Marcus Scaurus schreef:'Maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest, krijgt in alle eeuwigheid geen vergeving, want zo iemand is schuldig aan een onuitwisbaar vergrijp' Aldus mijn NBV Bijbel. Mijn interpretatie: Farizeers en Joden zoeken hem op en maken hem uit voor geesteszieke en demon, waarop Jezus in een van zijn gebruikelijke woedeaanvallen zegt dat zij die lastertaal tegen de heilige Geest (en dus indirect ook hemzelf) spreekt, geen vergeving krijgt. Aangezien dit ik meerdere malen gedaan heb, is er geen vergeving meer mogelijk en kunnen al die knevelchristenen en evangelisten optyften. Heilige Geest, je kan mijn pik zuigen.
Het gaat niet om lastertaal, suffie. Het gaat erom dat ze voor hun ogen zien gebeuren dat het koninkrijk Gods aanbreekt (volgens Jezus en de evangelist dan) en dit tot duivelswerk verklaren om maar aan de conclusie te ontsnappen dat God hier op een bijzondere wijze aan het werk is.
De paralleltekst in Mattheus en Lukas gebruikt nog een volgende argument: Mattheus 12:27: "En indien Ik door Beelzebul de demonen uitwerp, door wie werpen uw zonen hen dan uit? Daarom zullen die u oordelen."
M.a.w. de leerlingen van de Farizeeen (een wijdvertakte godsdienstige stroming binnen het Judaisme) werden door diezelfde Farizeeen geleerd hoe ze exorcisme moesten plegen. Ze meten dus met twee maten.
Het lasterlijke zit 'm erin dat ze het werk van God tot duivelswerk verklaren. Je moet deze uitspraak zien binnen een Judaistische wereldbeschouwing. Aan het eind der tijden zou God de daden van de mensen beoordelen. Joden vielen binnen het verbond. Als ze de Tora hadden gehouden, zouden ze worden verwelkomd in het Koninkrijk. Hun tekortkomingen zouden worden vergeven.