Theoloog schreef:
Nu een verhaaltje voor jou.
Een wijze man had een vrouw en kind. Op zekere dag kwamen er vijf schurken bij zijn huis, en eisten dat hij hen zijn kostbare bezittingen zou geven. De man antwoordde dat hij die niet had. "Geef ons al je kostbare bezittingen, of anders zul je het bezuren", dreigden de mannen. "Is dat zo?", zei de wijze man. Daarop grepen de mannen zijn vrouw en verkrachtten haar in elke opening, wat de wijze man zonder oordeel aanzag. Toen ze klaar met haar waren, herhaalden de schurken hun dreigement: "Geef ons het geld, of anders zul je het bezuren", zeiden de mannen. "Is dat zo?", zei de wijze man. Daarop grepen de mannen zijn kind en overgoten het met kokend water, wat de man zonder oordeel aanzag. Toen ze klaar waren met het kind, dreigden de mannen voor de laatste maal: "Geef ons al je kostbare bezittingen, zo anders zul je het bezuren." "Is dat zo?" vroeg de man. Hierop sneden zij de wijze man langzaam aan stukjes, wat hij onderging met een gelukzalige glimlach.
Nu zul jij zeggen dat de man hier goed aan deed. Maar ik werp tegen dat hij blijkbaar niet gaf om het welzijn van zijn vrouw en kind.
Je begaat de denkfout dat niet oordelen gelijk staat aan niet handelen. Je kunt handelen vanuit de gedachte die geen oordeel kent. Echter daarvoor is nodig dat je in het NU bent.
Een mooi voorbeeld hierin is de Bhagavad Gita. Hierin spoort Krishna (incarnatie van het hoogste) Arjuna (veldheer) aan tot vechten omdat dit zijn dharma is. Daarbij legt hij Arjuna uit dat hij moet strijden zonder verlangen naar enige vruchten. Hij dient zich totaal te focussen op het goddelijke (of het nu, het Zijn) en verder alles loslaten.
Vergeet niet dat volgens jouw denken niet alleen de liefdevolle stroom "God" is, maar ook de chaotische, gewelddadige stroom.
Jawel maar je vergeet een belangrijk iets. Namelijk dat het spel van het leven (althans wat hier leven genoemd wordt) een illusie is. Waarom omdat het dualiteit kent daar waar de eenheid (God) enkel is (en wel totale gelukzaligheid, iets wat niet te beschrijven is, enkel te ervaren, zodra het gedachten/woorden kent is het al onderdeel van de dualiteit. Het is zich maar bewust de toestand van diepe slaap ervaren).
En dat is precies waarom miljoenen Aziaten in ellende leven. Dat is nu de kracht van het niet-verzetten.
Wat natuurlijk onzin is. Het grootste deel van de wereld leeft in een toestand wat je zou kunnen beschrijven als ellende, sommige materieel sommige psychisch. De grote beoefenaars van het leven in het NU, of te wel zij die vaak als wijzen worden neergezet, hebben weinig tot niets nodig om te leven. Echter alles komt op hen af. Hmmm, hoe zou dat kunnen?
atma
Met een gebald vuist kun je geen hand schudden. Mahatma Ghandi
Heerlijk verteld!! Ik zit helemaal te genieten.
