Hopper schreef: ↑24 apr 2018 17:33
Als ik om me heen kijk dan zie ik oudere mannen zich prima redden en uiteraard niet alleen in financiele zin. Wat ik denk dat er gaande is in een samenleving als de onze is dat zowel mannen als vrouwen zich zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen eigen maken. Van mijzelf weet ik dat ik niet zo handig ben in het onderhouden van sociale contacten, vrouwen zijn attenter op dat gebied. Maar dat valt aan te leren en dat gaat me dan ook steeds beter af. Ik denk dat een ieder er goed aan doet om het beste in zichzelf naar boven te halen uit twee werelden.
Anekdotisch zal dat zeker het geval zijn.
En dat de laatste jaren misschien steeds vaker, zeker bij degenen die nog gewoon hun werk hebben en een hulp in de huishouding, die ook voor eten kan zorgen, kunnen betalen.
Ook voor degenen waar beide partners werken en het huishouden en voor het eten zorgen door beiden om de beurt wordt gedaan.
Ik zie echter vaker een taakverdeling in de zin van "Jij kookt en ik zal de vuilnisbak aan straat zetten".
Boodschappen doen kunnen ook beiden, maar het bed verschonen, wassen en strijken zie ik niet vaak bij de evenredige verdelingen.
Er zijn tegenwoordig ook hele perioden na scheidingen en voor een nieuwe relatie, waar zo goed en zo kwaad, met enige tot meerdere hulp, het soms redelijk lijkt te lukken.
Alles is te koop, maar wel steeds kostbaarder en niet voor iedereen weggelegd.
Dit is vaak de praktijk:
Mijn oudere broer, die alleen in huis kwam te staan als 60 plusser, toen onze moeder naar een verzorgingstehuis verhuisde, is door thuiszorg aangeboden huishoudelijke hulp te krijgen en "tafeltje dekje" .
Dat werd aangeboden voor mannen van 50+, die voorheen altijd samen hadden gewoond.
Ook voor gescheiden mannen en weduwnaren en echtgenoten/partners/huisgenoten van langdurig opgenomen vrouwen dus.
Uiteraard voor de volle prijs, eten zelf ophalen, maar alles geregeld en verzorgd ook in vakantie perioden.
De privé hulp, die mijn moeder al jaren had, is blijven komen, kant en klaar maaltijden werden steeds beter.
Maar vanwege de genoemde geringe zelfredzaamheid was deze aanvulling op het standaardpakket van thuiszorg er dus niet voor niets.
Ik denk, dat er daarom een goede reden voor is om te denken, dat mijn broer niet de enige was, die niet voldoende zelfredzaam was om zonder deze (betaalde) hulp verder te gaan.
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.