Het probleem is niet dat mensen hun gedrag nooit veranderen, maar dat ze zich die veranderingen vaak niet van buitenaf laten opleggen. Wil je dat wel, dan moet je van alles gaan verbieden danwel verplicht gaan stellen, en dat lijkt me weer in strijd met onze democratische grondslagen.vegan-revolution schreef:Ik ben me daar bewust van. Een mens is een hardnekkig gewoontedier. Dat wil niet zeggen dat verandering niet mogelijk is en verandering begint altijd eens en ergens. In de historie zijn daarvan vele voorbeelden te vinden. Omgekeerd: als mensen steeds een absolute tegenzin tot veranderen zouden hebben gehad, dan zouden we nu nog als holbewoners leven.Samsa schreef:kijk zelf hoe langzaam dat soort sociale ontwikkelingen gaan. Als het zooo eenvoudig was om gedragspatronen te veranderen waarom vreten mensen dan zoveel fastfood? Waarom zijn er zoveel mensen met overgewicht? Waarom kost het mensen zoveel moeite om te stoppen met roken? Waarom etc. etc.
Een mens streeft gemiddeld naar een zo comfortabel/gemakkelijk mogelijke levensstijl, en wanneer een mens deze eenmaal verworven heeft, wil deze die levensstijl niet graag meer inleveren.
Dat is iets dat uiteindelijk gewoon voortvloeit uit een oude overlevingsdrang: Hoe ruimer je in de slappe was zit, des te gemakkelijker overleef je moeilijke tijden.
In het westen zijn we er het snelst bij geweest, en wie het eerst komt....
Nee, want al dat belastinggeld komt (als het goed is) vervolgens weer bij de burger terecht, en die kan zich vervolgens een veel duurder stukje vlees permitteren.De ene hobby is de andere niet. Stop de torenhoge subsidies aan de dierenindustrie en ziedaar: ineens wordt vlees financieel een stuk minder aantrekkelijk.Samsa schreef:Zolang er geen hele dringende noodzaak is (lees: doodgaan, ziekworden, etc) of een enorme financiele bottleneck (een stuk kip van 25 euro) gok ik dat het gewoon een hobby is net zoals er mensen bestaan die alleen maar rauw voedsel willen eten..
En of dat vlees er uiteindelijk erg veel duurder van wordt valt bovendien ook te betwijfelen, daar de import van vlees door het wegvallen van binnenlandse veeteeltbedrijven dan zal toenemen.
Hoeveel bossen zullen er dan weer gekapt worden in het buitenland, waar als reactie vermoedelijk grote farms zullen verrijzen om vlees voor westerse monden te produceren?
Daarnaast is er nog het nadeel dat je van vlees eten dan in eerste instantie een elitaire zaak zou maken, en dat zou de nodige onvrede in de maatschappij met zich mee kunnen brengen.
Zeker, en ook op langere termijn, wanneer je eventueel de import van vlees aan banden zou willen leggen door daar torenhoge heffingen op los te laten.
Heb je die grens al uitgevogeld dan?Iedereen legt een grens. Maar waar het om gaat is welke grens gemiddeld gesproken het bestaansminimum van anderen in gevaar brengt. Dat is waar je tenminste naar zou kunnen kijken.Samsa schreef:Meer besparen betekent nog altijd dat je netto consumeert, en minder consumeren is toch altijd beter? Zo blijf je doorgaan tot je je persoonlijke grens bereikt. Die van jou ligt misschien wat lager dan bij andere mensen, maar je legt ook een grens en kun je die ook rationeel onderbouwen?
Ik zou zeggen dat die grens constant verschuift door een toenemende bevolking, en dat je altijd achter de feiten aan loopt. En als je maar lang genoeg doorgaat, kom je inderdaad een keer aan je eigen bestaansgrens.
Zelfopoffering met de gedachte dat het wachten is tot het tij verder vanzelf keert is een heilloze gedachte.
Zeker; je kan het meteen weer uitgeven in de supermarkt.Belastinggeld is heel tastbaar.Samsa schreef:Ik ga je op een papiertje geven dat mensen niet stoppen met vlees kopen louter om zaken die niet direct iets tastbaars opleveren.
Het fenomeen dat mensen het geld dat ze op één punt besparen, op een ander punt weer uitgeven is je toch wel bekend?
Om welke andere redenen dan koopkracht zou je immers geld gaan besparen?
