Hoe had u zich de hemel voorgesteld?

[Willempie]

Zoals gewoonlijk heb je de zaak waar het om gaat genegeerd.

Nee, dat heb ik niet want ik heb daar netjes op gereageerd en ik zal dat nu nogmaals doen. Ik stel me de hemel voor als de werkelijkheid en essentie van de zaken waarvan we nu slecht zwakke schaduwen waarnemen. De hemel is dus niet minder dan wat we hier ervaren maar meer. Maar waarom reageer je altijd zo vijandig?

[Rereformed]

Zoals gewoonlijk heb je de zaak waar het om gaat genegeerd.

Nee, dat heb ik niet want ik heb daar netjes op gereageerd en ik zal dat nu nogmaals doen. Ik stel me de hemel voor als de werkelijkheid en essentie van de zaken waarvan we nu slecht zwakke schaduwen waarnemen. De hemel is dus niet minder dan wat we hier ervaren maar meer. Maar waarom reageer je altijd zo vijandig?

Mijn excuses, ik zie nu dat ik te snel deze conclusie trok en een bijdrage van je over het hoofd heb gezien.
Je schreef dat je er geen idee van kunt maken, maar deed toch een poging: "De hemel is het wezenlijke van wat wij hier op deze aarde slechts als zwakke afschaduwingen kunnen waarnemen. Een grasspriet zoals wij die hier kennen is in de hemel pas een echte grasspriet."

Je opmerking "Maar ik heb niet de minste illusie dat je deze reactie zult kunnen waarderen" geeft goed weer dat je zelf ook drommels goed weet dat je woorden geen enkele coherentie hebben. Je opvatting is overigens Platonisme en steunt niet op bijbels geloof.

Je kijk op de zaak illustreert perfect mijn bewering dat het concept hemel bedacht is door mensen die het leven niet kunnen pruimen. Je denkt een God te eerbiedigen, maar in werkelijkheid laster je een mogelijke schepper, omdat je hem ervan beschuldigt niets (zelfs geen grassprieten) deugdelijk gemaakt te hebben. Een schepping die bestaat uit flarden, zwakke aftreksels, niets wezenlijks, geen echtheid, staat gelijk aan een vergissing, iets wat er eigenlijk niet behoort te zijn.

Eigenlijk is je kijk op het leven een uitleg van hoe jezelf psychisch in elkaar zit.

[Dat beloof ik]

Zoals gewoonlijk heb je de zaak waar het om gaat genegeerd.

Nee, dat heb ik niet want ik heb daar netjes op gereageerd en ik zal dat nu nogmaals doen. Ik stel me de hemel voor als de werkelijkheid en essentie van de zaken waarvan we nu slecht zwakke schaduwen waarnemen. De hemel is dus niet minder dan wat we hier ervaren maar meer. Maar waarom reageer je altijd zo vijandig?

Dat is wel een mooi idee. Het bier in de hemel is dan oneindig lekkerder dan het bier hier.

[Willempie]

Dat is wel een mooi idee. Het bier in de hemel is dan oneindig lekkerder dan het bier hier.

Dit is nu wel weer een leuke reactie. We kunnen er dan nog intenser van genieten dan nu alreeds het geval is, en misschien zelfs zonder die kater.

[Vilaine]

Ikzelf geloof niet in een hemel. Bij gelovigen zie ik vele beschrijvingen. De officiële, die ik in de Bijbel en Koran (ahadith) tegenkom schrikken mij behoorlijk af. En dan kom je er ook nog alleen maar, als je aan allerlei regeltjes voldoet. Anders kom je in de hel, wat nog erger schijnt te zijn.
Veel gelovigen lijken tegenwoordig een eigen idee van de hemel te hebben, waar je weer gemakkelijker schijnt in te komen. Allemaal niet bevorderlijk voor een ongelovige in een hemel te gaan geloven.

Overigens vind ik het wel rustgevend, dat er voor en na het leven niets was, is en zal zijn. Dat maakt dat ik het leven in volheid kan genieten en het niet beschouw als een zwakke afspiegeling van iets veel mooiers. Zou je dan juist niet verlangen naar dat veel mooiers en ontevreden zijn met het aardse bestaan en steeds leven met het idee, dat ginds alles beter is, als een soort rupsje Nooitgenoeg?

[Maria]

Delen off topic verwijderd, na herhaalde maningen on topic te blijven.
Begin andere discussie afgeslplitst naar
Zelfbeeld en kijk op de wereld nav. een christelijk denken.

[Readburd]

De voorstelling van de hemel die ik vroeger had werd vooral beinvloed door wat er in de bijbel stond en wat me verteld werd. Dus kan ik niet zeggen dat het mijn eigen voorstelling was. En nu ik niet in een hemel geloof kan ik me er al helemaal geen voorstelling van maken, als een hiernamaals dan. Maar in het hier en nu, de hemel is thuis en wat ik nu allemaal heb. Mijn eigen paradijsje.

[Maria]

De voorstelling van de hemel die ik vroeger had werd vooral beinvloed door wat er in de bijbel stond en wat me verteld werd. Dus kan ik niet zeggen dat het mijn eigen voorstelling was.

Alles wat je weet en denkt en je voorstelt is aangeleerd, of een destillaat daaruit, dus ook hoe jij vroeger geloofde dat de hemel eruit zag.
Maar daarom is het nog wel jouw voorstelling.
Als je tenminste geloofde wat je werd voorgehouden.

En nu ik niet in een hemel geloof kan ik me er al helemaal geen voorstelling van maken, als een hiernamaals dan.

Dat heeft idd. helemaal geen enkel zin, want het zou bij voorbaat en bij beste weten al een fantasie zijn.

Maar in het hier en nu, de hemel is thuis en wat ik nu allemaal heb. Mijn eigen paradijsje.

[deugniet]

Als tiener leerde ik dat je in de hemel in Gods tegenwoordigheid zou zijn en niets anders zou doen dan Hem loven, prijzen, aanbidden en lofzingen. Dit waren de juist die dingen, die in die tijd energie kostten. Je moest je er toe zetten, want het ging niet vanzelf.
Maar.. Zo werd me geleerd; in de hemel zal alles anders zijn. Dan ben je in Gods aanwezigheid.. God werd voorgesteld als een onbeschrijfelijk heerlijk Wezen. De uitstraling en heiligheid zullen van zo een onvoorstelbare hoedanigheid zijn dat je niet de volle intensiteit zou kunnen verdragen, maar alleen een aangepast, hemels en volledig geheiligd wezen zou dit kunnen.
Ik zou dus volledig getransformeerd moeten gaan worden. Maar ook daar had ik moeite mee. Want als tiener vond ik meisjes leuk en ik wist dat dit in de hemel afgelopen zou zijn. Want Jezus verTelde dat er niet gehuwd en uitgehuwelijjkt zou worden, maar dat wij als engelen worden. Daarom hoopte ik vurig dat ik voordat ik opgenomen zou worden in de hemel toch zou kunnen trouwen. Dan had ik in iedere geval legitiem van vleselijke lusten kunnen genieten. Want in de hemel zou ik mijn vrouw als een engelachtig zuster wezen tegenkomen en zou ik ook engelachtig vleselijk gevoelloos zijn en zouden we samen gaan lofprijzen en niets anders..
Alhoewel volgens de bijbel waren er ook engelen die zich vergrepen aan aardse vrouwen en verwekten geweldenaars.
Ook daar dacht ik over na in die tijd. Zou je wel willen maar niet mogen, omdat huwelijk in de hemel verboden was? Omdat alle eer en aandacht naar God moest gaan?
Ik was blij dat ik voorlopig niet hoefde maar dwong mezelf te geloven dat na de dood alles beter zou zijn. Kwestie van afwachten

[Maria]

Tijd niet gezien Deugniet.
Weer eens een mooie bijdrage.

Leuk te lezen hoe mensen op een bepaalde leeftijd dachten.
Een moeilijk te verwoorden onderwerp, maar jouw visie van hoe je het ervoer komt over en ik herken ook wel in wat er werd geleerd.
Niet dit soort gedachten had ik.
Zou je dit typische christelijke jongensgedachten kunnen noemen?

Ik bedacht wel dat als mensen meerdere huwelijken hadden gehad, om dat de echtgenoten waren gestorven, het wel moeilijk zou worden als je elkaar weerzag.
(Aan scheiding als oorzaak dacht ik toen helemaal niet.)

[Storm]

In de gemeente waar ik op groeide was de wederkomst geen hot item. Maar als het er eens over ging dan dacht ik net als Deugniet; "laat maar effe duren hoor, ik wil verliefd worden, trouwen, kinderen krijgen" Alleen in zwaardere periodes van mijn leven dacht ik:''Jezus als je toch weerkomt, kom dan nu maar.
Er schoot me een gedicht te binnen, wel oud maar het geeft wel weer hoe veel christenen echt over de Wederkomst denken.


KOM HAASTIG !
'Kom haastig, Jezus!' bidt de predikant.
'Ja, Amen,' zegt een boer, 'wil spoedig komen!
Maar na de oogst, want van m'n nieuw stuk land
heb ik nog nooit de opbrengst waargenomen.'

'Ja, Amen,' zegt Mevrouw, 'maar mag ik voor
De bontjas die ik gisteren zag hangen
Eerst sparen en hem aandoen, als het Koor
Een avond geeft in 'Christ'lijke Belangen?'

'Ja, Amen,' zegt het kind, maar nu nog niet,
Ik moet nog met vakantie naar de bossen.
Maar ik zal zwaaien, zodat U het ziet,
Als U ons onder schooltijd komt verlossen.'

'Kom haastig, Jezus!' bidt de predikant.
'Maar mag ik eerst die nieuwe lezing lezen,
Die ik gemaakt heb voor het Jeugdverband
Over 'Gij zult het wel verstaan na dezen'?

De beden komen in de hemel aan.
De cherubijnen zwijgen, die ze brachten.
En Jezus vraagt: "Kan Ik vandaag al gaan?'
Zijn Vader zucht: 'Ge moet nog even wachten.'

Tekst :ds. Okke Jager

[deugniet]

@ maria

Idd maria. Te lang geleden. Ik heb wel af en toe gelezen op dit mooie forum.

Verder waren dit idd hormonale jongensgedachten, die een uitweg zochten tussen de valse geestelijke muren van het door mijzelf ontwikkelde levenslabyrint.

Toen ik ouder was, dacht ik meer na over wat ik in de hemel zou gaan doen. Alleen maar eeuwig lofprijzen en aanbidden? Mocht ik bijvoorbeeld nog genieten van een hemels zee en strand? Nieuwe werelden helpen ontwikkelen?
Maar ik denk dat de meeste mensen de hemel vooral zien als een uitvlucht voor de angst voor de dood. We leven verder voor eeuwig en alle tranen zullen worden gedroogd en verdriet uitgewist., want we zijn bij de Heere!. En alle ontberingen van t aardse leven zullen voorbij zijn. En de gelovige zal zijn of haar verloren dierbare weer herzien. Eigenlijk een menselijke creatie om te ontsnappen aan de schaduwzijde van het leven.
Maar logischerwijs is dit onmogelijk. Want hoe zouden we enerzijds blijdschap in de hemel hebben bij het weerzien van onze geliefden en anderzijds zonder verdriet of droefheid kunnen denken aan ongelovige kinderen die branden in de hel? Hiermee wil de gelovige beweren dat de heerlijkheid in de aanwezigheid van God een selectieve reactie bewerkstelligt. Hij laat enerzijds toe dat aardse, vleselijke en menselijke emoties mogen worden beleefd ( weerzien van geliefden), maar anderzijds wordt verdriet om t gemis van een ongelovig kind, omdat die in de hel is onderdrukt, of weggefilterd.


Door dit te geloven denkt een gelovige dat God in Zijn aanwezigheid menselijke emoties kan toestaan en uitschakelen wanneer een gelovige als engelachtige aanpassing in de hemel is. Bovendien is dit engelachtige wezen opgebouwd uit zijn aardse restanten, want de bijbel zegt dat de graven zullen worden geopend en de doden opgewekt en ten hemel varen.
Dus God hecht waarde aan het aardse lichaam, want Hij haalt deze uit het graf, past dit aan en maakt er een engel van waarbij sommige emoties worden uitgeschakeld. Vervolgens komen deze wezens in een omgeving waar zij niets anders kunnen dan een hemelse verrukking te ervaren in Gods aanwezigheid. Een soort hemelse robotjes die niets anders kunnen.
Maar als dit de uiteindelijke en meest functionerende schepsels zijn, waarom is God dan ooit aan Adam en Eva begonnen? Vleselijke mensen met een eigen wil?
Ahaaa eigen wil en emoties werkt niet. Daar was God uiteindelijk achter gekomen.
Maar in de hemel is ook een revolutie begonnen. Voor Satan was de hemel niet spannend genoeg. Is de hemel daarna aangepast?

[Rereformed]

Als tiener leerde ik dat je in de hemel in Gods tegenwoordigheid zou zijn en niets anders zou doen dan Hem loven, prijzen, aanbidden en lofzingen. Dit waren de juist die dingen, die in die tijd energie kostten. Je moest je er toe zetten, want het ging niet vanzelf.
Maar.. Zo werd me geleerd; in de hemel zal alles anders zijn. Dan ben je in Gods aanwezigheid.. God werd voorgesteld als een onbeschrijfelijk heerlijk Wezen. De uitstraling en heiligheid zullen van zo een onvoorstelbare hoedanigheid zijn dat je niet de volle intensiteit zou kunnen verdragen, maar alleen een aangepast, hemels en volledig geheiligd wezen zou dit kunnen.
Ik zou dus volledig getransformeerd moeten gaan worden.

Precies wat Mark Twain in 1906 constateerde:

"...lofprijzing, een dienst van dank, van vleierij en van verering! God zit op een troon, omringd door zijn vierentwintig oudsten en enige andere eerwaarden die als dienaars bij zijn hofhouding horen, en kijkt neer op zijn in vervoering zijnde aanbidders die zich kilometers ver voor Hem uitstrekken, en glimlacht, en spint als een poes, en knikt van voldoening naar het noorden, het oosten, het zuiden. Op aarde kunnen deze mensen de kerkdiensten niet zo pruimen – een uur en een kwartier op z’n hoogst, en dat slechts één keer per week, op zondag. En zelfs dan kijken ze er nog niet met veel verlangen naar uit. En stel je nu voor wat hun hemel hen aanbiedt: een kerkdienst die voor eeuwig doorgaat, een sabbat die nooit ophoudt! Híer worden ze al gauw moe van hun wekelijkse kerkdienst, maar toch zien ze uit naar die eeuwige sabbat. Ze dromen ervan, ze spreken erover, ze denken dat ze ervan denken te genieten... Intellect wordt boven al het andere op aarde geprezen en wordt op een ongenaakbare troon geplaatst, hoog verheven boven al het andere. Maar men komt met een hemel aan waarin niet het minste spoor van intellect te bespeuren valt! De hemel van de mens is zo uitgedacht en geconstrueerd dat het aan één kenmerk voldoet, namelijk de eis dat het ieder mens grondig tegenstaat en er niets maar dan ook niets te vinden is waar een mens van geniet." (Letters from the Earth)

[Waarom?]

Gelukkig zijn er nog steeds theologen die wel veel over de hemel en de hel weten te vertellen
Mart-Jan Paul, docent aan het CHE, docent namens de Gereformeerde Bond, Docent Leuven, Mede-auteur van de studiebijbel kan je het allemaal vertellen.

Beloning

In 1 Korinthe 3 schrijft Paulus dat ieder zijn eigen loon zal ontvangen, overeenkomstig zijn eigen inspanning (vers 8). Daarna spreekt hij over Jezus Christus als fundament, waarna anderen het gebouw laten verrijzen. Het is mogelijk met goed materiaal te werken, maar ook met brandbaar materiaal.

Wat gebeurt er als Gods kinderen verkeerd leven? Als ze gemakkelijk de zonden toelaten in hun leven? Als ze meer zichzelf bedoelen dan Gods eer? Wat zij doen is dan van weinig waarde; en straks wordt alles verbrand.

Toch ontvangen zij wel de zaligheid. Zij mogen echter niets meenemen van hun werk op aarde (vers 15). Er is dus onderscheid: er zijn gelovigen die van God loon ontvangen voor de wijze waarop ze gewerkt hebben. Anderen worden wel gered, maar mogen niets meenemen.

Gods getrouwe dienaren zullen loon ontvangen. Niet iedereen hetzelfde, maar ”zijn eigen loon”, afhankelijk van ”zijn eigen inspanning”. Er is dus verschil in beloning en heerlijkheid.

Straf

Op een vergelijkbare wijze is er onderscheid in eeuwige straf. Wij benadrukken meestal de twee uitersten: het grote verschil tussen hemel en hel. Maar er is ook verschil in mate van heerlijkheid en verschil in mate van straf.

Het verschil in straf komt naar voren in de volgende Bijbelgedeelten: het zal bepaalde heidense steden „verdraaglijker zijn op de dag van het oordeel” (Matth. 11:21-24). In de gelijkenis van de trouwe en de ontrouwe dienaren is er sprake van een dienaar die de wil van zijn heer kende, maar daar niet mee rekende. Die zal zwaarder gestraft worden dan iemand anders (Luk. 12:47-48). Paulus geeft aan dat God ieder zal vergelden „naar zijn werken” (Rom. 2:6-9). In Openbaring 20 staat het laatste oordeel beschreven. De boeken worden geopend en de doden worden geoordeeld „naar hun werken.”

In onze maatschappij is er een groot verschil tussen overtredingen. Een klein vergrijp is niet hetzelfde als een misdaad. Aardse rechters en oorlogstribunalen hebben verschillende straffen, in overeenstemming met de ernst van de overtreding. Zou God, de rechtvaardige Rechter, dan iedereen dezelfde straf geven? Dat is in tegenspraak met Zijn rechtvaardigheid.

http://www.rd.nl/opinie/heerlijkheid-in ... -1.1353923" onclick="window.open(this.href);return false;

[Gershom]

@Waarom?
Mart-Jan Paul schreef;

Toch ontvangen zij wel de zaligheid. Zij mogen echter niets meenemen van hun werk op aarde (vers 15). Er is dus onderscheid: er zijn gelovigen die van God loon ontvangen voor de wijze waarop ze gewerkt hebben. Anderen worden wel gered, maar mogen niets meenemen.

Dus Robert Oppenheimer mag wel zijn atoombom meenemen, en ik niks?

Gods getrouwe dienaren zullen loon ontvangen. Niet iedereen hetzelfde, maar ”zijn eigen loon”, afhankelijk van ”zijn eigen inspanning”. Er is dus verschil in beloning en heerlijkheid.

En zie het geschiedde in die dagen dat "Mattheüs 20:1-16" volledig over het hoofd gezien werd...

Straf
Op een vergelijkbare wijze is er onderscheid in eeuwige straf. Wij benadrukken meestal de twee uitersten: het grote verschil tussen hemel en hel. Maar er is ook verschil in mate van heerlijkheid en verschil in mate van straf.
Het verschil in straf komt naar voren in de volgende Bijbelgedeelten: het zal bepaalde heidense steden „verdraaglijker zijn op de dag van het oordeel” (Matth. 11:21-24).

PSV.Eindhoven (mits zij kampioen worden), heeft niet veel te vrezen. Maar FC.Utrecht kan het straks wel schudden.

In Openbaring 20 staat het laatste oordeel beschreven. De boeken worden geopend en de doden worden geoordeeld „naar hun werken.”

Na amper 16 jaar arbeid, hoefde ik geen slag meer te werken. De WAO, behoedt mij zelfs na dit leven voor al te grote ellende.
Dat had de wetgever in 1966 niet kunnen voorzien.

In onze maatschappij is er een groot verschil tussen overtredingen. Een klein vergrijp is niet hetzelfde als een misdaad. Aardse rechters en oorlogstribunalen hebben verschillende straffen, in overeenstemming met de ernst van de overtreding. Zou God, de rechtvaardige Rechter, dan iedereen dezelfde straf geven? Dat is in tegenspraak met Zijn rechtvaardigheid.

Zou er ook rekening gehouden kunnen worden met mijn volledige ontoerekenings vatbaarheid?

Persoonlijk houd ik niet van dat halfzachte gedoe. De Hooggeleerde komt weer eens over als een buurthuis jongerenwerker. Wat een watje!
Iedereen komt in de hel, en zal daar eeuwig branden.
Er zijn geen uitzonderingen, want de mens is niet in staat tot enig goeds. En genade? Haha... Ik zei toch in het begin al dat ik WRAAKZUCHTIG was?