Volgens mij kiiezen je zusjes er zelf voor om mini rokjes te dragen. Het lijkt er op dat jij met het dragen van een langer(e) rok een statement wil maken, wellicht naar je ouders, zusjes en omgeving. Dus eerlijk zijn is blijkbaar erg subjectief, je projectie van dit begrip om een argument te maken klinkt bijna zielig. En trouwens je familie is ook op vakantie, is het dan eerlijk om die te verpesten door het rondhangen in je niqaab. Respect is een lastig begrip. Moet je volgens je heilige boekje dan niet je ouders respecteren? Oppassen misschien is je eigen houding ook wel het probleem, oeps, smoff.. slecht voor de score in je puntenboekje.Eerste voorbeeld: Ik mag van mijn ouders niet mee op vakantie, behalve wanneer ik tuniekjes draag en met mijn hoofddoek niet mijn schouders bedek.
Normaliter draag ik lange rokken tot de grond en een ghimaar (lange hoofddoek tot de dij), ik ben overtuigd van de niqaab (gezichtsbedekkende sluier). Voor mij is dus het overstappen naar tuniekjes een enorme stap. Ik mag ook niet niet mee op vakantie, dus ik zal wel moeten. Maar is dit eerlijk, dat mijn zusjes wel mini rokjes aan mogen en ik geen lange rok?
Oppassen bij de buren. Er zijn daar toch geen volwassen mensen als je bezig bent met oppassen. waarom moet je dan een hoofddoek dragen, terwijl er enkel kinderen aanwezig zijn? Voor mij is dit in raadsel. Staan er dan teksten in dat boek die zulk gedrag verplichten op dat soort momenten. Mijn advies hoofddoek af en enkel onderweg van huis naar je buren je doekje om. Wel eerst je haar kammen staat wat beter.Tweede voorbeeld: Ik pas bijna elke week op bij de buren. Ik mag dat van mijn ouders alleen zonder hoofddoek, wat ik verder aan heb maakt ze niet uit. Met een beetje geluk zie ik alleen de buurvrouw bij aankomst en wanneer ik weer weg ga, maar af en toe ook de buurman. Moet ik gewoon hoofddoek gaan dragen, of stoppen met oppassen of iets dergelijks? Want ik wil natuurlijk niet zonder hoofddoek gezien worden.
Je "zusters" je mede nonnen. Waarom noem je jezelf dan telkens moslim en geen moslima, jullie zijn toch vrouwen, of laten we voorlopig maar aannemen, meisjes. Want niets is voorlopig zeker. Wat is het trouwens met die groene kleur, moet dit mensen kalmeren of is het puur een verkleuring van je argumenten.Derde voorbeeld: Mijn ouders verbieden mij om contact te hebben met zusters, via internet of in de moskee. Ook andere dingen met zusters hebben ze liever niet, niet dat ze me verbieden om het huis uit te gaan, maar meer dat ze kwaad op me worden als ik een dagje bij een zuster ben geweest.
Doet iedere ouder dit, is dit uit bescherming of mag ik hier tegen in opstand komen?
Ik zag toch ergens in een andere eerdere posting dat je af en toe, met je moeder meeging naar de kerk. Dus zo vaak als je wilde was blijkbaar, enkel af en toe. Hoevaak is af en toe in nummers. Elke week, maand, twee weken...getallen..etc. Hoevaak ging je dan met moeders mee, cijfers graag.Vierde voorbeeld: Ik mag maar 1 keer per maand naar de moskee.
Toen ik nog Christelijk was, mocht ik wel zo vaak als ik wilde naar de kerk. Hoort naar de moskee gaan bij vrijheid van geloof en heb ik er dus recht op?
Ook niet met verjaardagen, dus ook je vader geef je geen hand. Is dat waar het op neerkomt? En in het geval dat je ergens loopt en er roept iemand om hulp. Er is een persoon, een man, in een kuil gevallen. Dan stek je dus geen hand uit ...om te helpen. Vreemde gewoonte, denk je nu echt dat dit normaal gedrag is? Waar komt dan die overtuiging vandaan, zijn er teksten die dit verplichten. Gaarne bronnen, overtuiging is immers geen waarheid, het is subjectief. En daarom misschien ook niet zo belangrijk voor normale mensen, die leven tenslotte zonder de denkbeeldige ketens van een religie.Vijfde voorbeeld: Ik moet mannen een hand geven.
Ik geef normaliter mannen geen hand, omdat ik ervan overtuigd ben dat dat verboden is voor een Moslim.
Voedsel, eten. Moeilijk te zeggen, E-nummers zijn soms inderdaad beter om te vermijden. Al zijn er verschillende redenen voor. Allemaal afhankelijk van een ieders persoonlijke, subjectieve beleving. Er zijn wel uitzonderingen maar die zijn over het algemeen medisch van aard. Over de leugens van je ouders kan ik, nog enig ander op dit forum geen oordeel hebben. Is ook niet nodig want niemand kent de feiten, het is dus gewoon niet mogelijk om die vraag te beantwoorden. Of komt je vader dan later ook zijn kant van het verhaal vertellen?Zesde voorbeeld: Mijn ouders drinken wijn tijdens het eten, terwijl ik naast hen zit. Ik heb ooit gelezen dat dat verboden is, maar dat weet ik niet zeker. Ook gooien ze af en toe wijn door het eten "om het lekkerder te maken" en zeggen ze het niet wanneer er gelatine in het eten zit.
Ik wil leven volgens de regels van de Islaam en ook de eetregels. Ik eet bepaalde E-nummers niet, eet gestampte varkensbotten/huid (want dat is wat gelatine is). Hebben mijn ouders hier het recht om me voor te liegen en om me rare dingen te laten eten.
Wat voor kennis wil je dan opdoen. En ga nu niet weer zielig doen. Moet het dan toch maar vragen..Je weet wel dat je vergelijking van China versus Midden-Oosten volledig mank gaat. Hoe wil je dit vergelijken? Mijn raad zal moeten zijn dat je beter een meer oprechte posting kan schrijven. Dit was voorbeeld 7. Voorbeeld van wat. Je bent jezelf aan het verliezen in dit hele Islaam (dubbel a (?) gebeuren en bent gewoon of de weg kwijt. Of en dat lijkt me toch meer wat er aan de hand is, het is een spelletje. Tot er iets beters komt vergeet ik maar even de laatste voorbeelden en ga me inlezen op je oude forum.Zevende voorbeeld: Ik mag geen kennis opdoen door middel van boeken lezen of het journaal kijken, omdat ze vinden dat ik er teveel mee bezig ben. Met andere woorden, af en toe het journaal kijken over een overstroming in China mag wel, iedere dag het journaal kijken waar in sommige uitzendingen iets over het Midden-Oosten komt, mag niet.
8, 9 10 11, 12...
Hebr 6: 
)
) respect werkt in 2 richtingen.
