Met enige oefening kan je niet alleen de verwarring met woord-onderdelen opvoeren maar ook het voelen zelf op zo een manier dat je niet kunt voelen welk onderdeel van jezelf het tastende danwel het voelende is.PeterVanVelzen schreef:. . .Nog een voordeel van de tastzin: Je kunt niet zonder spiegel als je je eigen ogen wilt bekijken, maar je kunt wel met de ene hand de andere betasten en (tegelijk!) met de andere de ene. We zijn dus minder onhandig dan onogenlijk of onoorlijk. Zelfs ik, die een van de meest onhandige mensen is.
Zet vooral je verstand op nul om enig effect te bereiken!
Een soort pendant van out=of=body=experiences die ook berusten op de automatische ingebakken orientatienood op basis van niet tot eenduidigheid te herleiden aanvoelen.
Bij duiken heb je het in simpeler vorm waarbij je op je kop kunt hangen zonder dat het zo voelt. Bij slecht zicht kan je dan pittig de kluts kwijt raken als je geen leidraad vasthield.
Roeland