksdossier. Ik kan mij voorstellen dat er gevallen zijn waarbij de attributieve verantwoordelijkheid botst met de substantiele verantwoordelijkheid (euthenasie regelgeving vs. iemand helpen het leiden te verminderen, wetende dat het middel hiertoe waarschijnlijk zo heftig is, dat verwacht mag worden dat de dood bespoedigd wordt).

Dat was precies waarom mijn vader aanvankelijk zo ongerust was. Het was altijd gangbaar dat op het moment dat palliatieve zorg alleen nog maar met een lethale dosis verzorgd kan worden, dit gewoon toegestaan is. Dit is voor zover ik heb begrepen nog steeds het geval is. Bij deze zaak schijnt daar geen sprake van te zijn, de arts schijnt 100x de gebruikelijke dosering voor dit soort gevallen gegeven te hebben.

Volgens wikipedia schijnt morfine niet eens de eerste keuze te zijn als middel voor de zogeheten palliatieve sedatie.

[Bumblebee]

Leuk die volksaard, maar er zijn gewoon regels die gevolgd dienen te worden om excessen als van Shipman te voorkomen. Mijn vader is huisarts en dit nieuws heeft hem ook erg aangegrepen - ook omdat ook hij aanvankelijk zat met een vraagteken van wat nu wel mag en wat niet. Echter als die berichtgeving klopt van de hoeveelheden, en dat hij daadwerkelijk patiënten een zak over hun hoofd heeft getrokken, snapt ook hij dat dit niet meer een zaak is voor alleen de tuchtcommissie.

Het is een groot goed dat euthanasie mag in Nederland, maar je moet wel beseffen dat je hier een arts macht over leven en dood geeft. Bij die macht kan het niet anders dan dat je regels stelt, anders geef je artsen (die ook gewoon mensen zijn en waar dus ook een steekje los kan zitten, denk bijvoorbeeld aan Jansen Steur) gewoon een vrijbrief te doen wat ze willen.

Ik ben zelf huisarts en de dochter van een ouderwetse dorpsdokter, en ik ben het volledig met je vader eens.

Uiteraard wil de maatschappij 'meebeslissen' als het erom gaat dat de ene burger de andere doodt. Een beetje je eigen gang gaan met andermans leven en sterven is simpelweg niet aan de orde. Ik ben zelf erg blij dat ik niet in een land woon waarin het geen probleem zou zijn om andere mensen, patiënten of niet, zakken over hun hoofd te trekken en helium toe te dienen.

En inderdaad, morfine is een erg slechte keus als je wilt sederen. Lukt vaak niet als mensen al morfine gebruiken (en dat is vaak zo in de laatste fase) en dan moet je zo hoog doseren dat je grote kans hebt op hallucinaties, angsten, misselijkheid, delier en andere ellende. Sederen doe je met dormicum.

Maar in dit geval probeerde de huisarts helemaal niet te sederen. Een man die tot dan toe alleen nog maar 2x 5mg morfine kreeg ineens 1000 mg geven, én 350 mg morfine (startdosis: 5-10 mg), dat is domweg doelbewust doodspuiten. En dat mag niet in Nederland.

'Gelukkig' had deze man tot dan toe zo weinig morfine gekregen dat hij er sterk op reageerde en inderdaad een ademdepressie kreeg in plaats van een delier. Collega Tromp had zelf geconstateerd dat de pijnstilling inadequaat was - tja, wie was ook alweer de behandelend huisarts en had wegens de administratieve rompslomp geen zin om een morfinepomp te regelen? Niet dat dat zoveel werk is, maar 'dat deed hij nooit'. En het is een nonsensverhaal dat daar geen tijd voor zou zijn geweest - hij had ook de tijd om naar zijn praktijk heen en weer te rijden en spuiten klaar te maken waarvoor hij weet ik hoeveel ampullen morfine en dormicum moest optrekken. Bovendien had die man al om 8 uur gebeld en reed de dokter de eerste visite pas om 14.00 uur --> in die tijd kun je wel 4 morfinepompen én een SCEN arts laten aanrukken.

En dan: zo'n hoeveelheid 'spul' onder iemands huid spuiten! Dat alleen al is mishandeling. Daarom alleen al moet je een pomp of een infuus aanleggen.

Laat ik voorop stellen dat ik er niet bij was en dat collega Tromp het niet meer kan vertellen dus alles met een slag om de arm. Maar laten we er eens vanuit gaan dat de verslagen van zijn advocaat en co-assistent kloppen. Dan constateer ik dat deze huisarts om te beginnen heel slechte medische zorg heeft geleverd aan zijn stervende patiënt, en dan op het laatst toen het echt de spuigaten uitliep en hij zogenaamd met de rug tegen de muur stond, deze man, ZONDER duurzaam verzoek en ZONDER zich aan welke regel dan ook te houden, met een afgrijselijk narcistische attitude (een high-five geven!), iemand heeft vermoord. En niet voor het eerst ook.

Ik vind het verschrikkelijk dat die man dood is (de huisarts, voor de patiënt ben ik blij) maar zijn handelen in dezen was domweg FOUT. Ik heb er geen goed woord voor over. Door zijn houding, nogmaals die high-five maar ook zijn co proberen het zwijgen op te leggen, liegen tegen de thuiszorg en het weigeren fatsoenlijke stervenshulp te bieden, vind ik zelfs erg moeilijk in z'n goede bedoelingen te geloven. Godzijdank wordt er binnen de beroepsgroep in hoge mate (Smalhout en Hendrikx daargelaten) net zo over gedacht. En die co-assistente mag wat mij betreft morgen bij mij in opleiding. Natuurlijk moest ze meteen naar haar begeleider stappen en gelukkig heeft ze dat ook gedaan. Schandalig hoe zij wordt zwartgemaakt.

[Bumblebee]

Ongetwijfeld gaan er nu mensen roepen dat ze in hun laatste dagen liever Tromp als huisarts zouden willen dan mij of een andere huisarts die zich aan de regels houdt, maar bedenk wel: die moord is misschien het belangrijkste punt, als huisarts erger ik me ook met name aan de ontzettend slechte zorg die hier is geleverd. Nee, je wilt NIET tot aan je laatste dag ondergedoseerd in je bed liggen, en dan op het laatste moment een enorme berg opiaten in je systeem.

Je wilt een rustig opgebouwde dosis, een tijdig aangelegde pomp, zodat je al wat in je lijf hebt en zodat je een gesprek kunt voeren over wat je wel en niet wil. Je wil dat je huisarts zich niet opstelt als éénoog Koning, maar dat hij/zij hulp inroept van alle palliatieve kennis die er in de regio is (en dat is veel). Je wil dat de huisarts als je in nood komt gewoon een enorme knal door die pomp kan geven zodat je gesedeerd raakt (laten we zeggen: 40 mg dormicum oid) in plaats van zo'n hoeveelheid vloeistof onder je huid spuiten.

[Jinny]

Even buiten de andere zaken om, lezende een column van Rene Diekstra (die zich erin heeft vastgebeten), ik citeer, 'Uit betrouwbare bron heb ik ook vernomen dat de co-assistent door justitie als getuige is verhoord en daarbij op op sommige van haar beweringen is teruggekomen'.
Er schuilen denk ik nog wel enige adders onder het gras....

Maar hoe gaan jullie om met beoordeling en co-assistenten als ik vragen mag?
Want dat lijkt een trigger in deze zaak te zijn?

[Blues-Bob]

@Bumblebee
Jouw indruk is dus, dat bij adequate zorg een dergelijk incident voorkombaar, of niet dermate verwijtbaar hoeft te zijn, en hebt geen angst (die indruk wordt mij gewekt in de media) ontstaat voor het leveren van humane zorg? Concludeer ik goed?

Groet,

Bob

[Bumblebee]

Niet alle ellende is te voorkomen, en ik was hier niet bij. Maar uit de beschikbare informatie krijg ik sterk de indruk dat er in de aanloop naar het incident absoluut inadequate zorg is geleverd en dat dit niet nodig was geweest. En in veel gevallen is het niet nodig als er ruim vantevoren gecommuniceerd wordt, de huisarts geen eigenwijs figuur is die weigert kennis van buiten in te schakelen (gespecialiseerde HA zoals de palliatief consulenten, SCEN artsen, technisch thuiszorgteam, pijncentra in ziekenhuizen). Kom je toch ellende tegen die niet goed te bestrijden is dan kun je netjes sederen met de pomp die er toch al is of een SCEN arts bellen (ze komen altijd, en snel). Zeker als je vantevoren situaties netjes hebt afgekaart met je patiënt en hebt genoteerd in je dossier sta je vrijwel nooit onverwijtbaar met lege handen of met je rug tegen de muur.

[Bumblebee]

Ik heb een dergelijke casus wel eens meegemaakt (even met een slag om de arm, want je weet natuurlijk nooit in hoeverre twee kwesties écht vergelijkbaar zijn). Het ging om iemand die ook aan het 'vollopen' was en dus dreigde te stikken.

Om te beginnen was deze persoon niet stervensbenauwd want ze had al een morfinepomp met adequate dosering. Er was niet, zoals in Tuitjenhorn, een weekendarts gekomen die geen idee had wat hij moest doen. Er lag namelijk een heldere overdracht op de dokterspost, er waren duidelijke afspraken met het technisch thuiszorg team die in de map genoteerd stonden (en die map lag bij de patiënte) en ik was zelf bereikbaar op mijn mobiele telefoon voor noodgevallen. Er was overleg geweest met SCEN en toen de patiënte nog kon aangeven wat ze wilde waren er gesprekken gevoerd over wat wel en niet te doen (wil ze nog naar het ziekenhuis, bijvoorbeeld, en dat wilde ze niet) - dat gaf haar psychisch veel rust en controle. Nooit 100%, maar er was weinig angst. De aanloop naar het 'incident' was dus veel gunstiger.

Toch werd ze acuut vrij sterk benauwder dus er moest iets gebeuren. Soms is het zo dat iemand zo benauwd is dat hij/zij nog wat aan het leven hangt door de stressprikkel die die benauwdheid geeft. Bestrijd je de benauwdheid, dan kan dat het laatste zetje zijn voor iemand om 'los te laten' omdat hij de benauwdheid niet meer voelt. Iemand overlijdt dan keurig aan zijn ziekte (!) maar vermoedelijk wel wat eerder dan anders het geval was geweest. In dit geval spoot ik een dosis van (geloof ik, het is al weer even geleden, en het doet er ook niet zoveel toe behalve dan dat het een FRACTIE was van wat er in T gebeurde) 40 mg morfine en 15 mg dormicum met de heldere uitleg richting thuiszorg en familie dat het overlijden nu wel sneller zou kunnen gaan wegens bovenstaand verhaal, maar dat dit géén euthanasie of palliatieve sedatie betrof, alleen symptoombestrijding. De benauwdheid werd goed bestreden hiermee, patiënte werd snel minder aanspreekbaar en overleed enkele uren later.

Dit ging heel goed en ik schrijf het niet om mezelf op de borst te kloppen, maar ter vergelijk. Natuurlijk gaat het niet altijd fantastisch. Maar het kan vaak veel beter als je 1. Goed communiceert, 2. goed voorbereidt 3. goed samenwerkt en 4. vakinhoudelijk weet waar je mee bezig bent. Oftewel: weg met die arrogantie.

[Fenomeen]

met de heldere uitleg richting thuiszorg en familie

Waarom dat in dit geval niet gebeurd is houdt mij bezig.
Ik vrees dat ik daar nooit achter ga komen.

[Vilaine]

Ik kan het niet anders dan eens zijn met Bumblebee. Eerder schreef ik al, dat het niet ongewoon is morfine te spuiten (tegen de benauwdheid) en dormicum (om te sederen). Langzaam opvoerend, tot de patiënt rustig wordt, met de kans, dat de patiënt eerder overlijdt. Bumlebee beschreef het al.
Ik kwam voor de huisarts op, nog niet wetend dat hij dergelijk hoge doses gebruikt had.
Dat was dus willens en wetens de richtlijnen (onnodig) overtreden. Euthanasie kan echt wel netter.

Overigens vind ik, dat hij de co-assistent nooit hierbij had mogen betrekken. Met co's bij je moet je zo veel mogelijk 'model' werken.