Het ene geloof voor het andere

[heeck]

Voor de versiering mijn eigen -niet meer bijgehouden- tekst:
https://skepp.be/nl/apparatuur/placebo-nocebo

Roeland

[Peter van Velzen]

Om een voorbeeld te geven. "De lijsterbes is giftig" is een relatieve uitspraak/waarheid omdat die uitspraak context afhankelijk is. Want of de lijsterbes giftig is hangt af van de diersoort die de bes consumeert. Veranderen we de uitspraak in: "De lijsterbes is giftig voor de mens" dan hebben we een absolute uitspraak/waarheid. Ze is nu onafhankelijk gemaakt van de context doordat we in de uitspraak hebben duidelijk gemaakt voor welke diersoort de lijsterbes giftig is. Maar dat we nu met een absolute uitspraak/waarheid te maken hebben wil niet zeggen dat die uitspraak de lijsterbes tot absolute giftigheid uitroept.

Dit voorbeeld is heel nuttig. Op de eerste plaats toont het aan dat absolute uitspraken bijna altijd onjuist zijn.
Ten tweede blijkt dat jij een buitengewone mening hebt over de vraag of een uitspraak absoluut is. Het is - zover ik weet - niet zo, dat als je er "voor de mens" achter zet, dat de uitspraak absoluut wordt. Waar heb je dat idee opgeduikeld?

Op wikipedia wordt beweert dat lijsterbessen eetbaar zijn, mits ze worden gekookt en de pitten worden verwijderd. Dus beide uitspraken zijn waarschijnlijk ook nog eens niet waar.

De Giftigheid van welke of dan ook blijkt afhankelijk te zijn van de hoeveelheid die men er - in een bepaalde periode - van binnenkrijgt. Een juiste inschatting van de kans op vergiftigingsverschijnselen, vereist daarom dat men de uitspraak relativeert.

Waarmee je illustreert dat als je deze richting uitgaat, je uiteindelijk in de onweerlegbaarheid terechtkomt. Het ontbreken van een werking is op deze manier niet aan te tonen. Je kan altijd aanvoeren adat als we een gevoeligere test zouden gebruiken we misschien toch enige werking kunnen zien. Dat we daarbij de betekenis van "werking" zodanig uithollen dat die in ons normaal leven geen betekenis meer heeft, zullen we er dan maar bij nemen.

Dat komt omdat jij een absolute uitspraak over de "werking" wilt doen. Dat is niet mogelijk. Als je gewoon toegeeft dat je slechts wilt weten of door het slikken van een medicijn aanzienlijk meer mensen geneest, dan het niet slikken, en ook aanzienlijk meer dan het slikken van een stof waarvan je verwacht dat ze nauwelijks invloed zou moeten hebben, dan doet het probleem zich niet voor.

Dat een inch 2,54 cm is, is niet door meting tot stand gekomen, maar een AFSPRAAK die men in 1959 heeft gemaakt. Toen in in 1960 en opnieuw in 1983 de definitie van de meter werd aangepast, werkte dit dus automatisch door in de inch.

Afspraken kunnen absolute waardes bevatten. Metingen leveren altijd relatieve waarden (verhoudingen) op met foutmarges. Zie hier oa de foutmarge die zelfs de definitie van de meter nog steeds heeft (en de inch dus ook, maar maal 0,0254) De meter wordt bij afspraak gekoppeld aan de seconde en die weer aan een specifieke emissie van cesium-133 en die laatste is dus gemeten. (hoe dat weet ik dan weer niet; ik was maar een gesjeesde chemie-student)

Wetenschappers die die foutmarges weglaten zijn slordig. Zulks kunnen alleen filosofen zich permitteren, want die meten vrijwel nooit.

Foutenmarges maken iets niet relatief. Als er in een bepaalde specificatie staat dat een bepaalde opening een straal van 25,400 mm ± 0,03 mm moet hebben dan is dat een absolute specificatie. Een relatieve specificatie zou zijn dat de straal van de opening 4% ± 0,004% van de lengte van het voorwerp moet zijn.

Dat is binnen de betreffende context inderdaad juist. Maar wederom: Specificaties zijn afspraken; geen metingen.
Het heeft met de werking van medicijnen vrijwel niets te maken. Je kunt geen absoluut aantal genezingen specificeren. Je kunt slechts vaststellen hoe het aantal genezingen zich verhoudt (of zo je wilt móét verhouden) tot het aantal behandelde patiënten. En dat noem jij dus ook relatief. Dus we kibbelden weer eens over geheel andere zaken, dan waar het oorspronkelijk over ging.

[axxyanus]

Om een voorbeeld te geven. "De lijsterbes is giftig" is een relatieve uitspraak/waarheid omdat die uitspraak context afhankelijk is. Want of de lijsterbes giftig is hangt af van de diersoort die de bes consumeert. Veranderen we de uitspraak in: "De lijsterbes is giftig voor de mens" dan hebben we een absolute uitspraak/waarheid. Ze is nu onafhankelijk gemaakt van de context doordat we in de uitspraak hebben duidelijk gemaakt voor welke diersoort de lijsterbes giftig is. Maar dat we nu met een absolute uitspraak/waarheid te maken hebben wil niet zeggen dat die uitspraak de lijsterbes tot absolute giftigheid uitroept.

Dit voorbeeld is heel nuttig. Op de eerste plaats toont het aan dat absolute uitspraken bijna altijd onjuist zijn.
Ten tweede blijkt dat jij een buitengewone mening hebt over de vraag of een uitspraak absoluut is. Het is - zover ik weet - niet zo, dat als je er "voor de mens" achter zet, dat de uitspraak absoluut wordt. Waar heb je dat idee opgeduikeld?

Op wikipedia wordt beweert dat lijsterbessen eetbaar zijn, mits ze worden gekookt en de pitten worden verwijderd. Dus beide uitspraken zijn waarschijnlijk ook nog eens niet waar.

De Giftigheid van welke of dan ook blijkt afhankelijk te zijn van de hoeveelheid die men er - in een bepaalde periode - van binnenkrijgt. Een juiste inschatting van de kans op vergiftigingsverschijnselen, vereist daarom dat men de uitspraak relativeert.

Peter je verliest je in details. Waar het om gaat is dat als een uitspraak context afhankelijk is en daardoor relatief, dat je dan gewoon een gecombineerde uitspraak kan maken waarin je die context expliciet verwerkt wordt en daardoor context onafhankelijk wordt.

Dat jij nu bij mijn voorbeeld op onvolkomenheden kan wijzen verandert daar niets aan. Alle elementen die jij nu opnoemt waardoor mijn uitspraak toch niet absoluut was, kan je gewoon in een nieuwe uitspraak bijvoegen waardoor het uiteindelijk resultaat uiteindelijk een absolute uitspraak krijgt.

Waarmee je illustreert dat als je deze richting uitgaat, je uiteindelijk in de onweerlegbaarheid terechtkomt. Het ontbreken van een werking is op deze manier niet aan te tonen. Je kan altijd aanvoeren adat als we een gevoeligere test zouden gebruiken we misschien toch enige werking kunnen zien. Dat we daarbij de betekenis van "werking" zodanig uithollen dat die in ons normaal leven geen betekenis meer heeft, zullen we er dan maar bij nemen.

Dat komt omdat jij een absolute uitspraak over de "werking" wilt doen. Dat is niet mogelijk. Als je gewoon toegeeft dat je slechts wilt weten of door het slikken van een medicijn aanzienlijk meer mensen geneest, dan het niet slikken, en ook aanzienlijk meer dan het slikken van een stof waarvan je verwacht dat ze nauwelijks invloed zou moeten hebben, dan doet het probleem zich niet voor.

Op die manier verschuif je gewoon het "probleem". Van zodra iemand de semantisch nihilistische kaart trekt, en niet wil meegaan met de normale betekenis van een woord, in dit geval "werking" en van oordeel is dat die betekenis dus uitgespeld moet worden, zoals jij hierboven doet. Dan kan men dat daarna ook met andere woorden doen. Wanneer spreken we over "aanzienlijk", wat bedoelen we juist met "genezen"?

Dat is binnen de betreffende context inderdaad juist. Maar wederom: Specificaties zijn afspraken; geen metingen.
Het heeft met de werking van medicijnen vrijwel niets te maken. Je kunt geen absoluut aantal genezingen specificeren. Je kunt slechts vaststellen hoe het aantal genezingen zich verhoudt (of zo je wilt móét verhouden) tot het aantal behandelde patiënten. En dat noem jij dus ook relatief. Dus we kibbelden weer eens over geheel andere zaken, dan waar het oorspronkelijk over ging.

Je richt je aandacht op een zijtak. De oorspronkelijk uitspraak waar ik mijn bedenkingen bij formuleerde wat dat er geen absolute waarheden waren. Het gaat dus niet om het onderscheid tussen metingen en afspraken. Als we door afspraken toch een absolute waarheid kunnen formuleren dan lijkt mijn bedenking gegrond. Dat onderscheid tussen afspraken en metingen is voor de bedenking die ik maak van geen belang.

[Peter van Velzen]

Je richt je aandacht op een zijtak. De oorspronkelijk uitspraak waar ik mijn bedenkingen bij formuleerde wat dat er geen absolute waarheden waren. Het gaat dus niet om het onderscheid tussen metingen en afspraken. Als we door afspraken toch een absolute waarheid kunnen formuleren dan lijkt mijn bedenking gegrond. Dat onderscheid tussen afspraken en metingen is voor de bedenking die ik maak van geen belang.

Mijn aandacht werd getrokken door dit bericht
Ik trachtte uit te leggen dat de vraag of een medicijn werkt, vooral afhankelijk is van de VERHOUDING tussen het aantal behandelde patïenten en het aantal genezen patiënten. Geen enkel medicijn - dat ik ken - geneest alle patiënten. (ongeacht de context).

Het verschil tussen een meting en een afspraak is evident van belang. Je kunt namelijk wel AFSPREKEN dan vitamine C kanker geneest, maar dat maakt het nog niet waar. Dat het niet werkt, wordt geconcludeerd op grond van de VERHOUDING van het aantal patiënten dat genas na toediening van vitamine-C en het totaal aantal patiënten dat vitamine-C kreeg toegedient.

De waarheid wordt door metingen bepaald en is bijgevolg vrijwel altijd relatief.

Ik beschouw dit niet als een zijtak maar als een bijna universele eigenschap van alle kennis, die wij vergaren.
Een uitzondering is met name anecdotische kennis. Als een met name genoemd persoon op een bepaald tijdstip wel of niet genas, dan is dat uiteraard, niet relatief. Maar op grond daarvan kan men geen uitspraken doen over de werkzaamheid van het medicijn bij andere - toekomstige - gevallen.

[axxyanus]

Je richt je aandacht op een zijtak. De oorspronkelijk uitspraak waar ik mijn bedenkingen bij formuleerde wat dat er geen absolute waarheden waren. Het gaat dus niet om het onderscheid tussen metingen en afspraken. Als we door afspraken toch een absolute waarheid kunnen formuleren dan lijkt mijn bedenking gegrond. Dat onderscheid tussen afspraken en metingen is voor de bedenking die ik maak van geen belang.

Mijn aandacht werd getrokken door dit bericht
Ik trachtte uit te leggen dat de vraag of een medicijn werkt, vooral afhankelijk is van de VERHOUDING tussen het aantal behandelde patïenten en het aantal genezen patiënten. Geen enkel medicijn - dat ik ken - geneest alle patiënten. (ongeacht de context).

Dat bericht beweert dat dan ook niet en impliceert dat ook niet. De werkzaamheid van een medicijn wordt BMW niet betwist omdat het niet alle patiënten geneest.

De uitspraak dat een bepaald medicijn werkzaam is tegen een bepaalde aandoening, is geen uitspraak over een specifiek geval maar een uitspraak juist gebaseerd op die verhouding.

Ik beschouw dit niet als een zijtak maar als een bijna universele eigenschap van alle kennis, die wij vergaren.
Een uitzondering is met name anecdotische kennis. Als een met name genoemd persoon op een bepaald tijdstip wel of niet genas, dan is dat uiteraard, niet relatief. Maar op grond daarvan kan men geen uitspraken doen over de werkzaamheid van het medicijn bij andere - toekomstige - gevallen.

Maar dat is dan ook niet hoe de werkzaamheid van medicijnen wordt bepaald. De bewering dat het Pfizer vaccin werkzaam is tegen de eerste generatie CoViD19 varianten, is absoluut waar volgens de normale betekenis die wij aan die woorden geven. Er is niets relatiefs aan die uitspraak.

Dat er eventueel toch mensen gestorven zijn aan een eerste generatie CoViD19 variant nadat ze met Pfizer gevaccineerd werden, verandert daar niets aan. Er is geen context waarin die uitspraak onwaar is en waardoor we zouden kunnen besluiten dat de uitspraak relatief is.

[heeck]

Dus als ik het heb over het ontbreken van werkzaamheid van vitamine C voor het behandelen van kanker, dan bedoel ik daarmee dat het vitamine C ontbreekt aan een farmacologische of fysiologische eigenschap die nuttig is voor het behandelen van kanker.

Zo een opmerking roept ook mijn herinnering wakker aan de affaire Linus Pauling die de werkzaamheid van vitamine C in deze dacht te hebben aangetoond.
Hoeveel mensen hij daar op basis van zijn wetenschappelijk gezag de dood mee in heeft gejaagd zal nooit onderzocht zijn.

Https://nl.wikipedia.org/wiki/linus_Pauling

Wel heriinner ik me ooit, dat was 1979 dat boek bij de arts van het AvL te laten zien en hoe vriendelijk die dat aan de kant schoof.

Het gaat dus niet alleen om de discussie-uitkomst hier maar ook om de mate waarin deze opnieuw mensen er toe brengt af te zien van de beste interventies die er zijn.

Het boek is nog steeds te koop. Zou er een waarschuwing in zijn afgedrukt?

Roeland

[heeck]

En verdraaid:
https://www.amazon.nl/Vitamin-Common-Co ... 0425048535

Excellent information. This is an older book, but still valuable. I follow Pauling's protocol, and it takes very little effort. I remember when his first book on the common cold was published. I wish I had read it then, and followed his guidelines. I suspect I could have spared myself many visits to the doctor's office and needless illness.
. . .
. . .

En om de hoek:
https://beterkliniek.nl/hoge-dosis-vita ... ij-kanker/

Hoge dosis Vitamine C intraveneus bij kanker

Hopelijk kan/zal de inspectie optreden.

Roeland

[heeck]

Ik trachtte uit te leggen dat de vraag of een medicijn werkt, vooral afhankelijk is van de VERHOUDING tussen het aantal behandelde patïenten en het aantal genezen patiënten. Geen enkel medicijn - dat ik ken - geneest alle patiënten. (ongeacht de context).

Het verschil tussen een meting en een afspraak is evident van belang. Je kunt namelijk wel AFSPREKEN dan vitamine C kanker geneest, maar dat maakt het nog niet waar. Dat het niet werkt, wordt geconcludeerd op grond van de VERHOUDING van het aantal patiënten dat genas na toediening van vitamine-C en het totaal aantal patiënten dat vitamine-C kreeg toegedient.

Peter,
Je lijkt een verwarring te onderhouden, want alle mogelijke kwalen in gedachten houdend, blijven er altijd onverklaarde genezingen. Vele daarvan zijn bekend om hun “normale” genezingsperiode.
Die vallen bij jou in het gerelateerd zijn met de medicatie en dat is niet juist. Anderen juist als invlidiserend of dodelijk binnen een termijn.

Als je weet dat iets werkt dan kan je de effectiviteitsverschillen wel op zo een manier vaststellen:

Numbers to treat
https://en.wikipedia.org/wiki/Number_needed_to_treat

Roeland

[Amerauder]

Peter heeft in deze discussie gewoon volledig gelijk, de werking van medicijnen is altijd en per definitie, zonder enige uitzondering relatief aan de omstandigheden. Kijk niet naar de ziekte, kijk naar de persoon die ziek is en de omstandigheden waarin hij zich bevindt: dat is waar het om draait en daar hangt alles van af.

Juist de neiging hier algemeen geldige wetmatigheden uit te willen abstraheren, op zoek naar dogmatische zekerheid, alsof ziekte een soort rekensommetje zou zijn, in plaats van naar de concrete omstandigheden te willen kijken, naar de werkelijkheid zelf dus, is het grote probleem en de oorzaak van zoveel misverstand.

axxyanus en heeck zijn zo ver van het padje af dat ik niet eens zou weten hoe ik ze de weg terug zou kunnen wijzen. Het totale gevoel van richting lijkt ontregeld te zijn.

[heeck]

Peter heeft in deze discussie gewoon volledig gelijk, de werking van medicijnen is altijd en per definitie, zonder enige uitzondering relatief aan de omstandigheden. Kijk niet naar de ziekte, kijk naar de persoon die ziek is en de omstandigheden waarin hij zich bevindt: dat is waar het om draait en daar hangt alles van af.

Juist de neiging hier algemeen geldige wetmatigheden uit te willen abstraheren, op zoek naar dogmatische zekerheid, alsof ziekte een soort rekensommetje zou zijn, in plaats van naar de concrete omstandigheden te willen kijken, naar de werkelijkheid zelf dus, is het grote probleem en de oorzaak van zoveel misverstand.

axxyanus en heeck zijn zo ver van het padje af dat ik niet eens zou weten hoe ik ze de weg terug zou kunnen wijzen. Het totale gevoel van richting lijkt ontregeld te zijn.

Aha!
Kom eindelijk maar eens over de brug met een stukje tekst van hooguit 1000 woorden waaruit met eventueel wat respectabele verwijzingen naar anderen dan jezelf, duidelijk wordt wat jouw visie is die je zo kneiterhard verhullend aanbeveelt.

Roeland

[axxyanus]

Peter heeft in deze discussie gewoon volledig gelijk, de werking van medicijnen is altijd en per definitie, zonder enige uitzondering relatief aan de omstandigheden. Kijk niet naar de ziekte, kijk naar de persoon die ziek is en de omstandigheden waarin hij zich bevindt: dat is waar het om draait en daar hangt alles van af.

Dat is totaal naast de kwestie. De werkzaaamheid van een medicijn, verdwijnt niet omdat er omstandigheden zijn waarin die werkzaamheid onvoldoende is om de persoon te genezen.

Als je een stof met de eigenschap: brandbaar, bewaart in omstandigheden waarin ze niet kan branden, verdwijnt daarmee de brandbare eigenschap van die stof niet. De eigenschap: brandbaar, wil niet zeggen dat het in alle omstandigheden kan branden.

Op dezelfde manier betekent de eigenschap: werkzaam tegen een bepaalde ziekte, niet dat het in alle omstandigheden die ziekte zal genezen.

Juist de neiging hier algemeen geldige wetmatigheden uit te willen abstraheren, op zoek naar dogmatische zekerheid, alsof ziekte een soort rekensommetje zou zijn, in plaats van naar de concrete omstandigheden te willen kijken, naar de werkelijkheid zelf dus, is het grote probleem en de oorzaak van zoveel misverstand.

De zoektocht naar dogmatisch zit hem eerder bij de kwakzalvers, die hun producten als onfeilbaar proberen voor te stellen. De bewering dat een bepaalde medicijn werkzaam is tegen een bepaalde aandoening heeft echter in de medische wereld niet de implicatie dat het middel onfeilbaar is en dat er dus een dogmatische zekerheid is dat men door het innemen van dat middel zal genezen. En dat het middel niet onfeilbaar is spreekt niet tegen dat de bewering: "Het middel is werkzaam tegen die aandoening" absoluut waar is.

axxyanus en heeck zijn zo ver van het padje af dat ik niet eens zou weten hoe ik ze de weg terug zou kunnen wijzen. Het totale gevoel van richting lijkt ontregeld te zijn.

Het lijkt me eerder dat je niet waar je over praat. De bewering: "Dennenhout is brandbaar" is absoluut waar. Zelfs als je je eigen dennenhout in een bad water bewaart. De eigenschap brandbaarheid van een stof wordt niet tegengesproken door de mogelijkheid die stof te bewaren in omstandigheden dat het niet zal branden.

Op dezelfde manier is de werkzaamheid van bepaalde middelen absoluut waar. Dat jij naar voorbeelden kan wijzen waarin ze faalden om te genezen, verandert daar niets aan.

[Amerauder]

Als je een stof met de eigenschap: brandbaar, bewaart in omstandigheden waarin ze niet kan branden, verdwijnt daarmee de brandbare eigenschap van die stof niet. De eigenschap: brandbaar, wil niet zeggen dat het in alle omstandigheden kan branden.

Op dezelfde manier betekent de eigenschap: werkzaam tegen een bepaalde ziekte, niet dat het in alle omstandigheden die ziekte zal genezen.

Ja, dus wat je nu letterlijk uiteen zet is dat of een uitspraak waar is of niet, relatief is aan de omstandigheden. Of een stof brandbaar is, of een medicijn werkzaam is, of vitamine C werkzaam is, inderdaad, afhankelijk van de omstandigheden. Proberen daar een algemeenheid uit te distilleren is je op een dwaalspoor begeven.

De bewering: "Dennenhout is brandbaar" is absoluut waar. Zelfs als je je eigen dennenhout in een bad water bewaart. De eigenschap brandbaarheid van een stof wordt niet tegengesproken door de mogelijkheid die stof te bewaren in omstandigheden dat het niet zal branden.

Nogmaals, zoals je hier zelf duidelijk toegeeft is de brandbaarheid van dennenhout dus afhankelijk van de omstandigheden. Wat we bedoelen met de uitspraak “dennenhout is brandbaar” is dus dat het onder zeer specifieke omstandigheden tot branden te brengen is.

‘Dennenhout in een bak water’ is bedrieglijk, want zo doe je het voorkomen alsof de brandbare status de algemene, normale toestand is, en de niet-brandbare een uitzondering. Het tegendeel is waar. Onder normale omstandigheden bevindt dennenhout zich in een levende boom in het bos, welke nogal moeilijk tot branden te brengen is, en zeker niet ‘brandbaar’ in de zin waar jij op doelt. Het zijn juist de uitzonderlijke omstandigheden, zoals die waarin de mens het hout uitgebreid bewerkt heeft, of tijdens een langdurige en uitzonderlijke periode van droogte, dat het brandbaar is.

[axxyanus]

Als je een stof met de eigenschap: brandbaar, bewaart in omstandigheden waarin ze niet kan branden, verdwijnt daarmee de brandbare eigenschap van die stof niet. De eigenschap: brandbaar, wil niet zeggen dat het in alle omstandigheden kan branden.

Op dezelfde manier betekent de eigenschap: werkzaam tegen een bepaalde ziekte, niet dat het in alle omstandigheden die ziekte zal genezen.

Ja, dus wat je nu letterlijk uiteen zet is dat of een uitspraak waar is of niet, relatief is aan de omstandigheden. Of een stof brandbaar is, of een medicijn werkzaam is, of vitamine C werkzaam is, inderdaad, afhankelijk van de omstandigheden. Proberen daar een algemeenheid uit te distilleren is je op een dwaalspoor begeven.

Neen, jij verwart de algemene werkzaamheid als eigenschap van een stof met de effectiviteit van het moment.

De eigenschap brandbaarheid, betekent dat een stof in bepaalde omstandigheden zal branden. Dat er omstandigheden zijn die niet gunstig zijn om iets effectiefs in brand te steken, spreekt de eigenschap brandbaarheid van die stof niet tegen.

Er is niets relatiefs aan de bewering dat kaarsvet brandbaar is, ook al zal je het niet in brand krijgen als je het onderdompelt in water.

[heeck]

Nogmaals, zoals je hier zelf duidelijk toegeeft is de brandbaarheid van dennenhout dus afhankelijk van de omstandigheden. Wat we bedoelen met de uitspraak “dennenhout is brandbaar” is dus dat het onder zeer specifieke omstandigheden tot branden te brengen is.

Helemaal niet zeer specifiek; want het is juist onder normale omstandigheden zo dat dennenhout, mee vanwege de hars-component, zeer brandbaar is.
Als er dus onvoldoende brandgangen/stroken zijn aangelegd dan kan je bij iets meer droogte uitzonderlijke branden zien plaatsvinden zoals nu dagelijks via het vrijelijk beschikbare nieuws kan worden geweten.

Wanneer komt je 1000-woorden verklaring?

Roeland

[Peter van Velzen]

De uitspraak dat een bepaald medicijn werkzaam is tegen een bepaalde aandoening, is geen uitspraak over een specifiek geval maar een uitspraak juist gebaseerd op die verhouding.

Daar zijn we het dus over eens.

Ik beschouw dit niet als een zijtak maar als een bijna universele eigenschap van alle kennis, die wij vergaren.
Een uitzondering is met name anecdotische kennis. Als een met name genoemd persoon op een bepaald tijdstip wel of niet genas, dan is dat uiteraard, niet relatief. Maar op grond daarvan kan men geen uitspraken doen over de werkzaamheid van het medicijn bij andere - toekomstige - gevallen.

Maar dat is dan ook niet hoe de werkzaamheid van medicijnen wordt bepaald. De bewering dat het Pfizer vaccin werkzaam is tegen de eerste generatie CoViD19 varianten, is absoluut waar volgens de normale betekenis die wij aan die woorden geven. Er is niets relatiefs aan die uitspraak.

Dat er eventueel toch mensen gestorven zijn aan een eerste generatie CoViD19 variant nadat ze met Pfizer gevaccineerd werden, verandert daar niets aan. Er is geen context waarin die uitspraak onwaar is en waardoor we zouden kunnen besluiten dat de uitspraak relatief is.

Dat de uitspraak waar is dat bestrijd ik niet, maar ze is gebaseerd op de verhouding tussen het relatieve aantal ongecacineerden die met Covid op de intensive care belanden en het relatieve aantal ongevaccineerden. Door domweg te zeggen: Het "vaccin werkt" zonder die verhouding te noemen, misleidt je mogelijk velen, die niet beseffen dat gevaccineerden niet altijd compleet imuun zijn.

In de context van een gevaccineerd individu dat aan covid overlijdt, lijkt mij de uitspraak niet waar, ook als ze in een bredere context wel waar is.
Het gebruik van het bijwoord "absoluut " lijkt mij in het algemeen niet zinvol.