Re: YouTube Muziek
Geplaatst: 10 okt 2024 16:24
“Het is een teken van een ontwikkelde geest om met een gedachte te kunnen spelen zonder die te accepteren.” — Aristoteles
https://www.freethinker.nl/forum/
Een van haar bekendste nummers is “Li Beirut”, wat “Voor Beiroet” betekent.
Het lied is een ode aan de stad, aan haar huizen, haar mediterrane kustlijn, haar geur van brood en jasmijn. Het is ook een lied dat een pijnlijk en donker hoofdstuk in de geschiedenis van het land vertelt: de verwoestende burgeroorlog van 1975-1990.
"Het is een soort volkslied geworden. Een heel somber volkslied voor de mensen," zegt Danny Hajjar, een Libanese schrijver die muziek en kunst in de Arabische wereld behandelt.
“Het wordt eigenlijk alleen maar gespeeld in tijden van crisis. Het is nu een trigger voor veel mensen. Ze kunnen dat liedje niet meer horen omdat ze weten dat het betekent dat er iets mis is.”
gestolen van SpanjeMaria schreef: ↑11 okt 2024 12:07 https://www.kmuc.org/npr-music/2024-10- ... omber-note
Google vertaling.Een van haar bekendste nummers is “Li Beirut”, wat “Voor Beiroet” betekent.
Het lied is een ode aan de stad, aan haar huizen, haar mediterrane kustlijn, haar geur van brood en jasmijn. Het is ook een lied dat een pijnlijk en donker hoofdstuk in de geschiedenis van het land vertelt: de verwoestende burgeroorlog van 1975-1990.
"Het is een soort volkslied geworden. Een heel somber volkslied voor de mensen," zegt Danny Hajjar, een Libanese schrijver die muziek en kunst in de Arabische wereld behandelt.
“Het wordt eigenlijk alleen maar gespeeld in tijden van crisis. Het is nu een trigger voor veel mensen. Ze kunnen dat liedje niet meer horen omdat ze weten dat het betekent dat er iets mis is.”
The Day of Judgment is nu al ruim een jaar.
'ChaimNimsky schreef: ↑12 okt 2024 01:11gestolen van SpanjeMaria schreef: ↑11 okt 2024 12:07 https://www.kmuc.org/npr-music/2024-10- ... omber-note
Google vertaling.youtube]TUkEY9gSZQw[/youtube]Een van haar bekendste nummers is “Li Beirut”, wat “Voor Beiroet” betekent.
Het lied is een ode aan de stad, aan haar huizen, haar mediterrane kustlijn, haar geur van brood en jasmijn. Het is ook een lied dat een pijnlijk en donker hoofdstuk in de geschiedenis van het land vertelt: de verwoestende burgeroorlog van 1975-1990.
"Het is een soort volkslied geworden. Een heel somber volkslied voor de mensen," zegt Danny Hajjar, een Libanese schrijver die muziek en kunst in de Arabische wereld behandelt.
“Het wordt eigenlijk alleen maar gespeeld in tijden van crisis. Het is nu een trigger voor veel mensen. Ze kunnen dat liedje niet meer horen omdat ze weten dat het betekent dat er iets mis is.”![]()
Vind je dat echt?
Net zoals ik het westerlingen niet kwalijk kan nemen dat ze niet weten dat iedere Hebreeuws sprekende Jood ervan op de hoogte is dat in het Hebreeuws "jom" letterlijk soms meer dan een dag betekent en metafosisch zelfs heeeel vaak meer dan een dag betekent, kan ik het westerlingen niet kwalijk nemen dat het zonneklaar is dat op de Palestijnse TV en radio intern letterlijk telkens helder te kennen wordt gegeven dat Palestijnen geen tweestaten-oplossing willen, maar een enkele staat in plaats van naast Israel te leven.
"Li Beirut" is een popnummer dat elementen van het klassieke stuk leent, maar de complexe muzikale structuur en diepgang van "Concierto de Aranjuez" niet kan evenaren. "Concierto de Aranjuez" is beroemd om zijn emotionele diepgang, met krachtige passages die de gevoelens van liefde, verdriet en nostalgie oproepen. "Li Beirut" mist deze emotionele impact en blijft oppervlakkig in zijn thematiek. "Concierto de Aranjuez" vereist hoge technische vaardigheden van de muzikanten, vooral van de gitarist. "Li Beirut" biedt geen vergelijkbare muzikale uitdaging of virtuositeit. "Concierto de Aranjuez" is een belangrijk stuk binnen de Spaanse muziekgeschiedenis en vertegenwoordigt de rijke culturele traditie. "Li Beirut" kan deze context niet op dezelfde manier vastleggen of respecteren. "Concierto de Aranjuez" heeft verschillende thematische secties die elkaar op een meesterlijke manier afwisselen, wat bijdraagt aan de spanningsopbouw en de dynamiek. "Li Beirut" heeft een meer eendimensionaal en repetitief arrangement. De orkestratie in "Concierto de Aranjuez" is rijk en gevarieerd, terwijl "Li Beirut" vaak afhankelijk is van een beperkt aantal instrumenten en klanken, wat leidt tot een minder dynamische muzikale ervaring. Critici en muziekliefhebbers hebben vaak geuit dat "Li Beirut" de schoonheid en de kracht van "Concierto de Aranjuez" niet kan evenaren, waardoor het stuk als minderwaardig wordt beschouwd. En dan is er natuurlijk het verlies van de authentieke Klank.
Ik wil even opmerken dat ik tot voor kort dit een leuk topic vond maar sinds de Midden-Oosten oorlog zelfs tot hier is doorgedrongen staat het me steeds minder aan. Want sinds wanneer is het geoorloofd, zelfs wanneer je het om allerlei redenen niet eens bent met een bepaald regime ( het is m.i. aan de inwoners zelf of zij al dan niet in opstand wensen te komen of niet )een soevereine staat binnen te vallen?HierEnNu schreef: ↑12 okt 2024 19:59
Zodra Israël en de VS het eens zijn op welke wijze zij Iran
op een dusdanig verrassende wijze aan zullen pakken,dat die klap voor het regime in Iran wel eens zo hard aan zou kunnen komen dat zij zelfs niet meer in staat zullen blijken te zijn om hun tirannieke onderdrukking van eigen volk vol te kunnen houden, slaan zij toe. Dus waarom niet morgen? Wat me ook niet zal verrrassen is dat vervolgens een goed georganiseerde 'ondergrondse' de opstand van het volk zal leiden.
- en een overtreffende verrassing zoals in Libanon met de pagers zal mij niet verrassen,
Ik heb echter geen idee hoe de Iraanse Revolutionaire Garde, ca 125.000 elitesoldaten, voldoende geneutraliseerd kan worden door Israël [samen met de VS?] om een opstand van het volk een serieuze kans van slagen te bieden. Wishful thinking dus vooralsnog!