Volgens Dennett is er een vrije wil, maar het zelf is een illusie. (geen agency) Hoe bont mag je het maken als atheïst?

[VseslavBotkin]

VseslavBotkin

Zo redeneren kan alleen met t verstand (?), want eigenlijk is wat je zegt dus inhoudsloos omdat we de inhoud nooit kunnen doorgronden maar het slechts een denk-concept is?

Het is niet "slechts" een denk-concept. Ik ben geen nominalist. Als denk-concept is het echt, en functioneert het dus ook. Maar het bestaan als bestaan is onbegrijpelijk.

De vraag is niet, "wat is echt?", maar, "wat kan het doen?" ("What can it do?"). Niet op een utilitaire manier, maar op een creatieve manier.

Hoe moeten we dan de "wereld" om ons heen beschrijven of onderzoeken en uitleggen? Waarom zou je "energie" tot je nemen omdat het immers slechts een denk-concept/constructie is?

Daarom dus pragmatisme, waar ik volgens mij regelmatig vrij ondubbelzinnig over spreek. Of op individueler vlak,

Derrida speaks of a philosophical "event" that has occurred to the historic foundation of structure. Before the "event", man was the center of all things. After the "event", however, man could no longer be judged the center of the universe. Without this centralized reference, all that is left is "free play".

https://en.wikipedia.org/wiki/Free_play ... prov=sfla1

Of, zoals Amerauder al opperde, esthetiek/schoonheid als eerste filosofie, of ethiek ("ethiek=esthetiek", Wittgenstein), ipv epistemologie/kennis.

[heeck]

Vseslav,

Toeval, deze overlapper lees ik nu:
https://www.deslegte.com/neuroscience-a ... gKSv_D_BwE

Roeland

[VseslavBotkin]

Vseslav,

Toeval, deze overlapper lees ik nu:
https://www.deslegte.com/neuroscience-a ... gKSv_D_BwE

Roeland

Heb je wat meer info? Ik zie nergens een flaptekst.

Word trouwens herinnerd aan het beruchte debat tussen Derrida en Searle, https://en.wikipedia.org/wiki/Searle%E2 ... prov=sfla1

[VseslavBotkin]

Nog twee andere manieren om in een grondloze wereld te blijven denken,

1. Deleuze (en Guattari's) iconische "rizoom", een analogie uit de biologie.

Deleuze and Guattari use the terms "rhizome" and "rhizomatic" (from Ancient Greek ῥίζωμα, rhízōma, "mass of roots") to describe theory and research that allows for multiple, non-hierarchical entry and exit points in data representation and interpretation. In A Thousand Plateaus, they place it in opposition to an arborescent (hierarchic, tree-like) use of concepts, which works with dualist categories and binary choices. A rhizome works with planar and trans-species connections, while an arborescent model works with vertical and linear connections.

[...]

Rather than narrativize history and culture, the rhizome presents history and culture as a map or wide array of attractions and influences with no specific origin or genesis, for a "rhizome has no beginning or end; it is always in the middle, between things, interbeing, intermezzo." The planar movement of the rhizome resists chronology and organization, instead favoring a nomadic system of growth and propagation.

https://en.wikipedia.org/wiki/Rhizome_% ... prov=sfla1

2. Wat ontologischer, en sterk beïnvloed door Spinoza's neutraal monisme (geest en materie als twee aspecten van dezelfde realiteit; de ineenstorting van binnen- en buitenwereld),

Immanence, meaning residing or becoming within, generally offers a relative opposition to transcendence, that which extends beyond or outside. Deleuze "refuses to see deviations, redundancies, destructions, cruelties or contingency as accidents that befall or lie outside life; life and death [are] aspects of desire or the plane of immanence." This plane is a pure immanence which is an unqualified immersion or embeddedness, an immanence which denies transcendence as a real distinction, Cartesian or otherwise.

[...]

The plane of immanence is metaphysically consistent with Spinoza’s single substance (God or Nature) in the sense that immanence is not immanent to substance but rather that immanence is substance, that is, immanent to itself. Pure immanence therefore will have consequences not only for the validity of a philosophical reliance on transcendence, but simultaneously for dualism and idealism. Mind may no longer be conceived as a self-contained field, substantially differentiated from body (dualism), nor as the primary condition of unilateral subjective mediation of external objects or events (idealism). Thus, all real distinctions (mind and body, God and matter, interiority and exteriority, etc.) are collapsed or flattened into an even consistency or plane, namely immanence itself, that is, immanence without opposition.

https://en.wikipedia.org/wiki/Plane_of_ ... prov=sfla1

[dikkemick]

Misschien 1 wat vreemde vraag, maar welk 'voordeel' haal je uit deze zienswijze (alles min of meer ontkennen als zijnde waar)?

[heeck]

Vseslav,

Toeval, deze overlapper lees ik nu:
https://www.deslegte.com/neuroscience-a ... gKSv_D_BwE

Roeland

Heb je wat meer info? Ik zie nergens een flaptekst.

Word trouwens herinnerd aan het beruchte debat tussen Derrida en Searle, https://en.wikipedia.org/wiki/Searle%E2 ... prov=sfla1

Hier:
https://philpapers.org/rec/BENNAP-3
wordt een passend beeld gegeven. Omdat in het boek beide partijen eerst netjes hun posities geven en daarna het venijn mooi en precies wordt geëtaleerd, komen de bedoelde grenzen helderder naar voren.

Omdat het voortschrijdende onderzoek mijn belangstelling heeft en je geen filosoof hoeft te zijn om mereologische uitbenerij te snappen is voor mij dit boek interessanter dan Derrida <> Searle; hoewel twee van dat formaat in de ring zien nooit weg is.

Roeland

[heeck]

Misschien 1 wat vreemde vraag, maar welk 'voordeel' haal je uit deze zienswijze (alles min of meer ontkennen al zijn de waar)?

Hahaha, dat je anderen schijnbaar de les kunt lezen met een verwijzen naar peilloze wijsheden zoals:

It is only when immanence is no longer immanence to anything other than itself that we can speak of a plane of immanence.

Roeland

[VseslavBotkin]

Misschien 1 wat vreemde vraag, maar welk 'voordeel' haal je uit deze zienswijze (alles min of meer ontkennen al zijn de waar)?

Vrijheid, creativiteit, een pluralisme dat hard nodig is in een tijd waarin de populaire technocratische opvatting van wetenschap het (zeer zeker imperfecte) liberalisme ondermijnt.

[VseslavBotkin]

Misschien 1 wat vreemde vraag, maar welk 'voordeel' haal je uit deze zienswijze (alles min of meer ontkennen al zijn de waar)?

Hahaha, dat je anderen schijnbaar de les kunt lezen met een verwijzen naar peilloze wijsheden zoals:

It is only when immanence is no longer immanence to anything other than itself that we can speak of a plane of immanence.

Roeland

Ik lees niemand de les, ik opper gewoon wat zaken die ik zelf mooi vind. Wat je grappig vindt aan het citaat, dat overigens elders in andere en wellicht voor jou begrijpelijkere woorden wordt uitgelegd, ontgaat me.

[heeck]

Veslav,

Geeft allemaal niets, want alles kan weer worden bestudeerd, waarmee de werkelijkheid wordt overspoeld met ondertitelingen ervan, die als aangroeiende werkelijkheid kunnen worden beschouwd.
Zie deze bijvoorbeeld:
http://arno.uvt.nl/show.cgi?fid=141934

Roeland

[VseslavBotkin]

Veslav,

Geeft allemaal niets, want alles kan weer worden bestudeerd, waarmee de werkelijkheid wordt overspoeld met ondertitelingen ervan, die als aangroeiende werkelijkheid kunnen worden beschouwd.
Zie deze bijvoorbeeld:
http://arno.uvt.nl/show.cgi?fid=141934

Roeland

Dank, interessant. Lijkt toch een wijdverspreider probleem tussen continentalen en analytici. In dat andere bekende gesprek tussen Foucault en Chomsky krijg je ook sterk het vermoeden van langs elkaar af praten.

[dikkemick]

Misschien 1 wat vreemde vraag, maar welk 'voordeel' haal je uit deze zienswijze (alles min of meer ontkennen al zijn de waar)?

Vrijheid, creativiteit, een pluralisme dat hard nodig is in een tijd waarin de populaire technocratische opvatting van wetenschap het (zeer zeker imperfecte) liberalisme ondermijnt.

Maar stel dat al onze voorvaderen (en moeders en hennen) zo dachten, waar hadden we nu dan gestaan? Is jou visie enigszins bruikbaar in t dagelijks leven?

[axxyanus]

Waarneming en materie zijn mijns inziens onverbrekelijk met elkaar verbonden want
zowel het één als het ander kan niet zonder elkaar, want
zodra het ene zou verdwijnen is het andere ook foetsie!

Hoe is materie dan ontstaan?

Kan materie ontstaan uit niets, is materie wel ontstaan of was materie er gewoon altijd al?

Dus als materie er altijd was, dan was er ook altijd waarneming? Ook in die tijden dat er nog geen organismes waren die konden waarnemen?

Uiteraard bestond er materie want de aarde bestaat uit materie. Dat er vóór het ontstaan van de aarde van waarneming geen sprake zou kunnen zijn is speculatief. Dat de mens kan waarnemen zijn we het kennelijk over eens en ook die mens bestaat uit materie. Welk probleem is er dan met mijn uitgangspunt dat materie kennelijk kan waarnemen?

Dat was je uitgangspunt niet. Je uitgangspunt komt erop neer dat alle materie waarneemt. Want alleen als alle materie waarneemt kan je de twee zo innig verbinden als jij hierboven doet.

[VseslavBotkin]

Misschien 1 wat vreemde vraag, maar welk 'voordeel' haal je uit deze zienswijze (alles min of meer ontkennen al zijn de waar)?

Vrijheid, creativiteit, een pluralisme dat hard nodig is in een tijd waarin de populaire technocratische opvatting van wetenschap het (zeer zeker imperfecte) liberalisme ondermijnt.

Maar stel dat al onze voorvaderen (en moeders en hennen) zo dachten, waar hadden we nu dan gestaan? Is jou visie enigszins bruikbaar in t dagelijks leven?

Voor het categorisch imperatief ("wat als iedereen? etc.") moet je bij Leon zijn. En daaruit volgt dat het natuurlijk niet voor iedereen is. Zolang ik nog ademhaal zal ik bakstenen in de machine blijven gooien. Misschien dat anderen daar op een minder directe manier wat aan hebben, of het op zijn minst nog vermakelijk of leuk vinden om te lezen.

[Leon]

meer 'absoluut' zoals de categorische imperatief, ik denk dat iedereen zoekt naar een meer duurzame zelfovertuiging, waarbij je het gepaste zelfrespect hebt ten aanzien van de complexiteit van alles.

Dat vind je dus niet in naturalisme, ook niet helemaal in scepticisme.