dikkemick schreef:En als ik mijn reactie hierboven terug lees, schrik ik er zelf een beetje van. Riekt toch wel erg sterk naar discriminatie.
Getuigt van zelfreflexie.
Maar soms moet je inderdaad elk woord op een weegschaaltje leggen als je veel leest en ook met een aantal dingen eens bent, die het denken in onderscheid voedt.
Is ook normaal, want veel van die gedachten zijn reëel.
Er is onderscheid.
Maar dat hoeft natuurlijk niet ook tot discriminatie te leiden.
Ik verdenk er jou dan ook niet van.
Hebben zij zich na al de generaties volledig aangepast aan onze 'cultuur'? Kunnen ze zich volledig aanpassen? Is er nog wel een Nederlandse cultuur?
Goede vraag.
Want als we een voorbeeld hebben voor de Marokkaanse meisjes (3e generatie),.....
Specifiek deze voorbeelden.
Wonende in een gebied met voor een groot gedeelte diverse soorten allochtonen bewaren zij hun identiteit.
Dit gedrag is geen uitzondering, waar dan ook in de wereld.
Daar waar ze moslim gelovigen zijn onder verder vooral Nederlanders zie je nog zelden hoofddoeken op straat gedragen door jongeren.
Ik kan alleen nu de uitspraken van deze jonge mensen interpreteren.
Ze vindt het niet de moeite waard om te reageren op de mensen die moslims zoals zij de schuld geven van terreur. "Je kunt zelf bedenken dat als één iemand zoiets doet, je niet gelijk iedereen over één kam hoeft te scheren. Soms is het frustrerend om aangevallen te worden vanwege je geloof. Maar ik reageer er niet op, want ik weet dat ik geen terrorist ben. En mijn familie ook niet."
Verstandelijk hebben zij geleerd dat in discussie gaan geen zin heeft omdat zij met oneigenlijke argumenten worden aangevallen.
Dat is wat zij persoonlijk ervaren en hebben geleerd.
Is het vreemd, dat wat zij tegenkomen op straat en het leven van alle dag, hun versterkt in het gevoel hun eigen groep te willen blijven volgen?
Dat is de "cultuur" waarin zij leven en zich aan aanpassen.
Ook velen van hen zullen van gedachten veranderen, als zij uit dit isolement komen en op andere plaatsen en in andere groepen mensen met ander gedrag zullen zien, waardoor ze zullen zien dat er mensen zijn die hen niet afrekenen puur op hun afkomst en levensovertuiging.
Als ze aan den lijve zullen ervaren ooit, dat ook zij vrijheid hebben van mening en overtuiging.
Niet eerder.
Dat het moeilijk tot haast onmogelijk zal zijn is evident, want ook zij zijn geïndoctrineerd.
Niet alleen door hun ouders, niet alleen door de opvoeding binnen het geloof, maar door wat zij meemaakten en leerden binnen hun totale leefomgeving en "cultuur" waar zij zijn opgegroeid.