Iksnaphetniet schreef: ↑27 jan 2018 01:30
De verwarring zit hem in het idee van de geschiedenis en de geschiedenis zelf. Het geheugen van iets is niet hetzelfde als het ding an sich. De geschiedenis zelf bestaat niet en zal nooit bestaan vermoed ik. Het is alleen een reflectie van een staat zoals die is geweest. Eigenlijk net zoals er nooit een toekomst zal bestaan. Het enige wat dan kan bestaan zal dan het heden zijn met een bepaalde configuratie. Dat is het enige wat er altijd is.
Inderdaad is het geheugen van iets niet hetzelfde als het ding an sich, maar het geheugen kan niet bestaan zonder dat het ding an sich er is geweest.
"een staat die is geweest" betekent dat er vroeger een staat is geweest, zoals in "in het verleden, toen je dit topic startte". Dat heb je namelijk nu niet gedaan, maar in het verleden. 25 januari 2018 om 23:28, eergisteren, in het verleden, weet je nog ?
Iksnaphetniet schreef: ↑27 jan 2018 01:30
Dat beloof ik schreef: ↑26 jan 2018 14:31
De vraag is nu waarom je deze hele stelling hebt gepost, wetende dat hij niet klopt, en vervolgens aan anderen vraagt er eens op te schieten.
Wat een prettige toon zet je hier, de vraag is nu waarom je dat doet? Klaarblijkelijk begrijpen we elkaar niet en doe jij een assumptie van wat ik weet. Daarnaast vind ik het prettig als anderen kritisch zijn op mijn ideeen. Wie weet leer je nog eens wat.
Ik doe dat omdat je er om hebt gevraagd, "in het verleden, toen je dit topic startte", weet je nog ? :
Zouden jullie eens willen schieten op dit concept? . Dus ik schiet, en dan is niet goed. Schiet ik te hard of zo ? Dat we elkaar niet begrijpen is mi. een verkeerde aanname (ik zou assumptie kunnen schrijven maar ik hou niet zo van onnodig ingewikkelde teksten, die worden namelijk maar al te vaak gebruikt om te verhullen dat men inhoudelijk niets zegt). Ik denk nl dat ik je wel begrijp, maar dat jij jezelf niet begrijpt, als je me begrijpt.
Iksnaphetniet schreef: ↑27 jan 2018 01:30
Ik had altijd het idee dat het verleden (en de toekomst) een soort staat moest zijn die altijd zou bestaan. Misschien wel omdat je dit conceptueel in docu's, fictie en films zo meekrijgt. Ik vond het voor mezelf een soort aha moment dat dit dus helemaal niet zo hoeft te zijn. Maar als ik mezelf tegenspreek, leg me dan eens uit waarom het verleden dan wel bestaat? En hoe toon je dat aan?
Dat heb ik hierboven net gedaan. Maar ik vrees dat dit niet uit te leggen is aan iemand die komt met onsamenhangende, nietszeggende teksten als
"Het enige wat dan kan bestaan is het heden zijn met een bepaalde configuratie". Het gebruik van woorden als "assumptie" , "conseptueel" legt geen gewicht in de schaal als de rest van je tekst totaal niets zegt. Sterker nog, het werkt averechts.
Zo, en nu ga ik slapen. Morgen lees ik weer verder, je weet wel zoals "morgen in de toekomst".
“Mr. Spock, do you have a theory?”
“No captain. For a theory, one requires facts. Since we do not have any, it would be illogical to have a theory.”
(Star Trek, seizoen 1)