Ik weet weer waarom ik een hekel heb aan dit soort artikelen, als ik gewoon wat feiten wil natrekken.
Altijd weer val ik over de toonaard van dit soort schrijfsels, stemmingmakerij, eigen interpretaties, drogredeneringen en weglating van gegevens, waardoor soms zelfs gewoon verdraaiing tot compleet andere betekenis.
Om het eigen gelijk te krijgen?
VtdK schreef:Dergelijke recepten kunnen niet meer worden voorgeschreven, want de apotheker is verplicht te vermelden wat er in zijn pillen zit. De patiënt hoort of ziet dus dat er niets in zit. In die situatie heeft het voorschrijven van placebo's geen zin meer.
...........
Samenvattend, een arts kan en mag geen placebo's voorschrijven, want de patiënt behoort te worden geïnformeerd.
Er wordt geschreven, dat in een bepaalde situatie een placebo voorschrijven geen zin heeft, omdat de patiënt door de apotheker (apotheekhoudend arts) geïnformeerd moet worden over de bestanddelen en direct daarop wordt geconcludeerd, dat een arts wettelijke nooit meer ergens een placebo voor mag voorschrijven?
VtdK schreef:Sommige artsen erkennen dat patiënten begeleiden of praten met patiënten beter is dan placebo's geven, maar dat er een categorie patiënten is bij wie praten geen zin heeft, bijvoorbeeld omdat die te dom zijn.
Waarschijnlijk hebben die artsen gewoon geen zin in praten met die mensen, en foppen ze ze liever.
Waarom deze conclusie, terwijl er een duidelijk argument gegeven wordt voor een placebo?
Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar deze reactie/conclusie slaat alles.
Ik vertaal dit direct naar anderen, die hun patiënten ook liever na 3 minuten met een recept voor een zak vol pillen buiten zetten.
Waarschijnlijk hebben die artsen gewoon geen zin in praten met die mensen, dus stoppen ze hun patiënten maar vol met chemische troep daar waar wat praten en meer onschuldige hulpmiddelen ook zouden kunnen werken.
Voor nu in deze discussie:
Dergelijke argumenten zeggen niets in een debat over placebo-effect en voor- of nadelen om dat gegeven te gebruiken.
Ook is het met deze instelling niet mogelijk om te bespreken in hoeverre die wet al dan niet inspeelt op individuele behoeften, aanwezige kennis, geaardheden en eigenschappen (lees bevattingsvermogen) van patiënten.
Mi. een manco/bezwaar in de opzet en formulering van deze wet, die een ander doel heeft gediend, maar wel een direct effect heeft op deze problematiek van niet weten hoe nog het, toch ook vaak nuttige, gebruik van het placebo-effect te realiseren.
