Re: Enquête: atheisten in de volkskant
Geplaatst: 25 jun 2013 22:37
Over de vragenlijst. Geen antwoord past mij
, of misschien het 3de?
Steff.
Steff.
“Het is een teken van een ontwikkelde geest om met een gedachte te kunnen spelen zonder die te accepteren.” — Aristoteles
https://www.freethinker.nl/forum/
Oggi schreef:1. "Ik ben atheïst":
Een gelovige jongen vroeg me onlangs waarom ik niet in god geloofde. Ik antwoordde dat ik noch niet noch wel geloofde, EN OOK GEEN twijfelaar (agnosticus) was. -> "Ik spreek me er niet over uit, of hij bestaat of niet. Ik ben zelfs geen twijfelaar. Een twijfelaar pendelt tussen ja en nee. Dat hoef ik niet te doen. Want ALS hij zou bestaan: dan houdt God zich niet met ons bezig, zolang we niet zelf zover als god zelf zijn: dus ligt mijn taak erin om ernaar te streven zonder van god ook maar IETS te verwachten, behalve wat ik van mezelf verwacht. En als hij NIET bestaat, dan is het super om ooit zover te zijn om zelf god te kunnen zijn, voor mijn medemensen. En weet je wat ik dan hoop? Dat ook zij voor mij dat willen zijn, wat ze anders voor zichzelf alleen, nooit kunnen betekenen. De ander is toch wel een opdracht, denk ik zo..." Hij zei me dat hij ook niet meer "gewoon maar gelovige wilde zijn, want dat is toch wat te beperkt"! Nou, hij was er al-vàst.. aan toe!
2. Religie moet weg? NEEN!!! Ik vind dat mensen andere mensen niet iets moeten opleggen en dat geldt in beide richtingen - sorry!
3. de mens = ego-istisch? OOK NEEN!! De egoïstische mens is beperkt in zijn inzicht in wat hij is en wat hem maakt of KRAAKT.
4. Wetenschappelijke moraal moet gat opvullen: WOW, hier kraakt er van alles aan.
- Wetenschappelijke moraal: bestaat die dan? Dat wist ik nog niet! Laat maar van jullie horen, morele wetenschappers! Onafhankelijke wetenschap is iets waar ik ontzettend diep naar verlang. Onafhankelijk van geldschieters, kapelletjes, zuilen, stromingen, etc. en etc. etc. ALS WE OOIT DAARAAN TOE ZIJN? Oh ja! Liefst van alles! Nou.. Ook dan: toch effe kritisch bekijken.
Doch: wetenschap is ook vandaag zeer zinvol voor het nemen van bepaalde beslissingen. Maar voorzichtigheid is echt aan de orde. Sorry dus: ook hier centraal-negatief.
Groeten
Niet helemaal eens.Oggi schreef:Stef,
"Egoïstische" mensen, zitten volgens mij op een dwaalspoor: daag ze eens uit om echt openhartig aan zichzelf te twijfelen, en ze gaan in de aanval.
Maar stel ze voor persoonlijke existentiële twijfels, en dan doen ze precies het tegenover gestelde van wat ze beweren.. Gelukkig voor mensen die hen dierbaar zijn: vaak in hun voordeel...
Soms echter niet: owee de 'afvalligen' !
Doe dit met mensen die constant met mensen begaan zijn en dit in niet altijd gemakkelijke situaties? Nou die gaan je zelfs nog meer twijfels geven, in deze of gene zijde van het spectrum, maar dan heel vaak op zulk een manier dat je het ook làng erna ervaart als een uitdaging: dat je er nog over blijft nadenken.
Het hart is niet te kneden. De hersenen wel.
Maar het hart is een keuze, de hersenen niet.
Hartelijke groet
O.
Met "hart" bedoel je welicht dat deel van de hersenen dat nodig is voor het hebben van empatie?Oggi schreef:Beste Stef,
1. Met ons hart-en-hersenen op één lijn scheppen we een mooiere wereld.
2. Met onze hersenen alleen scheppen we een wereld in wanorde.
3. Met ons hart alleen scheppen we inderdaad niet veel.
Vind je dit juist?
Welke van de drie vind je het meeste juist?
Groeten.
Mag ik even de sleutel naar jouw menselijke-essentiecontainer.Doppelganger schreef:Ja, alsjeblieft zeg. Als ik ergens kromme tenen van krijg, is het wel die vreselijke hartmetafoor (in de zin van hart=ziel, of iets dergelijks). Het hart is een spier die bloed rondpompt, niet een menselijke-essentiecontainer.
Zo erg is het toch niet een talig systeem te hebben om je uit te drukken in de dagelijkse dingetjes? Heb je dezelfde neiging als iemand zegt dat het pijpestelen (of is het pijpenstelen) regent?Doppelganger schreef:Ja, alsjeblieft zeg. Als ik ergens kromme tenen van krijg, is het wel die vreselijke hartmetafoor (in de zin van hart=ziel, of iets dergelijks). Het hart is een spier die bloed rondpompt, niet een menselijke-essentiecontainer.
Eigenlijk zijn dat veel betere songteksten en ieder geval niet zo afgezaagd als cliché en misschien wel veel minder plastisch dan een hart gebruiken als metafoor voor iets dat in een ander orgaan afspeelt en beide organen zijn als je ze plastisch beschouwt een remedie tegen waar het voor het zou moeten staan.Doppelganger schreef:Toegegeven, het levert nogal plastische songteksten op.
Dat wat het is, blijkt echter dat het hier niet is, wat het is. Neuronengeknetter is geen bezieling, liefde of andere dingen die mensen graag tot de essentie van zichzelf zien. Nog maar in het midden gelaten, dat de meeste dingen van die essentie zonder wereld buiten zichzelf ook niet bestaan hadden (zo is er geen liefde zonder iets of iemand om lief te hebben). Existentie en essentie (Sartre), functies en participatie (ICF), het geheel is door velen terecht vanuit verschillende hoeken bekeken.Krautsjo schreef:Eigenlijk zijn dat veel betere songteksten en ieder geval niet zo afgezaagd als cliché en misschien wel veel minder plastisch dan een hart gebruiken als metafoor voor iets dat in een ander orgaan afspeelt en beide organen zijn als je ze plastisch beschouwt een remedie tegen waar het voor het zou moeten staan.Doppelganger schreef:Toegegeven, het levert nogal plastische songteksten op.
Een oproep dus om creatiever te zijn, ik krijg ook jeuk van dat betekenisloze maar o zo verbeeldingsvolle gebrek aan fantasie. Kan er nu echt niets anders verzonnen worden.
Mag ik menselijke essentie-container gebruiken ? Ik vind het heel erg mooi namelijk, alleen ik heb nog mijn twijfels over "container"
Ik ben wel een voorstander van de poëzie van het benoemen van "dat wat het is" Weg met al dat eufemistische geneuzel.
Tuurlijk.Krautsjo schreef: Mag ik menselijke essentie-container gebruiken ?
Ik stoor me daar niet zo aan, want ik zie dat als symboliek.Doppelganger schreef:Ja, alsjeblieft zeg. Als ik ergens kromme tenen van krijg, is het wel die vreselijke hartmetafoor (in de zin van hart=ziel, of iets dergelijks). Het hart is een spier die bloed rondpompt, niet een menselijke-essentiecontainer.
Poezie is spelen met taal, en als je speelt met taal, ontkom je vaak niet aan omwegen.Krautsjo schreef:Ik ben wel een voorstander van de poëzie van het benoemen van "dat wat het is" Weg met al dat eufemistische geneuzel.