Oldboy schreef:Ja ching, van lao tse, ik ken niks van ying yang ik heb het bekeken maar het is nog niet doorgedrongen,
Yin yang is essentieel binnen het taoïstische denken en ook in de andere (oude) verre oosten filosofieën, zeker ook nog in deze tijd.
Het is misschien goed om een ander topic te openen over onthechting en ook over paradoxen op de manier, dat jij het bedoelt.
Hier gaat het teveel door elkaar lopen en raken we steeds verder off topic.
In een eigen topic kun je veel beter ongestraft opschrijven, waar jezelf mee bezig bent en wat jouw gedachten zijn en als je die dan duidelijk omschrijft en is het ook handiger voor anderen om daarop in te haken zonder off topic te gaan.
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.
Een man van de ware deugd is daarom een oprecht hartelijke man en dat betekent dat men boven alles de menselijke natuur zou moeten vertrouwen in het volledige besef dat die zowel goed als slecht is, zowel liefhebbend als zelfzuchtig. Welnu, ik zal je laten zien hoeveel wijsheid hierin schuilt. Wanneer mensen oorlog voeren vertrouw ik ze, als de reden dat ze oorlog voeren het in bezit nemen van elkanders bezittingen en vrouwen is, want ze voeren dan een barmhartige oorlog. Ze zullen de bezittingen en vrouwen, waar ze zich meester van willen maken, niet vernielen, ze willen ervan genieten. En dat is een oorlog gebaseerd op simpele, alledaagse menselijke hebzucht. De meest afgrijselijke oorlogen zijn oorlogen die gevoerd worden vanuit morele principes. “Jij bent een vuile communist, je hebt een filosofie die vernietigend is voor de religie en alles wat we liefhebben, belangrijk vinden en eerbiedigen en daarom zullen we je tot de laatste man uitroeien tenzij je je onvoorwaardelijk overgeeft. Zulke oorlogen zijn ongelofelijk meedogenloos. We kunnen hele steden opblazen, mensen uitroeien, niet omdat we hebzuchtig zijn, maar rechtvaardig. Daarom is schijnheiligheid de dief van de deugd. Als je iets kwaads van zin bent, doe het dan vanwege een eenvoudige, oprechte en egoïstische reden, doe het niet in de naam van God. Want als je dat wel doet verandert het je in een monster dat niet langer menselijk is. Een sadist, een pure vernietiger.
Ik vind vooral deze passage een eye-opener: het geeft mij een belangrijk inzicht in de menselijke natuur die, tevens uit naam van God(en), tot de meest gruwelijke dingen in staat is.
🕉️ Reïncarnatie is de verbindende factor binnen het bewustzijnsproces van de mens ☯️
Zo, even topic bumper, ben in Spanje nu, en na een maand al weer verhuizen. Een hoop regelen, ben nu resident. Maar ik kon het niet laten.
Ik vraag me weleens af wat is nu de aantrekkingskracht van Oosterse filosofie, vanwaar ook het onderscheid in Oosterse en Westerse filosofie. Doet me denken aan Boeddha, en het grote verschil met het boeddhisme. Zen monniken die alles doen om Satori te bereiken, theravada monniken die dyana meditatie doen, terwijl Boeddha zelf nooit over verlichting heeft gesproken. Sterker nog, als je het verhaal van Boeddha leest lees je het verhaal van een natuurtalent concentratie meditatie, een van de meest volhardend kluizenaren, die uiteindelijk tot de conclusie kwam dat ja het zijn allemaal geestelijke vermogens die ik train, maar uiteindelijk wat verschilt het met een acrobaat die ook allemaal kunstjes doet. Al zittende onder de boddhi boom keek hij naar zijn gedachten, gevoelens en zijn gewaarwordingen. Geen woord over verlichting. En ook dat is dan geformaliseerd tot vipassana meditatie.
Misschien verdient Boeddha wel hetzelfde als Socrates, van beide valt misschien te zeggen dat ze ons met iets geheel nutteloos hebben bezig gehouden, en dat de beschuldigingeniería aan Socrates zijn adres terecht zijn geweest?
Ja en dan tao, wat voegt het toe?
In alle gevallen komen we tot de conclusie dat we zaken voelen, gedachten hebben. Op epistomologisch gebied kunnen we niet meer zeggen als: er is bewustzijn, maar sta je op een spoorlijn en er komt een groot geel ding op je af dan twijfelen de meeste toch hoop ik niet dat er een trein aankomt.
Wat moet al dat filosofisch en levensbeschouwelijk geweld toevoegen aan het leven? Misschien dat Boeddha dat begreep toen die onder de boddhi boom zat, Laos Tse zei dat "het tao waarover wij kunnen spreken is niet het tao".
Mocht je je afvragen hoe het dan zit met de bijbel en God? Het zijn wij mensen die concepten plakken op zaken en vervolgens als wij iets niet begrijpen het of geheel verwerpen of gaan aanbidden. De basis waarop wij uiteindelijk iets aanbidden of verwerpen is onze eigen onwetendheid. Vandaar ook dat Boeddha stelt dat onwetendheid de wortel van al het kwaad is. Is Boeddha dan alwetend, nee, Boeddha zelf stelt, in het sutha met Vasagotha, dat hem alwetendheid toekennen hetzelfde is als zijn woorden misinterpreteren.
Wat is dan die wortel van het kwaad, als hij niet alles weet? Het is de onwetendheid over onze eigen onwetendheid. En uiteindelijk leid dat dan ook naar de verdeeldheid omdat wij vastgrijpen aan dat wat wij denken te weten.
Het voegt toe dat je anders tegen de 'dingen’ aan gaat kijken. Beschouwingen die eerst nog vaag waren worden zo duidelijk. Je kan ook naar hartelust discussiëren over dit onderwerp. Beschouwingen worden namelijk pas helder door er over na te denken en discussie stimuleert het nadenken. Uitkomsten uit dit proces kan je direct toepassen.
Onwetendheid is inderdaad de wortel van het kwaad. Maar dat wil niet zeggen dat we naar alwetendheid moeten streven of dat alwetendheid überhaupt bestaat. We moeten ons dus bewust van onze onwetendheid worden. Maar niet om het kwaad te bestrijden, niet om verdeeldheid te bestrijden. In werkelijkheid is er niets om te bestrijden.
Alles is terug te voeren naar je zelf. Verdeeldheid is een vorm van de wereld ervaren. Tao laat zien (kan laten zien) dat goed en kwaad één geheel vormen. Dat is ook het verschil tussen het westerse denken en het oosterse denken. Ons denken is doordrenkt van het christelijk gedachtengoed. Ook al zijn we atheïstisch geworden….de erfzonde zit nog in ons.
Het christelijk gedachtengoed verdeelt de wereld in goed en kwaad. Je dient braaf met de handjes boven de dekens te slapen om zelfs maar kwade gedachten te vermijden. Je hele leven dient er op ingesteld te zijn om 'goed’ te worden.
Daar is onze westerse cultuur nog altijd van doordesemt. In maatschappelijk opzicht nog niet eens zo verkeerd. Maar voor ons als persoon geeft het een verwrongen wereldbeeld. Via filosofie kan dit bijgesteld.
