Devious schreef:Ik ben 37 maar heb het lichaam van een achttienjarige, en vrees dat men mij (na een ongeluk ofzo) sneller doodverklaart. Ik zie die chirurgen al likkebaardend boven mijn opengesneden lichaam staan, wachtend tot ze eindelijk dat prachtige hart, en dat mooie stel nieren eruit kunnen halen. Het feit dat men continu op de TV en radio zit te zeuren om organen, stelt mij dan ook niet bepaald gerust.
Daar kan ik inkomen, Devious, met zo'n goddelijk lichaam als het jouwe. Soms was er weinig klandizie - in de zomermaanden- in het revalidatiecentrum waar ik een tijd werkte en dan zeiden sommigen: "Het heeft weinig geregend, dus er zijn weinig motorrijders verongelukt." De jonge mannen die het ondanks vele botbreuken overleefd hadden, lieten de kassa van het revalidatiecentrum rinkelen en die anderen....je weet al wat daar mee gebeurd is.
Troost je met de gedachte dat er nu ook al organen of delen van organen uit eigen weefsel in het lab gekweekt kunnen worden en dat over een x aantal jaren orgaantransplantatie wellicht net zo primitief wordt beschouwd als aderlaten nu. En wees voorzichtig met motorrijden, maar dat heeft je eigen moeder ook al gezegd!
Devious schreef:Wel, ik heb niets tegen heavymetalhardrockers en varkensboeren (hoewel ik vegetariër ben ), en Knevel en Verdonk zijn mensen die ongetwijfeld ook hun goede kanten hebben. Mijn gevoelsmatige weerzin tegen het afstaan van mijn organen heeft niets te maken met de angst dat deze gebruikt wordt voor deze mensen, maar met het feit dat ik bang ben dat men mijn organen te graag zou willen hebben.
Natuurlijk hebben alle mensen hun goede kanten, zelfs Hitler was een mede-vegetarier, hoewel ie ook wel een paar mindere eigenschappen had.
En ik zag ooit een documentaire over heavymetals en wat bleek daaruit: dat het zulke zachtaardige mensen waren. Dus die mogen bij nader inzien toch wel een kootje van mijn grote teen of zo.
weetniet schreef: ...Soms was er weinig klandizie - in de zomermaanden- in het revalidatiecentrum waar ik een tijd werkte en dan zeiden sommigen: "Het heeft weinig geregend, dus er zijn weinig motorrijders verongelukt." De jonge mannen die het ondanks vele botbreuken overleefd hadden, lieten de kassa van het revalidatiecentrum rinkelen en die anderen....je weet al wat daar mee gebeurd is.
En ik die dacht dat motorrijders het enkel deden om de rustigste plekjes te vergallen....maar alles dient blijkbaar ergens voor. Elke week wordt er een vers pakket occasie-onderdelen bovengetakeld, van nier tot nokkenas. Zo had ik het nooit bekeken.
Goed nieuws voor jongen mensen met een goddelijk lichaam:
Gisteren dineerde ik met een arts die vroeger ook op de EHBO gewerkt had en die zei over orgaandonatie: als er een jong mens of een jong uitziend mens op de EHBO komt, na een ongeluk, trekken de artsen alle registers open om dat leven te reden, meteen, zonder dralen. Want hij of zij is nog zo jong en heeft heel goede kansen om de zware behandelingen te doorstaan. Bij de "plusje" zeg ik heel eufemistisch, gaan ze dikwijls eerst testjes doen over het functioneren van de vitale organen en dat kost tijd.
Dus Devious, niets kan jou gebeuren, ga maar rustig slapen, de regering waakt over u!
@Devious
Ik kan me ook slecht voorstellen dat ze het ene leven zouden opgeven ten behoeve van de oogst van organen om een ander leven te redden. Dat is toch niet logisch. Ik kan mij niet voorstellen dat er artsen zijn die het oogsten van organen voor laten gaan op het redden van een mensenleven. Want wat is dan het voordeel? Dat je een ander mensenleven redt? Waarom zou dat meer waard zijn dan het leven van de jonge persoon na een ongeluk? Als je ziet hoeveel moeite er wordt gedaan zelfs een oud persoon van dik in de tachtig nog te redden, ben ik totaal niet bang dat men mij zal offeren t.b.v. organenoogst voor een ander. Waarom zou het redden van mijn of jouw leven minder waard zijn dan het redden van diegene die op een orgaan zit te wachten? Welke overweging zou een arts moeten maken in dat geval? Ik denk dat de ethiek van artsen gericht is op het redden van leven en niet op het moedwillig laten overlijden van een mens t.b.v. van een ander mens. Ik zou niet weten hoe men tot zo'n gedachtegang als arts zou moeten komen.
Alle gebondenheid kan vrijheid heten, zolang de mens de banden niet voelt knellen. (naar Erasmus)
Il n’y a que les imbéciles qui ne changent jamais d’avis ... (Jacques Brel)
Misschien heeft het iets te maken met het feit dat er zoiets bestaat als de orgaan maffia. Het schijnt vooral in de balkan een serieus probleem te zijn, waar men kinderen en daklozen van straat pikt om de organen eruit te halen en dikwijls dood achterlaat.
Maar ook dichter bij huis, enkele jaren geleden was ik met de groepsreis mee van de academie naar Parijs. We gingen daar musea bezoeken, maar tegen de middag van de eerste dag was iemand van de groep van fotografen onwel geworden en die ging zich buiten op een bankje even zetten. Wanneer wij het museum (louvre) uitkwamen was de man verdwenen, heel wat heisa en de politie erbij gehaald. De volgende dag gaan we terug naar het museum en wie zit daar op dat bankje, de man die de dag ervoren verdwenen was. We spraken hem aan maar hij was helemaal versuf en kon niet op zijn benen staan, ook herinnerde hij zich niks meer vanaf het moment dat hij op dat bankje was gaan zitten. Er zijn dan onmiddellijk enkele mensen met die man naar een hospitaal geweest voor een check up, en wat bleek, er was een nier weggehaald.
Als je dat meemaakt ga je er toch anders over denken.
MVG, LD.
I must not fear. Fear is the mind-killer. Fear is the little-death that brings total obliteration. I will face my fear. I will permit it to pass over me and through me. And when it has gone past I will turn the inner eye to see its path. Where the fear has gone there will be nothing. Only I will remain.
Kitty schreef:Ik kan me ook slecht voorstellen dat ze het ene leven zouden opgeven ten behoeve van de oogst van organen om een ander leven te redden. Dat is toch niet logisch. Ik kan mij niet voorstellen dat er artsen zijn die het oogsten van organen voor laten gaan op het redden van een mensenleven. Want wat is dan het voordeel?
Als er een vakje was
[x] mijn organen niet doneren voor mensen wiens lifestyle heeft geleid tot hun probleem (roken, autorijden ipv fietsen enz)
dan zou die zeker aangekruist staan.
Begrijpelijk dat dat niet bestaat, daarvoor heb je als arts een of ander systeem nodig om de patiënt te doorgronden en daar hebben ze geen tijd voor denk ik.
Gezien ik zelf wel graag de mogelijkheid heb om te kiezen voor een donororgaan is het logisch om jezelf ook aan te bieden. Ondanks de kans dat je een etter of loser de kans geeft om langer de wereld met zijn of haar aanwezigheid te belasten.
Weet nog niet of ik zelf een orgaan zou aannemen, ik heb een beetje een vies gevoel bij het idee. Zoiets als andermans tandenborstel gebruiken.
Chris H schreef:
Weet nog niet of ik zelf een orgaan zou aannemen, ik heb een beetje een vies gevoel bij het idee. Zoiets als andermans tandenborstel gebruiken.
als je kunt kiezen tussen een 2e handsnier of 2x per week aan de neirdialyse dan is je keuze snel gemaakt denk ik
Kitty schreef:Ik kan me ook slecht voorstellen dat ze het ene leven zouden opgeven ten behoeve van de oogst van organen om een ander leven te redden. Dat is toch niet logisch. Ik kan mij niet voorstellen dat er artsen zijn die het oogsten van organen voor laten gaan op het redden van een mensenleven. Want wat is dan het voordeel?
Veel geld ... ?
Dat is toch niet aan de orde in een ziekenhuis? Knappe arts die daar ongezien een orgaan kan verwijderen en op de zwarte markt verkopen, je kan ook té paranoïde zijn.
Alle gebondenheid kan vrijheid heten, zolang de mens de banden niet voelt knellen. (naar Erasmus)
Il n’y a que les imbéciles qui ne changent jamais d’avis ... (Jacques Brel)
Kitty schreef:
Dat is toch niet aan de orde in een ziekenhuis? Knappe arts die daar ongezien een orgaan kan verwijderen en op de zwarte markt verkopen, je kan ook té paranoïde zijn.
Paranoide?
U bent te goedgelovig.
50.000 en over 2 weken heb je een nieuwe nier.
Wil je in Duitsland of Frankrijk geopereerd worden kost dat iets meer.
Poor is the man whose pleasures depend on the permission of another - Madonna
Ok, dan wordt het tijd om eens een officiëel door de regering te starten onderzoek in te stellen naar al die artsen die zomaar vroegtijdig mensen laten overlijden om hun nieren heel duur op de zwarte markt aan te bieden en zich op die manier verrijken.
Alle gebondenheid kan vrijheid heten, zolang de mens de banden niet voelt knellen. (naar Erasmus)
Il n’y a que les imbéciles qui ne changent jamais d’avis ... (Jacques Brel)
Ik zou een vakje: "[X] niet doneren aan volwassenen die geen donor zijn" redelijk vinden. Zouden ineens ook veel meer mensen donor worden. Vooral als ze iets nodige hebben, dat dan weer wel, dus of zo'n vakje echt nut heeft....
Jonathan Rauch: (apatheism is) "a disinclination to care all that much about one's own religion and even a stronger disinclination to care about other people's"
Marinus schreef:Ik zou een vakje: "[X] niet doneren aan volwassenen die geen donor zijn" redelijk vinden.
Marinus : dat vind ik nou zeker een goed idee ! Zal zeker helpen met nieuwe inschrijvingen.
A man's ethical behavior should be based effectually on sympathy, education, and social ties; no religious basis is necessary. Man would indeed be in a poor way if he had to be restrained by hope of reward and fear of punishment after death. (Albert Einstein)
), en Knevel en Verdonk zijn mensen die ongetwijfeld ook hun goede kanten hebben. Mijn gevoelsmatige weerzin tegen het afstaan van mijn organen heeft niets te maken met de angst dat deze gebruikt wordt voor deze mensen, maar met het feit dat ik bang ben dat men mijn organen te graag zou willen hebben. 
