Homogenezingspraktijken tegen 'duivelse' gevoelens

[Hopper]

Zelfs als dat laatste waar is, spreekt dat niet tegen dat de huidige aangeboden "behandelingen" kwakzalverij zijn. Ook voor echte aandoeningen waar echte werkende behandelingen voor bestaan, kunnen kwakzalvers opduiken, die mensen proberen te bedriegen. Toon mij een behandeling waarvan wetenschappelijke resultaten bestaan die de werking ervan ondersteunen en ik ben tegen een verbod op die behandeling.

Dat is niet zomaar mijn mening. Dat is de mening van wetenschappers die dergelijke zaken onderzocht hebben en die met dergelijke resultaten gekomen zijn. Het zelfde soort resultaten waarmee we als maatschappij ook andere zaken als bedrog of oplichting durven bestempelen. Maar blijkbaar omdat het bedrog nu uit naam van religie gebeurt mag daar niet op gewezen worden, omdat het uit naam van religie gebeurt probeer jij beweringen die wijzen op de problemen met jouw visie te bestempelen alsof ze absolute meningen proberen te verkondigen.

De kwestie heeft niets te maken met wetenschap. Geen serieuze wetenschapper zal nog beweren dat homoseksualiteit een ziekte of afwijking is.
Er valt helemaal niks te 'kwakzalven'. Je lijkt niet te begrijpen dat geloof op zich al een geestelijke afwijking is.

[axxyanus]

Zelfs als dat laatste waar is, spreekt dat niet tegen dat de huidige aangeboden "behandelingen" kwakzalverij zijn. Ook voor echte aandoeningen waar echte werkende behandelingen voor bestaan, kunnen kwakzalvers opduiken, die mensen proberen te bedriegen. Toon mij een behandeling waarvan wetenschappelijke resultaten bestaan die de werking ervan ondersteunen en ik ben tegen een verbod op die behandeling.

Dat is niet zomaar mijn mening. Dat is de mening van wetenschappers die dergelijke zaken onderzocht hebben en die met dergelijke resultaten gekomen zijn. Het zelfde soort resultaten waarmee we als maatschappij ook andere zaken als bedrog of oplichting durven bestempelen. Maar blijkbaar omdat het bedrog nu uit naam van religie gebeurt mag daar niet op gewezen worden, omdat het uit naam van religie gebeurt probeer jij beweringen die wijzen op de problemen met jouw visie te bestempelen alsof ze absolute meningen proberen te verkondigen.

De kwestie heeft niets te maken met wetenschap. Geen serieuze wetenschapper zal nog beweren dat homoseksualiteit een ziekte of afwijking is.
Er valt helemaal niks te 'kwakzalven'. Je lijkt niet te begrijpen dat geloof op zich al een geestelijke afwijking is.

Natuurlijk heeft het wel met wetenschap te maken. Wetenschap is in onze maatschappij de maatstaf waarmee we effectieve maatregelen onderscheiden van ineffectieve maatregelen. Mensen een behandeling aansmeren die volgens de wetenschappelijke bevindingen geen effectieve uitwerking heeft, is bedrog.

Dus zelfs als je vertrekt van de christelijke visie dat homoseksualiteit moet bestreden worden, dan nog blijft het feit dat de huidige aangeboden behandelingen ineffectief zijn en dus bedrog. Ook christenen zijn over het algemeen van oordeel dat bedrog wettelijk verboden mag worden.

[Peter van Velzen]

We moeten ophouden om elkaar steeds de eigen mores op te leggen.
En daarbij niet uit het oog verliezen dat een homo zelf de natuur van zijn geaardheid moet ontdekken.
Dat kan niet met onderwijs gedaan worden omdat het al zo is.

We kunnen echter wel eenieder leren dat dat zo is en dat het dus geen zin heeft om je er schuldig over te voelen, Ik leg geen mores op, met dat te zeggen, Verschillendereligieuze genoodschappen doen dat wél!

[Henry II]

Er zijn twee manieren om naar de medemens te kijken. Ofwel je beschouwt jezelf als een individu met gelijke waarde als alle anderen. Je zoekt naar en hebt er behoefte aan om je verbonden te voelen met anderen. Behoefte tot het geven en krijgen van liefde, wat uiteindelijk leidt tot het voortbestaan van de mens als soort. Je zoekt geen eenzaamheid maar verbinding met anderen, geeft respect omdat je dat zelf ook graag krijgt. Je ziet je als onderdeel van een wereldwijd mensdom en uiteindelijk misschien zelfs wel als een onderdeel van de gehele dierenwereld en uiteindelijk het universum. Dit gevoel van verbondenheid kun je dan benoemen zoals je het wilt, God of Liefde, maar uiteindelijk is het in wezen een humanisme dat alle mensen gelijke waarde toeschrijft zodra zij geboren zijn en onlosmakelijk de mens als beginpunt en eindpunt heeft. Ofwel je denkt of het is je aangeleerd dat al deze intrinsieke menselijke eigenschappen door iets bovennatuurlijks wordt opgelegd of vereist, waardoor je alles wat van de norm afwijkt wilt kapotmaken, liefde niet als iets tussen mensen beschouwt maar alleen als iets dat tot voortplanting moet leiden tussen een man en een vrouw. Je gedwongen voelt om andersdenkenden af te wijzen, aan te wijzen of dood te maken, alleen omdat je een boek hebt waarin staat dat men dit gedrag toen afwees. Dat liefde door deze God wordt gegeven i.p.v. van de mens zelf emaneert, en dat die zgn. liefde van God je anderen laat haten en je verplicht om ze te beschadigen. Dat de mens alleen kan deugen als hij de goddelijke, maar door andere mensen bedachte en opgeschreven mores en regels volgt. Je moet zelf kiezen, maar voor een blijvende wereldvrede is er maar één van deze twee wegen die tot bloei leidt, de ander leidt slechts tot destructie. Wat kies je, inclusie of exclusie?

[Hopper]

Kiezen voor inclusie betekent dat mensen met vreemde denkbeelden er ook bij horen.
Zij zijn van gelijke waarde. Je hoeft hun denkbeelden niet te omarmen, maar je kan mens en denkbeeld niet scheiden.

[axxyanus]

Kiezen voor inclusie betekent dat mensen met vreemde denkbeelden er ook bij horen.
Zij zijn van gelijke waarde. Je hoeft hun denkbeelden niet te omarmen, maar je kan mens en denkbeeld niet scheiden.

Ik weet niet, dat hangt af van de denkbeelden in kwestie. Het is moeilijk tegelijk inclusief te zijn voor homofoben en holebi's.

[Hopper]

Kiezen voor inclusie betekent dat mensen met vreemde denkbeelden er ook bij horen.
Zij zijn van gelijke waarde. Je hoeft hun denkbeelden niet te omarmen, maar je kan mens en denkbeeld niet scheiden.

Ik weet niet, dat hangt af van de denkbeelden in kwestie. Het is moeilijk tegelijk inclusief te zijn voor homofoben en holebi's.

Als ik mensen op grond van hun denkbeelden moet uitsluiten dan hou ik niet veel meer over.
Ik ben ook niet gecharmeerd van racistische of seksistische denkbeelden.
Ik heb ook niks op met idealistische denkbeelden.

Daarom ben ik het eens met Henry. Ik beschouw alle individuen als van gelijke waarde als mijzelf.
De homofoob is dus van gelijke waarde als mijzelf. Ik kan de homofoob alleen met respect tegemoet treden.
Anders veroorzaak ik een schisma in mijzelf. Dan bepaal ik mijzelf als hoogstaander dan de homofoob louter door mijn medemens als minderwaardig te achten vanwege zijn denkbeelden. Hetgeen ook resulteert in de aanname binnen mijzelf dat mijn eigen denkbeelden verheven zijn.
En vooral dat laatste zou belachelijk zijn. Het vaststaande feit dat homoseksualiteit een natuurlijke zaak is, is niet eens een denkbeeld!

Dat homoseksualiteit onnatuurlijk is, is een denkbeeld. Maar dat maakt het omgekeerde nog geen denkbeeld.

Hetzelfde geldt trouwens ook voor racisme. Racisme is het denkbeeld dat het éne ras hoogstaander is dan het andere op welke grond dan ook.
Het is echter de natuur die diversiteit heeft voortgebracht. Gelijkwaardigheid is een natuurlijke zaak. Het is altijd een denkbeeld dat de ene mens beter, hoogstaander, superieur is aan de ander. Het omgekeerde -gelijkwaardigheid- is nooit een denkbeeld. Het was immers altijd al zo.

[heeck]

Kiezen voor inclusie betekent dat mensen met vreemde denkbeelden er ook bij horen.
Zij zijn van gelijke waarde. Je hoeft hun denkbeelden niet te omarmen, maar je kan mens en denkbeeld niet scheiden.

Eerder gebruikte je “democratie” als aanloop:

Maar we leven in een democratie waarin we accepteren dat er meningen zijn welke uitzonderlijk zijn.
Mensen hebben het recht om die mening er op na te houden. Mensen hebben het recht om bang te zijn voor God's toorn. En vanuit die angst is het begrijpelijk dat men er homogenezingspraktijken er na houdt. Zo is het voorstelbaar dat een homo zichzelf 'genezen' acht en zodoende bevrijd is van angst. Wie zijn wij om daar wat van te vinden?

Zeg je nu iets anders dan destijds?
Is het nu met “inclusie” wel of niet aanvaardbaar om er homogenezingspsraktijken op na te houden?

Roeland


Roe

[Hopper]

Zeg je nu iets anders dan destijds?
Is het nu met “inclusie” wel of niet aanvaardbaar om er homogenezingspsraktijken op na te houden?

Democratie betekent dat we rekening houden met elkaars denkbeelden. Als een homo als denkbeeld heeft dat zijn geaardheid te genezen is, dan hou ik daar rekening mee. In werkelijkheid valt er niks te genezen. Ik heb er ook geen weet van dat geaardheid beïnvloedbaar is. Maar iemand kan wél denken dat dat het geval is en zo zichzelf genezen verklaren. De kracht van de geest is sterk. Dat toont dat wat we 'geloof' noemen al aan.

[Peter van Velzen]

Ik weet niet, dat hangt af van de denkbeelden in kwestie. Het is moeilijk tegelijk inclusief te zijn voor homofoben en holebi's.

Maarin tegen stelling tot homofielen zijn homofoben te genezen!

[axxyanus]

Kiezen voor inclusie betekent dat mensen met vreemde denkbeelden er ook bij horen.
Zij zijn van gelijke waarde. Je hoeft hun denkbeelden niet te omarmen, maar je kan mens en denkbeeld niet scheiden.

Ik weet niet, dat hangt af van de denkbeelden in kwestie. Het is moeilijk tegelijk inclusief te zijn voor homofoben en holebi's.

Als ik mensen op grond van hun denkbeelden moet uitsluiten dan hou ik niet veel meer over.
Ik ben ook niet gecharmeerd van racistische of seksistische denkbeelden.
Ik heb ook niks op met idealistische denkbeelden.

Daarom ben ik het eens met Henry. Ik beschouw alle individuen als van gelijke waarde als mijzelf.
De homofoob is dus van gelijke waarde als mijzelf. Ik kan de homofoob alleen met respect tegemoet treden.
Anders veroorzaak ik een schisma in mijzelf. Dan bepaal ik mijzelf als hoogstaander dan de homofoob louter door mijn medemens als minderwaardig te achten vanwege zijn denkbeelden. Hetgeen ook resulteert in de aanname binnen mijzelf dat mijn eigen denkbeelden verheven zijn.
En vooral dat laatste zou belachelijk zijn. Het vaststaande feit dat homoseksualiteit een natuurlijke zaak is, is niet eens een denkbeeld!

Dat homoseksualiteit onnatuurlijk is, is een denkbeeld. Maar dat maakt het omgekeerde nog geen denkbeeld.

Hetzelfde geldt trouwens ook voor racisme. Racisme is het denkbeeld dat het éne ras hoogstaander is dan het andere op welke grond dan ook.
Het is echter de natuur die diversiteit heeft voortgebracht. Gelijkwaardigheid is een natuurlijke zaak. Het is altijd een denkbeeld dat de ene mens beter, hoogstaander, superieur is aan de ander. Het omgekeerde -gelijkwaardigheid- is nooit een denkbeeld. Het was immers altijd al zo.

Dat klinkt allemaal mooi in theorie. Maar als je b.v. een feestje geeft, dan zal je moeten kiezen. Als je de homofoben uitnodigt dan zal een beduidend deel van de holebi's zich ongemakkelijk voelen op je feestje. Een aantal zal geen zin hebben om het risico te lopen om homofobe uitspraken te moeten aanhoren van de aanwezige homofoben en zullen zich dus de facto uitgesloten voelen.

Als je zo inclusief bent dat je de exclusieven onbeperkt toelaat, dan ben je misschien in theorie wel inclusief maar in de praktijk hou je dan gewoon de exclusie van de exclusieven in stand.

[heeck]

Zeg je nu iets anders dan destijds?
Is het nu met “inclusie” wel of niet aanvaardbaar om er homogenezingspsraktijken op na te houden?

Democratie betekent dat we rekening houden met elkaars denkbeelden. Als een homo als denkbeeld heeft dat zijn geaardheid te genezen is, dan hou ik daar rekening mee. In werkelijkheid valt er niks te genezen. Ik heb er ook geen weet van dat geaardheid beïnvloedbaar is. Maar iemand kan wél denken dat dat het geval is en zo zichzelf genezen verklaren. De kracht van de geest is sterk. Dat toont dat wat we 'geloof' noemen al aan.

Ik houd daar ook rekening mee, maar met een geheel andere uitkomst.
Namelijk door iemand niet in het drijfzand weg te laten zakken als ik een hand kan uitsteken.

Roeland

[Hopper]

Dat klinkt allemaal mooi in theorie. Maar als je b.v. een feestje geeft, dan zal je moeten kiezen. Als je de homofoben uitnodigt dan zal een beduidend deel van de holebi's zich ongemakkelijk voelen op je feestje. Een aantal zal geen zin hebben om het risico te lopen om homofobe uitspraken te moeten aanhoren van de aanwezige homofoben en zullen zich dus de facto uitgesloten voelen.

Als je zo inclusief bent dat je de exclusieven onbeperkt toelaat, dan ben je misschien in theorie wel inclusief maar in de praktijk hou je dan gewoon de exclusie van de exclusieven in stand.

Ik laat zaken altijd waar ze thuis horen. En dat is in jouw voorbeeld bij anderen. Als holebi's zich niet op mijn feestje thuis voelen omdat er homofoben zijn, dan is dat het het probleem van de holebi's.


In de praktijk echter gaan oorzaak en gevolg onafhankelijk hun gang. Mijn sociale omgeving is een afspiegeling van mijzelf. Ik ken geen dogmatische christenen afgezien van een enkel familielid. Homoseksualiteit is geen issue in mijn sociale omgeving die ook enkele homo's telt of telde. Ik heb in het verleden wel eens gemerkt dat het voor homo's hun homoseksualiteit wél een issue was. Maar ook dan geldt dat zij daar zelf mee aan de slag moeten.

[axxyanus]

Dat klinkt allemaal mooi in theorie. Maar als je b.v. een feestje geeft, dan zal je moeten kiezen. Als je de homofoben uitnodigt dan zal een beduidend deel van de holebi's zich ongemakkelijk voelen op je feestje. Een aantal zal geen zin hebben om het risico te lopen om homofobe uitspraken te moeten aanhoren van de aanwezige homofoben en zullen zich dus de facto uitgesloten voelen.

Als je zo inclusief bent dat je de exclusieven onbeperkt toelaat, dan ben je misschien in theorie wel inclusief maar in de praktijk hou je dan gewoon de exclusie van de exclusieven in stand.

Ik laat zaken altijd waar ze thuis horen. En dat is in jouw voorbeeld bij anderen. Als holebi's zich niet op mijn feestje thuis voelen omdat er homofoben zijn, dan is dat het het probleem van de holebi's.

m.a.w. jij bent zo iemand die de status quo zijn gang laat gaan waardoor je impliciet helpt de onrechtvaardigheden in stand te houden.

[Maria]

Dat klinkt allemaal mooi in theorie. Maar als je b.v. een feestje geeft, dan zal je moeten kiezen. Als je de homofoben uitnodigt dan zal een beduidend deel van de holebi's zich ongemakkelijk voelen op je feestje. Een aantal zal geen zin hebben om het risico te lopen om homofobe uitspraken te moeten aanhoren van de aanwezige homofoben en zullen zich dus de facto uitgesloten voelen.

Als je zo inclusief bent dat je de exclusieven onbeperkt toelaat, dan ben je misschien in theorie wel inclusief maar in de praktijk hou je dan gewoon de exclusie van de exclusieven in stand.

In de praktijk echter gaan oorzaak en gevolg onafhankelijk hun gang. Mijn sociale omgeving is een afspiegeling van mijzelf. Ik ken geen dogmatische christenen afgezien van een enkel familielid. Homoseksualiteit is geen issue in mijn sociale omgeving die ook enkele homo's telt of telde.

Ik ken niet één geografische of algemene leefomgeving waar niet beiden voorkomen.
Er is dus wel degelijk gekozen als het gaat om jouw eigen sociale omgeving.
Homofobie is niet aanwezig?
Feestje bouwen met alleen gelijkgezinden vwb. dit onderwerp?

Andersom, maar feitelijk hetzelfde, maar dan is de homofoob de uitgeslotene.
Gemakkelijk antwoord op de opmerking van Axxyanus op deze manier.
Het voldoet alleen niet aan de opzet van de vraagstelling.
Of juist wel, nl. in de praktijk worden bij jou ook wel degelijk keuzes gemaakt in de samenstelling van je directe leefomgevng,
Alleen je voelt en je ziet dat niet zo blijkbaar.