dikkemick schreef:Wat mij nu het meeste verbaast, is dat ALS blijkt dat het stukje kleed 2000 jaar oud is, dat gelovigen dat aannemen, OMDAT HET WETENSCHAPPELIJK aangetoond is.
Maar o-wee als die wetenschap iets aantoont dat niet strookt met het geloof. Dan zit de wetenschap er toch ineens mooi naast.
maar troost je, dat kleedje is niet 2000 jaar oud en zal ongetwijfeld weer een vervalsing blijken.
Hoewel het je bij de meeste gelovigen nietgaat helpen, misschien toch een debat-tip:
Christenen zeggen dat ze in Christus geloven, die zichzelf "de weg, de waarheid en het leven" noemt. Christenen zullen dus moeiteloos erkennen dat ze de waarheid geloven. Verder zal iedere christen zonder enige moeite, met een correct voorbeeldje er bij desnoods, erkennen dat iets waar kan zijn dat NIET in de Bijbel staat (mijn oma heette Mies. Staat niet in de Bijbel, is wel waar).
Je kan dan vrij makkelijk met elkaar concluderen dat er blijkbaar wegen zijn om de waarheid te kennen, buiten de Bijbel om. De verzameling van die wegen noemen we wetenschap, en het denken over hoe die wegen precies zouden moeten lopen noemen we wetenschapsfilosofie. (Hier gaan de protesten flink op gang komen, maar als je het correct brengt, zal er geen christelijke speld tussen te steken zijn).
De enig aanvaardbare conclusie voor een waarheids-aanbidder, wat christenen van zichzelf vinden, is dat de waarheid die we kennen uit de wetenschap geaccepteerd MOET worden.
So far so good, als men nog niet door heeft waar dit naar toe gaat.
Vervolgens heb je het punt dat op zichzelf iedere christen ook wel weet: je moet de Bijbel, ook als christen, interpreteren. (Nietes!!! Alles is letterlijk waar en Gods woord!!! Okidoki, ruk je dan even een oog uit zodra je een begeerlijke vrouw ziet, en hak je wat ledematen af als je dreigt te zondigen? Nee? Ah, dus toch interpretatie!). Aangezien mensen maar mensen zijn, is interpretatie altijd feilbaar, of zijn christenen soms onfeilbaar? (Nee, dat zij verre! We zijn verdorie de paus niet!)
Prima, we hebben dus een waarheid uit feilbare interpretatie van de Bijbel plus waarheid uit een systeem dat we wetenschap noemen en dat met duidelijke gradaties van zekerheid waarheden kenbaar maakt. Als nu een waarheid uit de wetenschap die verrekte vast staat strijdig is met je feilbare interpretatie van de Bijbel, wie heeft er dan gelijk? (De Bijbel, God! Nee vriend, want niet God of de Bijbel spreekt, maar jij met je feilbare interpretaties, weet je nog?)
Kortom, los van wat ik er over denk, maar iedere christen zou,
op basis van zijn eigen geloof zijn interpretatie van de Bijbel direct moeten inruilen voor een andere interpretatie, als blijkt dat die eerste interpretatie strijdig was met de waarheid zoals we die via de wetenschappeljke weg kennen.
Verzet tegen de wetenschap als methode is onchristelijk.
En als je dat over de top wil jagen: christelijk geloof is in zekere zin onchristelijk.