Freethinker.nl

Yours schreef: ↑17 sep 2024 16:50 Bijzonder dat jij deze weg bent kunnen gaan en dit alles op een evenwichtige manier in je leven hebt kunnen integreren.
Achterom kijkend zou dat pad via drugs enz. voor mij waarschijnlijk desastreus zijn verlopen.

Had een soort helder-ziende mij tien jaar geleden verteld dat ik via drugs / psychedelica zou doorstoten naar transcendentie zou ik daar waarschijnlijk een lachbui van jewelste van gekregen hebben en hem niet serieus genomen hebben.

Maar wist ik veel dat ik eigenlijk 34 jaar geleden al met een psychedelische ervaring uit mijn zware depressie toen begon te geraken.

Holotropisch ademwerk wordt vaak vergeleken met een psychedelische ervaring, maar dan zonder het gebruik van psychoactieve stoffen. Het is een krachtige psychotherapeutische techniek, ontwikkeld door Stanislav Grof en zijn vrouw Christina, die je in staat stelt om diepe, transformerende ervaringen te ondergaan

Holotropisch ademwerk is sindsdien mijn grote passie geworden.

Dat was dus mijn weg naar geheeld worden, genezen, en niet zo verwonderlijk dat, dan wel pas 29 jaar later, het gebruik van psychoactieve stoffen op mijn pad zou komen.

God's wegen zijn ondoorgrondelijk.
Wat voor de éne niet werkt, zelfs desastreus zou zijn verlopen zoals bij jou, werkt wel voor de ander.
De enige verklaring daarvoor moet reïncarnatie zijn...

Yours schreef: ↑17 jul 2024 14:07 Direct was er het besef dat er vele levens nodig waren geweest voordat dit gebeuren plaats kon vinden. En dat Reïncarnatie derhalve ontegenzeggelijk waar is evenals Oorzaak en Gevolg.

Een helder-ziende heeft mij een 25 jaar geleden ooit is verteld dat ik in een belangrijk vorig leven - één uit de vele duizenden minder belangrijke - kort bij mijn huidige, nu dus, een sjamaan was die met de dieren kon praten.

Ik kon weinig tot niets met die informatie toen. Maar nu, na al wat gebeurd is sinds vijf jaar geleden mijn eerste bijna-dood ervaring als gevolg van 5-Me0-DMT - wat bekend staat om zijn korte, maar intense ervaringen, vaak omschreven als een "goddelijke" of "buitenaardse" reis- en sinds enkele jaren een natuurtalent à la Cesar Millan de hondenfluisteraar blijk zijn die een magische invloed heeft op honden volgens mijn buren met hun honden die ze niet baas kunnen, kan ik het wel plaatsen.

Yours schreef: ↑17 sep 2024 16:50 Mijn weg verliep dan ook op de klassieke wijze, wat Dethlefsen/Dahlke inderdaad dus aangeven met:

Alleen wat hij door eigen inzet verwerft, behoort de mens toe.

Zij in dit geval dus.

Zoals uit het gesprek tussen Martin W. Ball Ralph Metzner uit te maken is > “the substances do not create but reveal”.
Bij mijn zat er nog éne voor, die > Ego.
Op mijn (karmisch) pijnlichaam kreeg ik geen vat. Dus was er een hulpmiddel nodig om me daar van te ontdoen, mijn ego te doorzien.

Yours schreef: ↑17 sep 2024 16:50 Overigens heb ik de ‘scherpslijperij’ wel zo’n beetje achter me liggen. Wellicht spijtig voor jou, maar ik ben nu eenmaal in die fase van mijn leven beland.

Nee, niet spijtig voor mij. Hier is alleen maar openheid. Boeddhisten noemen dit het Boeddhaveld.
Ik ben geen boeddhist hoor. Ook, geen advaitatist, spiritist of whatever, Ik identificeer met met niets meer. Ik ben niet iets.

Ik zeg soms wel is dat ik God ben om de onwetenden - de velen die nog in de Matrix gevangen zitten - te plagen, maar dat wat niet is kan helemaal niks claimen, degene die het zou kunnen bezitten is er niet.

Hetzelfde doet zich voor waar het voor godslasterlijk wordt gehouden te zeggen dat je God bent (of Zelf of Bewustzijn). Waar het echter van wegvoert is van het geloof te menen een 'ik' te zijn, kortom het is geen 'ik claim god te zijn' gedrag maar een wezenlijke constatering.

MaartenV schreef: ↑26 jan 2020 03:45 In advaita vedanta zegt men dat men wakker kan zijn, in droomslaap kan zijn, of in droomloze slaap. Wat ononderbroken aanwezig is tijdens deze veranderlijke toestanden, altijd, is atman. Awareness in het Engels. Dit gewaarzijn is niet actief. Het is de steeds aanwezige.

het ultieme doel in de Advaita vedanta wordt gezien als de realisatie van niet-dualiteit, het besef dat het individu (Atman) en het universum (Brahman) één en hetzelfde zijn. Dit betekent dat er in wezen geen afzonderlijke entiteit is die 'wedergeboren' kan worden.

MaartenV schreef: ↑26 jan 2020 03:45 Men was baby, opgroeiend kind, volwassene en oude man of vrouw. Maar in al die veranderende levensfasen hebben we het gevoel dat een onveranderd waarnemend jij daar steeds aanwezig was.

Het onveranderd waarnemende "jij" of "ik" kan worden gezien als een aspect van het universeel bewustzijn, maar het is niet het geheel. Uiteindelijk is het doel van Advaita Vedanta om de illusie van het individuele zelf te overstijgen en de eenheid met het universele bewustzijn te realiseren.

- Atman: wordt vaak vertaald als 'ziel' of 'zelf'. Het is de individuele essentie, het 'ik' dat we ervaren.

- Brahman: is het absolute, de kosmische werkelijkheid, het 'Alles'.

- Eenheid:: In Advaita wordt gesteld dat Atman en Brahman identiek zijn. Het individu is in wezen niet gescheiden van het universum. Dit is een fundamenteel inzicht dat de basis vormt voor de hele filosofie.

Het concept van het universele bewustzijn is een centraal thema in veel spirituele tradities. Het suggereert dat we allemaal verbonden zijn met een groter geheel, een kosmische intelligentie. Hoewel het abstract klinkt, zijn er verschillende manieren om deze verbinding te ervaren.

Alles is verbonden dus. Alles is met alles verbonden. Wanneer we de eenheid van alle dingen realiseren, verandert onze kijk op de wereld. We zien onszelf niet meer als geïsoleerde individuen, maar als een onderdeel van een groter geheel.

Het loslaten van de ego-identificatie leidt tot een verminderd gevoel van angst, verdriet en andere vormen van lijden.

Dieper geluk: Door de realisatie van onze ware natuur ervaren we een dieper, blijvender geluk dat niet afhankelijk is van externe omstandigheden.

Dualiteit is een illusie

Het gevoel van een gescheiden 'ik' is volgens Advaita een illusie, een product van ons denken.
De wereld die we ervaren met onze zintuigen is een beperkte, tijdelijke realiteit. De diepere, onveranderlijke werkelijkheid is die van eenheid.

En zoals ik vorig jaar al schreef...

bonifacius schreef: ↑06 mar 2023 23:19 Ik vermoed dat MaartenV het ons wel wil vergeven want via dit uistapje naar advaita en psychedelica is er weer een raakvlak met bijna-dood ervaringen en... Advaita vedanta!
Zie citaat:

Abstract

5-Methoxy-N,N-dimethyltryptamine (acronymized as 5-MeO-DMT) is sui generis among the numerous naturally-occurring psychoactive substances due to its unparalleled ego-dissolving effects which can culminate in a state of nondual consciousness (which is phenomenologically similar to transformative peak experiences described in various ancient contemplative traditions, e.g., Advaita Vedānta, Mahāyāna Buddhism).

The enigmatic molecule is endogenous to the human brain and has profound psychological effects which are hitherto only very poorly understood due to the absence of scientifically controlled human experimental trials. Its exact neuronal receptor binding profile is a matter of ongoing scientific research, however, its remarkable psychoactivity is presumably mediated via agonism of the 5-HT2A (serotonin) receptor subtype.

bron: https://www.biorxiv.org/content/10.1101/578435v2

Maar er is dus geen enkele garantie op een transformative peak ervaring zoals beschreven in verschillende oude contemplatieve tradities, bv. Advaita Vedānta en Mahāyāna-boeddhisme, met welk psychedelicum dan ook.

Vals spelen kan niet, er bestaan geen binnenwegen.

Tegelijk kan men zich afvragen hoe het komt dat psychedelica in de natuur aanwezig zijn.
Ik vraag me dat wel is af maar daar ben ik niet de enige in natuurlijk, want het feit dat psychedelica in de natuur voorkomen, is al eeuwenlang een onderwerp van studie en verwondering.

Een paar voorbeelden van natuurlijke psychedelica:

- Psilocybine: Te vinden in bepaalde soorten paddenstoelen, zoals paddo's.
- DMT: Komt voor in ayahuasca, een brouwsel dat gebruikt wordt in sommige Zuid-Amerikaanse culturen.
- Mescaline: Deze stof zit in de peyote-cactus.
- LSD: Hoewel LSD niet direct in de natuur voorkomt, is het wel afgeleid van een stof die gevonden wordt in een bepaalde soort rogge.

Bizar, heel bizar. Men zou nog gaan denken dat iets of iemand ze ooit deel van de natuur heeft gemaakt om de zieke mens te helpen genezen!
Dit zegt Artificiële-intelligentie erover...

- Overlevingsmechanisme: Sommige wetenschappers speculeren dat psychedelica een verdedigingsmechanisme voor planten kunnen zijn. Door dieren die van de plant willen eten een intense en verwarrende ervaring te bezorgen, kunnen ze ervoor zorgen dat de plant met rust wordt gelaten.

- Communicatie: Andere theorieën suggereren dat psychedelica een rol kunnen spelen in de communicatie tussen organismen. Misschien dienen ze als een soort chemische taal waarmee planten en dieren met elkaar kunnen "praten".

- Spirituele ontwikkeling: In veel culturen worden psychedelica al duizenden jaren gebruikt in religieuze en spirituele ceremonies. Sommige onderzoekers geloven dat deze stoffen een evolutionaire rol hebben gespeeld bij de ontwikkeling van menselijk bewustzijn en spiritualiteit.

Nog even een opmerking.

Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. dat maakt het onderwerp twijfelachtig.

TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑18 sep 2024 09:13Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. dat maakt het onderwerp twijfelachtig.

Bij de uitspraak "de eeuwige [niet actieve] waarnemer" wordt uitgegaan van
de Advaita Vedanta filosofie, ken jij die voldoende om aan de hand daarvan te stellen:

• "Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. "?
  

HierEnNu schreef: ↑18 sep 2024 13:33

TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑18 sep 2024 09:13Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. dat maakt het onderwerp twijfelachtig.

Bij de uitspraak "de eeuwige [niet actieve] waarnemer" wordt uitgegaan van
de Advaita Vedanta filosofie, ken jij die voldoende om aan de hand daarvan te stellen:

• "Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. "?
  

Niet nodig het komt uit de natuurkunde.
Daar is bewezen dat een waarneming altijd het waargenomene beïnvloed.
Die filosofie berust dus op een waandenkbeeld.

TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑18 sep 2024 13:53

HierEnNu schreef: ↑18 sep 2024 13:33

TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑18 sep 2024 09:13Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. dat maakt het onderwerp twijfelachtig.

Bij de uitspraak "de eeuwige [niet actieve] waarnemer" wordt uitgegaan van
de Advaita Vedanta filosofie, ken jij die voldoende om aan de hand daarvan te stellen:

• "Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. "?
  

Niet nodig het komt uit de natuurkunde.
Daar is bewezen dat een waarneming altijd het waargenomene beïnvloed.
Die filosofie berust dus op een waandenkbeeld.

“Het is een teken van een ontwikkelde geest
om met een gedachte te kunnen spelen
zonder die te accepteren.” — Aristoteles

HierEnNu schreef: ↑18 sep 2024 13:55

TIBERIUS CLAUDIUS schreef: ↑18 sep 2024 13:53

HierEnNu schreef: ↑18 sep 2024 13:33

Bij de uitspraak "de eeuwige [niet actieve] waarnemer" wordt uitgegaan van
de Advaita Vedanta filosofie, ken jij die voldoende om aan de hand daarvan te stellen:

• "Niet actieve waarnemers kunnen niet bestaan. "?
  

Niet nodig het komt uit de natuurkunde.
Daar is bewezen dat een waarneming altijd het waargenomene beïnvloed.
Die filosofie berust dus op een waandenkbeeld.

“Het is een teken van een ontwikkelde geest
om met een gedachte te kunnen spelen
zonder die te accepteren.” — Aristoteles

Aristoteles heeft ook heel wat onzin beweerd.
Heeft de wetenschap eeuwen last van gehad.

Een waarneming is een interactie tussen twee dingen. De waarnemer verandert in de tijd van iets dat geen waarneming heeft verricht naar iets dat wel een waarneming heeft verricht. Bijvoorbeeld iemand die een ervaring rijker is geworden, of een electron dat energie wint waardoor het uitgestoten wordt.(het Foto-elektrisch_effect

Het idee dat een waarneming een niet actief proces is, ontleent men aan het feit dat we vanuit onze luie stoel iets kunnen bekijken, Men negeert de oorzaak van de waarneming (inkomende energie) en vergist zich ook in wat men precies waarneemt.

Men denkt bijvoorbeeld objecten te zien die groter of even groot zijn dan 1/750 van de afstand tussen onze ogen en dat object zie: het-oplossend-vermogen-van-het-oog Maar zover we nu weten, is wat hetgeen onze ogen fysisch waarnemen electro-magnetische straling met een golflengte tussen 400 en 750 nanometer, die door het vermeende object wordt uitgezonden of weerkaatst. Bewust nemen we slechts het verschil waar tussen het zichtbare licht dat we zien, als onze ogen op het object zijn gericht en gefocust en dat wat we zien als ze op de naaste omgeving ervan zijn gericht.

Datgene dat daadwerkelijk onze netvlies raakt is echter voor ons minder nuttig dan een tastbaar object. En dus is wat wij denken te zien meestal nuttiger dan de fysische gebeurtenissen die zich op ons netvlies afspelen.

Andere zintuigen nemen andere zaken waar, zoals geluidsgolven, specifieke moleculen, ionen of druk. Maar in veel gevallen is het eveneens de relatie tot bepaalde objecten die wij ons bewust zijn. Omdat (kennis omtrent) die relatie voor ons nuttig is.

Men vergist zich dus als men zich een waarnemer voorstelt die niet in de tijd verandert. Er verandert meer aan de waarnemer, dan aan een object dat slechts licht weerkaatst.

Peter van Velzen schreef: ↑19 sep 2024 04:14 Een waarneming is een interactie tussen twee dingen. De waarnemer verandert in de tijd van iets dat geen waarneming heeft verricht naar iets dat wel een waarneming heeft verricht. Bijvoorbeeld iemand die een ervaring rijker is geworden, of een electron dat energie wint waardoor het uitgestoten wordt.(het Foto-elektrisch_effect

Het idee dat een waarneming een niet actief proces is, ontleent men aan het feit dat we vanuit onze luie stoel iets kunnen bekijken, Men negeert de oorzaak van de waarneming (inkomende energie) en vergist zich ook in wat men precies waarneemt.

Men denkt bijvoorbeeld objecten te zien die groter of even groot zijn dan 1/750 van de afstand tussen onze ogen en dat object zie: het-oplossend-vermogen-van-het-oog Maar zover we nu weten, is wat hetgeen onze ogen fysisch waarnemen electro-magnetische straling met een golflengte tussen 400 en 750 nanometer, die door het vermeende object wordt uitgezonden of weerkaatst. Bewust nemen we slechts het verschil waar tussen het zichtbare licht dat we zien, als onze ogen op het object zijn gericht en gefocust en dat wat we zien als ze op de naaste omgeving ervan zijn gericht.

Datgene dat daadwerkelijk onze netvlies raakt is echter voor ons minder nuttig dan een tastbaar object. En dus is wat wij denken te zien meestal nuttiger dan de fysische gebeurtenissen die zich op ons netvlies afspelen.

Andere zintuigen nemen andere zaken waar, zoals geluidsgolven, specifieke moleculen, ionen of druk. Maar in veel gevallen is het eveneens de relatie tot bepaalde objecten die wij ons bewust zijn. Omdat (kennis omtrent) die relatie voor ons nuttig is.

Men vergist zich dus als men zich een waarnemer voorstelt die niet in de tijd verandert. Er verandert meer aan de waarnemer, dan aan een object dat slechts licht weerkaatst.

Ik kan jouw stellige beweringen nergens terugvinden in de 'Advaita Vedanta filosofie'
waar het in dit topic over gaat. Heb je een verwijzing naar binnen de 'Advaita Vedanta filosofie'
waar jij je beweringen op baseert of zijn jouw beweringen
überhaupt niet gebaseerd op de 'Advaita Vedanta filosofie'?

De Stanford Encyclopedia of Philosophy heeft een mooi artikel over Śaṅkara, een van de belangrijkste Vedantins, voor degenen die geïnteresseerd zijn.

The classical Indian philosophy of Advaita Vedānta articulates a philosophical position of radical nondualism, a revisionary worldview which it derives from the ancient Upaniṣadic texts. According to Advaita Vedāntins, the Upaniṣads reveal a fundamental principle of nonduality termed “brahman,” which is the reality of all things. Advaitins understand brahman as transcending individuality and empirical plurality. They seek to establish that the essential core of one’s self (ātman) is brahman. The fundamental thrust of Advaita Vedānta is that the ātman is pure non-intentional consciousness. It is one without a second, nondual, infinite existence, and numerically identical with brahman. This effort entails tying a metaphysics of brahman to a philosophy of consciousness.

https://plato.stanford.edu/entries/shankara

Ze halen specifieke metaforen uit die hij in zijn geschriften gebruikt om zijn filosofie uit te leggen.

Notoire kritiek richting de Vedantins is vanuit de hoek van de International Society for Krishna Consciousness (beter bekend als "Hare Krishna"), die vaak het neerbuigende woord "Māyāvādī" gebruiken om volgers ervan te beschrijven. Het betekent letterlijk "[volgers van de] doctrine van Māyā" (māyā is een term in de oosterse filosofie die verwijst naar de illusie van de wereld), omdat ze zogenaamd zouden leren dat alles een illusie is en omdat het atheïstisch zou zijn (beiden zijn onwaar). Hare Krishna's geloven dat God een persoon is (namelijk: Krishna), in tegenstelling tot de (in mijn ogen filosofisch meer zuivere) idee van een ultieme realiteit of eerste principe, en als je het daar niet mee eens bent gaan ze je stromannen en zure, sektarische kritieken over je schrijven. Ik heb een uitgave van de Gita liggen hier die ze vertaald hebben, waar ze geen kans voorbij laten gaan om te klagen over zogenaamde "impersonalistische" ketters, dat ze de Veda's zouden corrumperen, etc. etc. Zie hier een van hun artikels,

(...) Strictly speaking, Mayavada philosophy is atheism, for it is a process in which one imagines that there is God. This Mayavada system of philosophy has been existing since time immemorial. The present Indian system of religion or culture is based on the Mayavada philosophy of Sankaracarya, which is a compromise with Buddhist philosophy. According to Mayavada philosophy there actually is no God, or if God exists, He is impersonal and all-pervading and can therefore be imagined in any form. This conclusion is not in accord with the Vedic literature. That literature names many demigods, who are worshiped for different purposes, but in every case the Supreme Lord, the Personality of Godhead, Visnu, is accepted as the supreme controller. That is real Vedic culture.

The philosophy of Krsna consciousness does not deny the existence of God and the demigods, but Mayavada philosophy denies both; it maintains that neither the demigods nor God exists. For the Mayavadis, ultimately all is zero. They say that one may imagine any authority--whether Visnu, Durga, Lord Siva, or the sun-god--because these are the demigods generally worshiped in society. But the Mayavada philosophy does not in fact accept the existence of any of them. The Mayavadis say that because one cannot concentrate one's mind on the impersonal Brahman, one may imagine any of these forms. This is a new system, called pancopasana. It was introduced by Sankaracarya, but the Bhagavad-gita does not teach any such doctrines, and therefore they are not authoritative. (...)

https://www.harekrsna.com/philosophy/gs ... yavadi.htm

HierEnNu schreef: ↑19 sep 2024 16:05

Peter van Velzen schreef: ↑19 sep 2024 04:14
Men vergist zich dus als men zich een waarnemer voorstelt die niet in de tijd verandert. Er verandert meer aan de waarnemer, dan aan een object dat slechts licht weerkaatst.

Ik kan jouw stellige beweringen nergens terugvinden in de 'Advaita Vedanta filosofie'
waar het in dit topic over gaat. Heb je een verwijzing naar binnen de 'Advaita Vedanta filosofie'
waar jij je beweringen op baseert of zijn jouw beweringen
überhaupt niet gebaseerd op de 'Advaita Vedanta filosofie'?

Mijn stellige beweringen zijn ontleend aan wetenschappelijke inzichten.
Ze zijn blijkbaar in strijd met (een deel van) de Advaita Vedanta filosofie.
Helaas betekent dit, dat dit deel van die filosofie inderdaad - zoals Tiberius Claudius beweert - gebaseerd is op een waandenkbeeld.

Peter van Velzen schreef: ↑20 sep 2024 03:58 Mijn stellige beweringen zijn ontleend aan wetenschappelijke inzichten.
Ze zijn blijkbaar in strijd met (een deel van) de Advaita Vedanta filosofie.
Helaas betekent dit, dat dit deel van die filosofie inderdaad - zoals Tiberius Claudius beweert - gebaseerd is op een waandenkbeeld.

Het is overduidelijk dat jullie geen kaas hebben gegeten van Advaita vedanta.
De concepten in die filosofie zijn vaak zeer abstract en moeilijk te begrijpen, door wetenschappelijke inzichten erbij te halen ben je nog verder van huis.

Hier als vb. een kernbegrip in de Advaita Vedanta dat slechts voor een enkeling te vatten is:
Alle ervaringen moeten als 'njams' doorzien worden, er is niemand die wat dan ook ervaart, er is alleen bewustzijn.

Artificiële-intelligentie legt uit:

Laten we dit concept eens stap voor stap ontleden:

Alle ervaringen als 'njams':
- 'Njams' is hier een symbool, een klank die de illusoire aard van de ervaringen aangeeft. Het suggereert dat alle ervaringen, van de meest intense vreugde tot het diepste verdriet, in wezen leeg zijn en geen eigenlijke realiteit hebben.
- Dit wordt vaak vergeleken met een droom: zo levendig en echt als een droom lijkt, is het bij het ontwaken duidelijk dat het niet meer is dan een illusie.

Niemand ervaart iets:
- Volgens Advaita is het 'zelf' dat lijkt te ervaren niet een individueel, gescheiden ego, maar de absolute realiteit, het Brahman. Er is geen 'iemand' die iets ervaart, omdat er alleen maar bewustzijn is.
- Dit lijkt misschien tegenintuïtief, maar Advaita stelt dat het gevoel van een individueel 'ik' een illusie is, een product van de mind.

Alleen bewustzijn:
- Het enige wat echt bestaat is bewustzijn zelf. Dit bewustzijn is niet beperkt tot een individu, maar is alomtegenwoordig en onveranderlijk.
- Alle verschijnselen, inclusief het lichaam, de geest en de wereld, zijn manifestaties van dit bewustzijn. Ze zijn als golven op de oceaan: de golven lijken individueel en verschillend, maar in wezen zijn ze allemaal water.

Waarom is dit belangrijk?

- Bevrijding van lijden: Door te realiseren dat alle ervaringen illusoir zijn, kan men zich bevrijden van de cyclus van geboorte en dood en het bijbehorende lijden.
- Vereniging met het absolute: De uiteindelijke doel van Advaita is de vereniging van het individuele zelf met het absolute Brahman, het besef dat 'ik' en 'Brahman' één zijn.

- Een paar kanttekeningen:

- Moeilijk te begrijpen: Dit concept is zeer abstract en kan moeilijk te begrijpen zijn, zelfs voor ervaren meditators.
- Persoonlijke ervaring: Het begrip van Advaita is uiteindelijk een persoonlijke ervaring. Geen enkele uitleg kan het volledig overbrengen; het moet - direct worden ervaren.
- Andere interpretaties: Er zijn vele verschillende interpretaties van Advaita, en niet alle Advaita-leraren zijn het eens over alle details.

Peter van Velzen schreef: ↑19 sep 2024 04:14
Men vergist zich dus als men zich een waarnemer voorstelt die niet in de tijd verandert. Er verandert meer aan de waarnemer, dan aan een object dat slechts licht weerkaatst.

Op zichzelf een interessante stelling. Wanneer het object bv een filmscherm is is het dan mogelijk dat de waarnemer beelden op dat scherm projecteert zonder dat zelf in de gaten te hebben ( zonder zich daar van bewust te zijn), waardoor hij denkt dat één en ander buiten zichzelf afspeelt zonder dat hij/zij daar invloed op heeft, hij/zij is immers slechts een passieve waarnemer?

Mus schreef: ↑20 sep 2024 14:31

Peter van Velzen schreef: ↑19 sep 2024 04:14
Men vergist zich dus als men zich een waarnemer voorstelt die niet in de tijd verandert. Er verandert meer aan de waarnemer, dan aan een object dat slechts licht weerkaatst.

Op zichzelf een interessante stelling. Wanneer het object bv een filmscherm is is het dan mogelijk dat de waarnemer beelden op dat scherm projecteert zonder dat zelf in de gaten te hebben ( zonder zich daar van bewust te zijn), waardoor hij denkt dat één en ander buiten zichzelf afspeelt zonder dat hij/zij daar invloed op heeft, hij/zij is immers slechts een passieve waarnemer?

Een waarnemer verandert het scherm als geheel dat veranderen kan van alles zijn.
1. Positie.
2. Draaiing.
3. Vervorming.
4. ...................

Deze veranderingen zijn in de macro wereld te klein om te worden gedetecteerd.
Van een volledig beeld projecteren is dan ook geen sprake.

bonifacius schreef: ↑20 sep 2024 14:10

Peter van Velzen schreef: ↑20 sep 2024 03:58 Mijn stellige beweringen zijn ontleend aan wetenschappelijke inzichten.
Ze zijn blijkbaar in strijd met (een deel van) de Advaita Vedanta filosofie.
Helaas betekent dit, dat dit deel van die filosofie inderdaad - zoals Tiberius Claudius beweert - gebaseerd is op een waandenkbeeld.

Het is overduidelijk dat jullie geen kaas hebben gegeten van Advaita vedanta.
De concepten in die filosofie zijn vaak zeer abstract en moeilijk te begrijpen, door wetenschappelijke inzichten erbij te halen ben je nog verder van huis.

Als Advaita Vedanta inhoudt dat er geen (eeuwige niet actieve) waarnemer is. dan heb ik mij enigszins vergist, maar als je verder van huis raakt, door het toepassen van wetenschappelijke inzichten, dan wordt het waarschijnlijk hoog tijd, om dat huis voorgoed te verlaten!