Re: De doodstraf
Geplaatst: 25 jun 2013 20:40
Goed..
Ik ben nog helemaal niet overtuigd, voor of tegen de doodstraf.
Wat ik vreselijk vind is dit:
De maatschappij vindt het nu eenmaal niet belangrijk om zwakkeren te helpen.
Als de maatschappij deze belangrijke verantwoordelijkheid niet opneemt en tegelijk een erg mild beleid voert ten opzichte van misdadigers, dan komt dit neer op laissez faire - laissez passer. En dus niet op een bewust doordacht beleid. Men moet er immers ook GELD TEGENAAN WILLEN GOOIEN! Maar dat hoor ik niemand zeggen. En ALS men het op dit forum dan toch zegt: gebaar maar niet van krommen aas hoor: de maatschappij IS niet bereid om dat te doen wat jij of ik graag zou willen (meer investeren..)!
Dus vanuit die BASIS: wat stellen de heren dan wel voor als ECHT alternatief?
Ik zie de laatste 2 à 4 decennia (sinds de jaren '80) een evolutie die mij alvast helemaal niet zint:
1)aan de ene kant van het spectrum heb je een slagader die meer en meer wordt toegenepen.
-> Mensen die processen winnen tegen een speelplein met kinderen voor lawaaihinder, jongeren die torenhoge boetes moeten betalen voor het plukken van bloemetjes of het laten vallen van enkele wortelstukjes, op de trappen van een openbaar gebouw, openbare speelpleinen waar kinderen na 19u een boete kunnen krijgen als ze er nog vertoeven, kinderen die sinds de jaren ' 90 niet eens alleen op straat meer mogen en daardoor in het kleine achtertuintje alleen moeten spelen, een alvast algemeen inkrimpende openbare niemandsland waar kinderen vroeger konden zijn zonder meer, brave burgers die voor het rijden door groen, maar aan de overzijde rood bereiken, een boeten krijgen voor rood en men weet heel goed dat die WEL zullen betalen, ... Een sociale hervorming die men in het onderwijs wil doorvoeren, maar er geen cent meer voor wil neertellen, terwijl het kleinste kind al kan bedenken dat dit pàkken geld gaat kosten, indien men het wilt doen slagen (wilt men dit wel????).
2) aan de andere kant van het spectrum, een baas van een internationaal pedofielen netwerk (iemand die rijk werd op de zwakheid van anderen, daarbij het leven van vele kinderen heeft verwoest en als rijk man uit de gevangenis komt) officieel 5 jaar krijgt, waarvan effectief uit te zitten, maximum 2,5 jaar bedraagt (de poen terug ophalen en weg wezen!); een mens die zich monsterlijk gedragen heeft en levenslang kreeg, al na 15 jaar in aanmerking komt voor conditionele vrijlating (terwijl hij niet eens schuld heeft bekend, laat staan enige inleving heeft getoond of nog zelfs besèft wat hij heeft aangericht), vele ketjes - in aantal toenemend - die bij mensen inbreken of mensen (homo's, vrijgevochten vrouwen, ...) in elkaar kloppen, gevat worden en terug worden vrij gelaten, zonder ook maar IETS van boete te moeten betalen: officieel hebben ze niets. Later ziet men ze weer met eenzelfde gedrag.. Men kan ze niet meer volgen, dus men concentreert zich op de braven mensen, die wèl in pas lopen: het lijkt FEITELIJK op een pleidooi neer te komen voor wangedrag.
In verhouding tot een groot feit, wordt een klein feit heel zwaar bestraft.
Dus, zo denken velen, is het beter om van effen af een serieuze die hard te worden.
Enerzijds zijn er de mensen die alle begrip tonen voor de achtergrond van ernstige misdadigers, anderzijds zijn er de mensen die uit hetzelfde milieu komen als dier ernstige misdadigers, en als eersten aan de allarmbel gaan trekken: GET REAL! WIJ HEBBEN OOK RECHTEN!
En sorry, hun eerst zo ongeloofwaardige rigide gedachten, beginnen tot me door te sijpelen, naarmate ik steeds meer van de ene in de andere verbazing val betreffende de verhoudingen.
Vrouwe justicia wordt afgebeeld met een WEEGSCHAAL.
Deze zie ik zelden in dergelijke discussies. Daarom neig ik ertoe om juist van weg te blijven.
M.v.g.
Ik ben nog helemaal niet overtuigd, voor of tegen de doodstraf.
Wat ik vreselijk vind is dit:
De maatschappij vindt het nu eenmaal niet belangrijk om zwakkeren te helpen.
Als de maatschappij deze belangrijke verantwoordelijkheid niet opneemt en tegelijk een erg mild beleid voert ten opzichte van misdadigers, dan komt dit neer op laissez faire - laissez passer. En dus niet op een bewust doordacht beleid. Men moet er immers ook GELD TEGENAAN WILLEN GOOIEN! Maar dat hoor ik niemand zeggen. En ALS men het op dit forum dan toch zegt: gebaar maar niet van krommen aas hoor: de maatschappij IS niet bereid om dat te doen wat jij of ik graag zou willen (meer investeren..)!
Dus vanuit die BASIS: wat stellen de heren dan wel voor als ECHT alternatief?
Ik zie de laatste 2 à 4 decennia (sinds de jaren '80) een evolutie die mij alvast helemaal niet zint:
1)aan de ene kant van het spectrum heb je een slagader die meer en meer wordt toegenepen.
-> Mensen die processen winnen tegen een speelplein met kinderen voor lawaaihinder, jongeren die torenhoge boetes moeten betalen voor het plukken van bloemetjes of het laten vallen van enkele wortelstukjes, op de trappen van een openbaar gebouw, openbare speelpleinen waar kinderen na 19u een boete kunnen krijgen als ze er nog vertoeven, kinderen die sinds de jaren ' 90 niet eens alleen op straat meer mogen en daardoor in het kleine achtertuintje alleen moeten spelen, een alvast algemeen inkrimpende openbare niemandsland waar kinderen vroeger konden zijn zonder meer, brave burgers die voor het rijden door groen, maar aan de overzijde rood bereiken, een boeten krijgen voor rood en men weet heel goed dat die WEL zullen betalen, ... Een sociale hervorming die men in het onderwijs wil doorvoeren, maar er geen cent meer voor wil neertellen, terwijl het kleinste kind al kan bedenken dat dit pàkken geld gaat kosten, indien men het wilt doen slagen (wilt men dit wel????).
2) aan de andere kant van het spectrum, een baas van een internationaal pedofielen netwerk (iemand die rijk werd op de zwakheid van anderen, daarbij het leven van vele kinderen heeft verwoest en als rijk man uit de gevangenis komt) officieel 5 jaar krijgt, waarvan effectief uit te zitten, maximum 2,5 jaar bedraagt (de poen terug ophalen en weg wezen!); een mens die zich monsterlijk gedragen heeft en levenslang kreeg, al na 15 jaar in aanmerking komt voor conditionele vrijlating (terwijl hij niet eens schuld heeft bekend, laat staan enige inleving heeft getoond of nog zelfs besèft wat hij heeft aangericht), vele ketjes - in aantal toenemend - die bij mensen inbreken of mensen (homo's, vrijgevochten vrouwen, ...) in elkaar kloppen, gevat worden en terug worden vrij gelaten, zonder ook maar IETS van boete te moeten betalen: officieel hebben ze niets. Later ziet men ze weer met eenzelfde gedrag.. Men kan ze niet meer volgen, dus men concentreert zich op de braven mensen, die wèl in pas lopen: het lijkt FEITELIJK op een pleidooi neer te komen voor wangedrag.
In verhouding tot een groot feit, wordt een klein feit heel zwaar bestraft.
Dus, zo denken velen, is het beter om van effen af een serieuze die hard te worden.
Enerzijds zijn er de mensen die alle begrip tonen voor de achtergrond van ernstige misdadigers, anderzijds zijn er de mensen die uit hetzelfde milieu komen als dier ernstige misdadigers, en als eersten aan de allarmbel gaan trekken: GET REAL! WIJ HEBBEN OOK RECHTEN!
En sorry, hun eerst zo ongeloofwaardige rigide gedachten, beginnen tot me door te sijpelen, naarmate ik steeds meer van de ene in de andere verbazing val betreffende de verhoudingen.
Vrouwe justicia wordt afgebeeld met een WEEGSCHAAL.
Deze zie ik zelden in dergelijke discussies. Daarom neig ik ertoe om juist van weg te blijven.
M.v.g.
