Freethinker.nl

Gershom schreef: ↑15 aug 2018 07:22 Hallo iedereen.
Gisterenmiddag mocht ik het ziekenhuis verlaten, en ben ik gelukkig weer thuis. Alles was een beetje hectisch, want de thuiszorg
moest geregeld. medicijnen en verbandmiddelen bij de apotheek gehaald boodschappen gedaan, hond uitgelaten en eten gekookt'. om half zeven stond de thuiszorg voor mijn neus voor de eerste behandeling. Daarna moest ik alles uitpakken, en mijn apparatuur weer opnieuw opstarten. Ik was te moe om jullie nog te verwittigen van mijn invrijheidstelling.
Bij deze dan. Hoera!!!

Dag Gershom,

Goed om te horen dat je weer thuis bent, verder herstel toegewenst!

Mooi. Hoe voel je je? (Behalve druk)

Bonjour schreef: ↑15 aug 2018 08:51 Mooi. Hoe voel je je? (Behalve druk)

Klote.

Balen. Heb je nu de goede medicijnen om verder op te knappen?

Gershom schreef: ↑15 aug 2018 10:17

Bonjour schreef: ↑15 aug 2018 08:51 Mooi. Hoe voel je je? (Behalve druk)

Klote.

Dat is Kwalitatief Uitermate Teleurstellend!
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt.

Erik schreef: ↑15 aug 2018 16:20 Dat is Kwalitatief Uitermate Teleurstellend!
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt.

Ik heb toch een flinke tik opgelopen, nadat ik was gevallen.
Ik ben snel erg moe, en voel mij krachteloos. Mentaal ben ik volkomen uit balans.
Wat erger is, de humor laat mij in de steek. Ik zag altijd vrij snel een goede grap, of een leuke situatie. Dat gevoel is weg.
Ik vind dit niet meer om te lachen.

Gershom schreef: ↑15 aug 2018 16:42

Erik schreef: ↑15 aug 2018 16:20 Dat is Kwalitatief Uitermate Teleurstellend!
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt.

Ik heb toch een flinke tik opgelopen, nadat ik was gevallen.
Ik ben snel erg moe, en voel mij krachteloos. Mentaal ben ik volkomen uit balans.
Wat erger is, de humor laat mij in de steek. Ik zag altijd vrij snel een goede grap, of een leuke situatie. Dat gevoel is weg.

Wat zegt de dokter hiervan? Het lijkt me een tijdelijk iets. Veel mensen die uit het ziekenhuis komen voelen zich volgens mij een poosje emotioneel wat uit balans, en kan me voorstellen dat dit zeker na een koortsaanval, oedeem, verwaarloosde wonden, bijkomende evenwichtsstoornissen, een verlammende rugpijn en een infuus met antibiotica een poosje zo zal zijn. Alles sal reg kom.... daar ben ik van overtuigd.

ChaimNimsky schreef: ↑15 aug 2018 18:35 Wat zegt de dokter hiervan? Het lijkt me een tijdelijk iets.

Ik hoop dat je gelijk hebt. De dokter zegt er even niets van want die is met vakantie

Veel mensen die uit het ziekenhuis komen voelen zich volgens mij een poosje emotioneel wat uit balans

Ik ben wel meer in het ziekenhuis geweest, en voelde mij na het ontslag meteen weer kiplekker en tot veel in staat.
Vandaar dat dit zo tegenvalt misschien, het gevoel dat je nog geen kopje thee kunt optillen....

Alles sal reg kom.... daar ben ik van overtuigd

Sterke afsluiting wel.

Chaim; Alles sal reg kom.... daar ben ik van overtuigd

Sterke afsluiting wel.

De humor is niet helemaal verdwenen. Sterkte jongeman!

Gaat het alweer een klein beetje beter Gershom?

Geen klezmer dit keer maar twee korte luchtige stukjes uit Monty Python's ''Life of Brian''. Wellicht kun je erom lachen:

Gershom schreef: ↑15 aug 2018 19:24

Alles sal reg kom.... daar ben ik van overtuigd

Sterke afsluiting wel.

Dit was je laatste bericht en meteen ook de laatste keer dat je hier was.
Hoe gaat tie nu?

Maria schreef: ↑17 aug 2018 13:05 Dit was je laatste bericht en meteen ook de laatste keer dat je hier was.
Hoe gaat tie nu?

Nou dit hoofdstuk lijkt mij wel afgesloten. Ik ben even weggeweest omdat ik gewoon te moe ben om achter de computer te zitten. Het normale dagprogramma is nog aangevuld met twee maal daags de thuiszorg over de vloer. Dan komen er allemaal mensen langs om beterschap te wensen, alleen omdat mijn vrouw aan iedereen die het horen wilde, heeft verteld dat ik in het ziekenhuis lag.
Dus inderdaad, ik voel mij als iets dat te lang in de Nijl heeft gelegen...maar wij moeten door, want wij moeten verder.
Als ik mij wat beter voel zal ik mij graag weer met jullie zaken bemoeien.

Gershom schreef: ↑17 aug 2018 18:44 Nou dit hoofdstuk lijkt mij wel afgesloten. Ik ben even weggeweest omdat ik gewoon te moe ben om achter de computer te zitten. Het normale dagprogramma is nog aangevuld met twee maal daags de thuiszorg over de vloer. Dan komen er allemaal mensen langs om beterschap te wensen, alleen omdat mijn vrouw aan iedereen die het horen wilde, heeft verteld dat ik in het ziekenhuis lag.

De nasleep dus die (iets te)veel aandacht vergt?

Dus inderdaad, ik voel mij als iets dat te lang in de Nijl heeft gelegen...maar wij moeten door, want wij moeten verder.
Als ik mij wat beter voel zal ik mij graag weer met jullie zaken bemoeien.

Daar doe ik het mee Gershom.
Maar ik was al even ongerust.
Het zou niet de eerste keer zijn, dat mensen na wat ze hebben meegemaakt, er gebroken uitkomen.
Veel sterkte en we zien je weer zodra je een (ganze)veer op kunt tillen.

@Gershom,
Dus inderdaad, ik voel mij als iets dat te lang in de Nijl heeft gelegen

Een nijlpaard duzzz.....

Gershom schreef: ↑15 aug 2018 16:42

Erik schreef: ↑15 aug 2018 16:20 Dat is Kwalitatief Uitermate Teleurstellend!
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt.

Ik heb toch een flinke tik opgelopen, nadat ik was gevallen.
Ik ben snel erg moe, en voel mij krachteloos. Mentaal ben ik volkomen uit balans.
Wat erger is, de humor laat mij in de steek. Ik zag altijd vrij snel een goede grap, of een leuke situatie. Dat gevoel is weg.
Ik vind dit niet meer om te lachen.

Dat dit even niet grappig meer is kan ik helemaal in komen.

Maar zoals mijn vrouw dan altijd maar zegt "Het kan altijd erger!" als haar spierziekte weer eens een volgende stap zet in de degeneratie van haar spierkracht.
En je humor ben je niet kwijt, maar is slechts tijdelijk onderdrukt door de nare omstandigheid waarin je mentaal en fysiek en verblijft.
Soms kan iets simpels als een scheet met een uitermate grappig geluid je daar zo weer uit halen, ik spreek uit ervaring.
Kop op kerel!