The path to inner peace.

[Maria]

Soms ben ik alles zo beu hè
Al die websites over hoe om te gaan met de jezelf en het weerbaar maken tegen de ander, met je emoties, met rekening houden, met mindfullness, karma en innerlijke vrede, met therapie omdat je net als die anderen ook zo bezig zijn met zichzelf.
Met praten over cognitieve dissonantie en ook vergeving, vooral dan ook zelf-vergeving.

Zeker, er waren jaren dat ik er zelf ook aan meedeed.
Maar ik had het idee, dat ik dat niet zo zweverig deed, als wat ik nu allemaal lees.
Je had ook maar een paar termen, zodat iedereen wist waar je het over had.
Nu lijkt ieder zijn eigen therapietje te hebben uitgevonden met de bijbehorende termen.

Is dat zelfbedrog?
Of ben ik genezen na een half leven me druk maken om het je druk maken, daar waar dat alleen maar leidt tot je nog drukker maken.
Doe ik het nu alleen nog op gezette tijden, als het betrekking heeft op mezelf en een naaste?
Heel snel ben ik dat ook weer beu, zeker als die ander ook gewoon voor zichzelf gaat.
Dan ga ik niet meer mijn theorieën inzetten om die ander te begrijpen.

Dan denk ik: Geef mijn portie maar aan Fikkie.
Ik ga er zelfs vreselijk taalgebruik om waarderen.
En zelf gebruiken.
Soms is dat de enige manier om duidelijkheid te geven en/of te dealen met al dat zweefgedoe.

[Dat beloof ik]

Ik vind het een schitterend plaatje. Ga hem meenemen naar mij werk en daar ophangen.
By the way, je hebt gelijk over dat stomme zweefgedoe.

[heeck]

Ik vind het een schitterend plaatje. Ga hem meenemen naar mij werk en daar ophangen.
By the way, je hebt gelijk over dat stomme zweefgedoe.

Jarenlang had ik zo een grote flip-chart-standaard achter mijn bureau met daarop de vele-associaties-uitspraak van
Groucho Marx:

"Time Wounds all Heels" *)

Roeland
*)
https://quoteinvestigator.com/2014/09/23/heels/

Let vooral op de dubbelzinnige betekenis van "Heels"
a) Schijtlaars
b) Bink met hi-heels cowboy-laarzen
====

[Boerenverstand]

Dan denk ik: Geef mijn portie maar aan Fikkie.
Ik ga er zelfs vreselijk taalgebruik om waarderen.
En zelf gebruiken.
Soms is dat de enige manier om duidelijkheid te geven en/of te dealen met al dat zweefgedoe.

Maar meditatie kan ook betekenen dat je jezelf bewust wordt van de zweverige gedachten. Die kan je dan weg laten zweven.

Mijn eerste gedachte bij dit plaatje was: "Als je steeds moet plassen tijdens het vrijen, is dat wel lastig."

[Storm]

Soms ben ik alles zo beu hè
Al die websites over hoe om te gaan met de jezelf en het weerbaar maken tegen de ander, met je emoties, met rekening houden, met mindfullness, karma en innerlijke vrede, met therapie omdat je net als als die anderen ook zo bezig zijn met zichzelf.
Met praten over cognitieve dissonantie en ook vergeving, vooral dan ook zelf-vergeving.

Zeker, er waren jaren dat ik er zelf ook aan meedeed.
Maar ik had het idee, dat ik dat niet zo zweverig deed, als wat ik nu allemaal lees.
Je had ook maar een paar termen, zodat iedereen wist waar je het over had.
Nu lijkt ieder zijn eigen therapietje te hebben uitgevonden met de bijbehorende termen.

Is dat zelfbedrog?
Of ben ik genezen na een half leven me druk maken om het je druk maken, daar waar dat alleen maar leidt tot je nog drukker maken.
Doe ik het nu alleen nog op gezette tijden, als het betrekking heeft op mezelf en een naaste?
Heel snel ben ik dat ook weer beu, zeker als die ander ook gewoon voor zichzelf gaat.
Dan ga ik niet meer mijn theorieën inzetten om die ander te begrijpen.

Dan denk ik: Geef mijn portie maar aan Fikkie.
Ik ga er zelfs vreselijk taalgebruik om waarderen.
En zelf gebruiken.
Soms is dat de enige manier om duidelijkheid te geven en/of te dealen met al dat zweefgedoe.

@Maria,
Het obsessief bezig zijn met het zoeken van allerlei spirituele en religieuze sites is een keuze. Een keuze die een aantal Freethinkers maken. Wanneer je het beu wordt -en dat ben ik ook geregeld- dan kun je jezelf afvragen of het opsnorren van al die sites je veel goeds brengen. Even voor de duidelijkheid ik heb niets met spirituele sites en zoek het ook niet op. En af en toe een dikke middelvinger op steken kan verfrissend zijn. Maar tegen wie? Tegen mensen die er anders over denken, anders ervaren ?

En welke mensen irriteren en welke niet? Spirituele zweefkezen en christen irriteren. Moslima's met burka's weer niet, die mogen zelf hun keuze maken. Verplichten helpt niet en dat ben ik weer met je eens.


Be at peace with your self- zweverig?? Voor mij niet, al herken ik regelmatig geen peace at myself. Maar ik gun het anderen al omarmen ze bomen.



Oh ja als je tijd hebt,er staan nog wat vragen open op het topic psalm 91, ik neem aan dat het geen eenrichtingsverkeer is. Of sta ik in de negeerstand?

[Maria]

@Maria,
Het obsessief bezig zijn met het zoeken van allerlei spirituele en religieuze sites is een keuze. Een keuze die een aantal Freethinkers maken. Wanneer je het beu wordt -en dat ben ik ook geregeld- dan kun je jezelf afvragen of het opsnorren van al die sites je veel goeds brengen.

En af en toe een dikke middelvinger op steken kan verfrissend zijn. Maar tegen wie? Tegen mensen die er anders over denken, anders ervaren ?

Be at peace with your self- zweverig?? Voor mij niet, al herken ik regelmatig geen peace at myself. Maar ik gun het anderen al omarmen ze bomen.

Wsl. heb je me niet goed begrepen.
Ik heb het hier vooral tegen mezelf.
Ik zoek het niet op.
Als ik het tegenkom, dan ontmoet ik mezelf uit een verleden, wat ik steeds verder achter me aan het laten ben.

De woorden op plaatje zeggen me wat, maar vooral als de reactie op het plaatje zelf.
Peace in myself, was en is het belangrijkste wat me drijft.

Maar vooral het feit dat ik in de 10 jaar, dat ik alleengaander was, veel minder last had van onvrede met mezelf, maar vooral wel in combinatie met de ander.
Ik had nl. alleen en altijd geleerd, dat ik eerst de oorzaak bij mezelf moest zoeken.
Als jij niet aardig doet, dan krijg je dat terug.
En nu nog en alweer, sinds ik niet meer alleen ben, is het bijna altijd dat, wat ik me aantrek.
Mijn cognitie blijft:
Als ik anders zou reageren, zou er pais en vrede zijn, ook in mezelf, want ik alleen ben degene die invloed kan uitoefenen op mezelf en als ik dat niet kan, zal ik dat moeten leren.
Dat constant proberen te leren anders met jezelf om te gaan, blijkt dan echter het paard achter de wagen spannen, als het gaat om vrede te hebben met jezelf.

Nu kan ik veel vaker, maar nog lang niet altijd zeggen:
Jij hebt problemen met mij? Jij kunt me niet accepteren zoals ik ben?
Oké, dat is jouw probleem. Jammer dan voor jou.

Ik heb goede ervaringen met mediteren, maar dan in heel veel en andere vormen.
Ook ervaar ik goede effecten in en na een goed eerlijk gesprek.
Maar niet in het oplepelen en napraten van een cliché.
Ook weet ik, dat je dat niet leert in een cursusje mindfullness of bepaald meditatie techniekje .

Mijn reacties nu werden geïnitieerd door de manier van zitten om te mediteren en de duim en wijsvinger.
Alsof men dat als hoofdzaak ervaart.
De vorm en niet de inhoud.......
En voor de duidelijke uitspraak hierbij geschreven.
Ik ervaar dat alles soms heel basaal en op het moment van reactie op de meme heel sterk.

Op dat moment was het dat, wat ik kwijt wilde.

Oh ja als je tijd hebt,er staan nog wat vragen open op het topic psalm 91, ik neem aan dat het geen eenrichtingsverkeer is. Of sta ik in de negeerstand?

Niet leuk.
Ook dit heeft niets met de ander te maken.

Mijn stemmingen zijn wisselend.
Zelfde verhaal.
Een topic rijgt zich aaneen gedurende dagen.
De inhoud van mijn dagen niet.
Soms duik ik erin, soms wil ik ff niet.

Zoals gewoonlijk doe ik bij simpele vragen moeilijk omdat ik dan denk dat er een diepzinnig antwoord wordt verwacht.
Daarom moest ik daar even op broeien.
Daarna raakte het in de vergetelheid. Sorry.
Ik heb nu geantwoord.
Iets anders kan ik er niet van maken.
viewtopic.php?p=554516#p554516

[Petra]

... omdat je net als die anderen ook zo bezig zijn met zichzelf.

Trijntje Oosterhuis - Ken je mij

[Storm]

@Maria,
Ik begrijp je wel, en oh wat herken ik het bij mijzelf. Ik heb een stukje van ''mijn pijn' bij jou neer willen leggen. Ook van mijn kant; sorry daarvoor.

[Mahlstrom]

Is innerlijke vrede een (voorbijgaande) gemoedstoestand? Of iets stevigers en misschien dieper dan dat? Wat voor vrede is het, waarmee wil je vrede maken? Wat zijn de voorwaarden?

Zijn er aspecten van jezelf waar je geen vrede mee hebt? Of zoals boven ook genoemd, komt die onvrede misschien van anderen? (wat geen geringe invloed heeft, tenzij je een ijzeren muur om jezelf hebt gebouwd)

Achter mezelf staan en voor mijn belangen gaan, mijn gezondheid, kracht, interesses en redelijk tevreden zijn met mijn moeite om dat te bereiken. Dat ik kan terug kijken op delen van mijn verleden en mijn attitudes in het heden, en denken, ja dit is voor mij goed genoeg, mee te functioneren, hiermee kan ik vooruit.

Maar dat is door strijd gegaan, zeker niet mantras zingen of mediteren. Ergens in je geest zitten je dingen dwars en kan je pas wat vrede, maar misschien vooral vastigheid en gevoel van kracht krijgen door zelf een manier vinden om ermee om te gaan. (conflicten oplossen, zaken achter je laten of juist met alle serieusheid rechtstreeks engageren etc) En daarbij leren wat in de ervaring werkt. Misschien wat creativiteit toepassen. Zonder je diepste waarden en principes te hoeven verraden, want verraad van je eigen identiteit en authenticiteit roept uiteindelijk ook problemen op.

Mijn persoonlijke mening: innerlijke conflicten en strijd, afschuw, irritatie, haat e.d. kunnen mits beteugeld door rationaliteit en empathie, en met genoeg focus op zaken die ons gemoed ook positief stemmen, een sterke motivator zijn om aspecten van onszelf, ons leven en de omgeving, misschien zelfs groots in de buitenwereld, met verstand en creativiteit tot relatieve verbetering leiden. Er bestaat geen handboek voor, en dit zijn ook maar mijn beperkte gedachten op het moment. Ik zou in ieder geval nooit absolute vrede willen bereiken met mezelf en de wereld. Dat is in mijn ogen onmogelijk en zou ontwikkeling en verandering of in de weg staan, of minder zichtbaar en gericht maken (waarna de ontkende onvrede mogelijk in ongewenste vormen uiteindelijk toch een uiting krijgt).

[heeck]

Aan alle zoekenden de volgende wrede mededeling:

The path of inner peace begins with four words "Not my fucking problem" T-shirt
Be the first to review this item
Size: XX-Large

Currently unavailable.
We don't know when or if this item will be back in stock.

Roeland

[Waarom?]

Aan alle zoekenden de volgende wrede mededeling:

The path of inner peace begins with four words "Not my fucking problem" T-shirt
Be the first to review this item
Size: XX-Large

Currently unavailable.
We don't know when or if this item will be back in stock.

Roeland

Dag Roeland,

Wil je je even snel aan het motto van deze slogan houden: ons proberen deelgenoot te maken van jouw wrede "fucking probleempje"......is juist niet wat deze slogan bedoelde......
Of......iemand anders deelgenoot maken of proberen in je probleem te trekken is dat juist doel van deze slogan......

[MaartenV]

Maria, misschien heb je nu eens nood aan wat anders. Iets beu zijn betekent ook dat iets een grens heeft bereikt bij jou.
Jouw grenzen leren kennen en bewaken t.a.v. wat je in je leven toelaat en hoeveel ervan, kan ook een aspect zijn van 'spirituele groei' (of welke namen we er ook aan willen geven). Zorgvuldig dingen uitzoeken en zorgvuldig je allereigenste en unieke selectie maken uit het (sprituele) aanbod op basis van wat jou ligt en wat jou niet ligt maakt ook deel van het vinden van 'inner peace'.

[Maria]

Zorgvuldig dingen uitzoeken en zorgvuldig je allereigenste en unieke selectie maken uit het (sprituele) aanbod op basis van wat jou ligt en wat jou niet ligt maakt ook deel van het vinden van 'inner peace'.

Klopt.
Al zoekende daarnaar kom je van alles tegen.
Jammer, dat je steeds dit soort plaatjes krijgt, als je zoekende bent.
En ik ben dit soort plaatjes beu.
Ze vertellen me ondertussen na jaren zoeken, dat het dan meer gaat om de vorm dan de inhoud.
En het ventileren van de eigen unieke belevenis.
Aansluiting in hoe ik iets ervaar vind ik zelden.

Rationeel zoeken naar het spirituele blijkt vrij uniek te zijn.

Misschien moet ik gewoon stoppen met zoeken.
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Ik probeer toch steeds af en toe weer, met het verlangen die aansluiting te vinden.

Soms denk ik die te vinden in de manier waarop Rereformed spiritualiteit vindt in zijn muziek, in de kunst en in prachtige natuur.
Voor mij mag hij vaker berichten van zijn manier om spiritualiteit te beleven.
Je kunt dat alleen tonen via beelden en geluid en een korte bijdrage.
Het in en het aanvoelen van iets en elkaar, waardoor je dat moment van vrede met alles kunt ervaren omdat het is zoals het is en wordt geaccepteerd.

Maar er over doorgaan in een speciaal onderwerp en er een discussie onderwerp van maken, lijkt het steeds weer kapot te maken voor mijn gevoel.

Lastig.

[Boerenverstand]

Maar er over doorgaan in een speciaal onderwerp en er een discussie onderwerp van maken, lijkt het steeds weer kapot te maken voor mijn gevoel.

Lastig.

Dag Maria, ik denk wel dat ik jou een beetje begrijp, ondanks mijn ietwat horkerige postje hier wat meer bovenaan. Maar wat verwacht je anders van een stel varkens?

Dat kapot maken bedoel je meer als het analyseren van een mooi gedicht. Of het "ontleden" van een gevoelige film. Klopt dat?

Met mij samen naar een film kijken, is vaak geen plezier voor de anderen in de huiskamer. Kleuren, camerastandpunten, decors en acteerwerk worden door mij voorzien van commentaar. Tja,... het verhaal begint mij dan wel een beetje te ontgaan. Gelukkig hebben anderen in de huiskamer de tegenwoordigheid van geest mij vlug het zwijgen op te leggen. Daar ik hun kijkplezier niet wil bederven, houd ik mij dan ook maar stil.

Maar nu even verder met jouw topic. Ook in mijn vorige berichtje heb ik toch iets serieus proberen over te brengen, maar door de rest van mijn post was dat totaal niet duidelijk, denk ik .

Meditatie zoals ik het zie, heeft niet zoveel te maken met zweverig gedoe. Het is voor mij precies het tegenovergestelde. Ik zie meditatie meer als zeer sterke concentratie van de geest, als het trainen van de wilskracht. Het is voor mij een bewustwording van het eigen denkproces. Juist door meditatie kan je er achter komen hoeveel dingen je normaal denkt en hoe diffuus dat denkproces verloopt. Als je goed oplet, merk je dat de ene gedachte de andere volgt, voor je er erg in hebt. Het van te voren vastgestelde punt van aandacht/meditatie/concentratie is dan heel waarschijnlijk niet meer datgene wat de aandacht heeft. Zonder jezelf te veroordelen breng je de aandacht weer bij datgene dat je wil overdenken.

Nog mooier is als je de afleidende gedachten wel ziet, maar er verder niets mee doet, je laat ze wegzweven (die afleidende gedachten) als ware het ballonnetjes gevuld met helium of met waterstofgas om het een beetje spannender te maken ( bijvoorbeeld bij kaarsvlam-meditatie ). Je houdt de aandacht vast op het vastgestelde punt, de storende gedachte zweeft steeds verder weg. Je laat die gedachte je niet hinderen. Je wil zelf bepalen wat je denkt!

Als je met dit soort meditaties voor het eerst begint, dan merk je hoe moeilijk het is om de aandacht vast te houden. Na een paar seconden al, is de aandacht ergens anders. Net zoals bij dromen, je komt van de ene scène in de andere, zeer snel opvolgend en over het algemeen stuurloos. Het denken wat wij "overdag" doen, lijkt misschien wel meer op dromen dan wij zelf beseffen. Voor mij was het een schok om hierachter te komen; dat mijn gedachten zo vladderig alle kanten opgaan.

Indien je dit wat langer traint, kan je de aandacht van je gedachten meer richten op datgene wat van echt belang is. Daar kom je tijdens het mediteren ook achter: wat onzinnige gedachten zijn en wat meer belang heeft, dat komt, bij goede concentratie, vanzelf. Je traint ook de wilskracht hiermee.

Deze vorm van meditatie is dus totaal geen zweef, maar heeft te maken met bewustwording. Je wordt zeer helder van geest. Niks geen vaag gedoe. En inderdaad, het heeft niet met uiterlijk vertoon en/of hele speciale lichaamshouding te maken. Wel kunnen sommige lichaamshoudingen er voor zorgen dat de meditatie wat langer vol is te houden. Maar te comfortabel is ook niet goed, want dan kan je in slaap vallen.

Dat bedoelde ik te zeggen met dat ene zinnetje. Ik wilde dat niettemin duidelijk maken na jouw laatste post. Je wil een serieuze en waardige reactie. In die zin bedoelde ik het ook serieus.

Ik zie dat je in een latere post ook aangeeft dat er verschil zit tussen meditatie en meditatie en dat je daar heel bewust van bent:

Ik heb goede ervaringen met mediteren, maar dan in heel veel en andere vormen.
Ook ervaar ik goede effecten in en na een goed eerlijk gesprek.
Maar niet in het oplepelen en napraten van een cliché.
Ook weet ik, dat je dat niet leert in een cursusje mindfullness of bepaald meditatie techniekje .

Mijn reacties nu werden geïnitieerd door de manier van zitten om te mediteren en de duim en wijsvinger.
Alsof men dat als hoofdzaak ervaart.
De vorm en niet de inhoud.......
En voor de duidelijke uitspraak hierbij geschreven.
Ik ervaar dat alles soms heel basaal en op het moment van reactie op de meme heel sterk.

Ik reageerde ook op dat plaatje. Misschien een beetje banaal. Daarbij mijn wat meer ernstige opmerking geheel ondersneeuwende.

Ondanks mijn sceptische en rationele houding, ben ik ook zoekende. "Is wat wij met onze zintuigen waarnemen en daarover denken het enige? Of is er meer? Wat is het toch vreemd om op deze wereld te zijn en te denken? "Waar komen gedachten vandaan?" Is het leven zinvol? Hoe maak/krijg ik het zinvol? Kan ik het een ander daarbij ook naar de zin maken? Hebben "wij" het hier bij "Freethinker" grotendeels bij het rechte eind? Wat is het "zelf"?"
En zo door...

Eén advies moet ik overigens wel geven: "Ga voor het mediteren nog even plassen, dan staat dat de innerlijke vrede niet in de weg!"

[MaartenV]

Je kan ook je meditatieve staat koppelen aan stimuli zodanig dat wanneer die unieke stimuli terug zichtbaar/hoorbaar/tastbaar zijn, je automatisch in die (meditatieve) trance raakt. Dat heet pavloviaanse conditionering. En misschien was dat oorspronkelijk ooit de bedoeling van die ' aandacht voor vorm los van de inhoud'.

Vergelijk het met een muziekstuk dat je hoort en je plots in een gemoed brengt. Of een bepaalde geur en je bent weer in die turnzaal van vroeger (voorbeeld).

Dit doe je door een uniek gonggeluid te laten horen (dat enkel in die context wordt gebruikt) en een unieke houding (typische meditatiehouding zoals op plaatje kan helpen of andere typische makkelijkere houding). Als je enkel in die houding mediteert en die houding voor niks anders gebruikt dan voor je meditatieve staat, startend met dat specifieke gong geluid waar enkel de start van die meditatie wordt ingeluid, in die specifieke licht donker gemaakte ruimte dan koppel je die specifieke triggers aan die gemoedstoestand; Een volgende keer lukt het om dan beter in die trancetoestand te raken. Je schiet dan al automatisch in de gemoedstoestand van zodra je die gong ergens hoort of die specifieke geurkaars ruikt.

Telkens als je in die specifieke ruimte bent met die specifieke geur en die bepaalde muziek in die houding, raak in je in die bewustzijnsstaat. Je koppelt dan als het ware een specifieke gestalt aan specifieke stimuli aan die bepaalde bewustzijnsstaat via Pavloviaanse conditionering.
Zorg ervoor dat je die triggers nergens anders voor gebruikt, tenzij je je gemoedstoestand bewust wil manipuleren en in een andere context in die gemoedstoestand wil gaan. Je laat dan de geur door de ruimte en het typische gonggeluid of je zit in die typische houding en de hele meditatieve staat komt automatisch terug.

De triggers moeten uniek zijn, herhaalbaar zijn, passen bij de gemoedstoestand en goed getimed zijn (geactiveerd net voor de piek van je gemoedstoestand). Pavloviaanse conditionering toegepast op gemoedstoestanden.