Hoe ik van atheïst een christen werd.
Moderator: Moderators
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Genade van God? Geen wonder dat jij jezelf fundi noemt. Niemand heeft de genade van God nodig, dat is om schaapjes te creeeren die achter de Kerk aanlopen.
Alsof een schepper van het universum zich zorgen maakt om wat mensjes op een piepklein planeetje precies uitspoken.
Alsof een schepper van het universum zich zorgen maakt om wat mensjes op een piepklein planeetje precies uitspoken.
- lost and not found yet!
- Bevlogen
- Berichten: 4879
- Lid geworden op: 05 dec 2006 18:11
- Locatie: Rhodos, Ede & Rishon LeZion
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Mooi verhaal Fundi! Ik heb er honderden van gelezen in mijn tijd toen ik nog een "hard core" gelovige was! Fijn voor je, maar besef je wel dat dit enkel en alleen jouw waarheid is, die je met geen enkele mogelijkheid op een ander kunt overbrengen en op geen enkele "waarheidsschaal" in te schalen is! Voor mij is jouw geval: Mené Mené Tekèl Ufarsin, (מנא ,מנא, תקל, ופרסין) dat wil zeggen Geteld geteld gewogen gebroken! Maar als jij er gelukkig mee bent? Prima, mijn zegen heb je!
We will dance again!
Als je meer produceert dan je klaagt, heb je gelijk! Als je meer klaagt dan produceert, blijf je achter!
Als je meer produceert dan je klaagt, heb je gelijk! Als je meer klaagt dan produceert, blijf je achter!
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Dat jij Fundi door het lezen van 1 regel in de bijbel christen werd lijkt me zo sterk dat ik denk dat er meer aan de hand moet zijn geweest.
Vergeet je niet iets te vermelden?
Bv. dat je in die periode in een dip zat en dat je naar een houvast zocht?
Vergeet je niet iets te vermelden?
Bv. dat je in die periode in een dip zat en dat je naar een houvast zocht?
NB: Doe wel en zie niet om.
- Dat beloof ik
- Bevlogen
- Berichten: 3285
- Lid geworden op: 07 jun 2013 13:21
- Locatie: Brabanste Wal
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Fundi,
Je geeft geen antwoord, maar dat had ik ook niet verwacht.
Keer op keer staan in stukjes van jou hele vreemde tegenstellingen.
Ook nu weer.
En verderop ga je uitleggen wat er gebeurd met mensen die niet voor hem kiezen.
Dat kan niet.
Als iedereen voor hem kiest kunnen er geen mensen overblijven die niet kiezen.
Keer op keer komt je met dergelijke vreemde tegenstellingen, waardoor je alleen maar vreemder overkomt.
Dit gaat een keer fout.
Hier ga je zo vreselijk mee in de knoop komen te zitten dat je er gek van wordt.
Je geeft geen antwoord, maar dat had ik ook niet verwacht.
Keer op keer staan in stukjes van jou hele vreemde tegenstellingen.
Ook nu weer.
Maar God weet ook dat iedereen uiteindelijk vrijelijk voor God zal kiezen.
Eerst stel je dat god weet dat iedereen voor hem zal kiezen.Mensen die dat niet willen, worden geoordeeld. Ieder wordt wel rechtvaardig geoordeeld. Als je niets verkeerd doet, heb je niets te vrezen.
Maar dat loopt meestal toch niet oke, want ik vrees dat wij mensen het in werkelijkheid niet goed doen. Niet als mensheid, maar ook niet als individu.
En verderop ga je uitleggen wat er gebeurd met mensen die niet voor hem kiezen.
Dat kan niet.
Als iedereen voor hem kiest kunnen er geen mensen overblijven die niet kiezen.
Keer op keer komt je met dergelijke vreemde tegenstellingen, waardoor je alleen maar vreemder overkomt.
Dit gaat een keer fout.
Hier ga je zo vreselijk mee in de knoop komen te zitten dat je er gek van wordt.
“Mr. Spock, do you have a theory?”
“No captain. For a theory, one requires facts. Since we do not have any, it would be illogical to have a theory.”
(Star Trek, seizoen 1)
“No captain. For a theory, one requires facts. Since we do not have any, it would be illogical to have a theory.”
(Star Trek, seizoen 1)
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Ik denk van niet.Dat beloof ik schreef:....
Keer op keer komt je met dergelijke vreemde tegenstellingen, waardoor je alleen maar vreemder overkomt.
Dit gaat een keer fout.
Hier ga je zo vreselijk mee in de knoop komen te zitten dat je er gek van wordt.
Christenen die menen een zeer nauwe band met hun God te hebben vinden zichzelf en hun God het allerbelangrijkst.
Hoe het anderen vergaat komt op de tweede plek, zij hadden immers net zij ook voor hun God kunnen kiezen?
De beleefdheid vereist hier echter te zeggen dat het met iedereen wel goed komt maar of ze dat zelf geloven betwijfel ik.
NB: Doe wel en zie niet om.
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Dit is wat ik er over denk:LordDragon schreef: Kan je dat even uitleggen aub, wat is almachtig?
Als Schepper van het universum heeft Hij alle macht over dit universum. Het universum is wat het is door Hem en wordt door Hem in stand gehouden.
Hij kan dus doen wat Hij wil. Maar Hij zal niet iets doen wat tegen Hemzelf ingaat.
God kan niet iets doen wat logisch onmogelijk is, zoals een universum maken dat zowel bestaat als niet bestaat.
Hij verkiest om de mens een vrije wil te geven. Almacht is daarom ook dat Hij kan verkiezen deze macht niet uit te oefenen.
De eerste slok uit de beker der natuurwetenschap maakt atheïstisch, maar op de bodem wacht God. (Werner Heisenberg)
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Hoe ben jij aan je kennis over God gekomen?Fundi schreef: Hij verkiest om de mens een vrije wil te geven. Almacht is daarom ook dat Hij kan verkiezen deze macht niet uit te oefenen.
NB: Doe wel en zie niet om.
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Het is gegaan zoals in beschreef.writer schreef: Dat jij Fundi door het lezen van 1 regel in de bijbel christen werd lijkt me zo sterk dat ik denk dat er meer aan de hand moet zijn geweest.
Vergeet je niet iets te vermelden?
Bv. dat je in die periode in een dip zat en dat je naar een houvast zocht?
Ik zocht niet naar houvast, troost of pep-talk. Als ik dat gezocht had, was indertijd de bijbel wel het laatste waaraan ik gedacht zou hebben. Nee, ik zocht naar leugens die ik zou gaan ontmaskeren.
Het kan blijkbaar zo zijn dat God een mens opeens iets duidelijk maakt en dat je dan een keuze hebt.
De eerste slok uit de beker der natuurwetenschap maakt atheïstisch, maar op de bodem wacht God. (Werner Heisenberg)
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Goede vraag, ik weet daar het antwoord niet op.dikkemik schreef: Hoe komt het dat ik, na het lezen van Genesis niet geraakt ben door God? Ik lijk een zelfde atheist als jij was voor je roeping.
Lees ik verkeerd?
Zoekt God geen contact met mij (wel met jou?)
(Zo is Francis Collins tot geloof gekomen na het zien van een bevroren waterval. Is DIT de manier om betrouwbare kennis op te doen en te vertrouwen op dit soort gevoels-stuipen? Gaat God zo met mensen om? Door wondertjes te verrichten voor de 1 en Zijn ogen te sluiten voor de ander?
Wat zou er gebeurd zijn als ik indertijd had besloten: "nee dit wil ik niet, ik geloof niet in God en ga dat nu echt niet doen". Mogelijk was ik dan nog steeds atheïst geweest. Zou ik nog meer van dat soort momenten in mijn leven hebben gehad? Ik weet het niet. Nu ik gelovige ben, weet ik dat God de deur voor mensen niet dichthoudt. Als een mens in God wil geloven, wie zou dat beletten?
De eerste slok uit de beker der natuurwetenschap maakt atheïstisch, maar op de bodem wacht God. (Werner Heisenberg)
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Ik vind je verhaal bijzonder fundi.
Maar eigenlijk bijzonder in die zin dat ik zo'n soort verhaal niet eerder heb gehoord. Ik heb vele 'bekeringsverhalen' aangehoord, maar ze leken niet vaak op een verhaal zoals jij die hier vertelt.
Je vertelt dat je genesis begon te lezen en daar bewust werd van God en tot erkenning kwam dat de bijbel Gods woord is.
Daarna gaat er enige tijd overheen en je blijkt ook veel over Jezus gelezen te hebben, want je had vragen over Zijn rol en betekenis. Je bezocht zelfs verschillende kerken. Dit geeft toch een indruk van een behoorlijke tijdsspanne.
Uiteindelijk valt het kwartje in Hilversum:
Jezus is God en als je je vertrouwen op Christus stelt en hem gelooft, dan wordt je behouden.
Ik mis hier als allereerste het complete bekeringsverhaal. Je praat over vertrouwen en geloven, maar ik mis het afstand nemen van je oude leven, het vragen van vergeving van je zonden, de afwassing van je zonden en het worden van een nieuw mens. Er zijn maar weinig getuigenissen van Christenen, waar deze fundamentele zaken ontbreken. Misschien heb je er niet aan gedacht, maar ik mis dit wel degelijk in je verhaal. Dus je kwartje in Hilversum is slechts 12,5 cent. Misschien wil je dit nog aanvullen.
Verder vertel je dat je moeder in een kerk zat (ongeveer tussen 30 en 50 jaar geleden) , waarbij zwarte kousen gelovigen watjes zijn. Wel fundi, Ik kom uit een christelijk dorp en ken de zwarte kousen. Ik weet dat er families waren in deze zware Gergem (gereformeerde gemeenten) die met gesloten gordijnen op zondagmiddag op een verhoging in de voorkamer hun zonden overdachten. Deze waren aangesloten bij de zwarte kousen kerk.
Ik heb nog nooit van een kerk of richting gehoord die nog zwaarder waren dan deze christelijk fundamentele stroming, zodat zij zelfs watjes zijn. Dus ik ben zeer benieuwd over welke kerk of stroming jij het hebt. Het komt mij over als een overdrijving.
In dit alles wek je bij mij de indruk heel sterk de rol aan te willen nemen als een 'ex atheïst' . Maar ik vermoed dat jij in je jeugd christelijk bent opgevoed. Maar nogmaals... mijn vermoeden, of in ieder geval daar iets van meegekregen heeft, wat ook niet anders kan, zoals jij je ouders beschrijft.
Het lijkt mij alsof jij een hier een contra-persoon wilt zijn. Je wilt jezelf als een ex-atheïst neerzetten tegenover de vele ex-christenen op dit forum. Je legt de nadruk op het feit dat je helemaal blanco was qua geloof in je jeugd en richt de focus op het vertrouwen en geloven in God en daarbij heel handig het oordeel van verdoemenis omzeilt, zoals deze in de bijbel is te lezen en waar veel gelovigen over struikelen.
Nog een laatste vraag.. Ik lees een goed verhaal over je moeder. Maar je vader heeft dit alles niet mee mogen maken. Is hij zonder God gestorven.? Vergeef mij mijn vraag als dit gevoelig ligt, maar je noemt immers je vader in je verhaal.
Maar eigenlijk bijzonder in die zin dat ik zo'n soort verhaal niet eerder heb gehoord. Ik heb vele 'bekeringsverhalen' aangehoord, maar ze leken niet vaak op een verhaal zoals jij die hier vertelt.
Je vertelt dat je genesis begon te lezen en daar bewust werd van God en tot erkenning kwam dat de bijbel Gods woord is.
Daarna gaat er enige tijd overheen en je blijkt ook veel over Jezus gelezen te hebben, want je had vragen over Zijn rol en betekenis. Je bezocht zelfs verschillende kerken. Dit geeft toch een indruk van een behoorlijke tijdsspanne.
Uiteindelijk valt het kwartje in Hilversum:
Jezus is God en als je je vertrouwen op Christus stelt en hem gelooft, dan wordt je behouden.
Ik mis hier als allereerste het complete bekeringsverhaal. Je praat over vertrouwen en geloven, maar ik mis het afstand nemen van je oude leven, het vragen van vergeving van je zonden, de afwassing van je zonden en het worden van een nieuw mens. Er zijn maar weinig getuigenissen van Christenen, waar deze fundamentele zaken ontbreken. Misschien heb je er niet aan gedacht, maar ik mis dit wel degelijk in je verhaal. Dus je kwartje in Hilversum is slechts 12,5 cent. Misschien wil je dit nog aanvullen.
Verder vertel je dat je moeder in een kerk zat (ongeveer tussen 30 en 50 jaar geleden) , waarbij zwarte kousen gelovigen watjes zijn. Wel fundi, Ik kom uit een christelijk dorp en ken de zwarte kousen. Ik weet dat er families waren in deze zware Gergem (gereformeerde gemeenten) die met gesloten gordijnen op zondagmiddag op een verhoging in de voorkamer hun zonden overdachten. Deze waren aangesloten bij de zwarte kousen kerk.
Ik heb nog nooit van een kerk of richting gehoord die nog zwaarder waren dan deze christelijk fundamentele stroming, zodat zij zelfs watjes zijn. Dus ik ben zeer benieuwd over welke kerk of stroming jij het hebt. Het komt mij over als een overdrijving.
In dit alles wek je bij mij de indruk heel sterk de rol aan te willen nemen als een 'ex atheïst' . Maar ik vermoed dat jij in je jeugd christelijk bent opgevoed. Maar nogmaals... mijn vermoeden, of in ieder geval daar iets van meegekregen heeft, wat ook niet anders kan, zoals jij je ouders beschrijft.
Het lijkt mij alsof jij een hier een contra-persoon wilt zijn. Je wilt jezelf als een ex-atheïst neerzetten tegenover de vele ex-christenen op dit forum. Je legt de nadruk op het feit dat je helemaal blanco was qua geloof in je jeugd en richt de focus op het vertrouwen en geloven in God en daarbij heel handig het oordeel van verdoemenis omzeilt, zoals deze in de bijbel is te lezen en waar veel gelovigen over struikelen.
Nog een laatste vraag.. Ik lees een goed verhaal over je moeder. Maar je vader heeft dit alles niet mee mogen maken. Is hij zonder God gestorven.? Vergeef mij mijn vraag als dit gevoelig ligt, maar je noemt immers je vader in je verhaal.
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Wat ik las had gezag, ik wist dat het waar was. Hoe moet ik het omschrijven?erik schreef:Hoe wist je dat dan?Toen ik het las wist ik dat het waarheid was.
Alsof je de oplossing van een ingewikkeld wiskundig vraagstuk ziet, en in één oogopslag herkent dat het de juiste oplossing is: dit klopt!
Nee ik had me in andere scheppingsverhalen of goden niet verdiept.Had je alle andere scheppingsverhalen van andere geloven ook gelezen dan?
Met je wetenschappelijke kennis had je moeten weten dat wat daar geschreven staat niet mogelijk is.
Ik krijg niet echt het idee dat je je echt verdiept hebt in andere goden.
Het gaat er ook niet eens zo om wat er in Genesis 1 staat behalve de eerste vers. In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
Dat geloven, maakt dat de rest van het hoofdstuk ook waar is. Maar kan ik het wetenschappelijk verklaren? Nee, niet zomaar.
Natuurlijk heb ik in de loop der jaren regelmatig over Genesis 1 nagedacht. Mijn interpretatie is daarbij ook wel eens gewijzigd.
Dit doet niets af van vers 1, en daar gaat het toch vooral om in Genesis 1.
Als je de uitkomst van een vraagstuk hebt gevonden, hoef je niet meer naar antwoorden op het vraagstuk te zoeken.Verder vind ik het heel vreemd dat je direct na Genesis 1 tot de conclusie kon komen dat de christelijke god bestaat en alle andere goden dus niet, EN je vervolgens alle wetenschappelijke kennis die je had opgedaan zonder blikken of blozen overboord hebt gegooid.
Wetenschappelijke kennis heb ik trouwens niet overboord gekieperd, maar de plaats gegeven die het feitelijk heeft.
Wetenschap is prachtig om de natuur te beschrijven en de werking ervan te begrijpen. Het is geen middel om God te vervangen of weg te redeneren.
Als je niet overtuigd bent dat een geloof juist is, dan maak je uiteraard geen keuze om te geloven.Blijkbaar werkt dat bij het merendeel van de atheïsten niet zo, waarom niet denk jij?
Verwacht je dat iemand zal gaan geloven in God doordat die bij tig religies gaat shoppen en dan de meest geschikte kandidaat uitpikt? Het lijkt me niet. Op die manier kies je een nieuwe auto, of misschien een levensfilosofie.
Ik ben benieuwd waarom atheisten zich in allerlei scheppingsverhalen, religies etc zouden gaan verdiepen. Is dat om gelovigen beter aan te kunnen vallen (dat was mijn reden iig. om de bijbel te pakken), of is dat in de hoop de ware religie op die manier te vinden?
God zegt dat Hij genade aanbiedt aan alle mensen.Dus niemand hoeft te geloven in de christelijke god?fundi schreef: ‘De genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen’
Jouw conclusie: dan hoeven we Hem dus niet te geloven.
Maar als je God niet gelooft, dan geloof je dus ook niet dat Hij genade aanbiedt.
De eerste slok uit de beker der natuurwetenschap maakt atheïstisch, maar op de bodem wacht God. (Werner Heisenberg)
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Je "bekeringsgeschiedenis" heeft wel wat gemeen met die van Saulus van Tarsen, ook eerst een christenhater en een vijand van God.Fundi schreef: Het kan blijkbaar zo zijn dat God een mens opeens iets duidelijk maakt en dat je dan een keuze hebt.
Zoals hij een stem uit de hemel hoorde over vervolging werd jij gegrepen door de openingszin in Genesis.
Later in Hilversum werd jij echter tijdens een preek nog een keer bekeerd, God sprak toen door een dominee tot jou.
In je eerste bekering werd je duidelijk gemaakt dat God bestond als ik je goed begrijp en in je tweede bekering zag je de noodzakelijke rol van Jezus Christus, het aanbod van genade.
Ik neem aan dat je de kerkrichting van die bewuste dominee daarom altijd trouw bent gebleven, een "gezonde kerk" zoals jij die noemt. Welke richting is dat?
En wat is er volgens jou en je moeder mis met een "zwartekousenkerk"?
Zij geloven toch net als jij en je moeder in dezelfde God?
Na je dood zal je in het hiernamaals dagelijks niet met ons maar wel met hen dagelijks geconfronteerd worden, of niet?
Laatst gewijzigd door writer op 15 jun 2015 06:53, 3 keer totaal gewijzigd.
NB: Doe wel en zie niet om.
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Fundi, ik moet eerlijk zeggen dat ik na diverse reacties je verhaal er niet geloofwaardiger op vind worden, maar ik gun je nog altijd het voordeel van de twijfel.
Ik ga nog reageren op je laatste antwoorden aan mij, maar dat zal moeten wachten tot ik dat op een normale computer kan doen i.p.v. op mijn telefoontje.
Ik ga nog reageren op je laatste antwoorden aan mij, maar dat zal moeten wachten tot ik dat op een normale computer kan doen i.p.v. op mijn telefoontje.
De achtste hemel is het atheïstische inzicht dat de werkelijkheid weliswaar hard is maar wel de werkelijkheid en die is zoveel waardevoller dan alle mooie, verzachtende sprookjes bij elkaar. (Gerard)
Geleid wordt enkel hij die zichzelf niet gevonden heeft. (Rereformed)
Geleid wordt enkel hij die zichzelf niet gevonden heeft. (Rereformed)
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
God hoeft deze belofte niet te doen. Er gaat niemand verloren.Fundi schreef: Tijdens een preek in Hilversum, viel het kwartje: Hij is God en als je je vertrouwen op Christus stelt, dan wordt je behouden. Dat is Gods belofte. Simpelweg geloof/vertrouwen stellen in God, dat is alles wat nodig is. (naar aanleiding van de bekende tekst van Joh 3:16. Opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe). Dat was een geweldig moment voor me. Ik wist dat God bestaat, ik wist dat Hij de Almachtige Schepper is. Als Hij zoiets belooft, dan kan ik daar dus voluit op vertrouwen.
Het maakt niet uit of je je vertrouwen op Christus stelt. Elk mens wordt behouden, ongeacht of men op enige wijze gelooft.
Een God van echte liefde stelt aan die liefde geen voorwaarden. Echte liefde is onvoorwaardelijk.
En als de mens een vrije wil heeft gekregen, is ook die vrije wil onvoorwaardelijk.
Dit wetende, zou je dat nog geweldiger moeten vinden. Ook mensen die jou dierbaar zijn en niet zijn te overtuigen met jouw geloof blijven behouden. Zelfs als ze atheïst zijn of op een andere manier geloven.
Albert Einstein: "Logica brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal."
- Rereformed
- Moderator
- Berichten: 18251
- Lid geworden op: 15 okt 2004 12:33
- Locatie: Finland
- Contacteer:
Re: Hoe ik van atheïst een christen werd.
Deze zin lijkt me een essentieel inzicht te geven in je persoon. Het kenmerkt zowel je houding als atheïst als je bekering tot geloof. Beide zijn een getuigenis van redeloosheid.Fundi schreef:Waarom zou ik me er in verdiepen als ik al bij voorbaat wist...
Je enorme vooroordeel tov. christenen waar je dus helemaal niets over wist, noch over hun geloof, is voor mij dan het onbegrijpelijkst.
Dat een gelovige zijn tot geloof komen uitlegt als een godswonder is dan weer de gewoonste zaak van de wereld, want een christen moet op de één of andere manier van het 'concept God' een persoonlijke werkelijkheid maken. Zelfs een zo academische denker als RobbertVeen beroept zich op dit waandenkbeeld, uiteraard omdat het het enige argument immuun voor kritiek is: "Voor een gelovige is God degene die zich aan hem heeft geopenbaard."
Ik begrijp werkelijk niet hoe je scholieren van een "school met de bijbel" die een bus instappen maar "een bleek volkje" kon vinden en om de één of andere reden "curieus" en "niet voor vol" aanzag. Of wanneer je voor het eerst een bijbel voor je hebt je gedachte niet is "daar wil ik nu ook wel eens meer van weten", maar "laat ik daar dan maar eens in kijken, zodat ik de belachelijke leugens die er in staan kan ontzenuwen".
Je zet het op conto van superieuriteitsgevoel, maar dat gaat volgens mij niet diep genoeg. Dat kan namelijk ook gevolg zijn van juist zeer goed ergens mee bekend zijn. Bij jou berust het ten diepste op vooroordeel. Je weet iets voordat je het hebt bestudeerd. Heb je je soms afgevraagd hoezeer deze eigenschap je kenmerkt zowel vóór als ná?
Born OK the first time