In het boek ‘Brilliant Green: History and Science of Plant Intelligence‘ gaat wetenschapper Stefano Mancuso zelfs nog een stap verder en pleit ervoor om planten – op basis van hun intelligentie en bewustzijn – rechten te geven. Heeft hij een punt? Of is dat een brug te ver?
Het goddelijke onderscheidt zich niet van het niet bestaande.
Gaat mij wat ver, ook al zal Mancuso best gelijk hebben.
Met dieren heb ik wat grenzen gesteld voor mijzelf, maar ik weiger geen vlees. Ik eet niet frequent kip, rund, varken en ook wel andere dieren als men er mee komt aandragen. Zonde om een dier (zonder mijn medeweten) te doden en als het dan is bereid en mij bij een maaltijd wordt aangeboden te weigeren, dus 't dier te veroordelen tot de prullenbak.
Met planten ga ik er allemaal echt niet mee zitten. Trouwens, wat gaan we dán nog eten?
** Sommige geesten zijn als beton, goed gemengd en uitgehard.. **
Gerard R. schreef: ↑14 sep 2018 14:41
Gaat mij wat ver, ook al zal Mancuso best gelijk hebben.
filosofisch heeft 'm gelijk
de grens op mens vs rest levende wezens leggen kun je nog beargumenteren.
die tussen dier en plant wordt al veel lastiger, alleen al omwille van allerlei grijze zones in die classificatie, waar ge toch niet uit raakt.
Tsja, voor ons mensen om te overleven zullen we voorlopig nog gebruik moeten maken van levende wezens. Sowieso leven mensen in symbiose met allerlei andere levende wezens zoals bacteriën, dus daar is alvast geen ontkomen aan. Het is uiteraard denkbaar dat er ooit ge-3D-print voedsel kan worden vervaardigd waarmee mensen volledig toe kunnen. Als zo'n situatie ooit bereikt wordt dan zullen er geen planten en dieren meer nodig zijn om mensen zodanig te voeden dat ze gezond kunnen overleven.
Afgezien van allerlei discussies omtrent rechten voor niet-menselijke wezens kun je kijken naar hoe de impact van verschillende wijzen van voeden kan verschillen. De impact van een bepaalde voedingskeuze kan meegewogen bij het maken van beslissingen met betrekking tot voeding. Dat kan sowieso op individueel niveau, maar ook op maatschappelijk niveau. Op maatschappelijk niveau kan dit bijvoorbeeld door prijzen voor voeding waaraan relatief hoge kosten verbonden zijn (hetzij voor productie, hetzij voor herstelkosten voor aangerichte schade) niet kunstmatig laag te houden.
Mijn persoonlijke keuze voor veganisme houdt verband met mijn wens om persoonlijk een relatief laag aandeel te hebben in wat het in maatschappelijk opzicht kost om mij (weliswaar wel hoogkwalitatief) te voeden. En dan niet alleen kosten op de kortere termijn, maar ook op de langere termijn. Het plegen van roofbouw gaat zich immers in dat opzicht op de langere termijn wreken. Enigszins in het verlengde daarvan ligt het ontzien van wat er aan natuurlijke aardse rijkdom voorhanden is. De schade die de vernietiging van natuurlijke aardse rijkdom met zich meebrengt is bovendien van tevoren niet goed te overzien in zoverre nog onbekend is van welk nut (en in welk opzicht) die natuurlijke aardse rijkdom ooit nog voor de mensheid zou kunnen zijn, hetgeen een reden kan zijn om voorzichtig met die natuurlijke aardse rijkdom om te springen. Verder is duidelijk dat mét veeteelt er méér roofbouw gepleegd wordt dan zonder. Oók roofbouw op natuurlijke aardse rijkdom. Evenzo kent de visserij in dat opzicht zijn prijs.
Een andere vorm van impact houdt verband met aangericht leed. In het kader van het topic-onderwerp te onderscheiden in dierenleed en plantenleed. Door mensen veroorzaakt leed in dat opzicht wordt meestal gezien als de mate waarin mensen natuureigen gedrag van levende wezens verstoren. Er is uiteraard geen ontkomen aan dat mensen in dat opzicht op enigerlei wijze verstoren, maar je kunt uiteraard wel kijken naar hoe je die verstoring kunt beperken zonder daarbij al te zeer menselijke mogelijkheden aan banden te leggen.
Als het gaat om voeding en plantenleed dan is de keuze snel gemaakt. Immers, met dierlijke voeding is (indirect) veel meer plantenleed gemoeid dan met veganistische voeding. Er van uitgaande dat mensen recht hebben op gezond leven en dan dus ook ergens gezond van moeten leven en daarbij vooralsnog van levende wezens afhankelijk zijn geldt voor mij dat een veganistische voeding het beste compromis is.
Denken "wij zijn (ik ben) beter dan de rest" heeft helaas al veel verpest
vegan-revolution schreef: ↑15 sep 2018 01:06
Als het gaat om voeding en plantenleed dan is de keuze snel gemaakt. Immers, met dierlijke voeding is (indirect) veel meer plantenleed gemoeid dan met veganistische voeding. Er van uitgaande dat mensen recht hebben op gezond leven en dan dus ook ergens gezond van moeten leven en daarbij vooralsnog van levende wezens afhankelijk zijn geldt voor mij dat een veganistische voeding het beste compromis is.
Een sterk argument.
Het enige dat ik er tegenover kan stellen is dat zowle dieren als planten die wij direct of indirect consumeren, veelal een veel groter aandeel in de biomassa hebben, dan planten en dieren die wij niet direct of indirect consumeren. Tegenover het lijden (opgegeten worden) staat evolutionair succes. Dat gezegd zijnde leidt het aandeel dat ons voedsel uitmaakt van de biomassa weer tot het uitsterven van andere soorten.
Wim_1946 schreef: ↑15 sep 2018 20:54
Dan heb ik niks gezegd. Eigenaardig taaltje hebben die Belgen dan. Of het "gelukkig" is laat ik in het midden.
Sorry voor het off topic gedoe.
Petra schreef: ↑16 sep 2018 10:28
En met alles bedoel ik incl. de menselijke diersoort, want ik zou niet weten waarom ik het ene dier wel zou mogen opvreten maar het andere niet.
als je als diersoort wil overleven is kannibalisme doorgaans een slecht idee
"da's een lekker wijf". stel u voor dat ik die in de oven kieper?
natuurlijke dood heeft 2 nadelen
1 da gaat te traag
2 da vlees is vrij taai vrees ik
