Hoe ik van atheïst een christen werd.

[dikkemick]

Tegen dit zeker weten is in geen reactie opgewassen.

[Dat beloof ik]

Het kan blijkbaar zo zijn dat God een mens opeens iets duidelijk maakt en dat je dan een keuze hebt.

Goed dan, ik zal eerlijk zijn:
Dit is zo.
Mij is Het ook overkomen.

Al kind ben ik opgegroeid met aardappels en rijst.
Mijn grootvader zailger was aardappelboer en alleen omdat mijn oom in Indonesië had gezeten stond er af en toe ook rijst op tafel.
En uiteindelijk, toen ik volwassen werd en op mijzelf ging wonen, moest ik dus voor mezelf koken.
Ik kocht een kookboek over pasta, en toen ik het opensloeg wist ik het:
“Dit is alles, dit is waar de wereld om draait”.
Ik heb gekozen voor pasta en dat heeft mijn leven veranderd.
Sindsdien ben ik overtuigd pastafariaan.
Moeiteloos kan ik iedereen bekeren met mijn zelfgemaakte lasagne.
(je staat 3 uur in de keuken, maar dan heb je ook wat : http://coquinaria.nl/recepten/03.5recept.htm" onclick="window.open(this.href);return false;)
Nu weet dat ik dat ik na mijn dood zal gaan naar een plaats vol bierfonteinen en strippers.
En iedereen gaat daar naar toe, uiteindelijk.

Dat is mooi, heel mooi.

[Rereformed]

Tegen dit zeker weten is in geen reactie opgewassen.

Het meest ideale geloof.

[Fundi]

Ik vind je verhaal bijzonder fundi.
Maar eigenlijk bijzonder in die zin dat ik zo'n soort verhaal niet eerder heb gehoord. Ik heb vele 'bekeringsverhalen' aangehoord, maar ze leken niet vaak op een verhaal zoals jij die hier vertelt.
Je vertelt dat je genesis begon te lezen en daar bewust werd van God en tot erkenning kwam dat de bijbel Gods woord is.
Daarna gaat er enige tijd overheen en je blijkt ook veel over Jezus gelezen te hebben, want je had vragen over Zijn rol en betekenis. Je bezocht zelfs verschillende kerken. Dit geeft toch een indruk van een behoorlijke tijdsspanne.
Uiteindelijk valt het kwartje in Hilversum:
Jezus is God en als je je vertrouwen op Christus stelt en hem gelooft, dan wordt je behouden.

Er zat ruim een jaar tussen het moment dat in ging geloven in God en dat ik begreep wie Christus is.

Ik mis hier als allereerste het complete bekeringsverhaal. Je praat over vertrouwen en geloven, maar ik mis het afstand nemen van je oude leven, het vragen van vergeving van je zonden, de afwassing van je zonden en het worden van een nieuw mens. Er zijn maar weinig getuigenissen van Christenen, waar deze fundamentele zaken ontbreken. Misschien heb je er niet aan gedacht, maar ik mis dit wel degelijk in je verhaal. Dus je kwartje in Hilversum is slechts 12,5 cent. Misschien wil je dit nog aanvullen.

Afstand van mijn oude leven.
Tja, mijn mening was uiteraard wel veranderd, eerst ontkende ik het bestaan van God en daarna het tegenovergestelde. Waar moest ik verder afstand van nemen? Ik had dan wel geen christelijke, maar wel een goede opvoeding gehad. Het was niet dat ik een crimineel was of zo.

Het vragen van vergeving van je zonden
Ik was me er niet zo van bewust dat ik 'een zondaar' was. Dat speelde in eerste instantie eigenlijk niet. Later wel, ik las dat God blijkbaar dingen van de mens vraagt, en dat dit lang niet altijd lukt. Vergeving vragen, fouten maken, vergeving vragen, weer fouten maken.

de afwassing van je zonden.
Dat kwam toen dat "kwartje viel". Geloof in Christus en je bent vergeven. Het hangt er dus niet van af om maar geen fouten te maken, maar dat God Zelf de redding hiervoor is. Gelukkig maar want ik was er inmiddels wel achtergekomen dat geen fouten maken niet lukt. Je mag wel goede dingen doen, maar dat is heel wat relaxter dan dat je geen fouten meer mag maken.
Trouwens, als je waterdoop bedoelt (afwassing ?) ik ben niet gedoopt (in of met water).

het worden van een nieuw mens.
Dat ben ik, geestelijk, want ik heb de vaste belofte van God dat ik behouden ben en deel uitmaak van het lichaam van Christus. Qua fysiek lichaam verandert er nu nog niet veel he, dat komt na de dood van dit huidige fysieke lichaam.

Verder vertel je dat je moeder in een kerk zat (ongeveer tussen 30 en 50 jaar geleden) , waarbij zwarte kousen gelovigen watjes zijn. Wel fundi, Ik kom uit een christelijk dorp en ken de zwarte kousen. Ik weet dat er families waren in deze zware Gergem (gereformeerde gemeenten) die met gesloten gordijnen op zondagmiddag op een verhoging in de voorkamer hun zonden overdachten. Deze waren aangesloten bij de zwarte kousen kerk. Ik heb nog nooit van een kerk of richting gehoord die nog zwaarder waren dan deze christelijk fundamentele stroming, zodat zij zelfs watjes zijn. Dus ik ben zeer benieuwd over welke kerk of stroming jij het hebt. Het komt mij over als een overdrijving.

Dat van mijn moeder is inmiddels zo ongeveer 70 jaar geleden (veluwe). Ik kan niet goed beoordelen of die gemeentes zwaarder zijn, misschien ken ik alleen zwarte-kousen-light. Het was zeker niet bedoeld als overdrijving. Wat ik weet was dat het zeer beklemend was, met veel onderlinge controle. Veel ge- en verboden. Ze waren ook niet bij gereformeerden oid aangesloten omdat ze het niet goed vonden dat een kerk een naam had. Als je niet bij hun hoorde, dan ging je verloren.

In dit alles wek je bij mij de indruk heel sterk de rol aan te willen nemen als een 'ex atheïst' . Maar ik vermoed dat jij in je jeugd christelijk bent opgevoed. Maar nogmaals... mijn vermoeden, of in ieder geval daar iets van meegekregen heeft, wat ook niet anders kan, zoals jij je ouders beschrijft.

Ik heb geen enkel christelijk iets in mijn opvoeding gehad. Vreemd dat dit zo moeilijk te accepteren is.

Het lijkt mij alsof jij een hier een contra-persoon wilt zijn. Je wilt jezelf als een ex-atheïst neerzetten tegenover de vele ex-christenen op dit forum.

Er zijn er wel meer op dit forum die dat zeggen. Zoals de waard is...

Je legt de nadruk op het feit dat je helemaal blanco was qua geloof in je jeugd en richt de focus op het vertrouwen en geloven in God en daarbij heel handig het oordeel van verdoemenis omzeilt, zoals deze in de bijbel is te lezen en waar veel gelovigen over struikelen.

Zou dat kunnen zijn omdat het vertrouwen in God (of anders gezegd: geloof in Christus) het enige is waar het werkelijk op aankomt. En dat eeuwige verdoemenis iets is wat de mensen er in lezen (en zo blijven vertalen, dus er in blijven lezen).

Nog een laatste vraag.. Ik lees een goed verhaal over je moeder. Maar je vader heeft dit alles niet mee mogen maken. Is hij zonder God gestorven.? Vergeef mij mijn vraag als dit gevoelig ligt, maar je noemt immers je vader in je verhaal.

Als God mij iets kon duidelijk maken, kan Hij dat ook in de laatste dagen van mijn vader hebben gedaan. Maar ik weet het niet. Ik vertrouw God en heb hoe dan ook geen vrees dat hij in die zg. eeuwige verdoemenis komt want die bestaat niet.

[dikkemick]

@Fundi. Bestaat er een mogelijkheid dat je re-reformed? Hebben de rede en het gezond verstand nog enig vat op je overtuiging? Zo niet, wat is je doel hier? Je bent nogal zeker van je overtuiging maar een stevige grond heb je niet onder je voeten, gezien het feit dat je deze God maar niet hard kunt maken.
Weet dat jij net zo overtuigd bent als Achmed de IS-strijder. Ook hij weet met absolute zekerheid dat hij geredt zal zijn.
Waarom verdiep je je niet in zijn geloof/overtuiging? Want stel...

[Dat beloof ik]

Fundi,

ik blijf tegenstellingen zien in wat je zegt.
Ik lees dat je denkt dat je vader niet in de eeuwige verdoemenis terecht is gekomen omdat die niet bestaat.
Maar jij denkt wel dat hij is beoordeeld, want je schrijft :

Mensen die dat niet willen, worden geoordeeld. Ieder wordt wel rechtvaardig geoordeeld. Als je niets verkeerd doet, heb je niets te vrezen.
Maar dat loopt meestal toch niet oke, want ik vrees dat wij mensen het in werkelijkheid niet goed doen.

Mijn vraag aan jouw: wat hebben volgens jou de mensen die iets verkeerd hebben te vrezen, als de eeuwige verdoemenis toch niet bestaat ?

[Fundi]

Je "bekeringsgeschiedenis" heeft wel wat gemeen met die van Saulus van Tarsen, ook eerst een christenhater en een vijand van God.
Zoals hij een stem uit de hemel hoorde over vervolging werd jij gegrepen door de openingszin in Genesis.

Ik denk dat er veel christenen zijn die op enig punt in hun leven gingen geloven. Misschien als je een christelijke opvoeding hebt gehad, dat dit niet altijd zo'n duidelijk moment was, maar ook toch hoor je dat ook wel. (bijv. mensen die eigenlijk meer christelijk waren voor de vorm, maar een bewust moment hadden dat het geloof werkelijk voor ze werd).

Later in Hilversum werd jij echter tijdens een preek nog een keer bekeerd, God sprak toen door een dominee tot jou.
In je eerste bekering werd je duidelijk gemaakt dat God bestond als ik je goed begrijp en in je tweede bekering zag je de noodzakelijke rol van Jezus Christus, het aanbod van genade.
Ik neem aan dat je de kerkrichting van die bewuste dominee daarom altijd trouw bent gebleven, een "gezonde kerk" zoals jij die noemt. Welke richting is dat?

Die dominee heeft mij en mijn vrouw later in de echt verbonden. Hij was toen inmiddels naar een andere kerk gegaan.
Ik was inmiddels ook verhuist, dus we gingen niet meer naar die kerk.
De specifieke richting wil ik in het midden laten, er zijn veel kerken die "gezond" zijn. Het gaat er om dat het woord van God verkondigd wordt, deste meer dat conform de bijbel is, deste beter (gezonder).

En wat is er volgens jou en je moeder mis met een "zwartekousenkerk"?
Zij geloven toch net als jij en je moeder in dezelfde God?

Die gemeente waar mijn moeder heenging maakte een ernstige vertekening van de bijbelse boodschap. Het is denk ik heel moeilijk in zo'n kerk om tot vertrouwen in God te komen, ik denk dat het vaak eerder leidt tot angst voor God en dat is niet hetzelfde.
Of iemand wel of niet behouden wordt, ligt niet aan het kerkbezoek of lidmaatschap, maar of iemand in zijn hart op God vertrouwd.

Na je dood zal je in het hiernamaals dagelijks niet met ons maar wel met hen dagelijks geconfronteerd worden, of niet?

We zullen wel zien. Maar uiteindelijk zullen wij elkaar daar ook weer ontmoeten. Beter eerder dan later.

[Henry II]

Ik las Genesis 1. Er gebeurde iets merkwaardigs. Toen ik het las wist ik dat het waarheid was. Een besef dat het gezag had van een soort die ik niet kende.

Exact dezelfde verhalen ken ik van mensen die na het lezen van de Koran plots overtuigd waren door de waarheid en zich bekeerden tot de Islam. En het komt ook voor bij mensen die het boek van Mormon lezen en precies dezelfde mentale stap maken. Echter, het zegt volgnes mij (en volgens veel psychologen) helemaal niets over de waarheid die je denkt te hebben gevonden, niets over het bestaan van een god. Maar het zegt een heleboel over de menselijke psyche, die af en toe in een bijzonder ontvankelijke toestand kan verkeren, waardoor dit soort gedachtensprongen worden gemaakt. Ik zou het interessant vinden om te weten in wat voor toestand je op dat moment was, mentaal gezien, zodat je het in de toekomst kan voorkomen weer zo'n vreemde stap te maken.

[Arjen2015]

Beste Fundi

Misschien heb ik het gemist, maar ik zou graag wat meer van je achtergrond horen,..

Ik lees bij je bekeringsverhaal dat er een soort overtuiging over je heen kwam van dit is de waarheid.....
gefeliciteerd je bent op het pad der verlichting begonnen aan je eerste trede....
mij is een soort gelijke overtuiging bekering overkomen al was ik geen atheïst maar een tiener die gewoon niet stil stond bij God...

de bijbel zegt toch... hoogmoed komt ten val...?

je staat slechts op de eerste trede en claimt dan reeds alles te weten over god? ....pas op dat je niet valt.... knipoog!
lees maar eens een stukje van wat ik allemaal al heb vertelt om mij wat beter te leren kennen...

ja jou ervaring is er wel degelijk en ja ik geloof in dergelijke ervaringen.....maar het is slechts een ervaring met het spirituele, .. het wil niet zeggen dat als je iets ervaart je de hele waarheid kent...en zoals al 1 van mijn stukjes laat zien in de bijbel staan vele fouten....dus de bijbel is niet 100% waar...er is geen rechtbank in de wereld die niet ontkent dat er fouten in de bijbel staan dus dan blijft over dat er verschillende interpretaties van de bijbel zijn waarvan zovelen , die allemaal claimen de waarheid te hebben...behoor jij tot die club, de enige, die echt begrijpt wat de bijbel zegt?

leer zelf na te denken ipv een gevoel achterna te gaan dat de bijbel het onfeilbare woord van god is....
leer je verstand te gebruiken en lees ook niet bijbelse boeken die tegenwicht geven aan alle evangelische en christelijke lectuur. Ik heb een linkje voor je in linkjes boeken op deze site met een enorme boekenlijst waar je het komende jaar druk mee kan zijn...als je die hebt doorgelezen ga je meer begrijpen van deze site en waarom mensen niet in (de) god (van de bijbel) geloven.......

ps ik wil je absoluut niet bekeren tot ongeloof maar je laten zien waar ik al doorheen ben gegaan ....

succes op je weg....hou de liefde! bovenaan.... en vooral denk na over wat wat je leert in overeenstemming met echte liefde is....

[axxyanus]

Er gebeurde iets merkwaardigs. Toen ik het las wist ik dat het waarheid was. Een besef dat het gezag had van een soort die ik niet kende.
Echt raar, het was tegenovergesteld van mijn ideeën en ook mijn bedoeling om dat boek te lezen.
In plaats van leugens te vinden die ik kon weerleggen en zoals eigenlijk mijn intentie was, werd ik me bewust van God die door die woorden sprak. In den beginne schiep God de hemel en de aarde.

Hoe ga je eigenlijk om met soortgelijke verhalen in andere religies?

Ik kon twee dingen doen. Negeren wat er gebeurd was en terug naar de veilige haven van mijn atheïsme, of erkennen dat dit het woord van God is. Ik koos voor het laatste, want ik wist in mijn hart dat dit het juiste was.

Heb jij dan nooit eerder zo'n gevoel gehad dat uiteindelijk fout bleek te zijn? Of nooit mensen tegengekomen die in hun hart wisten wat juist was en het fout voorhadden?

[VrijVanDogma]

mij is een soort gelijke overtuiging bekering overkomen al was ik geen atheïst maar een tiener die gewoon niet stil stond bij God.

Wat bedoel je hiermee? Je was geen atheïst maar iemand die gewoon niet stilstond bij god? De fundamentalisten hier beschrijven atheïsme als een geloofsvacuum, een afwezig zijn van geloof in god. Niet stilstaan bij god lijkt me dan een atheïsme avant la lettre.

[Berjan]

mij is een soort gelijke overtuiging bekering overkomen al was ik geen atheïst maar een tiener die gewoon niet stil stond bij God.

Wat bedoel je hiermee? Je was geen atheïst maar iemand die gewoon niet stilstond bij god? De fundamentalisten hier beschrijven atheïsme als een geloofsvacuum, een afwezig zijn van geloof in god. Niet stilstaan bij god lijkt me dan een atheïsme avant la lettre.

Ik heb job, robbert en jou nog nooit een beschrijving van atheist zien geven, geen goede althans...

https://en.wikipedia.org/wiki/Apatheism" onclick="window.open(this.href);return false;

Dit is wat Arjen eerst was, voordat hij een "echte" atheist werd.

[Arjen2015]

mij is een soort gelijke overtuiging bekering overkomen al was ik geen atheïst maar een tiener die gewoon niet stil stond bij God.

Wat bedoel je hiermee? Je was geen atheïst maar iemand die gewoon niet stilstond bij god? De fundamentalisten hier beschrijven atheïsme als een geloofsvacuum, een afwezig zijn van geloof in god. Niet stilstaan bij god lijkt me dan een atheïsme avant la lettre.

zie wikipedia dat kan ik onderschrijven....

Atheïsme kent meerdere elkaar soms overlappende, soms uitsluitende betekenissen, maar het begrip omvat vrijwel altijd de afwezigheid van geloof in een of meer goden.

ik geloofde in die tijd wel ergens dat er een god kon bestaan......maar was er niet mee bezig....

[Arjen2015]

mij is een soort gelijke overtuiging bekering overkomen al was ik geen atheïst maar een tiener die gewoon niet stil stond bij God.

Wat bedoel je hiermee? Je was geen atheïst maar iemand die gewoon niet stilstond bij god? De fundamentalisten hier beschrijven atheïsme als een geloofsvacuum, een afwezig zijn van geloof in god. Niet stilstaan bij god lijkt me dan een atheïsme avant la lettre.

Ik heb job, robbert en jou nog nooit een beschrijving van atheist zien geven, geen goede althans...

https://en.wikipedia.org/wiki/Apatheism" onclick="window.open(this.href);return false;

Dit is wat Arjen eerst was, voordat hij een "echte" atheist werd.

Tja..of ik nu een echte atheist ben dat weet ik niet....ik geloof in ieder geval niet in een persoonlijk god die zich met deze wereld bemoeit....

wat er dan wel is weet ik niet.....dus daarom liever een agnost......defending your life van meryl streep spreekt me wel aan... een vergelijking vind ik dat als ons lichaam sterft we zijn als radiosignalen die blijven uitzenden...
ik vind het ook niet meer zo belangrijk...ik leef nu!

[Berjan]

Tja..of ik nu een echte atheist ben dat weet ik niet....ik geloof in ieder geval niet in een persoonlijk god die zich met deze wereld bemoeit....

wat er dan wel is weet ik niet.....dus daarom liever een agnost......defending your life van meryl streep spreekt me wel aan... een vergelijking vind ik dat als ons lichaam sterft we zijn als radiosignalen die blijven uitzenden...
ik vind het ook niet meer zo belangrijk...ik leef nu!