Uit je reactie blijkt dat je mijn inschatting niet helemaal verkeerd was. Het zijn niet de kinderen die men door het stellen van eisen aan het de opvoeding iets door de strot duwt; Het zijn de ouders, die het vaak niet wensen.TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑28 nov 2022 09:20 Ik heb het niet over de ouders gehad, dat verhnaal over mij vul jij zo maar in en volledig ten onrechte.![]()
Ik ben er voorstander van dat voor de opvoeding het PRIMAAT bij de ouders ligt, zolang ze minderjarig zijn.
De Staat dient zich daar niet te veel mee bemoeien, wel moet DE Staat collectieve voorzieningen treffen waar de ouders niet in kunnen voorzien.
Onder dat PRIMAAT valt ook de levens en geloofsovertuigingen.
Dus als ouders vinden dat hun kinderen voor het eten moeten bidden (wat ik zelf belachelijk vind) dan moet ik dat toch respecteren.
Zulke zaken kunnen op gemengde scholen tot grote problemen aanleiding zijn.
Zo zou ik er bezwaar tegen hebben, dat er op een openbare school ruimte voor gebed wordt ingericht.
Het Primaat van de opvoeding ligt noodzakelijkerwijs bij de ouders. Die leren het kind namelijk praten en luisteren. Tot zover ben ik het met je eens.
Het hebben van levens- en geloofsovertuigingen echter, is - volgens mij - slechts het recht van het individu Het indoctrineren van anderen (ook kinderen) valt daar niet onder. Je mag je kind uiteraard wel vertellen, wat jijzelf als juist ziet, maar je mag het niet dwingen dat te ook geloven. Als je zelf het voorbeeld geeft, zal het kind dat meestal volgen. Dat is natuurlijk, en dient geaccepteerd te worden. Maar het onderwijs, dient elk kind te leren, dat er ook andere mensen zijn, die er anders over denken, en dient het de regels te leren, zoals die in de samenleving gelden, en hoe die democratrisch kunnen worden gewijzigd. Dat is nu eenmaal noodzakelijk, om als burger te kunnen functioneren.
Als ouders daar wel in kunnen voorzien, maar dat niet willen, zal het onderwijs dat tóch moeten doen. Tenzij je accepteert dat er mensen zijn die -vanwege de houding van hun primaire opvoeders(doorgaans de ouders) niet in staat zijn als burger te functioneren.