Devious schreef:reddish schreef: Dat ligt eraan, of wij als makers (hun 'God') bereid zijn tot medewerking.... Als hun "priesters" een wonder voorspellen en wij werken daaraan mee ("Heer, laat NU deze steen zweven"), dan kan dat in hun wereld als afdoende bewijs gelden.
Dat kan. Maar ook als wij dat wonder niet verrichten, bestaan wij toch, en kunnen zij ons bestaan niet bewijzen.
Het is een tegenvoorbeeld van de door jouw geclaimde onmogelijkheid om zo'n bewijs te leveren. Wat ik zeg is dat het logisch gezien niet onmogelijk is.
Ik kan niet bewijzen dat jij bestaat. Maar dat ik besta, weet ik zeker. Ik neem iets waar, dat is voor mij het bewijs dat ik in één of andere vorm besta.
Ik ben daar voor mijzelf niet zo zeker van! Maar mijn "werkhypothese" is dat ik besta, jij bestaat, stenen in het algemeen omlaag vallen als je ze loslaat, kabouters niet bestaan, en God niet bestaat.
Als het begrip "zekerheid" nog enige betekenis mag hebben dan ben ik zeker van al deze zaken. Zie hieronder voor een probabilistische interpretatie van zekerheid.
Iedereen die een claim maakt, heeft te maken met bewijslast. Voor degenen die beweren dat God bestaat is de bewijslast ongelovelijk ingewikkeld, omdat het gaat om iets waar we in ons dagelijkse leven niets van merken. Maar ook degene die beweerd dat er geen God kan bestaan, heeft te maken met een bewijslast. Iedere gelovige staat volkomen in zijn/haar recht als zij/hij bewijzen wil zien als iemand beweerd dat er geen God bestaat.
Prima, maar dan is het aan die _gelovige_ om het begrip God van een definitie te voorzien, en eigenschappen. Het is een logische onmogelijkheid om het bestaan van een object zonder eigenschappen te bewijzen (Kalebas' 'God'), maar gelukkig kennen de meeste gelovigen aan hun Gods-object wél eigenschappen toe (het wordt daarmee een instantie van Kalebas' Godsbeeld) en dan kan ik gaan hakken.
Hetzelfde gaat op voor het bestaan van kabouters. Iemand die beweerd dat er kabouters bestaan, moet met kabouterfossielen op tafel komen of een dode of levende kabouter. Deze zijn echter nog nooit gevonden. Zelfs foto's of archeologische resten van kaboutersteden zijn nog nooit gevonden

. "extraordinary claims require extraordinary evidence" is hier dus zeker op van toepassing.
Hmmm, je hebt zeker de Kabouter "bijbel" van Rien Poortvliet niet gezien
Maar ook bij iemand die zegt dat het 100% zeker is dat er geen kabouters bestaan, is het gerechtvaardigd om naar bewijzen te vragen. Iedere claim dient te worden vergezeld met bewijzen.
Daar ben ik het niet mee eens. De default-positie ten opzichte van bestaans-claims moet zijn "het bestaat niet met kans 100% (*), tenzij je het kunt bewijzen".
Als ik een computerprogramma schrijf:
FOR i=1 to 100000000000000000:
PRINT random_string() + " bestaat"
NEXT i
... dit uitprint (**), en dit als manifest aan De Wereld kenbaar maak, is het dan redelijk dat ik aan mensen die zeggen dat ze zeker zijn dat de uitspraak "jhdafbljwbv bestaat" (staat op de lijst) onjuist is, bewijs ga vragen?
Groetjes, Sidney
(*) zeggen dat iets een kans van 100% heeft is iets anders dan zeggen dat iets zeker is (in de wiskunde). Ik denk dat deze manier van spreken helderder is, dan spreken over "zekerheid"; wat je eigenlijk zegt is dat er onaftelbaar oneindig veel meer dingen zijn die niet bestaan dan dingen die wel bestaan.
(**) wordt nog lastig....