Pesten

[JohanT]

Vanavond met een paar vrienden erover gehad.
Helaas komt het nog teveel voor dat kinderen (even bij de kinderen houdend) worden gepest en dit niet wordt opgemerkt.

Het is in een aantal gevallen zo erg dat zelfmoord de beste uitweg is in de ogen van de gepeste.
Ik vind het te makkelijk om te zeggen dat de omgeving blind is geweest. Hoe heeft deze jongen zich gehouden tegenover de omgeving? Heeft hij een masker gedragen?

E er zijn vast scholen die er wat laks mee zijn, ik hoop dat dit mag veranderen.

[HenkH]

Homo homini lupus... de roedel heeft Tim te pakken gekregen...
Er zijn er velen hem vooraf gegaan... en er zullen hem nog velen volgen.
Vreselijk voor alle betrokkenen, maar wie het ontkent, ontkent de realiteit. Wijzen naar schuldigen, naar 'falende' ouders, leerkrachten, hulpverleners, enzovoorts... een commissie, een speciaal programma, SIRE-spotjes... Natuurlijk, ieder slachtoffer minder is prachtig, maar pesten uitbannen... vergeet het maar.

Ouders, die een kind verliezen... vreselijk.
Ouders, die een kind op deze manier verliezen... letterlijk onvoorstelbaar.

Rust in vrede, Tim... voor andere woorden aan jouw adres is geen plaats meer...

[Peter van Velzen]

Zoals gebruikelijk heb ik weer geluk gehad. Er was maar een pestkop die het op de lagere school op mij voorzien had. Mijn vader zei me dat ik "terug moest slaan". Ofschoon ik niet echt geslagen werd, kreeg de onverlaat bij de eerstvolgende gelegenheid mijn vuistje op zijn neusje. Nooit meer last van gehad. Op de MULO had ik weer geluk, een van de grotere jongens besloot mij beter vechten te leren. Nadat ik er ini slaagde hem naar de grond te werken, had de rest respect voor me. Sommigen hebben dat geluk niet. Op de HBS waren ook meisjes en was iedereen veel beschaafder, bovendien was ik daar een van de oudsten. DIe meisjes waren wel een probleem, want eentje was te mooi om waar te zijn. Nooit meer zo'n schattig neusje gezien, tot ik Kesinee ontmoette . . .

Ik wilde dat iedereen mijn geluk had.

[Loekie1]

Aangifte tegen pester Tim
door Jan Colijn
TILLIGTE - De familie van de 20-jarige Tim Ribberink uit het Twentse Tilligte heeft aangifte gedaan tegen een nog onbekend persoon die onder diens naam valse verklaringen op internet heeft gezet.
Tim kon het niet meer aan dat hij zijn hele leven lang werd gepest en buitengesloten en stapte zelf uit het leven.
De nabestaanden stapten naar de politie. De ouders willen dat wordt uitgezocht wie tot tweemaal toe onder naam van Tim berichten heeft gezet op een speciale recensiewebsite voor horecagelegenheden. De eerste keer gebeurde dat in 2010, waarbij lasterlijke zaken werden verklaard over Tims werkgever, ijssalon Happy Days. De tweede keer, deze zomer, schilderde de anonieme schrijver Tim af als „een loser en een homo”.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/1315 ... Tim__.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Heel goed, familie!

[Maria]

Zoals gebruikelijk heb ik weer geluk gehad. Er was maar een pestkop die het op de lagere school op mij voorzien had. Mijn vader zei me dat ik "terug moest slaan".

De klappen zijn het vlg. mij niet, die het hem doen en waarom het het hardste doorwerkt.
Dat is ook slechts één van de middelen van de pester.
Daar kunnen volwassen omstaanders idd. veel aan doen, met behulp van regels naar de pester en hulp om weerbaarheid te vergroten van de gepeste.
Ooit een keer terugslaan met het beoogde effect heeft alleen de weerbaarheid en het zelfvertrouwen laten groeien.

Het doorwerken in het leven van de gepeste werkt veel geniepiger.
Het is het afgewezen worden, het belachelijk gemaakt of juist genegeerd worden.
De poging je uit de gemeenschap te stoten werkt daardoor bovenmatig.
De zekerheid er niet bij te horen, de eenzaamheid.
Dat zijn de ergste dingen, die doorwerken, een leven lang.

De reden waarom het zo moeilijk is en vaak toch niet werkt, als een volwassenen er zich mee bemoeid?
Het is vaak niet het vertrouwen in de volwassene dat beschaamd wordt. (Ook niet bij Tim)
Maar de directe eigen groep, waar het kind in zijn sociale leerperiode niet mee om kan leren gaan op een gezonde wijze.

Is er een pester en wordt die niet door de eigen groep op de vingers getikt, dan kan niemand anders helpen.

[kiks]

Is er een pester en wordt die niet door de eigen groep op de vingers getikt, dan kan niemand anders helpen.

Dit laatste is volgens mij niet altijd waar. Vaak zijn de pesters niet op de hoogte welke ellende ze aanrichten bij hun mikpunt.
Buddy-projecten, die ik zelf een paar jaar heb mogen begeleiden leveren soms goede resultaten op. In maar een enkel geval ging het niet goed. Helaas steken scholen naar mijn smaak nog te weinig energie in initiatieven die blijken te werken. En bijna altijd is de financiering de remmende factor.
Ik moet echter toegeven dat in sommige gevallen gepesten de kunst van het camoufleren van de gevolgen van het pesten goed beheersen. Ik heb het vermoeden dat het bij Tim ook iets dergelijks geweest is. Helaas.

Groet

kiks

[Maria]

Is er een pester en wordt die niet door de eigen groep op de vingers getikt, dan kan niemand anders helpen.

Dit laatste is volgens mij niet altijd waar. Vaak zijn de pesters niet op de hoogte welke ellende ze aanrichten bij hun mikpunt.

Dat maakt mijn opmerking toch niet minder waar?

Buddy-projecten, die ik zelf een paar jaar heb mogen begeleiden leveren soms goede resultaten op. In maar een enkel geval ging het niet goed.

Daar schrijf je het toch al zelf.
Prachtig.
Ik had het misschien nog moeten nuanceren met:
.....als het niet uit de eigen groep komt. ......Wat dan ook.

En ik ben blij dat ook dit gebeurt op scholen en niet alleen gesprekken met docenten, schoolpsychologen en een opvoedkundig lesje over pesten voor de klas.

Ik moet echter toegeven dat in sommige gevallen gepesten de kunst van het camoufleren van de gevolgen van het pesten goed beheersen. Ik heb het vermoeden dat het bij Tim ook iets dergelijks geweest is. Helaas.

Alleen het topje van de ijsberg krijg je te zien.

Ga internet maar eens rond, maar vooral bij de sites, waar men anoniem gedichtjes kan plaatsen.
Ooit gelezen op het WWW

De rest
pest
en ik stik
ik houd me stoer
mij krijgen ze niet klein
ik verberg de pijn
waarom pakken ze mij altijd?
thuis zeggen ze dat het slijt
ik voel me steeds alleen
en...
ik ben bang van top tot teen

Maar pesten doet wél pijn: het hindert of kwetst je, het doet pijn en het geeft je verdriet
het gebeurt niet één keer, maar telkens weer en het houdt niet op
de ander is sterker, ouder of machtiger dan jij en soms is het een hele groep
het is niet per ongeluk, maar expres
het maakt dat je alleen komt te staan.

[kiks]

Ik denk dat we wel op dezelfde lijn zitten. Het initiatief om tot bv. een buddygroep te komen, komt meestal van buiten de groep, degene die het gedrag signaleert. Klein verschil met jouw stelling dat het van binnen uit de groep moet komen. En ja degene die signaleert wordt op het moment van bemoeienis onderdeel van de groep.

Alleen het topje van de ijsberg krijg je te zien.

Helaas maar al te waar.

Groet

kiks

[Loekie1]

De omgeving van degene die gepest wordt, moet gezamenlijk optrekken tegen de pesters, ik ken het gevoel als dat gebeurt, van een afschuwelijk koud bad kom je ineens in een warm bad terecht dat je geneest van top tot teen. Voorwaarde is dat je bekendmaakt dat je wordt gepest! Of dat het gedrag van anderen maakt dat je je ellendig voelt.
In het geval van een scholier: je familie moet achter je staan - gebeurt vaak niet, vaak is de reactie: trek het je niet aan! - de school moet achter je staan, de mensen die getuige zijn geweest moeten je steunen.

Mensen zijn kuddedieren, ik heb twee keer meegemaakt dat de pester - ik noem het even zo, het waren in feite types met een narcistische stoornis - gesteund werd en dat ik de hele groep opeens tegen me kreeg. Dat is een heel naar gevoel, dat je ergens komt - werksituatie, school - en je voelt dat iedereen in feite samenspant tegen jou, er is een oordeel geveld, dat voel je aan alles. Je zoekt naar de blik van een enkeling die je nog steunt. Die enkeling is er meestal wel en zegt een aardig woord tegen je, als niemand kijkt.

Ik had geen zelfvertrouwen dus was een gemakkelijk slachtoffer. Dat hebben volgens mij veel 'gepesten' overeen. Je vertelt het niet aan anderen wat er aan de hand is, bang voor de reacties. Helaas geef je anderen dan ook niet de kans om je te helpen.
Ik vind het trouwens onbegrijpelijk dat anderen mensen, vaak in de hoge posities, jou met je weinige zelfvertrouwen 'moeten hebben'. Ongelooflijk.

Vanaf toen begreep ik hoe het in WO II heeft kunnen gebeuren dat al die joden weggevoerd werden uit hun huizen. Mensen kijken weg, denken aan hun eigen hachie, zijn blij dat zij niet de pineut zijn, willen bij de groep horen, hebben het nodig hun eigen frustraties op iemand af te reageren etc.
Maar ik weet ook dat er altijd mensen zijn, ergens, op de achtergrond, die de zaak gadeslaan en die je steunen.

[Maria]

Ik had geen zelfvertrouwen dus was een gemakkelijk slachtoffer. Dat hebben volgens mij veel 'gepesten' overeen. Je vertelt het niet aan anderen wat er aan de hand is, bang voor de reacties.

Loeki.
Dank voor je verhaal.

[Loekie1]

Ik had geen zelfvertrouwen dus was een gemakkelijk slachtoffer. Dat hebben volgens mij veel 'gepesten' overeen. Je vertelt het niet aan anderen wat er aan de hand is, bang voor de reacties.

Loeki.
Dank voor je verhaal.

Dank. Ik kreeg er zelf bijna tranen van in mijn ogen toen ik het overlas.
Ik heb het geplaatst op het condoleanceregister van Tim. Misschien dat deze of genen er iets mee kunnen.

[Maria]

Ik kreeg er zelf bijna tranen van in mijn ogen toen ik het overlas.

Ik ken dat.
Je kunt verstandelijk leren, je verleden het verleden te laten zijn.
De herinnering aan het verdriet blijft en maakt bij tijd en wijle nog steeds verdrietig.
Zeker uit meegevoel met lotgenoten

[Fenomeen]

Mooi stukje, Loekie!

Vandaag weer aandacht in de media wegens een, inmiddels verwijderde, column in Metro.

[Atheist_1984]

Geen verdere uitleg nodig denk ik.

Echt achterlijk, ik vind ook dat mensen (kinderen en volwassenen) vervolgd moeten worden als ze pestkoppen zijn.

[HenkM]

Frequentie verhogen van hetgeen wat al ingezet is. Maar dan vooral met ervaringsdeskundigen. En leraren opleiden om pesten te signaleren. Ik denk dat dit namelijk ook een belangrijke taak is voor de leraren.

Groet, Sytze

Dat denk ik eigenlijk niet. Die hebben wel genoeg aan hun hoofd.

Maar wel, bv, schooldecaan, of vertrouwensfiguur. Maar dan moet de directeur, als het eenmaal is gesignaleerd, er iets aan doen.
Schorsen van de aanstichters (niet de meelopers), brief/email naar die ouders. Maar als het pesten daar niet al vroeg uitgebannen was, zal dat nu ws weinig meer helpen.
De leerlingen er omheen hebben de meeste kans om het te stoppen: maar we weten hoe het gaat met de "gematigden" vs fanatiekelingen.