Tao - een persoonlijke impressie.

[Maria]

Is Tao niet een andere manier van zweverigheid dan godsdienst? Een manier van denken om je bestaan zin te geven terwijl er uiteraard eigenlijk geen zin is aan welk leven dan ook?
..
Is het "godsdienst"/zingeving voor atheisten/vrijdenkers?

Het is geen manier van denken. Het is een manier van in het leven staan. We trachten zin te geven door ons druk te maken over van alles en nog wat. Dieren doen dat niet. Net zoals dieren geen zin van het leven zoeken.

Inderdaad.

Topicstart:

Het begrip Tao is op zich een onderdeel van oude Chinese filosofieën, dat centraal staat in het Taoïsme en latere levensbeschouwingen.

Het begrip Tao niet verwarren met het Taoïsme.

Het taoïsme heeft zich in de loop van de eeuwen ontwikkeld van een strenge ethische filosofie tot een populaire religie.

[Maria]

onthecht Tao zich blijkbaar vooral van doelgericht handelen. Niet dat dit geheel wordt afgewezen, maar het pleit vooral voor het laten gebeuren. De meeste dingen in de natuur gebeuren vanzelf en de kunst van de Tao is blijkbaar om datgene wat men wil laten gebeuren ook inderdaad te laten gebeuren, niet altijd door het zelf te willen doen.



Hoewel in de Tao is het meer "laat het gebeuren".

Ik begrijp dat toch anders.
Het is niet een maar laten gebeuren, maar een op elk moment je aan- en inpassen aan je pad, dat je wel zelf kiest.
Je geeft zeker wel richting aan wat het doel ervan is.
Alleen is niet alle energie gericht op het totale verloop en het doel ervan, maar wel op het nu- moment.
De eerste stap van de vele die nog zullen komen is de realiteit, dat is het bewuste leven zelf in symbiose met onze directe omgeving.

Het verschil is met ons meeste westerse mensen en onze denkwijze, dat we zekerheden willen inbouwen, plannen maken en nu al willen weten welke dingen we tegen zouden kunnen komen op ons pad om het hele verloop nu al goed uit te kunnen stippelen om verrassingen te kunnen voorkomen.
Ons totale denken in het nu is daarmee gericht op wat (wsl. of misschien of hopelijk) gaat komen. dus niet op de realiteit van het nu.
Niet alleen bij het uitstippelen van ons plan, wat binnen de tao levenswijze zeker ook wordt gedaan.
Gedurende de hele tijd bij het uitvoering ervan zijn onze gedachten vaak 5 stappen verder en bij het (verlangen naar) het einddoel.
Wat verlies aan aandacht tot gevolg heeft tijdens de daadwerkelijke stappen, het daadwerkelijke leven in het hier en nu.

Ga bij jezelf na, als je denkt over moeilijke dingen in de toekomst.
Het is alsof het nu moment niet bestaat.
Ook de aandacht voor onze directe omgeving is verslapt of afwezig.
Een uur zwaar nadenken is een uur geen of weinig communicatie met onze omgeving.
Zinvol bij het overdenken van zaken.
Zonde van de energie bij de uitvoering ervan

[Iksnaphetniet]

Is Tao niet een andere manier van zweverigheid dan godsdienst? Een manier van denken om je bestaan zin te geven terwijl er uiteraard eigenlijk geen zin is aan welk leven dan ook?

Dat ligt aan het motief van de persoon, je kan dit niet generaliseren.

Persoonlijk sta ik lijnrecht tegenover jou kijk hierop. Als er ergens zin inzit dan ligt dat besloten in het leven zelf. In de ervaringen die levende wezens hebben. Misschien niet op een transcenderende manier, maar waarom zou je dat perse willen.

Is het niet het verlangen van de mens om er een filosofisch positieve draai en te kunnen geven?
Om te kunnen omgaan met voor-en tegenspoed? Misschien zelfs wel om iets minder mens, iets meer dier te zijn.

Soms wel en soms niet. Taoisme is nu niet bepaald een positieve filosofie, het is best wel hard, het wijst mensen eerder naar een nuchtere kijk op de wereld die, vind ik zelf, wel iets van de stoïcijnen wegheeft. Het proberen je te voegen met de natuurlijke loop van de dingen.

Een dier zal zich immers niet druk maken om banale zaken. Een mens wel.

Afhankelijk wat je bedoelt met banale zaken, een dier maakt zich ook druk om zaken omdat hij ook de zin inziet van zijn eigen handelen. Een vogel trekt niet naar het zuiden omdat het een blinde mechanische machine is, hij gaat daar heen omdat hij als geheel kan begrijpen (misschien wat raar uitgedrukt, maar het geheel van zijn ervaringen dat de vogel doet besluiten naar het zuiden te trekken) dat het daar beter toeven is. Dit is net zo goed zingeving. Het is alleen niet transcenderend buiten zijn leven. Maar dat lijkt mij persoonlijk juist wel wijs.

Heb je m.a.w. deze filosofie nodig om je draai in het leven te kunnen vinden? Alles op je af laten komen klinkt overigens wat passief.
Is het "godsdienst"/zingeving voor atheisten/vrijdenkers?

Nee geen godsdienst, want Taoisme kan prima overeenkomen met realiteit (ook filosofie in het algemeen, kijk bijv. naar wetenschapsfilosofie van Carl Sagan, dat creëert ook een ervaring die je echt kan raken en kan zorgen voor zin in het leven).

Filosofie in het algemeen kan een praktische levenshouding zijn en heeft voor mij dezelfde functie als kunst en muziek. Het kan helemaal in de lijn liggen met de werkelijkheid, maar je creëert er verhalen en een gevoel omheen om met deze werkelijkheid om te gaan of je te kunnen verwonderen en je plek in de wereld te vinden en te bevestigen. Dat is natuurlijk wel om je draai in het leven te vinden zoals je stelt en heeft alles met zingeving te maken, maar dit lijkt me juist heel gezond natuurlijk gedrag, want waar anders dan in het leven zelf zou je zin willen vinden?

Misschien een open deur, maar ik denk dat iedereen in zekere zin filosofie bedrijft omdat het onmogelijk is om zolang je zin ziet in het leven je niet ergens aan vast te houden. Als je bijv. je kinderen als zinvol ziet dan is dat ook een overtuiging en creëer je al een levenshouding. Maar goed, filosofie is ook wel een vaag begrip, lastig om hier over te discussiëren.

@Maria,
Ik vind het leuk om je interpretatie te lezen. Op bepaalde vlakken kan ik ook met je meegaan. Echter vind ik het Taoisme soms net wat te paradoxaal om er iets praktisch uit te halen. Maar de taoist zal zeggen dat ik dan het punt mis en teveel iets probeer na te streven of te praktisch ingesteld ben. Daar zit voor mij ook het punt waar ik moeite mee heb, je zou altijd kunnen zeggen dat praktisch zijn en bewust nastreven mijn natuurlijke weg is, echter zal de filosofie mij aansporen dat ik niet teveel bewust moet willen nastreven. Hoe je dan er achter komt wat je natuurlijke weg is, is niet echt te verifiëren en zal altijd een gevoelskwestie zijn.

Maar ik heb het gevoel dat Taoisme net als muziek of poëzie ook een soort esthetisch gevoel met zich meedraagt, iets wat rationeel wellicht niet helemaal te verklaren is maar waar je gevoelsmatig veel uit kunt halen. Zie jij dat ook zo?

Als je wat wilt lezen over het Taoisme, kan ik je Raymond Smullyan aanbevelen of Taoisme - de weg om niet te volgen - van Patricia de Martelaere.


@Peter
Ik ben het met je eens dat filosofie vaak alleen houdbaar is in een bepaalde context. Daar ben ik ook vaak tegenaan gelopen. Maar ik denk dat daar ook de praktische kracht ligt. Je kan bepaalde levenshoudingen meenemen en toepassen op bepaalde situaties. Je kan dit oefenen en trainen en dus beter met het leven omgaan. Ik vind het net als sporten, niet alle sport is handig voor elke situatie in het leven, maar als je veel sporten combineert en oefent kun je jezelf wapenen voor meerdere situaties. Zo ook met filosofie.

[dikkemick]

Is Tao niet een andere manier van zweverigheid dan godsdienst? Een manier van denken om je bestaan zin te geven terwijl er uiteraard eigenlijk geen zin is aan welk leven dan ook?
Is het niet het verlangen van de mens om er een filosofisch positieve draai en te kunnen geven?
Om te kunnen omgaan met voor-en tegenspoed? Misschien zelfs wel om iets minder mens, iets meer dier te zijn. Een dier zal zich immers niet druk maken om banale zaken. Een mens wel.
Heb je m.a.w. deze filosofie nodig om je draai in het leven te kunnen vinden? Alles op je af laten komen klinkt overigens wat passief.
Is het "godsdienst"/zingeving voor atheisten/vrijdenkers?

Het is geen manier van denken. Het is een manier van in het leven staan. We trachten zin te geven door ons druk te maken over van alles en nog wat. Dieren doen dat niet. Net zoals dieren geen zin van het leven zoeken.

Het is dus zoeken naar een natuurlijke manier van leven. Dat klinkt passief. Of dat zo is, kan je alleen met toepassen aan de weet komen. Feitelijk is de onnatuurlijke manier van leven zweverig. Mensen zijn alsmaar bezig met zaken in hun hoofd welke in een toekomst of verleden liggen.

Maar als iemand nou gelukkig is juist door zoveel mogelijk na te leven, vergaren, carrière te maken...Een soort ADHD-er zeg maar. Wat moet zo iemand met Tao?
Is het anders misschien te vergelijken met yoga? Ook een manier om (innerlijke) rust te vinden? Ik beodle; Je moet dit wel willen....die rust vinden. M.a.w. Misschien hebben sommige mensen geen last van de 'onrust'.
En wat is natuurlijk leven? In een stoel gaan zitten, je onthechten en alles aan je voorbij laten gaan om rust te vinden?
Ik begrijp die termen nooit zo goed. Ik denk nl. ook dat het leven geen zin heeft (in absolute zin dan) maar dat we allemaal een bepaalde zin aan dit leven geven. Ben ik dan Taoist als ik besef dat het leven geen zin heeft?
Want je hebt gelijk: Dieren maken zich ook absoluut niet druk om hun bestaan (tenminste, daar ga ik vanuit). Maar dat zou ze Taoist maken?

Ik zie overigens dat ik Tao met Taoisme verwar/vermeng. Evenzo: ik ben niet zo kapot van labeltjes (aldus DE atheïst)

[Hopper]

Maar als iemand nou gelukkig is juist door zoveel mogelijk na te leven, vergaren, carrière te maken...Een soort ADHD-er zeg maar. Wat moet zo iemand met Tao?

Die hoeven niks met Tao. Als iemand zijn leven spendeert aan geld, macht of andere zaken najagen dan vind ik dat prima.
Net zoals ik het prima vind dat iemand een hiernamaals bedenkt om zijn leven te rekken.
Iemand die dit (Tao) niet ziet zitten raad ik het af.

Is het anders misschien te vergelijken met yoga? Ook een manier om (innerlijke) rust te vinden? Ik beodle; Je moet dit wel willen....die rust vinden. M.a.w. Misschien hebben sommige mensen geen last van de 'onrust’.

Ik ken yoga niet. Maar als dat innerlijk rust brengt is dat wellicht te vergelijken. Overigens kan je als je innerlijk rustig bent je gewoon overgeven aan onrustige zaken. Je bent je dan bewust dat dat een tijdelijke toestand is.

En wat is natuurlijk leven? In een stoel gaan zitten, je onthechten en alles aan je voorbij laten gaan om rust te vinden?
Ik begrijp die termen nooit zo goed. Ik denk nl. ook dat het leven geen zin heeft (in absolute zin dan) maar dat we allemaal een bepaalde zin aan dit leven geven. Ben ik dan Taoist als ik besef dat het leven geen zin heeft?
Want je hebt gelijk: Dieren maken zich ook absoluut niet druk om hun bestaan (tenminste, daar ga ik vanuit). Maar dat zou ze Taoist maken?

Je benadert het mentaal. Dwz: je projecteert een mentale voorstelling. Maar zoals gezegd: het is een wijze van leven. Niet van denken. In een stoel zitten en alles aan je voorbij laten gaan lijkt mij dodelijk saai. Je blijft gewoon hetzelfde leven leiden wat je nu ook leidt. Alleen de wijze waarop je naar datzelfde leven kijkt verandert.

Het kan zelfs zo zijn dat je al veel van deze denkwijze hebt geïntegreerd in je leven zonder dat je het je bewust bent.
Ik herkende zaken uit deze filosofie die ik al tientallen jaren toepas. Het brengt een bepaalde stoïcijnsheid met zich mee, welke niet gespeeld is maar natuurlijk.

[Fish]

[

Ik ken yoga niet. Maar als dat innerlijk rust brengt is dat wellicht te vergelijken. Overigens kan je als je innerlijk rustig bent je gewoon overgeven aan onrustige zaken. Je bent je dan bewust dat dat een tijdelijke toestand is.

Aan de waterkant zitten en naar een dobber turen geeft ook innerlijke rust. En als het meezit en het onrustig wordt komt de 'jager verzamelaar' ook nog aan bod. Na een hectische dag op het werk een paar uurtjes aan de waterkant en je bent weer helemaal het mannetje.

[dikkemick]

Maar nou las ik ook ergens het begrip stoïcijns. Je overgeven aan de situatie omdat je er doorgaans niet veel aan kunt veranderen. Ik kan me b.v. best opwinden als je een bbq plant en het uiteraard regent op die dag/avond.
Nu kun je uiteraard voorbereidingen treffen door alvast een zeil gereed te houden om evt. de tuin te overspannen. Je staat dan als pessimist bekend, maar dat neem je voor lief.
Op de avond zelf kan ik dan toch best pissed off zijn als het en regent en stervens koud is, zodat je met zn allen moet binnen zitten (en nee...ik verjaar niet in december).
Op dat moment gaan mediteren is misschien wat vreemd (in een volle huiskamer), maar is Tao dan een oplossing door te denken: "Mhoa....kan er toch niks aan doen (hetgeen ook zo is)......we pakken wel een boterhammetje met zn allen.
Ik vind dit best lastig.
En nu is dit nog een gebeurtenis zonder veel nare gevolgen. Maar ik kan me andere situaties voorstellen, waarin zelfs mensenlevens op het spel staan (op mijn werk b.v.). Om dan stoïcijns in een hoekje Tao te gaan overdenken, schiet niemand iets mee op volgens mij.
Maar goed, misschien ontgaat mij de essentie van Tao wel en zou ik er eens meer over moeten lezen.
Als er boeksuggesties zijn....

[Maria]

Ook met stoïcijns als filosofie heeft het weinig of niets te maken.

Jouw voorbeeld.
Alles voorbereid en het gaat regenen.

Er zullen veel reacties mogelijk zijn.
Maar de meest begrijpelijke is dat je wel even zou willen vloeken.

Nou ja..... doe dat dan ook.
Tao is = volg je aard en natuur.
Daarna komt de volgende actie, ook weer naar je eigen aard en natuur binnen die gelegenheid en binnen dat moment.
Dat kan dan rustig en overlegd gaan of in vliegende vaart al vloekende.

Andere meer stoïcijns aangelegde mensen, zullen een keer "verdraaid" zeggen en direct daarop hun spullen pakken en naar binnen gaan.
Dat is dan hun aard.

Dat is tao.
Je aard en natuur volgen in het moment van nu.
Er is geen goed of slecht.
Er is jouw pad volgen vlg jouw aanleg en wezen.

[Hopper]

Vanuit Tao bekeken plan je een BBQ. En je weet van te voren dat er twee tegenstellingen zijn.

-mooi weer
-regen, slecht weer.

Tegen slecht weer kan je wat maatregelen nemen. Je bent dan geen pessimist, omdat de beide tegenstellingen zichtbaar zijn. Wordt het mooi weer dan laat je het zeil gewoon in je schuur liggen. Wordt het slecht weer dan ga je desnoods gewoon in huis zitten en eet een boterham met de salades van de BBQ samen met de visite.

Er is nooit een probleem, geen reden om de pest er in te hebben. Omdat je leeft volgens de natuur die per definitie uit tegenstellingen bestaat. Ook pessimist of optimist zijn is niet aan de orde. Omdat pessimisme niet zonder optimisme kan bestaan en vice versa.

Met mediteren heeft dit niks van doen. Wie gaat er nou mediteren als de visite gezellig aan een biertje zit?

En staan er mensenlevens op het spel? Dan is het juist zaak om adequaat en koel te reageren. Dan wordt je niet hysterisch omdat er een slachtoffer is gevallen. Dan ben je bezig om een 2e slachtoffer te voorkomen. Wat we op amateur niveau zien als er mensenlevens op het spel staan is dat men in paniek raakt. Zodat de ramp nog groter wordt. Paniekerige mensen doen in de regel geen goed aan een noodsituatie.

De essentie van Tao (zoals ik het heb begrepen) is dat je de weg door het midden kiest. Dat alles waar we mee te maken hebben uit tegenstellingen bestaat. Het weer valt dus in de tegenstellingen mooi weer en slecht weer uiteen. Tao zelf kan niet gekend worden (als er iets over gezegd wordt dan is het dat niet) omdat Tao niet uit tegenstellingen bestaat.

[dikkemick]

De kunst zal zijn het in de praktijk te kunnen brengen.
Is er duidelijke info te downloaden m.b.t. dit onderwerp? Ik heb 1X een boek gelezen: https://www.bol.com/nl/p/de-tao-van-fys ... 002401282/" onclick="window.open(this.href);return false; maar ik weet niet of dit überhaupt wel iets met Tao te maken heeft. Ik kan het me niet voorstellen. Volgens mij was dit een wanhopige poging kwantummechanica te koppelen aan filosofische ideeën.

[Maria]

Al cherry pikkend kun je alles aan elkaar koppelen.

[Oldboy]

De Tao,

Een pareltje, de witte dwerg van de filosofie, de kunst van de dualiteit.

Ik kan boeken schrijven over de Tao, onze Lao heeft zich echt overtroffen, voor iemand die al 2600 jaar dood is. Als dat tenminste zijn echte naam is, want de grondlegger van de Tao is nogal gehuld in mysterie. Legendes zeggen zelf dat hij gedwongen was zijn kennis op te schrijven voor hij verdween in het niets. Das echt wel een prestatie vind ik, Tao word niet gepromoot zoals sommige religies, milioenen mensen voelen zich ertoe aangetrokken en het is nog altijd relevant,

Ik hou het kort, het was een lange dag,

De Tao is geschreven in het oud klassiek chinees, er is een brede interpretatie, ik voel me meer aangetrokken tot eerder alternatieve vertalingen dan de huidige standaard,

Je zou kunnen zeggen dat het een uitstekend instrument is om de perceptie aan te scherpen en om met een zekere houding in het leven te staan. Maar het kan ook omgekeerd werken en voor veel verwarring zorgen,

"Hoe leger iets is, hoe voller het is,"

Een leuk voorbeeld, als je de Tao genoeg leert kennen verzin je uiteindelijk zelf constant paradoxen, het is kwestie van fantasie en creativiteit,

Neem het dus niet te letterlijk op, door de dualiteit kun je verbanden beginnen zien die je oorspronkelijk niet zag en je geest ontwikkelen om dingen vanuit verschillende standpunten bekijken, dan realiseer je uiteindelijk dat veel met perceptie te maken heeft, dat heeft dan ook weer verdere gevolgen,

Maar laten we niet vooruit lopen, ik zou zeggen probeer eens mijn voorbeeldje te tackelen,

Ik ben zeker van plan om nog meer over de Tao te schrijven, mijn visie is persoonsgebonden en iedereen kan zijn eigen interpretatie hebben, dat maakt het net zo leuk,

[Maria]

De Tao,
Ik kan boeken schrijven over de Tao, onze Lao heeft zich echt overtroffen, voor iemand die al 2600 jaar dood is.

Mag ik aannemen dat je de "Tao te Ching" (of King)bedoelt, geschreven en /of samengesteld door Lao Tse?

Ik heb in mijn intro bewust deze titel weggelaten, omdat ik het wilde hebben over Tao en niet over het taoïsme zoals dat begrepen is in de loop der eeuwen, uitgelegd en aangehangen.
Het nadeel van tao uitleggen via de Tao te Ching is mi. dat mensen deze verzameling oude teksten als Bijbel zien en gaan gebruiken.
Zoals Christenen de Bijbel gebruiken om uit te leggen wat een levenswijze van liefde en vergeving is.

Hij is geschreven in de begintijd waarin deze levensbeschouwing in opgang was, als een verzameling van voorbeelden hoe te denken en handelen.
Met naast het begrip Tao ook de andere begrippen zoals Yin en Jang, ea.
Zie : Taoïsme, de Tao Te Ching en Ying en Yang
Op het moment dat iets opgetekend is, wordt het door veel mensen gezien als een soort levensboek en kan men het gaan zien als een soort absolute waarheid.

Multi interpretabel voor ieder die enigszins voeling heeft met deze materie of denkt te hebben.
Heel "taoïstisch".
Met als nadeel, dat men zich gaat toeleggen op de juiste uitleg van die teksten en het claimen van de juistheid ervan, wat in feite weer heel erg "niet de weg van Tao" is.

Zie het als de Bijbel van het Taoïsme.
Net bij als de Bijbel, die naast de prediking van liefde en vergeving, in feite bolstaat van schuld en boete als voorwaarde van vergeving.

Zo is het begrip Yin en Yang, door het op te tekenen ervan mee gekomen en wordt het via de Tao te Ching geïntegreerd binnen het Taoïsme, maar feitelijk is dit een heel ander hoofdstuk, maar wel ook vallend binnen deze levensbeschouwing.

Zoals in de Bijbel ook verschillende aspecten uit een levenswijze uit een bepaalde periode tot wet zijn op het moment dat de schrift het woord (wet) vast ging leggen binnen de Thora.
Zoals de manier van man en vrouw om met elkaar om te gaan.

De Tao is geschreven in het oud klassiek chinees, er is een brede interpretatie, ik voel me meer aangetrokken tot eerder alternatieve vertalingen dan de huidige standaard,

Voor professionele verhandelingen moet je niet hier zijn, maar voor het begrip van wat tao inhoudt is zijn de boeken van Benjamin Hoff geweldig.

Toa van Pooh online in Engels in PDF

"Hoe leger iets is, hoe voller het is,"

Ik heb altijd de oude oosterse zegswijze: "De volheid van de leegte" in gedachten gehad.
Hier ook mooi beschreven.
Ook wel geïnterpreteerd als:
"Hoe leger de gedachten hoe voller de ervaringen".
Zelf heb ik dat ervaring in een periode van veel meditatie via het leeg maken van de gedachten.
Ik kreeg dan het gevoel alsof mijn hoofd vol was met slechts een lege ballon, geen gedachten ergens over in de zin van overdenken, maar met een zuiver waarnemen en ervaren van zintuigelijke prikkels.

Een leuk voorbeeld, als je de Tao genoeg leert kennen verzin je uiteindelijk zelf constant paradoxen, het is kwestie van fantasie en creativiteit,

Idd.
Veel mensen kennen dit zonder ooit van Lao Tse te hebben gehoord.

Neem het dus niet te letterlijk op, door de dualiteit kun je verbanden beginnen zien die je oorspronkelijk niet zag en je geest ontwikkelen om dingen vanuit verschillende standpunten bekijken, dan realiseer je uiteindelijk dat veel met perceptie te maken heeft, dat heeft dan ook weer verdere gevolgen,

Het yin yang principe leert mensen nuanceren.
Veel dingen lijken elkaars tegenstellingen als je ze apart benoemt, maar horen onlosmakelijk bij elkaar.
Zoals de noordzijde van de berg niet kan zonder de zuidzijde.
Zo bestaat kwaad slechts bij de gratie van het bewust onderscheid maken en benoemen van goed en kwaad.

Maar laten we niet vooruit lopen, ik zou zeggen probeer eens mijn voorbeeldje te tackelen,

Bij deze.

Het denken in paradoxale dualiteit binnen yin en yang is veel ouder dan het Taoïsme

De oorsprong van yin en yang ligt duizenden jaren terug. Het principe wordt voor het eerst genoemd in de I Tjing, die stamt van ongeveer 3000 jaar voor Chr.

Ook denkwijzen zijn aan evolutie onderhevig.
Wat duurzaam, goed en nuttig blijkt wordt in het nieuwe geïntegreerd.

[Maria]

Voor het kennen van de Weg
Moeten we gewoon op Weg
Je dingen doen,
Liefst met plezier,
(dat hoeft niet dáar,
je kan ’t ook Hier)
Heel simpel op de Poeh-manier.
Maar ga niet Zoeken naar de Weg,
Want je zal zien, dan is hij weg!
Ik ben ik
En jij bent jij,
Dat weten we allebei;
Maar als je nu de dingen doet,
De dingen die jij kan,
Dan vind je heus de Weg vanzelf,
En de Weg komt achter je an!

Bron: Tao van Poeh, Benjamin Hoff

[Oldboy]

De vruchtbare leegte vind ik de leukste omschrijving, het is ook een boek,

Laten we de focus eens leggen op perceptie, wat is leegte?

Zit ik in de leegte, of zit de leegte in mij? De leegte is een gevoel met duizenden omschrijvingen, het is vormloos op zich als je het zo bekijkt,

Door de perceptie ontstaan nieuwe paradoxen, het verband ertussen is voor mij ook belangrijk, De beweging ervan kan heel veel inzicht geven in jezelf, en ook in anderen. Je kan dat ook bekijken als de weg. De benadering ervan kan op heel veel manieren en is eigenlijk oneindig, het hoeft zelf niet gebaseerd te zijn op dualisme of paradoxen,

Als je de focus op perceptie legt is het ook belangrijk om contact te hebben met die leegte, omdat dat je veel inzicht kan geven, je kan dat echter ook op veel manieren doen, zo verschuift het denken weer, ontstaan er nieuwe paradoxen,

Wat wil ik uiteindelijk bereiken met het denken over deze paradox? Doe ik dat om er zelf mee te kunnen omgaan of iets anders, dat eerste is het niet want de leegte en ik komen goed overeen. De leegte voelt opeens wat voller,

Als je zo begint te denken kun je ook vermijden dat je niet vastzit in je denken, doe nu en dan eens de afwas met je verstand op nul. Balans zit overal in, ook in het denken

Ik wil me niet teveel binden aan structuren want dat is geen Tao. Daarom ben ik nooit tevreden met wat ik opschrijf. Humor is een belangrijk onderdeel voor mij het maakt het allemaal veel meer verteerbaar, Sommige dingen vind ik hilarisch, maar ik ben me bewust dat in vele omstandigheden het een serieuze zaak was,

Omdat ik je graag heb zal ik je mijn interpretatie van de leegte geven, ik geef je wat positieve leegte, ik denk erover na,

Groetjes,