Van pantheïst naar agnost

[Samante]

Van jongs af aan hield ik me niet bezig met god. Wel hoopte ik dat mijn overleden oma ergens in een hemel zou zijn en over me zou waken. Ik ben zonder geloof opgevoed. Ik ben enigszins met geloof opgegroeid.
De maatschappij leek mij vijandig door gestoorde religieuze denkbeelden, als homoseksueel dacht ik te worden gezien als een ontzettend fout mens. De bijbel, waar ik via voortgezet onderwijs mee geconfronteerd werd, had zeer duidelijke anti-homopassages. Van wat ik begreep gold dat ook voor de koran. Religie bleek dus toch als een vergif tot me door te dringen. Ik begon na te denken over een god en een duivel en probeerde in elk geval die geaardheid te veranderen. Het omgooien van mijn seksuele identiteit resulteerde in een serie van 3 psychoses. Ik was er ruim een jaar mee zoet om weer op te krabbelen, en dat opkrabbelen ging beter toen ik mijn homoseksuele geaardheid accepteerde. Mijn (atheïstische) omgeving (familie en vrienden) waren opgelucht met mijn coming out en blij dat er een duidelijke oorzaak was voor mijn psychoses.

Elf jaar later ging ik gebukt onder enorme stress, hetgeen resulteerde in opnieuw een psychose. In die psychose leek ik inzichten te krijgen van pantheïstische aard. Waar de meeste psychoses gepaard gaan met angsten had ik juist psychoses met zeer vriendelijke invloeden. Zo heb ik een serie van 10 psychoses erbij gekregen, en zag ik veel van die inzichten bevestigd in boeken van Neale Donald Walsch.

Sinds ik op Freethinker kom ben ik veel kritischer gaan kijken naar die inzichten en ook naar de psychoses zoals ik die heb doorgemaakt. Steeds meer vermoed ik dat mijn psychoses stoornissen zijn geweest van mijn brein, resulterend in prachtige inzichten. En misschien moet ik het daar maar bij laten.

De God die ik vermoedde in mezelf en om mij heen zal nooit ingrijpen en gaf er naar mijn idee ook niets om of ik daar in geloof of niet.
Dat die god werkelijk bestaat, en zoals ik altijd dacht samenvalt met alles binnen het heelal, is mogelijk maar kan net zo goed niet waar zijn.
Ik houd het op het midden, ik wacht het wel af. Vandaar dat ik me niet langer beschouw als pantheïst maar als agnost. Ik weet het gewoon niet.

[collegavanerik]

De God die ik vermoedde in mezelf en om mij heen zal nooit ingrijpen en gaf er naar mijn idee ook niets om of ik daar in geloof of niet.
Dat die god werkelijk bestaat, en zoals ik altijd dacht samenvalt met alles binnen het heelal, is mogelijk maar kan net zo goed niet waar zijn.
Ik houd het op het midden, ik wacht het wel af. Vandaar dat ik me niet langer beschouw als pantheïst maar als agnost. Ik weet het gewoon niet.

Hmm ik neig dank zij jou meer richting pantheisme, maar dan in de zin van Spinoza: Wij zijn een deel van de god Heel-Al, en die behoeft inderdaad geen aanbidding, die is gewoon.

[fbs33]

Van jongs af aan hield ik me niet bezig met god. Wel hoopte ik dat mijn overleden oma ergens in een hemel zou zijn en over me zou waken. Ik ben zonder geloof opgevoed. Ik ben enigszins met geloof opgegroeid.
De maatschappij leek mij vijandig door gestoorde religieuze denkbeelden, als homoseksueel dacht ik te worden gezien als een ontzettend fout mens. De bijbel, waar ik via voortgezet onderwijs mee geconfronteerd werd, had zeer duidelijke anti-homopassages. Van wat ik begreep gold dat ook voor de koran. Religie bleek dus toch als een vergif tot me door te dringen. Ik begon na te denken over een god en een duivel en probeerde in elk geval die geaardheid te veranderen. Het omgooien van mijn seksuele identiteit resulteerde in een serie van 3 psychoses. Ik was er ruim een jaar mee zoet om weer op te krabbelen, en dat opkrabbelen ging beter toen ik mijn homoseksuele geaardheid accepteerde. Mijn (atheïstische) omgeving (familie en vrienden) waren opgelucht met mijn coming out en blij dat er een duidelijke oorzaak was voor mijn psychoses.

Elf jaar later ging ik gebukt onder enorme stress, hetgeen resulteerde in opnieuw een psychose. In die psychose leek ik inzichten te krijgen van pantheïstische aard. Waar de meeste psychoses gepaard gaan met angsten had ik juist psychoses met zeer vriendelijke invloeden. Zo heb ik een serie van 10 psychoses erbij gekregen, en zag ik veel van die inzichten bevestigd in boeken van Neale Donald Walsch.

Sinds ik op Freethinker kom ben ik veel kritischer gaan kijken naar die inzichten en ook naar de psychoses zoals ik die heb doorgemaakt. Steeds meer vermoed ik dat mijn psychoses stoornissen zijn geweest van mijn brein, resulterend in prachtige inzichten. En misschien moet ik het daar maar bij laten.

De God die ik vermoedde in mezelf en om mij heen zal nooit ingrijpen en gaf er naar mijn idee ook niets om of ik daar in geloof of niet.
Dat die god werkelijk bestaat, en zoals ik altijd dacht samenvalt met alles binnen het heelal, is mogelijk maar kan net zo goed niet waar zijn.
Ik houd het op het midden, ik wacht het wel af. Vandaar dat ik me niet langer beschouw als pantheïst maar als agnost. Ik weet het gewoon niet.

Harmonie die in jezelf tot wasdom moet komen, bewandelt wegen die uitzien op vergezichten!
De 'vergezichten' die jou aanstaan ga je bewandelen en als ze je bevallen zijg je neer in het gras ervan en kijk je onderzoekend om je heen.
Dat spel herhaal je net zo lang totdat je de rust van het 'aanvoelen'en 'weten' in je kont en hoofd voelt, om genietend om je heen te blijven kijken vanaf de plek waar je dán zit!
Simpel gezegd maar moeilijk te verwezenlijken!
Hoe je je dan zelf beschouwt, en hoe je (of de andere)die 'plek' benoemt, is totaal onbelangrijk. (jij zit er in contemplatie op een grassprietje te kauwen oid. en ziet mij in de verte op een ander grazig weitje óók lekker rustig zitten, haha)

[cymric]

Wat je geestelijke gezondheid betreft wilde ik dat ik kon zeggen dat ik je begrijp, maar als persoon die nog nooit een psychose heeft meegemaakt zou dat misplaatst medeleven zijn. Laat ik het erop houden dat ik hoop dat je ermee hebt leren leven, zo goed en zo kwaad als het gaat, en dat toekomstige psychoses, mochten ze zich nog voordoen, niet van die beklemmende angsten opleveren. Vriendelijke invloeden lijken me zeer zeker te prefereren!

Wat betreft je seksuele geaardheid: nooit vermoed dat je een homoseksueel was. Je was altijd 'Samante van de logische spiritualiteit'. Nu is een forum als dit een filter voor een heleboel menselijke eigenschappen, maar dan nog. Zelfs als ik het had geweten, zou het me nog geen ene moer uitmaken: je bent wie je bent, meer kan niet van je worden verwacht. (Zolang je maar niet meedoet aan dat vreselijk uitbundige Hee-Hoi-Ik-Ben-Een-HOMO-En-Nu-Ga-Ik-Flink-Met-Mijn-Kont-Zwaaien-Terwijl-Ik-Over-De-Amsterdamse-Grachten-Vaar-gedoe dat 'Gay Pride' heet, vind ik alles best. Oh ja, en dat het helaas nooit wat kan worden tussen ons, aangezien ik overtuigd hetero ben .)

Tenslotte: knap en moedig van je dat je de stap van pantheïst naar agnost hebt durven maken op basis van eigen inzicht en denken. Heb je al wat in gedachten wat je gaat doen nu je jezelf als agnost beschouwt? (Wat bijvoorbeeld met die logische spiritualiteit?)

[Madeleine]

Samante,

Wat een mooie en roerende getuigenis heb je hier neergezet.

Ik kan op bepaalde punten met je meeleven, vooral waar het gaat over die inzichten die jij ook vond bij Neale Donald Walsch. Misschien zijn die inzichten aanwezig in ieder mens en horen ze gewoon bij ons menszijn.

We hebben geen god nodig, nog buiten ons, nog binnen onszelf.

Warme groet,

Madeleine

[Plons]

Ik weet het gewoon niet.

Ik kan me in je verhaal mezelf een beetje herkennen. Ikzelf ben atheistisch opgevoed (welliswaar gedoopt en al die andere onzin) maar in ons gezin werd niet over god gepraat, want die bestaat niet.

Maar door o/a ervaringen en angsten ging ik toch een beetje twijfelen. Niet dat god bestaat maar meer de vraag 'Is er meer tussen hemel en aarde' want tenslotte zijn er nog veel open vragen en ik heb gemerkt dat ik daar toch een antwoord op wil hebben.

Die is er dus niet en dan verzin je er maar een. Het heeft verschillende benamingen b.v : fopspeen, onzichtbaar vriendje, god, loopkrukken, kruiwagen etc..... iig "iets" waar je kracht uitput waardoor je weer verder kan.

Maar ik ben weldegelijk ervan bewust dat het 'nergens opslaat' (laat staan om het te bewijzen), en ik moet altijd denken aan wat de amerikanen zeggen 'The mind is a tricky thing'. En ik denk 'Daar' zitten al de oplossingen, maar omdat het zo complex is vraag ik me af of we ooit dat mysterie kunnen oplossen.

[Vin]

Wat betreft je seksuele geaardheid: nooit vermoed dat je een homoseksueel was. Je was altijd 'Samante van de logische spiritualiteit'. Nu is een forum als dit een filter voor een heleboel menselijke eigenschappen, maar dan nog. Zelfs als ik het had geweten, zou het me nog geen ene moer uitmaken: je bent wie je bent, meer kan niet van je worden verwacht. (Zolang je maar niet meedoet aan dat vreselijk uitbundige Hee-Hoi-Ik-Ben-Een-HOMO-En-Nu-Ga-Ik-Flink-Met-Mijn-Kont-Zwaaien-Terwijl-Ik-Over-De-Amsterdamse-Grachten-Vaar-gedoe dat 'Gay Pride' heet, vind ik alles best. Oh ja, en dat het helaas nooit wat kan worden tussen ons, aangezien ik overtuigd hetero ben .)

Lastig Cymric. Ik ben ook enigzins homofoob. Hoop dat nog eens te overkomen.
Wat vind je, Cymric, van een lekkere titty-parade ? Sappige hetero meiden die flink met hun kont en cuppie D zwaaien ?

[cymric]

Eh, nee, dank je wel. Ik heb het niet zo op gemaakte vleesshows, dat was meer het punt. Ik vind het carnaval in Rio de Janeiro dus ook maar niks, en kan nog steeds nachtmerries krijgen van die ene keer toen ik in hartje Rotterdam moest zijn net toen daar the Dance Parade van start ging. (Dat ging precies over die dames met cup D.)

[Kevin]

Knappe en eerlijke openbaring! Ik had je ook niet homoseksueel geacht, maar zowiezo zit ik daar niet mee bezig... Toch vind ik het knap dat je dat durft! Blijkt ook dat je er vrede mee hebt en er achter staat. Ik ben ook wel benieuwd wat je nu met je nieuwe agnost zijn van plan bent.

@ Cymric, nou, er is zo'n kralen kermis waar vrouwen hun borsten showen voor een kettinkje, dat vind ik dan wel weer leuk om te zien natuurlijk 8) vrouwelijk schoon is altijd welkom.

[Vin]

Eh, nee, dank je wel. Ik heb het niet zo op gemaakte vleesshows, dat was meer het punt. Ik vind het carnaval in Rio de Janeiro dus ook maar niks, en kan nog steeds nachtmerries krijgen van die ene keer toen ik in hartje Rotterdam moest zijn net toen daar the Dance Parade van start ging. (Dat ging precies over die dames met cup D.)

Shit, dat was niet het antwoord dat ik had verwacht.
(en shit, die avond heb ik gemist)
Echter zo'n vleesshow wat betreft sappige wijven vind ik toppie !!
Dus kan ik zo' n vleesshow voor onze medepoot niet veroordelen.

Sorry voor de terminologie.

[cymric]

Okee, nu terug naar Samantes ... erm... bij gebrek aan een beter woord, 'ontboezeming'.

Sorry.

[Plons]

Okee, nu terug naar Samantes ... erm... bij gebrek aan een beter woord, 'ontboezeming'.

Sorry.

Juist, ik ging ook een beetje teveel op mezelf in. Sorry daarvoor.

Samante ik vind het goed van jou dat je die sprong hebt gemaakt. Heeft Rereformend er een beetje mee te maken ??

[Samante]

Hmm ik neig dank zij jou meer richting pantheisme, maar dan in de zin van Spinoza: Wij zijn een deel van de god Heel-Al, en die behoeft inderdaad geen aanbidding, die is gewoon.

Ik weet dus niet of er iets is. Maar als er iets is, dan is het pantheïsme (wellicht in de zin van Spinoza) denk ik.

[Samante]

Hoe je je dan zelf beschouwt, en hoe je (of de andere)die 'plek' benoemt, is totaal onbelangrijk. (jij zit er in contemplatie op een grassprietje te kauwen oid. en ziet mij in de verte op een ander grazig weitje óók lekker rustig zitten, haha)

Ik zal naar je zwaaien dan

[Samante]

Heb je al wat in gedachten wat je gaat doen nu je jezelf als agnost beschouwt? (Wat bijvoorbeeld met die logische spiritualiteit?)

Mijn weblog werd niet veel bezocht en ik heb nu ook de verwijzing bij mijn onderschrift weggehaald. Wat ik met die logische spiritualiteit ga doen weet ik nog even niet, ik vind het wel belangrijk om te blijven wijzen naar het heersende godsbeeld dat almachtig genoemd wordt maar dat absoluut niet schijnt te zijjn.
Ik zal bepaalde aanpassingen moeten doen op dat weblog denk ik, maar ik weet niet in welke vorm nog.