Dawkins - geloofsschaal van 1 tot 7

[Georgie]

Zou zomaar kunnen. Voor mij even te lang geleden. Of ik heb het niet goed begrepen wat jij bedoelde. Communicatie is geen eenrichtingsverkeer.
Maakt ook niet uit. Dank voor je nieuwe poging.[

Het is niet “te lang geleden”
Dat magisch denken, bidden, offerandes brengen, allerlei rituelen plegen om een “Alziende. alwetende. almachtige” bovenmenselijke entiteit goedgunstig te stemmen is nog steeds gaande. Alleen noemen we het nu “religie” en beseffen we niet dat dat het nog steeds hetzelfde magisch denken is.

Persoonlijk denk ik dat ons geweten ingegeven/aangeboren is door "god". Geen bovenstaande identiteit maar door dat wat ervoor zorgt dat alles überhaupt bestaat.

Dit is mij veel te vaag. Hier kan ik niks mee.
Ik geloof niet in zo’n “god” of wat voor identiteit of entiteit of wat dan ook als eerste oorzaak van “alles wat bestaat. Dat roept meer vragen op dan antwoorden, bijvoorbeeld: Wat veroorzaakte die “god”/veroorzaker? En wat veroorzaakte díé god/veroorzaker dan weer? Enzovoort.

Voor mij is de theorie van de Oerknal het meest acceptabel als verklaring voor ons bestaan: Een eenmalige gebeurtenis. Een singulariteit, een onmeetbaar klein punt, waar alles: energie, materie, ruimte en tijd in opgesloten is en die in een onvoorstelbare explosie, een “big Bang” of Oerknal” uit elkaar spat, wat het begin is van het bestaan van ruimte en tijd, van materie en energie. De rest is ontwikkeling, evolutie. Een letterlijk eindeloze reeks van oorzaken en gevolgen, gedreven en gestuurd door de tijd, de natuurwetten en het toeval. Zonder bedoeling. Zonder betekenis. Dit heeft in de loop van een kleine 14 miljard jaar onvermijdelijk geleid tot het ontstaan van zonnen, planeten en andere kosmische objecten. En op die planeten weer onvermijdelijk tot leven, dat niet zoiets hoeft te zijn dat wij als dierlijk of plantaardig leven zouden herkennen. Dit noem ik “de onvermijdelijkheid van het toeval”

Wij maken er net zo goed deel van uit.

De mens maakt deel uit van dat complexe, sterke, maar ook kwetsbare planeetgrote levende organisme dat wij “de levende natuur” noemen.
Binnen dat levende organisme is de mens het enige wezen dat naast instincten en gevoelens ook het vermogen heeft te denken. Het verband tussen oorzaken en de gevolgen daarvan te overzien. Plannen te maken om bepaalde resultaten te bereiken. En de gevolgen van haar daden te overzien. Dit maakt de mens verantwoordelijk voor zijn daden. een moreel wezeen

We weten het gewoon dat het niet de bedoeling is. Aan de andere kant..dieren eten elkaar ook op en dat is dan wederom natuur. En ons ego denken vergroot dat uit en maakt misbruik van wat ooit puur natuur was. Zo "vredelevend "is immers de natuur ook niet in die zin. Alleen de natuur neemt alleen wat ze nodig heeft. Zo ook de oermensen..die bedankten de ziel van het dier nog volgens een historisch roman. Ze hadden respect voor de natuur. Voor mij is dat "goddelijker" dan dat gedoe in de kerk. En als een dier geen honger heeft jaagt die niet op zijn prooi. En grazen ze zelfs vredig naast elkaar. Ooit een documentaire erover gezien.

Zeg liever "andere dieren" de mens is ook een diersoort. Omnivoor. Ons metabolisme is erop ingericht zowel dierlijk als plantaardig voedsel te verwerken.
Maar het komt erop neer dat het hele leven een doorlopende kringloop is. Leven doodt leven om zelf in leven te blijven en ander leven ruimt de resten op. Het bedenken van de details laat ik verder aan jou over.

En ja: dieren doden alleen om in leven te blijven en niet meer. Dat is niet uit morele overwegingen, want dieren zijn amorele wezens. Zij handelen puur instinctmatig. Maar de natuur draait op verkwisting: miljoenen zaadcellen om één eicel te bevruchten. Hele wolken pollen om de vruchtbeginsels van één bloeiende plant te bereiken. Duizenden vruchten om (misschien) één plant te laten groeien.
Predatoren doden een prooi, eten tot ze genoeg hebben en laten de rest liggen. Maar dan zijn er gelukkig de aaseters die de rest opeten en daarna insecten om de laatste restjes op te ruimen, En die insecten zijn dan weer de prooi van insecteneters.
Wat er dan nog overblijft "rot" weg (wordt door bacrerieën verwerkt tot voeding voor het plantenleven, dat weer opgegeten wordt door herbivoren. Zo blijft de kringloop in stand.
Niet alleen de oermensen bedankten de ziel van het dier. Dat is de meest primitieve vorm van religie, het animisme. Maar dat leeft nog heden ten dage. Ook in de wereld van christenen en moslims:
Agrarische familileden van mijn grootmoeder op Java vroegen de boom vergiffenis voordat ze in de bast gingen kerven om suiker te tappen. En is "Here zegen deze spijze" ook niet zoiets, alleen voor de vorm gericht tot die ene "god"?

Voorlopig laat ik het hierbij. Ik kom terug voor de rest van je reactie.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Voor mij is de theorie van de Oerknal het meest acceptabel als verklaring voor ons bestaan: Een eenmalige gebeurtenis. Een singulariteit, een onmeetbaar klein punt, waar alles: energie, materie, ruimte en tijd in opgesloten is en die in een onvoorstelbare explosie, een “big Bang” of Oerknal” uit elkaar spat, wat het begin is van het bestaan van ruimte en tijd, van materie en energie.

Het kan dan nog steeds dat het punt een infinitesimale grootte had.
Het is een beetje vergelijkbaar met de afstand tussen twee parallelle universa dat zou ook een infinitesimale afstand zijn.

PS.
Er is geen bewijs voor zulke universa.

[Georgie]

Het kan dan nog steeds dat het punt een infinitesimale grootte had.
Het is een beetje vergelijkbaar met de afstand tussen twee parallelle universa dat zou ook een infinitesimale afstand zijn.

Ik noemde het onmeetbaar klein, maar waarschijnlijk is infinitesimaal (oneindig) inderdaad wel beter.

PS.
Er is geen bewijs voor zulke universa.

Wat betreft die parallelle universa:
Heel goed mogelijk dat “onze” oerknal inderdaad geen unieke gebeurtenis was. Heel goed mogelijk dat er vele singularireiten bestonden en bestaan, en er vele oerknallen zijn geweest en dat die nogsteeds plaatsvinden met vele parallelle universa overal op oneindig kleine of oneindig grote afstanden om on heen. Maar dat alles gaat ons waarnemingsvermogen, ons voorstellingsvermogen en ons begrip voorlopig verre te boven.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Heel goed mogelijk dat “onze” oerknal inderdaad geen unieke gebeurtenis was. Heel goed mogelijk dat er vele singularireiten bestonden en bestaan, en er vele oerknallen zijn geweest en dat die nogsteeds plaatsvinden met vele parallelle universa overal op oneindig kleine of oneindig grote afstanden om on heen. Maar dat alles gaat ons waarnemingsvermogen, ons voorstellingsvermogen en ons begrip voorlopig verre te boven.

Als ze op een een eindige afstand staan dan kunnen ze niet parallel zijn.
Zijn er meerdere op deze manier in een groter geheel ingebed dan zijn ze dus niet parallel.

Ook kunnen er meerdere zijn die niet in een groter geheel zijn ingebed, maar dan komen we wel aan de rand van ons voorstellingsvermogen.