Zelfgekozen levenseinde

[enno nuy]

Inderdaad is regulering op een of andere wijze noodzakelijk. Juist om die zorgvuldigheid te bewaken en te voorkomen dat ooit een onvrijwillige dood zou worden gemaskeerd als een zelfgewilde. Bij de Einder realiseren wij ons dat niet iedereen geschikt is om hulp bij zelfdoding te bieden en wij zetten dan ook zeer fors in op professionalisering, kwaliteitsborging, selectie van counselors, aansluiten bij een beroepsvereniging, accreditatie en dergelijke. Het hoeft niet per se een arts te zijn die hulp bij zelfdoding biedt maar het moet wel iemand zijn die is toegerust voor een dergelijke taak en waarvan je op basis van objectieve criteria kunt vaststellen dat het een betrouwbare en erkende hulpverlener is. Wij pleiten dan ook niet voor het zo maar zonder meer opheffen van geboden en verboden maar wij pleiten voor een regelgeving die tegemoet komt aan de steeds bredere vraag om mensen in staat te stellen zelf te bepalen wanneer het leven voldoende geleefd is.

[Kitty]

Prima wat mij betreft. Centraal moet staan de wens van de persoon die zijn leven wenst te beëindigen. Zonder dat iemand anders daar zijn mening over mag geven. De wens van de persoon is doorslaggevend, indien die duidelijk is en onweerlegbaar. We moeten af van het idee dat een ander gaat bepalen of jij dood mag of niet, indien het jouw diepste wens is om te mogen sterven. Daar sta ik in ieder geval volledig achter.

[Joe Hn]

Mijn eerste gedachte over zelfdoding is dat het laf is. Een soort vlucht uit dit leven, al ga je nergens naar toe. Asociaal in die zin, dat er meestal wel mensen zijn die om iemand geven. Ik kan moeilijk iemand totaal verlaten van familie, vrienden en kennissen voorstellen. Maar wie ben ik, om over alle gevallen van gewenste zelfdoding te oordelen? Zelfs iemand met genoeg vrienden en een verder succesvol leven, kan een weloverwogen doodswens hebben. Uiteindelijk gaat iedereen zelf over zijn eigen leven. Niet je ouders, je kinderen, je dokter, je psycholoog, etc. Hulp bij zelfdoding moet daarom mogelijk zijn, maar niet te makkelijk bereikbaar. Ongevraagde "hulp" moet onmogelijk zijn. Duidelijke en weloverwogen toestemming van de persoon in kwestie acht ik daarom noodzakelijk.

[fbs33]

Ik ga uit van een maatschappij die gevormd door individuen om er het voordeel van massale quantiteit te laten afstralen op ieder individu afzonderlijk. (bepaald door evolutionaire selectie, m.i.)
Dat daarvoor individueel concessies gedaan moesten worden op het vlak 'individuele vrijheid' om overlapping van 'vrijheden' van mede-leden van zo'n maatschappij te voorkomen die aanleiding gaven tot maatschappij-verzwakkende twisten met moord etc. tot gevolg hebbende.
Om daarmee het afstralen van de voordelen die zo'n maatschappij bood, teniet te doen voor ieder individu afzonderlijk.

Uitgaande van de bovenstaande basis-gedachten, kan ik met geen mogelijkheid zien waarom abortus-euthanasie, dan wel hulp bij zelfdoding als in te leveren individuele vrijheid zou moeten gelden, omdat het de (beoogde) kracht van die maatschappij (als doel) zou aantasten, m.i.
Tussen haakjes:
Eerder zou men zich af moeten vragen of ongeremd geboren laten worden (zelfs als voorbestemde plant!), zelfs gesubsidieerd/gepropageerd! niet eerder voor restricties in aanmerking zou moeten komen omdat overbevolking één v.d. grootste bedreigingen v.d. levenskwaliteit op de wereld (als zodanig) is geworden.

Daarom:
Ik zie die hulp bij zelfdoding in geen enkel geval als maatschappij bedreigend (wél bedreigend voor mensenlijke persoonlijke ideeën omtrent het doel en richting van zo'n maatschappij zónder zich bewust te zijn van hun dwingend overlappende persoonlijke emotionele/rationele vrijheden op het gebied van andermans/vrouws emotionele/rationele vrijheden.

Omdat ze hooguit gelijkwaardig zijn en niet maatschappij bedreigend! (tenzij er misschien aan behoud van gecreëerde werkgelegenheid wordt gedacht?)
Wel met bescherming tegen impulsiviteit en/of moord! (maar daar moet een mouw aan te passen zijn!)
Ik heb mijn handtekening al gezet!

[Fenomeen]

Het was te verwachten:

Onderzoek naar zelfdoding na Netwerk-reportage

Het Openbaar Ministerie in Zutphen is een onderzoek gestart naar de hulp bij de zelfdoding van de 99-jarige Moek Heringa. Dat meldt een woordvoerder van het OM donderdag. Netwerk zond afgelopen maandag een reportage uit, waarin te zien was hoe de vrouw meer dan honderd pillen innam om haar leven te beëindigen.

De vrouw zou hierbij hulp hebben gehad van haar zoon Albert. Met de hoogbejaarde vrouw was niets aan de hand, maar voor haar gevoel had ze haar leven voltooid en moest er een einde aan komen.

Moek Heringa had zich tot haar huisarts gewend om haar te helpen om te sterven, maar die gaf aan niets voor haar te kunnen doen. De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) kon haar slechts het advies geven te stoppen met eten en drinken. De vrouw kon dit echter niet. Haar zoon besloot de vrouw uiteindelijk te helpen bij haar zelfgeregisseerde dood. Deze hulp bij zelfdoding mag echter nog niet in Nederland.

Het OM gaat nu onderzoeken wat er in dit geval precies is gebeurd. Vervolgens wordt bekeken of er actie moet worden ondernomen tegen iemand, zegt de woordvoerder.

Uit een onderzoek van de NVVE blijkt overigens dat in 22 procent van de verzorgingshuizen in Nederland de afgelopen drie jaar zelfdodingen of pogingen daartoe hebben plaatsgevonden. In meer dan de helft van de 221 verzorgingstehuizen gaven bewoners aan dat zij hun leven voltooid vonden. Twaalf procent doet daadwerkelijk een verzoek om hulp bij zelfdoding. Verzorgingstehuizen kunnen hier echter niets mee.

De NVVE stelt dat mensen zich soms uit wanhoop tot 'gruwelijke methoden' wenden om hun leven te beëindigen en wil meer aandacht voor dit probleem. "Het beleven van het leven door de bewoners wordt met geen enkel respect gevolgd", stelt de vereniging.

[Kitty]

In zulke gevallen is het inderdaad belachelijk en onethisch te noemen dat iemand niet gewoon kan stoppen met leven als zij dat zelf wil. Ik vind het heel legitiem als iemand van 99 besluit dat haar leven voltooid is. Hulp daarbij, die het einde op een goede manier dan bewerkstelligt, zou legaal moeten zijn zodat dit op een professionele manier kan worden uitgevoerd. In zo'n geval zou een arts dus gewoon hulp moeten kunnen bieden. Zodat men hierbij niet afhankelijk wordt gemaakt van eventuele naasten die hiermee een wet overtreden. In principe dienen gewoon de voorwaarden voor euthanasie moeten worden verruimd.

[Ongeloveloos]

Zelf denk ik dat met een verruiming van de euthanasiewet (of afschaffing) het aantal zelfdodingen zal dalen !

Immers, als nu een wanhopig persoon zichzelf van het leven wil beroven, is hij op zichzelf aangewezen(trein, pistool, medicijnen etc.)
Wanneer diezelfde persoon naar een instantie voor zelfdoding kan gaan, is er m.i. een reële kans dat men dmv gesprekken hem kan overhalen het niet te doen.

Natuurlijk is komt dit uit mijn duim, maar het klinkt logisch.

[Fenomeen]

Onethisch?
Volkomen van de pot gepleurd.

Een arts, al wil ie het misschien wel, mag het niet en de NVVE kan niet anders dan stoppen met eten en drinken aanraden.
Je zou maar zelf voor zo'n situatie staan.
Verder leven met een beeld van een moeder die verhongert/crepeert dat je nooit meer van je netvlies krijgt vs verder leven met de wetenschap dat je je moeder een dodelijke cocktail hebt gegeven.
Dat beeld van dat laatste bordje yoghurt en dat glas Martini krijg je ook nooit meer weg, maar dat heb ik toch liever dan optie 1.

[kiks]

Onethisch?
Volkomen van de pot gepleurd.

Een arts, al wil ie het misschien wel, mag het niet en de NVVE kan niet anders dan stoppen met eten en drinken aanraden.
Je zou maar zelf voor zo'n situatie staan.
Verder leven met een beeld van een moeder die verhongert/crepeert dat je nooit meer van je netvlies krijgt vs verder leven met de wetenschap dat je je moeder een dodelijke cocktail hebt gegeven.
Dat beeld van dat laatste bordje yoghurt en dat glas Martini krijg je ook nooit meer weg, maar dat heb ik toch liever dan optie 1.

Voor die situatie heb ik ooit gestaan. Van euthanasiewetgeving was toen nog geen sprake. De beelden van ondraaglijk lijden raak je inderdaad nooit meer kwijt. Zelfs na een lange (voor mij nu zo'n 42 jaar) tijd niet. Je wordt gedwongen om op slinkse wijze toch te voldoen aan de doodswens. Ook dat veroorzaakte bij mij een behoorlijk conflict. Achteraf ben ik blij dat het gegaan is hoe het gegaan is.
Het grote probleem is imo de procedures en de zorgvuldigheid waarmee dit alles gebeurt. Ik vind dan ook dat de euthanasiewetgeving op de helling moet en mogelijheden moet bieden voor een bredere interpretatie van ondraaglijk lijden.
Uit christelijke hoek zal er waarschijnlijk weinig support komen voor deze initiatieven.

Groet

kiks

[R.Hermans]

Zelfdoding moet gelegaliseerd worden. Het is te belachelijk voor woorden dat dit anno 2010 nog steeds een taboe is om over te discussieren.

Dit vraagstuk doet me denken aan een debat waar Richard Dawson aan deel nam. Hier was ook de Nederlandse Marjo van Dijken bij aanwezig. Het ging zich om een idee van de PvdA (normaal heb ik geen goed woord over voor deze partij maar op iedere regel bijna is er een uitzondering). Het ging zich er om of het mogelijk was mensen te kunnen verbieden bij wet om kinderen te kunnen krijgen. Na een snelle zoektocht op google kan ik jullie deze informatiebron aanbieden.

Richard Dawkins wist het goed te verwoorden. We ontnemen ouders nu al hun kinderen indien zij niet capabel zijn deze zelf op te voeden. Hoe is het dan niet humaan te noemen om een dergelijk verbod toe te staan? Beide komen op hetzelfde neer alleen biedt laatst genoemde een oplossing voor dat het probleem onstaat.

Kennelijk moet Nederland zich nog iets meer ontzuilen. Een grotere afstand tussen kerkelijke normen en waarden en biologische. We ontnemen deze mensen de mogelijkheid zich af te zonder van de groep (iets dat voorkomt bij verschillende diersoorten) en dwingen hun een leven te leiden vol depressie. Er zijn legio voorbeelden te noemen van dieren welke drastische maatregelen namen om pijn te onderdrukken (zie als voorbeeld dolfijnen welke zichzelf doden door zich met hun hoofd tegen het aqurium te slaan wanneer ze gek werden van hun eigen sonar).

In principe sluiten wij deze mensen op in dit aquarium door hun afzondering te beletten. Eigelijk hoort de vraag dus te zijn of wij mensen strafbaar moeten stellen welke niet meewerken aan zelfdoding.

[doctorwho]

Mijn enige punt in deze discussie: Als je al het recht om te leven hebt, dan heb je ook het recht om dood te gaan of willen! Klaar! Het recht op leven geeft hetzelfde recht op de dood!

Yep met in acht neming van zelfbeschikking natuurlijk.

[LordDragon]

Verder leven met een beeld van een moeder die verhongert/crepeert dat je nooit meer van je netvlies krijgt vs verder leven met de wetenschap dat je je moeder een dodelijke cocktail hebt gegeven.

Fenomeen, toch zou ik onmiddellijk kiezen voor de dodelijke cocktail, het zou heel handig zijn moest ze me het dan zelf vragen (kunnen vragen), maar bij coma patiënten is dat anders. Echter ik ben van mening dat er ergens een grens moet getrokken worden want je verlengt niet alleen het lijden van de persoon in kwestie, maar ook van al die die liefhebben en de familie. Bovendien kost het een pak om de hospitalisatie te betalen en meestal draait daar ook weer de familie voor op. Dit in de zin dat die familie ook niet nog eesn onnodig moet leeggemolken worden voor een verloren zaak.

MVG, LD.

[kiks]

Er wordt nu door de initiatiefnemers een leeftijdsgrens van 70 jaar aangehouden. Deze is natuurlijk volkomen willekeurig. Waarom die leeftijdsgrens? Nog niet zo lang geleden was er een docu op tv over kinderen met een doodswens. Geen mogelijkheden voor deze kinderen, zodat ze andere afschuwelijke manieren gebruiken. Het ging hier niet om zomaar een beetje depressieve kinderen. Maakte toen enorme indruk op me. Misschien is er iemand die hier nog meer info over heeft.


Groet

kiks

[Fenomeen]

Fenomeen, toch zou ik onmiddellijk kiezen voor de dodelijke cocktail, het zou heel handig zijn moest ze me het dan zelf vragen (kunnen vragen), maar bij coma patiënten is dat anders.

Dan snij je een ander probleem aan; er bestaat in Nederland niet zo iets als recht op euthanasie.
Ook als de papieren in orde zijn kan een arts alsnog weigeren om tot euthanasie over te gaan.
Deze moet namelijk vaststellen of er nog steeds sprake is van een doodswens en in het geval van bv coma wordt dat lastig.

[kiks]

Deze moet namelijk vaststellen of er nog steeds sprake is van een doodswens en in het geval van bv coma wordt dat lastig.

Ook als iemand gaat dementeren, is het voldoen aan eerder uitgesproken doodswens een lastige zaak.

Groet

kiks