De opmerking van RobbertVeen slaat kant noch wal. Hij gebruikt ten eerste een eigen aangepaste definitie van wonder ('samenspel van natuurlijke omstandigheden'), hetgeen dit begrip al vrijwel geheel ontkracht, en ten tweede weten alle ex-gelovigen hoezeer dit samenspel zelfs verre van bijzonder is. Vasthouden aan een ingebakken wereldbeeld is net zo algemeen in de mensenwereld als met een bril op rondlopen of gewoon zijn een stropdas om te doen.vegan-revolution schreef:Dat brengt mij dan bij de vraag : wat moet (kan) er volgens jou gebeuren om jou van je geloof te doen vallen?RobbertVeen schreef:Ik wil dat best toegeven, waarom niet? Ik sta idd voor mijn keuze.
De "redelijke argumenten" zijn ook voor mij constructies achteraf. Ik geloof in Christus, en zoals een van mijn leraren zei, dat kun je aan jezelf alleen maar uitleggen als een wonder.
Maar de vraag van vegan-revolution is leuk om te overdenken.
Ooit zelf voor deze vraag gestaan te hebben zou ik nu antwoorden in dezelfde trant als Jezus ooit deed: "Indien je je geloof meer liefhebt dan het zoeken naar waarheid, dan ben je de waarheid niet waardig" en "Iemand die naar waarheid zoekt moet dagelijks zijn kruis opnemen, oftewel bereid zijn alles te verliezen wat hij had".
"Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van de naald te gaan dan voor iemand wiens religieus geloof ook zijn beroep is ooit de waarheid over zijn geloof te zien". Zou je dan vragen welke prediker dan ooit uit zijn eigen cel bevrijd kan worden is het antwoord: "volgens het geloof -dat zogenaamd 'zekerheid' is- is dit onmogelijk, maar voor de mens is alles mogelijk." De dominee is net zo mens als wij allemaal. Hij is zo mens als wij allemaal dat indien hij ooit zijn geloof de rug toekeert hij de eer aan zichzelf zou willen geven en niet aan ons vrijdenkers.
Het is een kwestie van kracht van geest om de zucht naar wat Nietzsche noemde 'erbarmelijk (innerlijk) welbehagen' te overwinnen.
Overigens houdt deze zucht niet op bij het ongelovig worden.