Het verschil tussen dogmatische religie en spirituele praktijken

[Maria]

Een ervaring is geen fundament van wat dan ook.

Dat die mensen een overweldigende ervaring hebben die niet in woorden te vatten is. Geen probleem. Maar dat betekent nog niet dat die ervaring mensen op een of andere manier verbindt met een soort bron of fundament.

Nee, maar het voelt wel zo!

Dat gevoel is voor mij vergelijkbaar met het gevoel van verbinding dat ik heb, als ik samen ben met mijn broers en zussen. Ons gezin van afkomst voelt dan als ons fundament en onze bron. Sinds mijn ouders zijn gestorven is dat een stuk minder, maar ja, na de begrafenis van mijn moeder zijn we nog nauwelijks echt allemaal samen bij mekaar gekomen zoals dat vroeger regelmatig gebeurde.

Hoe weet jij dat dat vergelijkbaar is? Jij beschrijft hier een mooi in woorden te vatten gevoel en dat zou dan vergelijkbaar moeten zijn met een niet in woorden te vatten overweldigende ervaring?

Mi. beschrijft HierEnNu een soort gebeurtenis en zijn eigen beleven ervan.
Zoals hij al schrijft in zijn reactie:

• Nee, maar het voelt wel zo!

Hoe en wat dat gevoel is kan hier de lezer zelf invullen.
Heb jij het gevoel dat je begrijpt wat hij bedoelt, dan is dat weer jouw ervaren van wat hij schrijft.
Dat wil echter niet zeggen, dat jij hetzelfde voelt en ervaart.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het gevoel hebben iets samen te beleven kan de belevenis idd. versterken.
Dat geldt eigenlijk voor alle soorten belevenis.

Sterker nog:

Die versterking kan ook optreden bij verkeerd waargenomen of zelfs fictieve gebeurtenissen.

[Yours]

Trouwens, die spirituele ervaring voel ik tegenwoordig minder als bron en/of fundament,
maar meer en meer als een kern van leegte waar niets te ervaren is en zulks associeer ik
eigenlijk meer met de dood dan met iets Goddelijks wat leven voortbrengt.
Eerder een 'Zwart Gat' dan de 'Zon' zeg maar ...

Dat het gevoel van ‘de Zon’ minder wordt en de leegte groter en aldus meer en meer als een ‘zwart gat’ ervaren wordt, komt in mijn visie door de (uit-)werking van het uitdijende ego. Je verbruikt daardoor als het ware al het Licht.

Vele jaren geleden ben ik depressief geweest. Dan zit je in een ‘zwart gat’, oftewel in een diepe put, waar geen sprankje licht meer binnen kwam/komt. Gelukkig ben ik daar uit gekomen.

[axxyanus]

Hoe weet jij dat dat vergelijkbaar is? Jij beschrijft hier een mooi in woorden te vatten gevoel en dat zou dan vergelijkbaar moeten zijn met een niet in woorden te vatten overweldigende ervaring?

Mi. beschrijft HierEnNu een soort gebeurtenis en zijn eigen beleven ervan.
Zoals hij al schrijft in zijn reactie:

• Nee, maar het voelt wel zo!

Hoe en wat dat gevoel is kan hier de lezer zelf invullen.

En ik maak bezwaar tegen dat zo te beschrijven. Omdat het een interpretatie beschrijft als een gevoel. Als iemand in een leeg staand huis een "aanwezigheid" voelt, dan voelt hij een aantal zaken die hij interpreteert als een aanwezigheid. Maar door het als een gevoel te beschrijven, probeert men de indruk te wekken van over een soort rechtstreekse kennis te beschikken. Ook zo met het gevoel verbonden zijn met de bron of met het fundament.

Dus neen, het voelt wat mij betreft helemaal niet zo.

[Maria]

Hoe weet jij dat dat vergelijkbaar is? Jij beschrijft hier een mooi in woorden te vatten gevoel en dat zou dan vergelijkbaar moeten zijn met een niet in woorden te vatten overweldigende ervaring?

Mi. beschrijft HierEnNu een soort gebeurtenis en zijn eigen beleven ervan.
Zoals hij al schrijft in zijn reactie:

• Nee, maar het voelt wel zo!

Hoe en wat dat gevoel is kan hier de lezer zelf invullen.

En ik maak bezwaar tegen dat zo te beschrijven. Omdat het een interpretatie beschrijft als een gevoel. Als iemand in een leeg staand huis een "aanwezigheid" voelt, dan voelt hij een aantal zaken die hij interpreteert als een aanwezigheid. Maar door het als een gevoel te beschrijven, probeert men de indruk te wekken van over een soort rechtstreekse kennis te beschikken. Ook zo met het gevoel verbonden zijn met de bron of met het fundament.

Dus neen, het voelt wat mij betreft helemaal niet zo.

Als ik het goed heb, dan gaat het bij jou de mist in bij:

• die hij interpreteert als een aanwezigheid..........

Is dat niet wat ik steeds probeer te zeggen?
Als er verklaringen worden gezocht en dat dan geuit in taal, dan kan het mis gaan binnen een communicatie.

[axxyanus]

En ik maak bezwaar tegen dat zo te beschrijven. Omdat het een interpretatie beschrijft als een gevoel. Als iemand in een leeg staand huis een "aanwezigheid" voelt, dan voelt hij een aantal zaken die hij interpreteert als een aanwezigheid. Maar door het als een gevoel te beschrijven, probeert men de indruk te wekken van over een soort rechtstreekse kennis te beschikken. Ook zo met het gevoel verbonden zijn met de bron of met het fundament.

Dus neen, het voelt wat mij betreft helemaal niet zo.

Als ik het goed heb, dan gaat het bij jou de mist in bij:

• die hij interpreteert als een aanwezigheid..........

Is dat niet wat ik steeds probeer te zeggen?
Als er verklaringen worden gezocht en dat dan geuit in taal, dan kan het mis gaan binnen een communicatie.

Ik weet niet wat jij juist probeert te zeggen. Mijn indruk was dat hoe jij tegenover zo'n aangeboden verklaring stond, afhankelijk was van het etiket dat gebruikt werd. "god" vs "fundamen" of "bron". En dat je bereid was die laatste uitleg te aanvaarden omdat je daar op een overdrachtelijke manier mee eens kon zijn, terwijl MaartenV hier al jaren dit soort boodschappen op een letterlijke manier probeert te slijten.

Kijk als een redelijk jonge persoon zou zeggen: "Ik voel me oud", dan begrijpen we dat hij dat overdrachtelijk bedoeld. Hij heeft niet echt een idee hoe het voelt om oud te zijn, dus hij weet niet of hoe hij nu voelt, is hoe hij zich zou voelen zou hij werkelijk oud zijn. Maar mensen die zeggen god te voelen of een aanwezigheid, die bedoelen vaak genoeg helemaal niet overdrachtig.

MaartenV brengt hier al jaren een niet-overdrachtelijke boodschap. Ik zie geen reden om hem nu plots overdrachtelijk te begrijpen.

[Maria]

Ik weet niet wat jij juist probeert te zeggen. Mijn indruk was dat hoe jij tegenover zo'n aangeboden verklaring stond, afhankelijk was van het etiket dat gebruikt werd. "god" vs "fundamen" of "bron". En dat je bereid was die laatste uitleg te aanvaarden omdat je daar op een overdrachtelijke manier mee eens kon zijn, terwijl MaartenV hier al jaren dit soort boodschappen op een letterlijke manier probeert te slijten.

Het laatste wat ik daarover geschreven heb was deze reactie.

Mooi gezegd. Inderdaad. Dat had ik niet verwacht van jou, dat je daar zo over dacht:) Ja, het is zoals men zegt 'voorbij alle concepten'.

Daar ik in gesprek wil blijven kan ik meegaan met de term bron ipv. God voor wat jij, en Yours ook, zouden kunnen bedoelen.
Dat wil niet zeggen, dat ik meega in de zin van geloof in een concept van een bron, die de oorzaak van alles cq. het begin of hoe je het ook zou willen noemen, van alles zou zijn.
Ook dat is mi. een menselijk construct.

Met "in mee kan gaan" tbv. het gesprek bedoel ik toch echt wat anders dan ermee eens zijn.

Kijk als een redelijk jonge persoon zou zeggen: "Ik voel me oud", dan begrijpen we dat hij dat overdrachtelijk bedoeld. Hij heeft niet echt een idee hoe het voelt om oud te zijn, dus hij weet niet of hoe hij nu voelt, is hoe hij zich zou voelen zou hij werkelijk oud zijn. Maar mensen die zeggen god te voelen of een aanwezigheid, die bedoelen vaak genoeg helemaal niet overdrachtig.

Wat daarna volgde kwam mi. voort uit mijn reactie op HierEnNu.
Ik zag hierin de beschrijving van een intens gevoel van verbintenis met zijn familie.
Wat je een spiritueel gevoel zou kunnen noemen, maar op geen enkele manier van vergelijking met een "aanwezigheid van God gevoel".

MaartenV brengt hier al jaren een niet-overdrachtelijke boodschap. Ik zie geen reden om hem nu plots overdrachtelijk te begrijpen.

Ook jouw reacties op MaartenV. lees ik al net zolang en je kunt weten uit de eerste periode daarvan, dat ik niet zijn behoefte aan een dualistische visie en invulling daarvan deel.
Ik kan echter wel degelijk begrijpen wat MaartenV hier bedoelt, zonder het met hem eens te zijn.
Maar het intrigeert me wel, dat mensen dit soort visies hebben en wil een keer een verdieping in die discussie als gedachtenwisseling richting psychologische achtergrond, die veel mensen eigen is.
En ikzelf ook uit mijn verleden herken.
Dat is wat ik duidelijk wil maken, zonder weer in een welles-nietes discussies te verzanden met steeds weer dezelfde soort argumenten.
Die ik overigens vaak heel creatief gevonden vind.

[MaartenV]

En ik maak bezwaar tegen dat zo te beschrijven. Omdat het een interpretatie beschrijft als een gevoel. Als iemand in een leeg staand huis een "aanwezigheid" voelt, dan voelt hij een aantal zaken die hij interpreteert als een aanwezigheid. Maar door het als een gevoel te beschrijven, probeert men de indruk te wekken van over een soort rechtstreekse kennis te beschikken. Ook zo met het gevoel verbonden zijn met de bron of met het fundament.

Dus neen, het voelt wat mij betreft helemaal niet zo.

Als ik het goed heb, dan gaat het bij jou de mist in bij:

• die hij interpreteert als een aanwezigheid..........

Is dat niet wat ik steeds probeer te zeggen?
Als er verklaringen worden gezocht en dat dan geuit in taal, dan kan het mis gaan binnen een communicatie.

Ik weet niet wat jij juist probeert te zeggen. Mijn indruk was dat hoe jij tegenover zo'n aangeboden verklaring stond, afhankelijk was van het etiket dat gebruikt werd. "god" vs "fundamen" of "bron". En dat je bereid was die laatste uitleg te aanvaarden omdat je daar op een overdrachtelijke manier mee eens kon zijn, terwijl MaartenV hier al jaren dit soort boodschappen op een letterlijke manier probeert te slijten.

Kijk als een redelijk jonge persoon zou zeggen: "Ik voel me oud", dan begrijpen we dat hij dat overdrachtelijk bedoeld. Hij heeft niet echt een idee hoe het voelt om oud te zijn, dus hij weet niet of hoe hij nu voelt, is hoe hij zich zou voelen zou hij werkelijk oud zijn. Maar mensen die zeggen god te voelen of een aanwezigheid, die bedoelen vaak genoeg helemaal niet overdrachtig.

MaartenV brengt hier al jaren een niet-overdrachtelijke boodschap. Ik zie geen reden om hem nu plots overdrachtelijk te begrijpen.

Moeten andere moderatoren vrijdenkers op dit forum in de pas lopen die moderator Axxyanus dicteert wat betreft de juiste (afwijzende) houding ten aanzien van gelijk welke inhoud van MaatenV? Los van de eigen mening en appreciatie? Dan nog liever mijn echte vrije denken, mij niet de les laten spellend door moderator Axxyanus wat de inhoud van mijn topics betreft en met wie ik mee ga en met wie niet in de erkenning van wat hij of zij schrijft!!!

[dikkemick]

Misschien kan Maarten dan weer een keer in heldere bewoordingen in kleurertaal beschrijven wat hij letterlijk bedoelt te zeggen met dit topic.
De titel lijkt duidelijk!
En mijn eerste indruk is dat dogmatisch religieuze mensen ook een spirituele religieuze ervaring kunnen hebben.
1 Die gelijk kan staan (de ervaring) aan het slikken of spuiten van welke 'spirituele' rommel dan ook. Ook daar kun je trouwens dogmatisch over zijn door bepaalde conclusies te willen trekken.