lanier schreef:
Wat je dus NIET moet doen is denken dat alle punten in de kubus zich met dezelfde snelheid van ons verwijderen! Ieder punt heeft zijn eigen snelheid en deze snelheid is afhankelijk van of er zich ook andere punten in de buurt bevinden. Des te dichterbij deze punten uiteindelijk bij ons komen, des te trager de uitdijing.
Heb je mijn openingsbericht gelezen of niet? Ik ging er van uit dat elk punt een snelheid had die uitsluitend afhing van de afstand tot de melkweg op het moment dat het wordt waargenomen. (dat is wat de wet vab Hubble beweert, niet meer en niet minder) en ik kom tot de conclusie dat als dat waar is, je niet terug kunt rekenen naar een oerknal, omdat het nulpunt dan door elk stelsel op een nader tijdstip sou zijn verlaten,
Vervolgens rekende ik uit wat je zou waarnemen als elk punt NU op een afstand zou staan die een vaste verhouding had tot de snelheid waarmee het zich van ons verwijderd. En kwam alleen voor grote afstanden tot een andere uitkomst.
Ik zeg niet dat die berekeningen de werkelijkheid betrefffen, ik zeg alleen dat ze gebruikelijke uitleg van de aanleiding tot de oerknaltheorie ontzenuwd. Het moet inderdaad ingewikkelder zijn.
Nergens beweer ik dat alle punten dezelfde snelheid hebben. Zelfs voor punten met dezelfde afstand geldt dit niet (wellicht door de eigenbeweging) en Hubbles wet was dan ook slechts gebaseerd op een gemiddelde.
Nogmaals: Waarom mag ik niet redeneren op dezelfde manier waarop het ons wordt uitgelegd?
Mogen alleen knappe koppen het oversimplistisch (en dus onjuist) uitleggen, en moet ik dat domweg slikken omdat het zulke knappe koppen zijn
Ik blijf erbij dat er helemaal geen Hubble constante is. Er is slechts een waarde die dichtbij hier en Nu (nou ja tot - meen ik nu - 137 miljoen lichtjaar ver weg, ongeveer hetzelfde lijkt te zijn. Voor verder weg en langer geleden is zo'n constante verhouding nooit gemeten. Toen die metingen mogelijk werden - mbv super-nova's) bleek het weer heel anders te zijn. Maar dat is hoofdstuk twee,