Gerard R. schreef: ↑13 aug 2025 21:12
In politiek,economie, ontwikkeling enz. kan het verkeren.
India is aardig op dreef en hoe arm was het land. Nu doen ze aan ruimtevaart. China net zoiets of nog beter.
Ook dat lag vooraf in de lijn van verwachtingen: India en China hebben enorme economische sprongen gemaakt doordat productie en arbeidsintensieve industrieën uit Europa en de VS zijn verhuisd naar deze landen waar arbeid veel goedkoper was. Europese en Amerikaanse bedrijven konden hun kosten flink verlagen door producten te laten maken in landen met lage lonen.
Dat heeft enerzijds geleid tot enorme winst voor de grote Amerikaanse en Europese multinationals, hoge bonussen voor hun topbestuurders en snelle economische groei in India en China, waardoor ze nu ook kunnen investeren in hightech-sectoren, ruimtevaart en infrastructuur. Anderzijds heeft het in veel Europese landen geleid tot veel minder banen voor arbeiders, zoals fabrieksarbeiders en productiepersoneel, en tot de ontkoppeling van de klassieke productie-industrie.
De Russen leken voor lang op hun platte bek te gaan bij het in elkaar vallen van die Unie.
Nu verklooien ze Ukraine en de economie doet het nog steeds in tegenstelling wat sommige westerlingen ons wilden doen geloven.
Dat klopt niet. De Russische economie lijdt onder internationale sancties die de toegang tot westerse technologie, investeringen en financiële markten beperken. Veel buitenlandse investeerders hebben zich teru getrokken en er is veel kapitaalvlucht. De inflatie is relatief hoog en de roebel heeft aan waarde verloren, wat het leven in Rusland duurder maakt. Daarnaast kampt de normale industrie met productieverlies door tekorten aan onderdelen, personeel en beperkingen op export.
De enige twee redenen dat Rusland het nog weet te overleven zijn de olie die wij nog steeds kopen en China en India in grote hoeveelheden kopen, maar dan voor zeer weinig geld. En natuurlijk de oorlogs-economie: Rusland heeft veel werkers nodig voor de productie van wapens en zal deze arbeiders moeten betalen, wat hen geld oploevert en de economie kunstmatig laat doordraaien, terwijl de winst van een oorlogs-economie vrijwel nihil is als er niets wordt verkocht en er dus elders geld vandaan moet komen.
De economie van nazi-Duitsland groeide in de jaren 1935–1939 sterk doordat het regime een oorlogseconomie opbouwde. Na de wereldwijde crisis van de jaren dertig had Duitsland hoge werkloosheid en economische stagnatie, en de nazi's voerden een beleid van grootschalige investeringen in infrastructuur, herbewapening en productie voor de oorlog, wat leidde tot lage werkloosheid, stijgende industriële productie en een gevoel van economische heropleving bij de bevolking. Het was natuurlijk geeen duurzame groei, omdat onder die oppervlakte een fundamenteel probleem zit: het produceren van wapens en militaire uitrusting genereert geen echte commerciële waarde die in de markt verkocht kan worden. Het geld dat de economie rondpompt komt vaak van de staat zelf, via belastingen, leningen of kredietverlening. Daardoor bouwt het land schulden op en verplaatst het economische waarde alleen naar militaire doeleinden in plaats van naar goederen en diensten die de bevolking duurzaam ten goede komen.
Rusland heeft grote problemen, maar kan het geld nog even laten rondpompen vanwege de oorlogseconomie en de olie die het zeer goedkoop aan China en India verkoopt.
De toename van bv. wapenproductie in Europa versnelt, neemt toe, maar die toename is wel 4 x zo veel dan verwacht. En we zijn Navo, dus dat bundelt wat.
Het coördineren van militaire capaciteiten binnen de NAVO en afspraken maken over gezamenlijke verdediging, heeft weinig directe impact op de economische groei van een land of militair-economische onafhankelijkheid. In tegendeel: een groot deel van de moderne wapensystemen in Europa bestaat uit onderdelen, technologieën en licenties afkomstig uit andere landen, zoals Israel of de VS. Europese fabrieken assembleren vaak componenten die ergens anders zijn ontwikkeld -- dat is dus geen onafhankelijke ontwikkeling.
Wij hebben toch een kleinigheid geleerd; ik hoop dat dat zal beklijven ... Daar ben ik dan erg blij mee!
Dat is niet gebleken toen het erop aan kwam. De genocide van Srebrenica in 1995, waar Bosnisch-Servische troepen Bosnische moslimmannen en jongens systematisch vermoordden vanwege hun etnische afkomst. En in plaats van versterkingen en luchtsteun aan te vragen, keek Dutchbat toe.