Maarten van Rossum - Was Jezus een mythe

[dikkemick]

Als het bestaan alleen van een epilepticus moet afhangen wordt het aannemen van een historische Jezus wel heel mager!

[Ronaldus67]

Gisteren gelezen op de Facebookpagina van Richard Carrier.

Blijkbaar waait de wind momenteel stevig uit Finse hoek .

Ik heb zojuist nog drie namen toegevoegd aan mijn lijst van deskundigen die vinden dat mythicisme op zijn minst plausibel is: drie Finse theologen (en een vierde wetenschappelijke collega) schreven een heel goed artikel over de noodzaak om de methodologie in theologische disciplines te hervormen, waarin mijn werk verschillende keren gunstig wordt geciteerd.

Een van hun vele punten is deze: geleerden zullen moeten toegeven dat "het bestaan van Jezus als historisch persoon niet met zekerheid kan worden vastgesteld en dat peer-reviewed literatuur die de historiciteit van Jezus in twijfel trekt, vervolgens door die geleerden dan zal moeten worden betwist met duidelijke weerleggingen." Hun gebruik van mijn werk, niet alleen voor deze regel maar ook voor andere punten die zij maken, geeft aan dat zij het onderwerp serieus nemen.

Het artikel in zijn geheel zal van groot belang zijn voor atheïstische filosofen, omdat het veel solide punten maakt over het verschil tussen theologische en wetenschappelijke methoden en waarom de eerste onbetrouwbaar zijn en moeten worden aangepast aan de tweede. Afkomstig van een heel team theologen is zo'n overtuigend beargumenteerd stuk nogal opmerkelijk en wat mij betreft de aandacht waard.

Het bewuste artikel van de Finse theologen staat verder (zoals valt te verwachten) op diplomatieke wijze vrij positief en vriendelijk tegenover religie, maar waar het hier voor nu even om gaat, is dat zij inzien dat het mythicisme plausibel is en daar waar de literatuur peer-reviewed is niet zomaar terzijde mag worden geschoven. Weerleggingen dienen met de juiste (academische) methodiek te geschieden en niet met aannames die grotendeels in een zekere conditionering zijn geworteld.

[Rereformed]

Gisteren gelezen op de Facebookpagina van Richard Carrier.

Blijkbaar waait de wind momenteel stevig uit Finse hoek .

Ik heb zojuist nog drie namen toegevoegd aan mijn lijst van deskundigen die vinden dat mythicisme op zijn minst plausibel is: drie Finse theologen (en een vierde wetenschappelijke collega) schreven een heel goed artikel over de noodzaak om de methodologie in theologische disciplines te hervormen, waarin mijn werk verschillende keren gunstig wordt geciteerd.

Een van hun vele punten is deze: geleerden zullen moeten toegeven dat "het bestaan van Jezus als historisch persoon niet met zekerheid kan worden vastgesteld en dat peer-reviewed literatuur die de historiciteit van Jezus in twijfel trekt, vervolgens door die geleerden dan zal moeten worden betwist met duidelijke weerleggingen." Hun gebruik van mijn werk, niet alleen voor deze regel maar ook voor andere punten die zij maken, geeft aan dat zij het onderwerp serieus nemen.

Het artikel in zijn geheel zal van groot belang zijn voor atheïstische filosofen, omdat het veel solide punten maakt over het verschil tussen theologische en wetenschappelijke methoden en waarom de eerste onbetrouwbaar zijn en moeten worden aangepast aan de tweede. Afkomstig van een heel team theologen is zo'n overtuigend beargumenteerd stuk nogal opmerkelijk en wat mij betreft de aandacht waard.

Het bewuste artikel van de Finse theologen staat verder (zoals valt te verwachten) op diplomatieke wijze vrij positief en vriendelijk tegenover religie, maar waar het hier voor nu even om gaat, is dat zij inzien dat het mythicisme plausibel is en daar waar de literatuur peer-reviewed is niet zomaar terzijde mag worden geschoven. Weerleggingen dienen met de juiste (academische) methodiek te geschieden en niet met aannames die grotendeels in een zekere conditionering zijn geworteld.

Interessant. Het wetenschappelijke artikel is lang en grondig.

Deze passage is kritiek die oorspronkelijk afkomstig is van Carrier (zie deze tekst waar zijn kritiek voorbij komt) en hier wordt overgenomen als geldige kritiek op de reguliere zoektocht naar de historische Jezus:

"Religieuze apologetiek kan ook een methodologie gebruiken die wordt gedeeld door de academische wereld. Een voorbeeld van special pleading is te vinden wanneer de apologeet methoden gebruikt die gelden in "het onderzoek naar de historische Jezus". Exegetische geleerden gebruiken daar het "criterium van verlegenheid", hetgeen inhoudt dat elke passage of uitspraak over Jezus die als gênant wordt beschouwd eerder van de historische Jezus afkomstig is dan verzonnen. [zie Carrier, Bayes Theorem] Maar dezelfde methode lijkt niet te worden gebruikt voor figuren die algemeen als mythisch worden beschouwd, zoals Romulus. In de oudheid maakten mythische helden vaak gênante situaties of beschamende sterfgevallen mee, maar deze verslagen worden meestal niet beschouwd als bewijs voor de historiciteit van deze gebeurtenissen. Bovendien is het vanuit modern perspectief moeilijk, zo niet onmogelijk, om te beoordelen wanneer een auteur in de oudheid een gebeurtenis gênant zou hebben gevonden, en of een denkbeeldig maar gênant verhaal nog steeds een doel voor de religie zou zijn. Daarom kan het net zo goed verzonnen zijn als niet. In dit geval kunnen zowel apologeten als exegetische geleerden het criterium gebruiken als bewijs voor respectievelijk bovennatuurlijke gebeurtenissen of voor de historiciteit van een persoon.

En hier een verwijzing naar On the Historicity of Jesus dat als peer-reviewde studie exact doet waar Draper en Nichols toe oproepen, maar dan ook meteen resulteert in een wetenschappelijke conclusie die voor vele christelijke gelovigen wellicht moeilijk verteerbaar is:

"Uit onderzoek van het terrein van de godsdienstfilosofie zijn Draper en Nichols tot conclusies gekomen die vergelijkbaar zijn met die van ons. Ze merkten sterke vooroordelen op, zoals het gebruik van reeds bestaande religieuze doctrines als argumenten en gemotiveerd scepticisme (bevestigingsbias en verwante concepten in dit essay), waardoor de argumenten van godsdienstfilosofen niet overtuigend leken voor niet-gelovigen. Dit zijn allemaal kwesties die de mogelijke integratie van religie en wetenschap ondermijnen als ze niet worden erkend en behandeld.
Draper en Nichols bevelen aan dat (filosofen van) religie afstand zouden moeten nemen van apologetiek en in plaats daarvan hun argumentatie zouden moeten construeren niet om hun standpunt te bewijzen maar om het op kracht te testen (wat men doet in de hypothesegestuurde natuurwetenschap). Dit houdt in dat men het risico om “gekoesterde overtuigingen” op te moeten geven (falsificatie) zal moeten accepteren. Dit zou niet alleen betekenen dat de wetenschappelijke uitkomst gaat bepalen wat men dan gelooft, maar ook dat de wetenschap de methodologie gaat bepalen en, uiteindelijk de aard van het bewijs in religie verandert. Dit zou ook inhouden dat het apologetische gebruik van wetenschappelijke argumenten niet alleen rekening moet houden met de overeenkomsten tussen wetenschappelijke gegevens en de Schrift, maar ook bereid moet zijn om de vele verschillen tussen die twee te beoordelen. Als religies dit zouden doen en hun voorkeur voor bevestiging zouden opgeven, zouden ze vatbaar worden voor stochastisch en statistisch bewijs, vage logica ontmaskeren en onzekerheid over hun eigen waarheidsgetrouwheid moeten toegeven. Dit is duidelijk mogelijk, maar zal waarschijnlijk in het algemeen niet aanvaard worden door een diepgelovige. Zou een christen bijvoorbeeld bereid zijn toe te geven dat op basis van beschikbare historische documenten het bestaan ​​van Jezus als historisch persoon niet met enige zekerheid kan worden vastgesteld en dat peer-reviewede literatuur die de historiciteit van Jezus in twijfel trekt, opduikt [voetnoot naar Carriers On the Historicity of Jesus] met duidelijke weerleggingen?

Tegenwoordig kunnen we zien dat religie wetenschappelijke gegevens assimileert zonder dat de wetenschap de bovennatuurlijke hypothese assimileert. De wetenschap heeft op dit moment een betere selectie van hulpmiddelen om de onzekerheden en de mogelijkheid van falsificatie van geliefde hypothesen te overwinnen, ook al zijn wetenschappers als individuen misschien niet bereid hun overtuigingen te verwerpen bij het zien van tegengesteld bewijs. De wetenschappelijke methode is verfijnd om vooroordelen te herkennen en tegen te gaan. Totdat religies de vraag oplossen hoe om te gaan met gegevens die het bewijs kunnen weerleggen dat is gebaseerd op verzamelingen van getuigenissen en verhalen van religieuze teksten en autoriteiten, lijkt de integratie van de twee onwaarschijnlijk."

[Dendave]

Weet niet of Jezus echt heeft bestaan of niet. In elk geval nu niet meer.

Mensen vinden nu eenmaal dingen uit om zich aan vast te houden.