Iedereen wordt geboren als Atheïst

[Gerard R.]

Er zijn geen goden die ik ook maar kán leren kennen, aangzien een van de eigenschappen van goden is, dat ze niet empirisch te onderzoeken zijn. Aanbidden van iets dat je eigenlijk niet eens kunt kennen, lijkt me nog iets dwazer dan aanbidden in het algemeen al is.

Maar voor zovelen wél van belang vanwege de ´beleleving' en de 'fulfilling' e.d.. Heel van belang in dat opzicht.

Het is bekend dat veel mensen behoefte hebben aan zelf bedrog, deze afwijking lijkt onuitroeibaar.
Het geldt niet alleen voor bidden, kijk maar eens hoeveel mensen zich door kwakzalvers laten behandelen.

Het is net als met een min of meer zware verliefdheid, ze (we) doen dan van allerlei raars, soms zijn ze in staat ervoor te sterven. Als 'de hoop in de mythe' te groot wordt is er geen land meer met mensen te bezeilen. Nee, dat geloof, dat blijft volgens mij, imaginair als het lijkt. We zijn kwetsbaarder dan je zou denken...

[Amerauder]

Het is dan ook belangrijk om te vermijden om mensen in hokjes te plaatsen op basis van hun overtuigingen.

Ik zou wel is willen weten wat Harris op je argument zou antwoorden, maar daar hij toch niet te strikken zal zijn voor een debat met afgevaardigden van dit forum heb ik het maar is aan ChatGTP gevraagd.

En is het dan wél oké om mensen in hokjes te plaatsen op basis van de wijze waarop ze het woord “eens” neerschrijven?

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het is dan ook belangrijk om te vermijden om mensen in hokjes te plaatsen op basis van hun overtuigingen.

Ik zou wel is willen weten wat Harris op je argument zou antwoorden, maar daar hij toch niet te strikken zal zijn voor een debat met afgevaardigden van dit forum heb ik het maar is aan ChatGTP gevraagd.

En is het dan wél oké om mensen in hokjes te plaatsen op basis van de wijze waarop ze het woord “eens” neerschrijven?

Dat kan natuurlijk wel.
Het is echter wel de vraag of zo'n indeling nuttig is.

Je kan de mensen ook indelen naar 'Langneuzen' en 'Kortneuzen' naar analogie van de kortoren en langoren op Paaseiland.

[bonifacius]

Probeer eens te accepteren dat er mensen zijn die geen geloof nodig hebben.

Ik accepteer elk mens zijn aannames en overtuigingen, dat volstaat, want dit is een houding van openheid en respect voor de diversiteit in menselijke overtuigingen. Door mensen te accepteren zoals ze zijn, zonder de behoefte om hun overtuigingen te veranderen of te weerleggen, kan er ruimte ontstaan voor diepere verbinding en begrip. Het is een krachtige benadering die vaak leidt tot minder weerstand en meer harmonie in relaties.

Ben jij daar ook toe in staat?

[bonifacius]

En is het dan wél oké om mensen in hokjes te plaatsen op basis van de wijze waarop ze het woord “eens” neerschrijven?

Wat ok of niet ok is, is een persoonlijke overtuiging die sterk verschilt per persoon en gevormd wordt door iemands overtuigingen, cultuur, ervaringen en waarden. Het geeft ook aan dat morele oordelen of normen geen vaste of universele standaarden hoeven te zijn, maar eerder perspectieven die voor ieder individu anders kunnen uitvallen. Dit erkennen kan bijdragen aan begrip en compassie, omdat het ons eraan herinnert dat iedereen vanuit zijn eigen unieke blik op de wereld reageert.

[bonifacius]

Je moet ook geen goden accepteren of afwijzen om ze gewoon niet te aanbidden. In de verschillende religies zijn er heel wat goden die ik zelfs niet ken. Ik wijs hen dan ook niet af, want om dat te doen zou ik ze moeten kennen. Toch aanbid ik hen niet.

Er zijn geen goden die ik ook maar kán leren kennen, aangzien een van de eigenschappen van goden is, dat ze niet empirisch te onderzoeken zijn. Aanbidden van iets dat je eigenlijk niet eens kunt kennen, lijkt me nog iets dwazer dan aanbidden in het algemeen al is.

Veel denkers en mystici hebben goden opgevat als archetypen—symbolen of universele concepten die diepgeworteld zijn in de menselijke psyche. Dit idee komt vooral voort uit de psychologie van Carl Jung, die stelde dat archetypen als oerbeelden fungeren die we intuïtief herkennen en die diep verbonden zijn met het collectieve onderbewuste.

In deze benadering vertegenwoordigen goden bepaalde krachten, waarden of facetten van het menselijk bestaan. De Egyptische god Anubis kan bijvoorbeeld worden gezien als een archetype van dood en overgang, terwijl de Griekse godin Athena een archetype van wijsheid en strategisch denken kan symboliseren. Zo helpen goden ons symbolisch bij het begrijpen en verkennen van de diverse lagen van onze psyche en de universele thema’s die in elk menselijk leven spelen.

Religieuze en spirituele interpretaties beschouwen deze archetypen echter niet als louter symbolisch. Zij zien goden eerder als echte wezens of bewustzijnsvormen waarmee mensen contact kunnen maken. In deze visie zijn archetypen geen menselijke creaties maar eerder universele, tijdloze krachten. Het archetypische perspectief biedt echter een toegankelijke manier om goden in relatie te brengen met onze innerlijke ervaringen en ons begrip van de wereld.

Ik met mijn non-duale kijk zie archetypen als veruiterlijkingen van de ene essentie, met elk godenbeeld dat een aspect van dit oneindige bewustzijn representeert.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Probeer eens te accepteren dat er mensen zijn die geen geloof nodig hebben.

Ik accepteer elk mens zijn aannames en overtuigingen, dat volstaat, want dit is een houding van openheid en respect voor de diversiteit in menselijke overtuigingen. Door mensen te accepteren zoals ze zijn, zonder de behoefte om hun overtuigingen te veranderen of te weerleggen, kan er ruimte ontstaan voor diepere verbinding en begrip. Het is een krachtige benadering die vaak leidt tot minder weerstand en meer harmonie in relaties.

Ben jij daar ook toe in staat?

Dat accepteer jij en velen anderen dus helemaal niet.

Je wilt niet accepteren dat mensen als Atheïst worden geboren en dat velen dat blijven.
Je wilt ze net als die anderen een geloof aansmeren dat Atheïsme heet.


PS.
Straks beweren jullie nog dat Atheïsten de God Atheïstos aanbidden.
Op zich gevaarlijk want velen in Westerse landen (vooral in de VS , ze zouden erger zijn als communisten) zien atheïsme als iets duivels.

In veel islamitische staten staat dan ook de doodstraf op atheïsme.

[bonifacius]

Dat accepteer jij en velen anderen dus helemaal niet.

Je wilt niet accepteren dat mensen als Atheïst worden geboren en dat velen dat blijven.

Ik accepteer wat is.
Zie jij ergens nog bewijs soms dat ik jouw overtuiging dat je als atheïst geboren bent nog in twijfel trek?

Je wilt ze net als die anderen een geloof aansmeren dat Atheïsme heet.

Ik smeer helemaal niets aan, integendeel, ik smeer af!

Advaita heeft als filosofische en spirituele stroming juist tot doel om de illusies en conditioneringen die aan geloof en identiteit vastzitten, los te laten. In plaats van je iets aan te praten of overtuigingen op te leggen, probeert Advaita eerder de illusie van afgescheidenheid af te breken. Het herinnert eraan dat de kern van het bestaan non-duaal is en dat concepten als ego, identiteit en zelfs geloof slechts tijdelijke constructies zijn.

Advaita is een proces van "afsmeren" van geloof: het helpt om die diepgewortelde verhalen en overtuigingen door te prikken, in plaats van nieuwe dogma's of ideeën op te leggen.

In veel islamitische staten staat dan ook de doodstraf op atheïsme.

Gevaarlijke landen om naar toe te reizen dan voor jou als je daar niet in staat bent je overtuigingen voor jou te houden.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Gevaarlijke landen om naar toe te reizen dan voor jou als je daar niet in staat bent je overtuigingen voor jou te houden.

Je lacht er om.
Kennelijk zit je er niet zo mee dat men dat daar doet.

[bonifacius]

Kennelijk zit je er niet zo mee dat men dat daar doet.

Ik ben wel degelijk begaan met het leed in de wereld.

Het idee (of verwijt) dat Advaita-aanhangers zoals ik niet begaan zouden zijn met het leed in de wereld komt vaak voort uit een misverstand over de non-duale visie. De kern van Advaita stelt dat alles, inclusief lijden en vreugde, onderdeel is van één ondeelbare werkelijkheid. Vanuit deze visie lijkt het idee van een “persoonlijk lijden” te verdwijnen in de ervaring van eenheid, wat voor buitenstaanders over kan komen als onverschilligheid.
Echter, dit betekent niet dat Advaita-aanhangers geen medeleven kunnen voelen, maar eerder dat ze vanuit een bredere perspectief kijken, zonder zich erin te verliezen of erdoor overweldigd te raken.

[bonifacius]

Je lacht er om.

Mijn definitie van ‘liefde’ is ‘vreugdevolle acceptatie’. Zou het kunnen dat de simpele handeling van accepteren is wat liefde is?

[bonifacius]

Maar voor zovelen wél van belang vanwege de ´beleleving' en de 'fulfilling' e.d.. Heel van belang in dat opzicht.

Het is bekend dat veel mensen behoefte hebben aan zelf bedrog, deze afwijking lijkt onuitroeibaar.
Het geldt niet alleen voor bidden, kijk maar eens hoeveel mensen zich door kwakzalvers laten behandelen.

Het is net als met een min of meer zware verliefdheid, ze (we) doen dan van allerlei raars, soms zijn ze in staat ervoor te sterven. Als 'de hoop in de mythe' te groot wordt is er geen land meer met mensen te bezeilen. Nee, dat geloof, dat blijft volgens mij, imaginair als het lijkt. We zijn kwetsbaarder dan je zou denken...

Verliefdheid is zo mooi!
Moest die er niet zijn zou er niemand meer geboren worden!

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Je lacht er om.

Mijn definitie van ‘liefde’ is ‘vreugdevolle acceptatie’. Zou het kunnen dat de simpele handeling van accepteren is wat liefde is?

Ik denk dat je een hekel aan Atheïsten hebt en het daardoor niet zo erg vindt.
Zou je het wel erg vinden dan zou je er niet om lachen.

[bonifacius]

Ik denk dat je een hekel aan Atheïsten hebt en het daardoor niet zo erg vindt.

Je denkt wel erg veel, kan je er ook zeker van zijn dat wat je allemaal denkt, aanneemt en gelooft waar is?

Zou je het wel erg vinden dan zou je er niet om lachen.

Heb je al is gehoord van de boeddha en waarom hij in lachen uitbarstte na zijn verlichting?

Volgens de overlevering barstte de Boeddha in lachen uit na zijn verlichting omdat hij de fundamentele aard van het bestaan doorzag en de illusies doorzag waaraan de meeste wezens vastzitten. In die lach lag zowel mededogen als inzicht besloten. De Boeddha zag hoe mensen zich verstrikt raken in hun gedachten, verlangens en angsten, waardoor ze onnodig lijden veroorzaken. Dit doorzien van de illusoire aard van het ego en het bestaan zelf, gecombineerd met het begrijpen van hoe eenvoudig de weg naar bevrijding eigenlijk is, bracht hem in een lach van diepe vrijheid en misschien zelfs lichtheid.

Er is een mooie interpretatie die zegt dat het lachen voortkomt uit het doorzien van de ‘misplaatste ernst’ waarmee we onze persoonlijke problemen en ambities ervaren, alsof die een absolute werkelijkheid vormen. In feite, zo zou de Boeddha hebben ingezien, is die ernst zelf een groot deel van het probleem en een bron van lijden. Zijn lach kan dan worden gezien als een bevrijdend en vreugdevol antwoord op het ontwaken uit deze illusie.

[axxyanus]

Dan verwart Harris de methode met het resultaat.

Tijd voor een debat tussen Freethinker.nl en Harris dan!

Dat er mensen zijn voor wie atheïsme een bewuste intellectuele positie is, betekent nog niet dat atheïsme een bewuste intellectuele positie moet zijn. Net zoals er mensen zijn wiens partijloosheid het gevolg is van een bewuste intellectuele positie. Dat betekent echter niet dat partijloosheid een bewusre intellectuele positie moet zijn.

De ongelovige is gewoon geen (god)gelovige. Wat de oorzaak of de reden daarvan is, maakt niet uit.

Je argument onderstreept het belang van nuance in discussies over overtuigingen. Het is niet altijd eenvoudig om te bepalen of iemands positie het resultaat is van een bewuste intellectuele keuze of van andere factoren. Het is dan ook belangrijk om te vermijden om mensen in hokjes te plaatsen op basis van hun overtuigingen.

Maar het gaat niet altijd om overtuigingen. Atheïsme is het ontbreken van een specifieke overtuiging. Atheïsme is zoals partijloos zijn. Als je een partijloze vraagt welke partij hij aanhangt, zal die ook antwoorden dat hij partijloos is. Dat maakt van partijloosheid nog geen partij.

Als je een kale persoon, vraagt welke haarkleur die heeft, zal die ook antwoorden dat die kaal is, dat maakt van kaal nog geen haarkleur.

Als je een persoon die in een bungalow woont uit welk materiaal zijn trappen gemaakt zijn, zal die antwoorden geen trappen te hebben, dat maakt van "geen" nog geen materiaal.

Dus als je aan een atheïst vraagt welke religie hij aanhangt en hij antwoord een atheïst te zijn, dan maakt dat van atheïsme nog geen religie of geloof.