worteltje schreef: ↑21 apr 2021 23:04
Misschien klopt het wel dat 'niets' niet kan bestaan, en dan bedoel ik inderdaad de afwezigheid van vacuüm en dimensies etc. Helemaal niets.
Omdat 'niets' niet kan bestaan, is de enige logische gedachte dat er altijd wel iets moet zijn...
Het lijken mij eerder taal spelletjes. Waarbij wij een woord hebben voor het idee dat wat we ook bedenken het is afwezig: "niets" en dan stellen we vast dat als we dit woord als onderwerp gebruiken dat dat rare zaken geeft.
Maar ik zie geen logisch probleem opduiken bij het idee dat alles afwezig zou zijn.
Al mijn hier gebrachte meningen, zijn voor herziening vatbaar.
De illusie het verleden te begrijpen, voedt de illusie dat de toekomst voorspelbaar en beheersbaar is -- naar Daniël Kahneman
Ik zie het niet als een woordspel te stellen dat 'de afwezigheid van alles' zelf niet een toestand is die kan bestaan. Dat is een filosofische uitspraak over de aard van de werkelijkheid. Dit gaat voor mij verder dan louter een taalspel.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
worteltje schreef: ↑21 apr 2021 23:04
Misschien klopt het wel dat 'niets' niet kan bestaan, en dan bedoel ik inderdaad de afwezigheid van vacuüm en dimensies etc. Helemaal niets.
Omdat 'niets' niet kan bestaan, is de enige logische gedachte dat er altijd wel iets moet zijn...
Het lijken mij eerder taal spelletjes. Waarbij wij een woord hebben voor het idee dat wat we ook bedenken het is afwezig: "niets" en dan stellen we vast dat als we dit woord als onderwerp gebruiken dat dat rare zaken geeft.
Maar ik zie geen logisch probleem opduiken bij het idee dat alles afwezig zou zijn.
Eens.
Het is meer een onvolkomenheid in de taal.
En als er nu meer keizers zijn geweest dan maanden, wat dan, geachte senatoren?
Kwantumfluctuatie is een fluctuatie van energie in de lege ruimte volgens de onzekerheidsrelatie van Heisenberg. Vacuüm heeft zelf een bepaalde energie. De ogenblikkelijke energie is niet stabiel, maar schommelt om die waarde. Uit de energie kunnen deeltjes en antideeltjes uit het niets verschijnen en verdwijnen. Wikipedia
En uit https://gathering.tweakers.net/forum/li ... ges/676412
...is het niet het quantumvacuum waarin het heelal zou zijn ontstaan, maar een n-dimensionale "superruimte". Quantumvacuum zoals jij het beschrijft is gewoon een vacuum zoals we dat in dit heelal kennen, met alle rare quantummechanische processen (virtuele deeltjes, negatieve druk e.d.) van dien.
En wat er tijdens de oerknal is gebeurd (specifieker: hoe ruimte tijd zo is geworden als het nu is) is volkomen onduidelijk. Er zijn nu een aantal heersende hypotheses, namelijk dat het er altijd al was, dat er eerst een oneindig-dimensionale superruimte was, dat er eerst een 11-dimensionale ruimte was, of dat er eerst een 5-dimensionale ruimte was. En er kunnen verscheidene processen zijn geweest waardoor vanuit deze begintoestanden ons uiteindelijke 4-dimensionale heelal is ontstaan.
Een botsing tussen een afsplitsing van een "schaduw" universum en ons universum is een van de mogelijkheden. Verder zou het heelal een totale energie van nul kunnen hebben, waardoor het spontaan zou kunnen ontstaan, of dat het heelal oneindig lang bestaat, maar zichzelf telkens vernieuwd vlak nadat het een inflationaire fase betreedt, door het vervallen van het Higgs-veld
Entropie kan niet negatief worden, dat is waar, want entropie is de logaritme van het aantal mogelijke toestanden. Dat wil dus zeggen, Als er 1 mogelijke toestand, is de entropie 0. Naarmate het aantal mogelijke toestanden waarin het systeem zich kan bevinden toeneemt, neemt de entropie toe. Een puntvormig heelal met oneindige dichtheid e.d. heeft dus entropie 0, aangezien er daarvoor maar 1 toestand geldt. De wet van entropie toename is bovendien een statistische wet. Op korte tijdsschaal, en voor hele kleine systemen kan de entropie best afnemen, dit is echter uiterst onwaarschijnlijk. De theorieen die ik boven beschreef beginnen of bij entropie 0 of resetten het universum daar naartoe, door een of ander exotisch proces dat alle deeltjes in het universum vernietigt. Merk trouwens op dat het klassieke oscillerende heelalmodel (big bang->expansie->inkrimping->big crunch->big bang->expansie->etc...) dit niet doet. De entropie neemt met elke stap toe, en dus kan het dus niet oneindig lang bestaan (althans, niet in vormen waarin leven kan ontstaan).
Het "niets blijft mistig...
Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere. Zulks is evident!
Einstein/Mick
MaartenV schreef: ↑23 apr 2021 02:28
Ik zie het niet als een woordspel te stellen dat 'de afwezigheid van alles' zelf niet een toestand is die kan bestaan. Dat is een filosofische uitspraak over de aard van de werkelijkheid. Dit gaat voor mij verder dan louter een taalspel.
Ik stel voor dat je de vorige reacties eens opnieuw leest en probeert te begrijpen welke uitspraak juist als een taalspel wordt gezien.
Al mijn hier gebrachte meningen, zijn voor herziening vatbaar.
De illusie het verleden te begrijpen, voedt de illusie dat de toekomst voorspelbaar en beheersbaar is -- naar Daniël Kahneman
Misschien zeggen we hetzelfde, maar dan anders.
Ik zeg: "het niets als toestand kan niet bestaan, noch voor de doden, noch als toestand vóór de Big Bang."
Jij zegt: "het niets bestaat slechts als negatie in de taal en kan dus niet naar iets (positiefs) verwijzen."
Uiteindelijk zeggen we wellicht hetzelfde: het is niet iets dat kan bestaan.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
MaartenV schreef: ↑23 apr 2021 09:45
Misschien zeggen we hetzelfde, maar dan anders.
Ik zeg: "het niets als toestand kan niet bestaan, noch voor de doden, noch als toestand vóór de Big Bang."
Jij zegt: "het niets bestaat slechts als negatie in de taal en kan dus niet naar iets (positiefs) verwijzen."
Uiteindelijk zeggen we wellicht hetzelfde: het is niet iets dat kan bestaan.
“Misschien zeggen we . . . “
Vervangen door:
“Uiteindelijk zeggen we wellicht. . .”
Benadrukt het probleem dat je iedere referentie ontbeert.
“Niets in de knip” verwijst inderdaad stilzwijgend naar geld of je huissleutel.
‘Niet iets dat kan bestaan” is afhankelijk van je begrip over wat wel kan bestaan.
En precies dát schommelt bij de meesten heftig.
Zo af en toe is het door een deelnemer hier wel ingevuld met “potentie”!
Roeland
Begrip is een waan met een warm gevoel. Dus Mijdt Spijt.
LonelyThinker schreef: ↑23 apr 2021 12:50
Stel dat uit het niets X bestond. WAT zou X dan zijn en WIE (of WAT) zou bepaald hebben WAT het was?
Volgens atheïsten was het er - hocus pocus abrakadabra - plots. Ze geloven dus in een mirakel. In magie. Magisch denken met andere woorden.
Hoe maak je (volgens mij) het onderscheid tussen een waarnemer mét bewustzijn en één zonder bewustzijn:
Zie hier voor mijn (kort Engelstalig) artikel erover als je meer interesse hebt: https://doi.org/10.5281/zenodo.17340466
LonelyThinker schreef: ↑23 apr 2021 12:50
Stel dat uit het niets X bestond. WAT zou X dan zijn en WIE (of WAT) zou bepaald hebben WAT het was?
Volgens atheïsten was het er - hocus pocus abrakadabra - plots. Ze geloven dus in een mirakel. In magie. Magisch denken met andere woorden.
De meeste atheïsten zullen zeggen: "Ik weet het niet" En ik zou erbij willen vermelden dat ik niet geloof in het bestaan van een Almacht die er altijd geweest is omdat deze buiten ruimte en tijd zou staan.
Verder zou ik er vrede mee hebben als hier nooit een antwoord op komt. Hebben we hier nog wat om over te speculeren.
Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere. Zulks is evident!
Einstein/Mick
Misschien dat in den beginne A1 hier ontstond en A2 daar, en A3 ergens anders etc. en dat A1 en A2 en A3 zich samenvoegden en voila, daar hebben we het begin van God? Maar zo staat het niet in de bijbel dacht ik.
