Moderator: Moderators
Guustaaf schreef: Maar het ging mij er vooral om dat hij als "iemand van eigen gelederen", dus als atheist en vrijdenker, wel degelijk ruimte en het belang in zag voor/van spiritualiteit, mystiek en zelftranscendentie.
Ik ben niet Rereformed en Rereformed is niet Maarten.Guustaaf schreef:Maar als ik me niet vergis noemde jij die ervaring van maarten een uiting van een psychose toch?
Of het nu wel of niet van toepassing is hier, wil ik niet zeggen dat ik dit kan hard maken.
Ik ga geen diagnosen plakken.
Vanzelfsprekend. Ik heb het overigens nooit iemand horen opmerken.Guustaaf schreef:Daar kan ik het heel goed mee eens zijn, dat dat bijzonder idoot is.Rereformed schreef: Ik heb het altijd bijzonder idioot gevonden wanneer iemand tegen atheïsme aankijkt alsof het een equivalent van oppervlakkig mens zijn zou zijn.
Zou jij het ook eens kunnen zijn met : Ik heb het altijd bijzonder idioot gevonden wanneer iemand tegen christelijke of boeddhistische spiritualiteit of mystiek aankijkt alsof het een equivalent van oppervlakkig menszijn zou zijn?
Bedankt voor je oplettendheid en bewondering voor je speurneus.Mariakat schreef:Ik ben niet Rereformed en Rereformed is niet Maarten.Guustaaf schreef:Maar als ik me niet vergis noemde jij die ervaring van maarten een uiting van een psychose toch?
Ik snap het nog steeds niet. Heb je die discussie wel goed gelezen? Ik laat weten dat Maarten het woordje 'goddelijk' en de frase 'niet van deze wereld' nogal gemakkelijk gebruikt, en reageer met "Tja, ik heb in het verdere verloop van mijn leven afgeleerd om steeds zulke woorden als God, goddelijk en openbaring, leiding, bedoeling etc. in de mond te nemen."Guustaaf schreef:Ik citeerje dan maar even: "Voor mij blijft het een uiting van psychose " schreef je.
Ik heb het grotendeels gelezen. En om terug te komen over wat ik over rereformed schreef, dat ik hem wel eens feller tegen mystieke ervringen heb zien schrijven, kan hier (in het topic dat je aanhaalde) dus gelezen worden.
Spiritualiteit binnen het humanisme is een mijnenveld. Om te beginnen omdat het woord helemaal niet goed gedefinieerd is. Zelfs een definitie zoals van Apostel is problematisch:Guustaaf schreef:... Een inhoudelijke reactie op Apostel zijn standpunt? b.v.op het zinnetje: " Apostel wilde aantonen dat er tussen het vrijzinnige atheïsme en spiritualiteit geen tegenstelling, maar juist een positieve relatie bestaat"
Hoe herkennen we bv een ervaring die onze relatie met de diepste realiteit belichaamt? Wat moet ik mij in hemelsnaam inbeelden bij een begrip als "diepste realiteit". Iemand als Tom Flynn bv zou dat waarschijnlijk begrijpen als een hang naar "the beyond" en hoewel ik zijn stuk problematisch vind zou ik specifiek met een dergelijke definitie neigen om het met hem eens te zijn. Te vaak hoor ik bij een aantal humanisten die voor spiritualiteit ijveren een hang naar een zweem van magie, zoals bv de opmerking: 't Zou toch spijtig zijn als dit alles is wat er was. Of die zich verzetten tegen het idee dat ons denken, onze waarden, onze wil enkel manifestaties zijn van hersenconfiguraties.Apostels definitie voor spiritualiteit schreef:Het is 'een systematische houding en strategie gericht op ervaringen die onze relatie met de diepste realiteit belichamen.' Daartoe plaatst men zich 'in het grootste geheel waartoe men denkt te behoren' en richt men zich 'op de basisdoelen in dienst waarvan men het eigen leven stelt'.
Een kenmerk van een bepaald beeld herkennen; is dat synoniem met ziekte diagnose op afstand aan een bepaald persoon geven?Guustaaf schreef:Ik citeerje dan maar even: "Voor mij blijft het een uiting van psychose " schreef je.
Op een rationele manier proberen spirituele of mystieke ervaringen te beschrijven en te verklaren heeft ook altijd mijn eerste prioriteit, zoals wel duidelijk is en dat zonder steeds weer direct met God of goddelijk aan te komen.En om terug te komen over wat ik over rereformed schreef, dat ik hem wel eens feller tegen mystieke ervringen heb zien schrijven, kan hier (in het topic dat je aanhaalde) dus gelezen worden.
Dat zijn zoveel atheïsten, dat ik zelfs eens las (ook hier dacht ik ergens) dat zij ook wel een neiging tot het pantheïsme hebben, als ze niet zo anti-theïstisch zouden denken.axxyanus schreef:Te vaak hoor ik bij een aantal humanisten die voor spiritualiteit ijveren een hang naar een zweem van magie, zoals bv de opmerking: 't Zou toch spijtig zijn als dit alles is wat er was. Of die zich verzetten tegen het idee dat ons denken, onze waarden, onze wil enkel manifestaties zijn van hersenconfiguraties.
sauna?Rereformed schreef: Met rituelen heb ik totaal niets. Integendeel, ze wekken bij mij in de regel altijd weerstand op. Maar ik gun het de mensen die er behoefte aan hebben.
Hebr 6: Het beschrijven van spirituele of mystieke ervaringen op een rationele manier, met concepten dus, is wat vele gedaan hebben, (Juan de la Cruz bijvoorbeeld om maar iemand te noemen die ik gelezen heb.Die doet het trouwens eerst in poetische taal en gaat vervolgens zijn lyriek in proza toelichten) )hoewel daar meestal aan wordt toegevoegd dat de woorden te kort schieten. Verklaren, een theorie dus koppelen aan de ervaring is nu juist is wat niet tot de mogelijkheden behoord. Maar als je meent dat rereformed zich niet afzet tegen spiritualiteit, mystiek of zelftranscendentie, wil ik mijn vwoorden best terug nemen hoor.Mariakat schreef:Op een rationele manier proberen spirituele of mystieke ervaringen te beschrijven en te verklaren heeft ook altijd mijn eerste prioriteit, zoals wel duidelijk is en dat zonder steeds weer direct met God of goddelijk aan te komen..Guustaaf schreef:Ik citeerje dan maar even: "Voor mij blijft het een uiting van psychose " schreef je.
Dat ( "diepste realiteit") is nu juist iets dat je in de ERVARING , ervaart. Daarom is het ook zo moeizaam of eigenlijk helemaal niet, communicabel.axxyanus schreef:Spiritualiteit binnen het humanisme is een mijnenveld. Om te beginnen omdat het woord helemaal niet goed gedefinieerd is. Zelfs een definitie zoals van Apostel is problematisch:Guustaaf schreef:... Een inhoudelijke reactie op Apostel zijn standpunt? b.v.op het zinnetje: " Apostel wilde aantonen dat er tussen het vrijzinnige atheïsme en spiritualiteit geen tegenstelling, maar juist een positieve relatie bestaat"
Hoe herkennen we bv een ervaring die onze relatie met de diepste realiteit belichaamt? Wat moet ik mij in hemelsnaam inbeelden bij een begrip als "diepste realiteit". Iemand als Tom Flynn bv zou dat waarschijnlijk begrijpen als een hang naar "the beyond" en hoewel ik zijn stuk problematisch vind zou ik specifiek met een dergelijke definitie neigen om het met hem eens te zijn. Te vaak hoor ik bij een aantal humanisten die voor spiritualiteit ijveren een hang naar een zweem van magie, zoals bv de opmerking: 't Zou toch spijtig zijn als dit alles is wat er was. Of die zich verzetten tegen het idee dat ons denken, onze waarden, onze wil enkel manifestaties zijn van hersenconfiguraties.Apostels definitie voor spiritualiteit schreef:Het is 'een systematische houding en strategie gericht op ervaringen die onze relatie met de diepste realiteit belichamen.' Daartoe plaatst men zich 'in het grootste geheel waartoe men denkt te behoren' en richt men zich 'op de basisdoelen in dienst waarvan men het eigen leven stelt'.
Ik sta zelf niet vijandig tegenover het begrip zolang het zich als concept beperkt tot die zaken die betekenis geven aan iemands leven en rituelen die helpen bij het ervaren van die betekenis.
Geen antwoord betekend dat dat er zelf ook geen idee van hebt, en dit draadje gebruikt om je een idee te vormen?Fish schreef:Guustaaf schreef: Maar het ging mij er vooral om dat hij als "iemand van eigen gelederen", dus als atheist en vrijdenker, wel degelijk ruimte en het belang in zag voor/van spiritualiteit, mystiek en zelftranscendentie.
Gustaaf, kan jij even in je eigen woorden uitleggen wat je onder: spiritualiteit, mystiek en zelftranscendentie, verstaat?
Dan wordt de discussie een stuk makkelijker denk ik.
Maar begrijp je dan niet dat je je woorden moet terugnemen omdat je dus geen nuances kon onderscheiden? Mariakat meent helemaal niets, alsof men over haar opinie in het voorbeeld waarmee ze aankwam een andere mening zou kunnen zijn toegedaan. Ik heb het notabene zelf ook nog toegelicht.Guustaaf schreef:Maar als je meent dat rereformed zich niet afzet tegen spiritualiteit, mystiek of zelftranscendentie, wil ik mijn woorden best terug nemen hoor.
Zelf heb ik er geen bezwaar om het onpeilbare mysterie van het bestaan met het woordje God of Energie aan te duiden. In dat kader schreef ik elders al eens: de geur van de roos verandert niet als je zijn naam verandert, wat een citaat van Shakespeare is, meen ik.
Sorry maar dit is IMO geleuter. Het heeft voor mij niet meer betekenis dan mensen die beweren dat God nu juist iets is dat je in de ERVARING, ervaart. Mensen hebben geen ervaring van God of van de diepste realiteit. Er zijn enkel mensen die bepaalde ervaringen als zodanig bestempelen. Het lijkt me dus perfect mogelijk dat drie mensen de zelfde ervaring hebben en dat de eerste die ervaring als God bestempelt, de tweede bestempelt ze als de diepste realiteit en de derde heeft geen behoefte om meer betekenis aan de ervaring te geven dan de ervaring zelf. De vraag met een definitie zoals die van Apostel is nu of de spiritualiteit zich zuiver manifesteert in de ervaring of dat het betekenis geven aan die ervaring mee bepaalt of het om spiritualiteit gaat of niet.Guustaaf schreef:Dat ( "diepste realiteit") is nu juist iets dat je in de ERVARING , ervaart. Daarom is het ook zo moeizaam of eigenlijk helemaal niet, communicabel.
Mijn punt is niet of Apostel een hang had naar magie of niet. Mijn punt was dat zijn definitie een te grote opening laat om magie binnen te smokkelen.Guustaaf schreef:Ik denk niet dat je Apostel van hang naar magie kunt beschuldigen. Spiritualiteit is iets dat bij uitstek samenhangt met "betekenis"
