Degrowth kent zo zijn eigen problemen, en lijkt ook geen aannemelijke uitweg, hoewel de de aanstaande populatie-collapse ook als een vorm van degrowth zou kunnen bestempelen. Te laat om nog echt iets te betekenen voor het klimaat, helaas.
Het selectief bij elkaar geshopte techno-optimisme van types als dit, maar ook Steven Pinker, of dichter bij huis, Maarten Boudry, kan me al jaren niet meer bekoren. Bovendien impliceert "optimisme" al dat men verwachtingen koestert boven dat wat reëel is, vaak gebaseerd op eenvoudige extrapolaties op eerder gevonden "oplossingen", die eerder problemen verplaatsten in ruimte en tijd, waardoor ze onderweg verder konden groeien.Alles ter zake : David Deutsch , ik weet niet of het uit the beginning of infinity komt, om een blijkbaar nog steeds een zeer onpopulair antwoord te geven op de vraag van the topic opener- en om op uw 'neveneffecten' terug te komen.
Alsof, bijvoorbeeld, het oplossen van het probleem met het gat in de ozonlaag aantoont dat we de klimaatproblemen met eenzelfde gemak zullen kunnen oplossen. Het is het soort optimisme dat vaak vooral door energie- en entropie-blinde types wordt aangehangen.
Over het filmpje; Het komt me vreemd voor dat Deutsch beweert dat alle fouten en tekortkomingen van beschavingen het gevolg zijn van een gebrek over de fysieke wereld. Dat meer kennis ook kan leiden tot meer zicht op hoe beperkt onze mogelijkheden zijn, komt niet bij hen op, terwijl het zich toch steeds meer aan ons opdringt, via de analyse van beschavingen als systemen, (en niet als een geïsoleerd stel innovaties).
