SGP noemt kans zwangerschap na verkrachting 'heel klein'

[Vuurtje]

Conclusie voor mij is dat de 'humanist' zich in allerlei bochten wringt om het nieuwe leven, dat op natuurlijke wijze onherroepelijk zal leiden tot de geboorte van een mens, als iets te bestempelen waarover het mag beschikken.

- Er wordt kunstmatig afstand van het leven genomen door allerlei verschillende namen te introduceren voor de eerste stadia van het leven. Zoals embryo en foetus. Maar ook "klomp cellen".
- De vergelijking tussen bevruchting en transplantatie wordt opgetrokken
- Het verwarren van moeder en kind (moeder is kind)
- Verwarring van afhankelijkheid en het (er) zijn (kan nog niet overleven zonder moeder dus is moeder)
- Het vergeten van vader en Vader (moeder bepaalt)
- of juist het negeren van het moederschap (het "kind van de verkrachter")
- Het gebruik van emotionele argumenten om tegenstanders van abortus te demoniseren (verkrachting)
- Wat niet weet wat niet deert (het idee dat bewustzijn pas rechten oplevert)

Het zijn kronkels die je te denken zouden moeten geven.

[Blues-Bob]

Conclusie voor mij is dat de 'humanist' zich in allerlei bochten wringt om het nieuwe leven, dat op natuurlijke wijze onherroepelijk zal leiden tot de geboorte van een mens, als iets te bestempelen waarover het mag beschikken.

- Er wordt kunstmatig afstand van het leven genomen door allerlei verschillende namen te introduceren voor de eerste stadia van het leven. Zoals embryo en foetus. Maar ook "klomp cellen".
- De vergelijking tussen bevruchting en transplantatie wordt opgetrokken
- Het verwarren van moeder en kind (moeder is kind)
- Verwarring van afhankelijkheid en het (er) zijn (kan nog niet overleven zonder moeder dus is moeder)
- Het vergeten van vader en Vader (moeder bepaalt)
- of juist het negeren van het moederschap (het "kind van de verkrachter")
- Het gebruik van emotionele argumenten om tegenstanders van abortus te demoniseren (verkrachting)
- Wat niet weet wat niet deert (het idee dat bewustzijn pas rechten oplevert)

Het zijn kronkels die je te denken zouden moeten geven.

Neen, het zijn elementaire lessen biologie:

Leven is een eigenschap van organismen die, naast hieronder nader uitgewerkte eigenschappen, in ieder geval de mogelijkheid hebben zich voort te planten.

Een gebruikelijke definitie van leven is de volgende
"Leven is een open fysico-chemisch systeem dat door middel van uitwisseling van energie en materie met de omgeving en door een inwendig metabolisme in staat is om zich in stand te houden, te groeien, zich voort te planten en zich aan te passen aan veranderingen in de omgeving, zowel op korte (fysiologische en morfologische adaptatie) als op lange termijn (evolutie)."

Het leven waar je over spreekt is biologisch bezien geen op zich staand individueel leven, om je gevoelsleven in de biologische werkelijkheid in te passen vereist zeer complexe retorische vaardigheden, waartoe ik niet in staat ben. Mijn gevolgtrekking: "Ik kan mijn gevoelsleven niet als basis opwerpen om op de besluitvormingsstoel van andermans beslissing tot abortus te gaan zitten." En accepteer dat het leven van de zygote / foetus biologisch bezien het leven van de vrouw is. Zelfbeschikkingsrecht is dus biologisch op de hand van de moeder en niet van de foetus. Bovendien is de foetus (interessant argument, maar neigt naar drogreden, immers regels-zijn-regels zijn geen geldige ethische afweging) geen afzonderlijk erkend persoon en kent dus formeel helemaal geen rechten. Slechts de vrouw kent de rechten.

Gevoelsmatig begrijp ik je, maar dat gevoel mag niet de basis zijn voor de beslissing van vrouwen in een heel vervelende situatie (lees noodsituatie). En vrouwen die na verkrachting zwanger zijn geworden, dat is toch een bizar vervelende (nood)situatie. (Overigens zijn andere ongewenste zwangerschappen ook vervelend, maar dat is off-topic)

Mag ik je nogmaals attenderen om in ons beider voordeel bewijs te vergaren voor jouw vermeende reductio ad absurdum argumentatie?

Groet,

Bob

EDIT: Excuus de link naar wiki vergeten:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Leven" onclick="window.open(this.href);return false;

[Jinny]

Conclusie voor mij is dat de 'humanist' zich in allerlei bochten wringt om het nieuwe leven, dat op natuurlijke wijze onherroepelijk zal leiden tot de geboorte van een mens, als iets te bestempelen waarover het mag beschikken.

Onderbuik.

- Er wordt kunstmatig afstand van het leven genomen door allerlei verschillende namen te introduceren voor de eerste stadia van het leven. Zoals embryo en foetus. Maar ook "klomp cellen".

Het zijn namen die door de medici en wetenschap eraan gegeven worden, suggereren dat voorstanders van het recht op abortus deze termen verzinnen is natuurlijk zot.
En een ietwat oneerlijke manier van discussie voeren. (niet dat het me verwonderd)

- De vergelijking tussen bevruchting en transplantatie wordt opgetrokken
- Het verwarren van moeder en kind (moeder is kind)
- Verwarring van afhankelijkheid en het (er) zijn (kan nog niet overleven zonder moeder dus is moeder)

Leg dit eerst maar eens uit, of lees het topic nog eens, je spartelt en begint zaken te herkauwen.
Het is al meerdere keren door meerdere mensen aan je uitgelegt.

- Het vergeten van vader en Vader (moeder bepaalt)

Twee vaders?
Laat je christelijke imaginaire vrindje even thuis in deze discussie aub.
Daarbij wordt de vader (verwekker eventueel) niet vergeten, maar zijn stem is domweg minder belangrijk in deze.

- of juist het negeren van het moederschap (het "kind van de verkrachter")

Juist niet, de moeder/slachtoffer (streep weg wat niet van toepassing) beslist.
Juist jij negeer.

- Het gebruik van emotionele argumenten om tegenstanders van abortus te demoniseren (verkrachting)

Jij gebruik deze hele draad al de meest waanzinnige ongegronde emotionele argumenten (abortus om geen meisje ivm jurkjes passen)

- Wat niet weet wat niet deert (het idee dat bewustzijn pas rechten oplevert)

Het zijn kronkels die je te denken zouden moeten geven.

Inderdaad, jouw christelijke kronkels die mij doen beseffen dat ik gelukkig niet in een SGP theocratie woon en leef.

[gerard_m]

En accepteer dat het leven van de zygote / foetus biologisch bezien het leven van de vrouw is.

Na hoeveel weken stopt dat en is het zelfstandig leven?

[Jinny]

Na de geboorte Gerard.

[siger]

Pro Life!

[gerard_m]

Na de geboorte Gerard.

Dus de abortusgrens kan opgetrokken worden tot het moment van geboorte?

[Doppelgänger]

Hoe je 'leven' ook wilt definiëren, voor de discussie is het niet bijster relevant. Er bestaat simpelweg niet zoiets als een objectief 'recht op leven' voor een foetus. Dat een foetus uiteindelijk uitgroeit tot een levensvatbaar mens, is op zich geen reden om een vrouw te dwingen om iets met haar lichaam te doen wat ze niet wil.

Natuurlijk mag iemand het oneens zijn met de huidige abortuswetgeving, maar ik heb nog geen enkel rationeel argument gehoord om het te veranderen. We kunnen in elk geval concluderen dat de angst van sommigen dat vrouwen om frivole redenen hun zwangerschap zouden afbreken, ongegrond is, aangezien er geen enkel bewijs voor geleverd is. Dit is dus geen argument.

[siger]

Na de geboorte Gerard.

Dus de abortusgrens kan opgetrokken worden tot het moment van geboorte?

De gedachte dat er een abortusgrens is die door zure mannen in conclaaf moet vastgelegd worden, is voor mij over de grens.

[gerard_m]

Het lijkt me beter dat een groep frisse vrouwen zich erover buigt dan zure mannen. Maar het lijkt me een kwestie die niet zomaar weg te denken is. Ergens zal je de grens moeten trekken.
Als je vindt dat elke vrouw tot aan de geboorte haar kind mag weghalen, is dat ook een grens.

Het is te makkelijk om als argument te gebruiken dat het kind biologisch nog onderdeel van de moeder is zolang het niet geboren is. Dat is gewoon niet waar. Vanaf inmiddels ver voor de geboorte leeft een kind zelfstandig als je het bij de moeder weghaalt.

[Jinny]

Als we even de hulpmiddelen weglaten (keizersnede en dergelijke) dan bepaalt de vrouw wanneer het zelfstandig verder gaat. (dmv de geboorte)
Maar dat is verder niet van belang in deze discussie.

Vrouw is zwanger na verkrachting en van de SGP (Staaij) is ze verplicht om de zwangerschap uit te dragen.
Daar heeft de vrouw (volgens de SGP (Staaij)) zelf geen zeggenschap over.
Daarbij beweren ze ook (bij monde van v Staaij) dat een vrouw niet zwanger kan raken van verkrachting.
Danwel dat de kans 'heel klein' is.
Hoe middeleeuws wil je het hebben?

[Fish]

Ergens zal je de grens moeten trekken.
.

En waar je die grens ook legt, hij is altijd arbitrair.

Dus is een democratisch gestelde grens de 'minst' slechte.

[ruuddo]

Ik zal me voortaan keer wel twee keer bedenken alvorens op je posts te reageren.

of 1 keer of 3 keer

[axxyanus]

Conclusie voor mij is dat de 'humanist' zich in allerlei bochten wringt om het nieuwe leven, dat op natuurlijke wijze onherroepelijk zal leiden tot de geboorte van een mens, als iets te bestempelen waarover het mag beschikken.

De humanist vertelt ten minste geen dergelijke flagrante onwaarheden. Huidige schattingen bepalen het aantal miskramen na bevruchting op ongeveer 90%. Hoe je in dergelijke omstandigheden kan spreken van "onherroepelijke zal leiden tot de geboorte van een mene", is me een raadsel.

[Fish]

Huidige schattingen bepalen het aantal miskramen na bevruchting op ongeveer 90%. Hoe je in dergelijke omstandigheden kan spreken van "onherroepelijke zal leiden tot de geboorte van een mene", is me een raadsel.

Volgens het LUMC is de kans op een miskraam voor jonge vrouwen 1 op 10.

http://www.lumc.nl/home/0001/12556/1999 ... 5435441#n5" onclick="window.open(this.href);return false;

Een miskraam is een vaak voorkomend en natuurlijk verschijnsel: bij tenminste 1 op de 10 zwangerschappen treedt een miskraam op. In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam. De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Voor vrouwen beneden de 35 jaar is de kans op een miskraam ongeveer 1 op de 10. Tussen 35 en 40 jaar eindigt 1 op de 5 tot 6 zwangerschappen in een miskraam. Tussen de 40 en 45 jaar eindigt 1 op de 3 en boven de 45 jaar eindigt de helft van alle zwangerschappen in een miskraam.

Eén keer een miskraam betekent meestal geen verhoogde kans bij een volgende zwangerschap op opnieuw een miskraam. Wanneer er echter een aantal miskramen achter elkaar zijn opgetreden, wordt de kans op herhaling hiervan wel hoger.

Dus de goden maken nogal eens een foutje. Zeker bij vrouwen die wat langer wachten, maar dat is natuurlijk om te pesten.