Advaita vedanta filosofie en de eeuwige (niet actieve) waarnemer

[MaartenV]

MaartenV,

Van harte, zeker vanwege de uitputtende logica, aanbevolen:

https://oxford.universitypressscholarsh ... 0198249085

Roeland

Bedankt Heeck. Ik zal het later bekijken.

[heeck]

Bedankt Heeck. Ik zal het later bekijken.

MaartenV,

Ik ben niet hoopvol gestemd over je toezeggingen, want dezelfde aanbeveling deed ik je iets uitgebreider op 13 feb. 2017:
viewtopic.php?f=44&t=16615&p=518757&hil ... it#p518757

vanwege je topic “ een logisch bewijs voor de continuïteit van de ziel “


En 12 maart 2019 was het weer raak:
viewtopic.php?f=44&t=17712&p=562098&hil ... it#p562098


Ik zie wel want mijn op eenzelfde leest geschoeide commentaar, iets eerder in dit topic laat je gewoon onbeantwoord.
Dan vraag je wel erg eenzijdig de ruimte voor jouw "Er is geen ruimte voor nieuwe interessante gedachten, die een logische grond hebben, . . .".

Geen interessante gedachteN, maar slechts een enkele in eindeloze herhaling.


Roeland

[MaartenV]

Tot hiertoe heb ik geen voldoening gevend antwoord gekregen op de vraag:

Hoe komt het dat jij er was toen je kind was en je er nog steeds bent als oudere,
dat je beide hebt ervaren, hebt meegemaakt, vanuit dat lichaam,
Toch is alles fysieks aan jou (je atomen, je moleculen enz.) volgens onze beste wetenschap meermaals tijdens je leven volledig vervangen?

Hoe kan dat? Wat is dat constante dat aanwezig was toen en dat er nu nog steeds is ondanks alle fysieke veranderingen?

Niemand heeft hier ook maar enigszins een sluitend antwoord kunnen geven, dat ook nog maar in de buurt komt van iets dat een logische verklaring geeft.

[Peter van Velzen]

Het is de aard van de mens om ontevreden te zijn en altoos naar méér op zoek te gaan. Echter er is al lang een goede verklaring voor het feit dat een kind en een oud mens hetzelfde individu zijn. Niet de individuele atomen bepalen die, maar de structuur van onze lichaam. Een atoom kan eindeloos worden vervangen door een identiek exemplaar, en dat gebeurd ook doorlopend. Met moleculen licht het al anders. Met name de eiwitten (gigantische ingewikkelde moleculen) zijn vaak uniek voor een soort en soms zelfs uniek voor een inidivu.

Andere grote moleculen (DNA) zijn bijna uniek voor iedereen, (behalve bij genetisch identieke meerlingnen), maar volstrekt uniek is de manier waarop onze hersencellen samenwerken.
Nederland bestaat al ruin 200 jaar, ook al is geen van ons ouder dan 114. Er is veel verabderd, maar ook veel gebleven. We zitten nog steeds opgescheept met de erfgenamen van koning Willem de eerste. De waterschappen bestaan ook nog steeds, en we kunnen teksten van voor 1824 nog redelijk goed lezen.

Velen beschouwen de republiek der zeven provinciën óók als Nederland en terecht. Zo ben ik ook nog steeds dezelfde persoon als het kind dat in 1955 naar de kleuterschool achter de Augustinuskerk ging. Ik geloof niet meer alles wat mij toen geleerd werd, maar mijn identiteit staat niet ter discussie.

Neem het boek "de repubiek" van Plato. Het oorspronkelijk handschrift is verdwenen. De inhoud is gekopiëerd en vertaald. Toch beweert niemand dat het een ander boek is. Zelfs het feit dat Plato er niets van zou herkennen, telt wat dat betreft niet mee.

Zo is ook de mens van de ene seconde op de andere vrijwel gehéél dezelfde en in wezen nog steeds dezelfde mocht hij of zij een eeuw later nog in leven zijn.

[axxyanus]

Tot hiertoe heb ik geen voldoening gevend antwoord gekregen op de vraag:

Tja waarom is dat nodig? Waarom zou een antwoord jouw voldoening moeten geven? Soms zijn de juiste antwoorden heel teleurstellend voor de persoon die de vragen stelde.

Hoe komt het dat jij er was toen je kind was en je er nog steeds bent als oudere,
dat je beide hebt ervaren, hebt meegemaakt, vanuit dat lichaam,
Toch is alles fysieks aan jou (je atomen, je moleculen enz.) volgens onze beste wetenschap meermaals tijdens je leven volledig vervangen?

Hoe kan dat? Wat is dat constante dat aanwezig was toen en dat er nu nog steeds is ondanks alle fysieke veranderingen?

Niemand heeft hier ook maar enigszins een sluitend antwoord kunnen geven, dat ook nog maar in de buurt komt van iets dat een logische verklaring geeft.

Het lijkt er meer op dat jij steeds opnieuw vergeet wat anderen je aangereikt hebben. Dat je die antwoorden onvoldoende vindt, dat wil ik best aannemen maar als je vooruitgang wil maken moet je natuurlijk inpikken op wat de vorige malen al is gepasseerd. Maar jij begint steeds opnieuw met je oorspronkelijke vragen. Blijkbaar is er niets van wat anderen de vorige malen hebben bijgedragen tot je doorgedrongen.

Als je steeds opnieuw de zelfde vragen stelt en je krijgt hier geen (voor jou) bevredigend antwoord, waarom blijf je dan die zelfde vraag stellen? Waar hoop je op? En waarom zouden wij nog een poging doen om jou een antwoord te verschaffen? Iedereen die zich geroepen voelt mag natuurlijk nog eens proberen en ik begrijp best als er mensen zijn die het van nog een andere invalshoek willen proberen. Maar op een bepaald moment begint een mens zich toch af te vragen waarom hij aan dit soort vragen nog een bijdrage zou leveren, want met of zonder bijdrage, de volgende keer staat MaartenV hier toch terug met dezelfde vragen die al tig rondjes gedraaid hebben.

[heeck]

Hoe kan dat? Wat is dat constante dat aanwezig was toen en dat er nu nog steeds is ondanks alle fysieke veranderingen?

Het IJsselmeer blijven we jaren zo noemen ondanks dat alle watermoleculen er gestaag doorheen stromen.
De Magere Brug idem ditto, terwijl opeenvolgende restoraties geen oorspronkelijk onderdeel op zijn plek hebben gelaten.

Mijn teennagels vind ik ondanks het knippen,- per jaar gaat er zo een 2 centimeter van af, dezelfde.

Mijn voorkeuren zijn voor een groot deel veranderd, wat mij voor bekenden een ander mens maakt die dezelfde naam heeft aangehouden.

Roeland

[bonifacius]

Hier een Advaita leraar die al een jaar of 10 bezig was met 'onderwijzen' en een maand geleden in een YouTube video vertelde waarom hij gestopt is met 'non-dualiteit'...

Why I quit "non-duality" (and fell in love with our vulnerable humanity) - Jeff Foster

[doctorwho]

Hier een Advaita leraar die al een jaar of 10 bezig was met 'onderwijzen' en een maand geleden in een YouTube video vertelde waarom hij gestopt is met 'non-dualiteit'...

Why I quit "non-duality" (and fell in love with our vulnerable humanity) - Jeff Foster

Wat is je eigen mening over het verlaten van non-dualiteit?

[bonifacius]

In advaita vedanta zegt men dat men wakker kan zijn, in droomslaap kan zijn, of in droomloze slaap. Wat ononderbroken aanwezig is tijdens deze veranderlijke toestanden, altijd, is atman. Awareness in het Engels. Dit gewaarzijn is niet actief. Het is de steeds aanwezige.
...

In Advaita Vedanta, ook wel bekend als non-dualiteit, werd heel wat verteld en wordt zonder inzicht heel wat nagekakelt.
De term Advaita komt uit het Sanskriet en betekent "niet twee". Vedanta betekent "het einde van de kennis"...

Wat er nu gaande is vooral in Westerse Advaita satsang kringen is het tegenovergestelde: Het is een dogma geworden.
Zie begin uit transcript van Jef Foster zijn video....

0:00
it was the spiritual teacher Thich Nhat Hanh who said: The real Miracle is not to walk on water the real Miracle is to walk on the earth.
And I love that because to me it speaks to the heart of what true spirituality really is.

You know when we get into all these spiritual teachings and we become spiritual Seekers like I was for many years, I was like the world's most obsessed spiritual Seeker, it's so it's so easy to get mesmerised by all these teachings about pure unadulterated Perfection, and the end of suffering, and transcending the world, and getting into Altered States, that it's so easy to forget that we are also human beings, we have these animal bodies we also walk on the earth, we are also wonderfully fallible imperfect vulnerable sensitive human beings as much as we are pure and perfect and divine and pure conscious and pure awareness and all of that.

So I think there is a shadow side to spirituality and in particular my experience has been with non-dual teachings.
I mean for for many years I was considered to be a non-duality teacher - whatever that means- and I kind of had to quit a few years ago to resign from being a non-duality teacher only because I found that this word non-duality was confusing so many people and it was becoming - I speak really honestly - I feel like it was becoming a kind of cult, like ‘I’m non-dual and you're not’ or like ‘non-duality is the true truth, is the absolute truth, and all, all other viewpoints are are less than”.
I felt like it was for many people it was becoming a Dogma.
...

bron: Why I quit "non-duality" (and fell in love with our vulnerable humanity) - Jeff Foster

Helemaal geen einde van de kennis dus.
Daarom noem ik die Advaita vedanta satsangs al een jaar of tien sucksangs! They suck!

[bonifacius]

ik ben non-dualist tot in de kist.

Sinds vandaag ben ik een Daoïst.
Zie Google's Artificiële-intelligentie...

Een daoïst is iemand die de filosofie en religie van het taoïsme volgt. Taoïsme is een Chinese traditie die meer dan 2500 jaar oud is en zich richt op het leven in harmonie met de "Tao".

De Tao (ook gespeld als Dao) is een moeilijk te definiëren begrip, vaak vertaald als "de weg" of "het pad". Het kan worden gezien als de onderliggende natuur van het universum, de stroom van energie die door alles heen stroomt, of de principes die harmonie en evenwicht in de kosmos bevorderen.

Daoïsten geloven dat het doel van het leven is om in overeenstemming te leven met de Tao. Dit kan worden bereikt door:

- De natuurlijke stroom van het universum te volgen: Daoïsten geloven dat we niet tegen de natuur moeten vechten, maar ermee mee moeten stromen. Dit betekent dat we flexibel en adaptief moeten zijn, en dat we ons moeten aanpassen aan de veranderende omstandigheden.

- Loslaten van controle: Daoïsten geloven dat we niet alles in ons leven kunnen beheersen. We moeten leren om los te laten en te accepteren wat er is.

- Leven in het hier en nu: Daoïsten benadrukken het belang van leven in het hier en nu. We moeten ons niet verliezen in het verleden of ons zorgen maken over de toekomst.

- Yin en yang in evenwicht brengen: Yin en yang zijn twee complementaire krachten die in alles aanwezig zijn. Daoïsten streven ernaar om yin en yang in hun eigen leven in evenwicht te brengen.

- Zichzelf cultiveren: Daoïsten geloven dat het belangrijk is om onszelf voortdurend te cultiveren, zowel fysiek als spiritueel. Dit kan worden gedaan door middel van meditatie, tai chi, qigong en andere praktijken.

Daoïsme is een complexe en veelzijdige traditie met een rijke geschiedenis. Er zijn veel verschillende takken van het taoïsme, elk met hun eigen unieke overtuigingen en praktijken.

Als je meer wilt weten over het taoïsme, zijn er veel bronnen beschikbaar. Je kunt boeken, artikelen en websites lezen, of je kunt een daoïstische leraar of tempel bezoeken.

Hier zijn enkele links naar websites met meer informatie over het taoïsme:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tao%C3%AFsme
https://m.youtube.com/watch?v=uFhZo4QjhQI
https://www.taoisttaichi.org/

Ik hoop dat dit je vraag beantwoordt! Laat het me weten als je nog andere vragen hebt.

[HierEnNu]

Ik stelde als actieve waarnemer

• naar aanleiding van wat 'onze'
  zelfverklaarde Verlichte bonifacius zoal allemaal uitkraamt

ook maar eens vragen aan ChatGPT, aangezien bonifacius kennelijk nogal gehecht is geraakt aan AI. Op zich sowieso al opzienbarend, want juist gehechtheid wordt veroorzaakt door de illusie van een afzonderlijk ego en vise versa, de illusie van een afzonderlijk ego veroorzaakt gehechtheid.

'Onze' zelfverklaarde Verlichte bonifacius heeft het namelijk nogal vaak over
'ik ben dit' en 'ik ben dat', terwijl één van de 'ijkpunten'[?] bij het 'bereiken van Verlichting'
juist het inzicht is dat zulks DE illusie is die ontstaat en/of de mens zelf creëert vanuit zelfbewustzijn, dat zodra zich zelfbewustzijn ontwikkelt de mens niet bestaande dualiteit gaat waarnemen, DE illusie dat er als het ware een 'buitenwereld' is en dat er een 'innerlijke' wereld is, DE illusie van een objectieve werkelijkheid en een subjectieve werkelijkheid,
DE illusie van tijd en ruimte, DE illusie van een ik en een zij ...
... DE illusie van 'gisteren was ik dit' en 'vandaag ben ik dat'!

ik ben non-dualist tot in de kist.

Sinds vandaag ben ik een Daoïst.

Vandaar deze vragen aan en antwoorden van ChatGPT:

Ben ik iemand?

• ChatGPT:
  Ja, je bent zeker iemand. Iedereen heeft een unieke identiteit, ervaringen en betekenis. Is er iets specifieks waar je over wilt praten of vragen hebt?

Ben ik volgens non dualisme iemand?

• ChatGPT
  Volgens het non-dualisme (of advaita in het Sanskriet) is de conceptie van een afzonderlijk, individueel zelf een illusie. Non-dualisme stelt dat er geen fundamenteel onderscheid is tussen het zelf en de rest van de werkelijkheid. In plaats van te zeggen "ik ben iemand," zou non-dualisme eerder suggereren dat je een manifestatie bent van het ene universele bewustzijn of de ene werkelijkheid.
  
  Binnen deze filosofie wordt vaak gezegd dat het idee van een afzonderlijk "ik" slechts een constructie is van de geest. Wat je werkelijk bent, is niet een afzonderlijk individu, maar een deel van het allesomvattende bewustzijn dat de gehele werkelijkheid doordringt.
  
  Dus, volgens non-dualisme, ben je geen afzonderlijk iemand,
  maar eerder een expressie van het ene, ondeelbare geheel.

[Peter van Velzen]

Dus, volgens non-dualisme, ben je geen afzonderlijk iemand,
maar eerder een expressie van het ene, ondeelbare geheel.

Dat lijkt me weer eens een typisch voorbeeld van dualisme, de non-dualist zich schuldig aan maakt.
Het is niet of-of maar en-en. We zijn afzonderlijke personen, en hebben verschillende manieren om dat vast te stellen (identiteitsbewijs, DNA, vingerafrdrukken), maar we zijn tevens een samenwerkingsverband van cellen en we maken ook deel uit van een groter geheel (we zijn lid van een het forum, deel van de mensheid, deel van het leven).

Het geheel is best deelbaar, als je niet te scherpe grenzen wilt trekken, vrijwel elke cel is deelbaar, en elk samenwerkingsverband (je kunt scheiden, maar ook weer samen komen). Een mens meestal niet (al kun je soms een nier afstaan), maar een platworm-individu juist heel goed. sommige soorten zijn sterk van elkaar afhankelijk, andere redden zich prima zonder hulp. Maar zonder aarde en zonder de zon komt er weer weinig van terecht.

Categoriseren is belangrijk, maar de categorieën kennen weer sub-categoriën en super-categoriën. Zie bijvoorbeeld Taxonomie Wie een van de niveau's negeert kan ernstige fouten maken, en zal minstens beroerd communiceren.

[bonifacius]

Dus, volgens non-dualisme, ben je geen afzonderlijk iemand,
maar eerder een expressie van het ene, ondeelbare geheel.

Dat lijkt me weer eens een typisch voorbeeld van dualisme, de non-dualist zich schuldig aan maakt.

Ik vroeg is het volgende aan Google's Artificiële-intelligentie: "Een nondualist is een illusie want het ik bestaat niet."
Zie antwoord...

De stelling "een nondualist is een illusie want het ik bestaat niet" is een interessante paradox die raakt aan de kern van nondualistische filosofieën zoals Advaita Vedanta.

In het nondualisme wordt gesteld dat er geen ultieme scheiding is tussen het individu (het "ik") en de universele realiteit (Brahman). Het idee van een afzonderlijk "ik" wordt gezien als een illusie, maya, die voortkomt uit onwetendheid (avidya).

Vanuit dit perspectief zou men kunnen stellen dat een nondualist, die gelooft in de non-dualiteit van het "ik" en Brahman, zelf ook een illusie is, omdat het "ik" waarop deze nondualist zich baseert niet werkelijk bestaat.

Echter, nondualistische filosofen zouden hierop kunnen antwoorden dat het "ik" dat de illusie ervaart, ook deel uitmaakt van Brahman. De illusie van het "ik" is niet los te staan van de ultieme realiteit, maar eerder een manifestatie ervan.

Dus, terwijl het "ik" in de nondualistische leer als illusie wordt beschouwd, betekent dit niet dat de nondualist zelf een illusie is. De nondualist erkent de illusoire aard van het "ik", maar beseft tegelijkertijd de eenheid met Brahman.

Het is belangrijk om te benadrukken dat nondualistische filosofieën complexe en subtiele ideeën bevatten die moeilijk te vatten zijn in taal. De interpretatie van deze ideeën kan per persoon verschillen, en er is geen eenduidig antwoord op de vraag of een nondualist al dan niet een illusie is.

De discussie over de aard van het "ik" en de realiteit is al eeuwenlang gaande in verschillende filosofische en religieuze tradities. Het is een waardevolle oefening om kritisch na te denken over deze kwesties en je eigen begrip van identiteit en realiteit te ontwikkelen.

Enkele punten om te overwegen:

- De aard van de illusie: In hoeverre is de illusie van het "ik" reëel en in hoeverre is het een product van onze geest?
- De relatie tussen het "ik" en Brahman: Hoe kan het "ik", ondanks dat het een illusie is, tegelijkertijd een deel van Brahman zijn?
- De praktische implicaties van nondualisme: Hoe beïnvloedt het nondualistische begrip van het "ik" onze manier van leven en omgaan met de wereld?

Ik raad je aan om meer te lezen over nondualistische filosofieën om een diepgaander begrip te krijgen van deze complexe en fascinerende ideeën.

Laat het me weten als je nog vragen hebt of meer wilt verkennen over een specifiek aspect van nondualisme.

Geweldig toch die Artificiële-intelligentie! Ik zou het niet beter kunnen uitleggen.

[bonifacius]

ik ben non-dualist tot in de kist.

Sinds vandaag ben ik een Daoïst.

Ik bekeek eergisteren dit interview van twee Nederlanders enkele maanden geleden bij mijn landgenoot Dirk de Wachter thuis.



Dirk de Wachter vertelde op het einde iets moois dat me deed besluiten dat ik noch non-dualist noch Daoïst ben maar wel het vormloze.

[HierEnNu]

Dus, volgens non-dualisme, ben je geen afzonderlijk iemand,
maar eerder een expressie van het ene, ondeelbare geheel.

Dat lijkt me weer eens een typisch voorbeeld van dualisme,
de non-dualist zich schuldig aan maakt.

Denkend vanuit het materalisme heb je daar gelijk in.

Echter, denkend vanuit non-dualisme, een activiteit waar jij jouw tijd niet aan wenst te 'verspillen', is wat jij schrijft als een droom, als de beelden op een filmdoek, zich afspelend binnen het ene ondeelbare: Het Bewustzijn. Net als wat zich zoal in jouw dromen manifesteert geen materiële werkelijkheid is, zijn al jouw

• 'afzonderlijke personen, identiteitsbewijs, DNA,
  vingerafrdrukken, cellen, mensheid, leven,'

volgens het non-dualisme geen 'materiële werkelijkheid', maar een expressie van het Bewustzijn.